sevgili hanımlar merhaba. uzun olacak umarım okursunuz.. kızıma (20 aylık) kayınvalidemin bakması gerekiyor arada, hastaneye veya doktora gitmemiz gerektiğinde veya bir yerde işim olduğunda. bir de kısa süreli bir yerde çalıştım o zaman. çocuğu bu sıcaklarda peşimden sürüklemeyeyim diye götürmüyorum kan ter içinde kalıyoruz ve durmuyor bankada hastanede vs. ancak hangi gün kızıma baksa eve geldiğimde pişik oluyor. ben iyileştiriyorum kayınvalidem pişik ediyor çocuğu tekrar. belirteyim çok yaşlı değil kendisi bizde olmadığı zaman çalışmaya vs gidiyor, gücü kuvveti yerinde çok şükür. defalarca konuştum anne bak kakası altında az bile dursa hemen pişik oluyor ne olur kontrol et sürekli. ama yok ne zaman gelsem ya altını ben alıyorum ya da pişik olmuş oluyor. söylemiyor da kızım kusura bakma gözümden kaçtı alamadım pişik oldu diye. merhemi biter söylemez gelirken alayım.
bunların haricinde annem geldiği zaman kızımın huyu değişiyor. her şeye ağlamaya başlıyor, istediği bir şey olmayınca kıyameti koparıyor. biz baş başayken hayırsa hayır, anlar ve üstelemez o şey için. annem gelince ben izin vermediğim için benden kaçıyor, gözlemledim bir süre ikisini de, ben yokken kızım ne isterse yapıyor ağlamasın diye. çay yasak, çay veriyor habire. ben yokken çikolata vermiş eline. her geldiğinde ne yasaksa söylüyorum bak anne ona zararlı istese de verme diye. telefon veriyor, abur cubur ne isterse veriyor.
geçen gün kahvaltıda çayı görünce delirdi kızım. anne çay mı veriyorsun diye sordum, ilk hayır falan dedi emin misin dedim çay kaşığının ucuyla veriyorum dedi. ve hanımlar belki 10 defa uyardım anne sakın çay verme hiçbir faydası olmadığı gibi kandaki demiri emiyor dedim yok inatla devam ediyor. kızım kendi başına uyuyabiliyordu aylarca çabaladım bunun için,
şimdi ayakta sallamaya alıştırmış. beşiğine bırakınca ağlıyormuş. çünkü biliyor ağlayınca alacağını da şımarıyor yapma dedim kaç kere. eşime söylüyorum bak benim söylemem bir yere kadar olur bi yerden sonra kırılır sen konuş biraz da diyorum, annesine toz kondurmuyor sanki ben kötü bir şey söylüyormuşum gibi. iki hafta önce evi ilaçlattırdık kızım babaannede kaldı birkaç gün. bir geldi 40 derece ateşi var, pişik olmuş ve belinde bir yer su toplamış. hemen aradım annemi anne dedim bu ne vücudundaki? bezden oldu kızım ben gördüm onu dedi. anne dedim neden getirmediniz çocuğu ben aradığımda da hiçbir şey söylenmedi... hemen götürdüm doktora merhem yazdı onu kullanıyoruz şimdi.
belki bana kızanlar olacak git kendi çocuğuna kendin bak veya bakıcı tut diye.. biz kayınvalidem ben çalışacağım zaman çocuğa bakmak istiyor diye olduğumuz yerden taşındık. bana kalsa bakıcı tutacaktım insanları yormak istemedim hiç ama ne annesi ne eşim müsaade etmedi. şimdi de eşime bakıcı tutalım bak annen dikkat edemiyor fazla diyorum bana suç buluyor. şimdi de benim işe başlama ihtimalim var, ayda birkaç günde çocuk bu hale geliyorsa haftanın altı günü nasıl emanet edeceğimi düşünüyorum. yemek desen yedirmiyor kavanoz mama veriyor habire. çocuk geldiğimde üstüme atlıyor mama diye. ilk başlarda böyle değildi sonradan ne dediysem aksini yapmaya başladı kadın gibi geliyor bana. aramızda bir şey de geçmedi öyle yüz göz değilizdir pek... kızsanız da gözüm arkada kalıyor hanımlar. umarım beni anlamışsınızdır, ne yapacağımı şaşırdım..
asla diyemiyorum ben
