• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kayınvalidem evliliğimimi bitirmeyi başaracak..

canım özür dilerim görmedim eşimi hala kardeşleri arayıp borç para istiyor daha evlendiğimizin ertesi günü en büyük ablasının bakkal bborcu varmış 600 llira onu gönderdik..kardeştir tabiki göndercek onlarında pek durumu yok olsa verirmiydii dersen sanmıyorum onuda konuştuk eşimle mantıklı ama yardımcı olmayacakları apaçık..

kendi maaşı var demişsiniz o parayla ona kiralık bi ev tutsanız evinin masraflarını da siz karşılasanız nasıl olur acaba?zaten tek kişi ne kadar masrafı olabilirki.yada tüm kardeşler biraz para verse aylık olarak market masrafı faturaları ödense o şekilde de olabilir.yoksa böyle giderse eşinizle siz zarar göreceksiniz.bir de okuyunca güldüm ya kendine cips kola dondurma falan aldırması komiğime gitti kaç yaşında bu kadın?
 
Bir noktaya odaklanıp sizi üzmek istemiyorum; fakat ''hep eksra harcamalar yapıyor, çocuk gibi abur cubur aldırıyor'' demişsiniz..
Bebek düşündüğümüz için bütçemize dikkat ediyoruz ifadesine benzer birşey yazmışsınız.

Bu buradaki bakış açınızdan sizinde hatanızın çok olduğunu çıkıyor ortaya açıkça.

EVETE KESİNLİKLE çok zor bir yaşam iki kadının aynı evde yaşaması,kabul ediyorum ama ilk başta kabul etmişseniz eğer bazı zorluklara göz kapatmanız gerekiyor, zulmu kabuul edin demiyorum ama bu kadarda açık gözle görmeyin diyorum. Bakış açınızı bu yönde değerlendirince üzüldüm.

O eksra şeyler tutsa tutsa ne tutar ki ? Eve getirdiğiniz bir köpeğin harcamasından çok değildir her halde.
 
Son düzenleme:
Bir noktaya odaklanıp sizi üzmek istemiyorum; fakat ''hep eksra harcamalar yapıyor, çocuk gibi abur cubur aldırıyor'' demişsiniz..
Bebek düşündüğümüz için bütçemize dikkat ediyoruz ifadesine benzer birşey yazmışsınız.

Bu buradaki bakış açınızdan sizinde hatanızın çok olduğunu çıkıyor ortaya açıkça.

EVETE KESİNLİKLE çok zor bir yaşam iki kadının aynı evde yaşaması,kabul ediyorum ama ilk başta kabul etmişseniz eğer bazı zorluklara göz kapatmanız gerekiyor, zulmu kabuul edin demiyorum ama bu kadarda açık gözle görmeyin diyorum. Bakış açınızı bu yönde değerlendirince üzüldüm.

O eksra şeyler tutsa tutsa ne tutar ki ? Eve getirdiğiniz bir köpeğin harcamasından çok değildir her halde.



bunları yaşamadığınız için beni tamamen anlamanı beklemiyorum zaten artı saygı duyuyorum..benim bildiğim anneler tanıdığım anneler anaçtır eğer eve alıncak bazı şeyler varsa önce ihtiyaçtan başlanır asıl sıkıntı o saçma sapan şeylere verilen para değil onun bir çocuk gibi naz yapıp dikkati üzerine çekmesi ve anne olduğunu unutması.geçim sıkıntısı da çekmiyoruz bebek düşündüğüm için kenara bişiler koymanın derdindeyim..eğer bir çocuk büyütceksemde böyle bir ruh hastasıyla yaşayamacağımın ızdırabındayım yani.yinede teşekkürler!!
 
kendi maaşı var demişsiniz o parayla ona kiralık bi ev tutsanız evinin masraflarını da siz karşılasanız nasıl olur acaba?zaten tek kişi ne kadar masrafı olabilirki.yada tüm kardeşler biraz para verse aylık olarak market masrafı faturaları ödense o şekilde de olabilir.yoksa böyle giderse eşinizle siz zarar göreceksiniz.bir de okuyunca güldüm ya kendine cips kola dondurma falan aldırması komiğime gitti kaç yaşında bu kadın?


65 yaşında canım..evet kiralık ev tutulcak tek çıkış yolu bu sanırım
 
hoşgeldinn canımm iyiyiz sen nasılsınn? nasıl geçti tatiliniz?
sular duruldu mu?

çok güzeldi canım ama bilmiyorum buruğum eve geri dönme psikolojisi yetiyor..görümcemle ilgili birsürü saçma sapan şeyler duydum yolda gelirken zehir oldu anlıycan sonu :(
 
merhaba arkadaşlar,

nerden başlıycağımı bilemiyorum ama sizlerle dertleşmek belki fikir edinmek için buraya geldim..eşimle 3 yıl önce tanıştım 2.yılımızda evlendik ve şuan bir yıllık evliyiz...hani dillere destan dedikleri kadar büyük bir aşkla evlendik halada öyle aslında..eşim 5 kardeşli bir evin en küçük çocuğu babasını 10 yaşındayken kaybetmiş annesiyle yaşıyordu.nişanlandıktan sonra ailesini daha çokyakından tanıdıkça ailem bu evliliğe sıcak bakmamaya çalıştı.çünkü çok kopuk ve ilgisiz bir aileydi.annemler orda kızım sen uzakta olucaksın o aileye güvenemiyoruz sana sahi çıkıcak insanlar değiller çaresiz kaldığında bir telefonun yeter ama yanımızdaki gibi olmaz diyorlardı..haklıydılar zaten en büyük abisi evlenmemizi istemiyordu açıkça söyledi hatta nişanımıza tavır alarak gelmedi eşim 26 yaşında hiçbirinden bir kuruş yardım olmadan evimizi kurduk.nitekim babamın endişelerine hak veren eşim topladı eşyasını yanıma ankya taşındı.gelirkende sadece tek bir şartı vardı oda annesiydi..ben 25 yıl babanne ve dedenin olduğu bir evde büyüdüm yaşlılara hürmeti,onların var olduğu yerde bereketin olduğuna inanan biriydim ve kayınvalideme pamuk annem diyordum babannemede çok benzetiyodum..ankya taşındılar ne olduysa herşey ozaman başladı..eşim taşınmadan önce ben istanbula gittim tüm eşylaarımızı aldık baştan sıfır bembeyaz rüya gibi bir ev döşedik.dönüncede düğün yapıcaktık ama kayınvalidem ve diğer çocukları ısrarla düüğün tarihini ertellemekle başladı yüzünü göstermeye.bütün masrafları eşim üstlenmş olmasına rağmen.nitekim bu gerginlik 4 ay sürdü ve evlendik.kayınvalidem benim kurduğum düzenin farkında olmayıp onun evine gelin gitmişim gibi davranıyor ilk zamanlar mutfağa sokmadı eşime gönül rahatlığıyla yemek yapamıyordum muhakakk bir şekilde engel olur olamazsa da o yemeği yemez kendi hemen birşeyler hazırlar onu yer.benim yaptığım herşeye iğrenir midesi bulanır gibi triplere girer hep..alışverilerde bi çocuk gibi abur cubur doldurur bir çocuk gibi..herzaman ekstra özel birşeyler alınmasını sağlar kendi için.dondurma,kola cips vs..komik biliyorum öyle düşünüyorsunuz eşim çocuk düşündüğümüz için çalışmama sıcak bakmıyor dolayısıyla tek maaşla ev geçindirmeye çalışıyoruz ve geçim sıkıntısı girince herşeyin hesabını yapmak durumunda kalıyorum ama o sürekli ekstra şeyler istiyor bir kez olsun paran varmı diye sormaz..kendi maaşı var asla yardımcı olmaz.evde odası sürekli kapalıdır temizliğebile sokmaz yüzünü sildiği havlusu bile özeldir odasında..çamaşırlarını bizle yıkamaz tek bir çamaşırı bile olsa ayrı çalıştırır..en sonuda eşim ve köpek aldı ve ondan sonra filmler koptu birçocukgibi ağladı getirdi diye çüünkü daha önce köpek alırsan giderim demişti..köpek geldi geleli her gün kavga ediyoruz kendisi haricinde kimseye tahammülü yok tüm ilgiyi kendine istiyor günün 24 saati kaprisi tribi küçük bir çocuk gibi.arkadaşlarım eve geldiğinde yalnız bırakmıyor başımızda oturuyor kumandayı saklar arkadaşlara mahçup olurum..evlendiğimizde eşim çokkötü hasta oldu düğünün ertesi günü bir hafta yattı balayı yapamadık bu sene tam tatil derken eşimin kuzeni evlenecekti orasıda denizli güzel bir yer.doğa deniz temiz hava hem onların gönlü olsun hemde kafa dinleyelim dedik bende gelcem diye evi yıktı olmaz dedi diye eşime bana küstü odadan bütün gün çıkmadı..nitekim yine dayanamadım ve tamam dedim gelsin.mağralara bile beraber bizle tırmandı... ::( yani hangi birini anlatacağımı bileiyorum 1 yılda beni tam bir ruh hastası yaaptı eşimle tek tartışma sebebimiz bu yalnızken beni çok iyi anlıyor saatlerce ağlıyorum sabaha kadar haklısın diyor sabret diyor salona geçincehiçbişey yokmuş gibi annesini öpüyor konuşuyor tahammül edemiyorum.sevdiğinin canını yakan birine bir insan nasıl bu kadar kayıtsız kalabiliyor..bu anneside olsa bir yerde dur demesi gerekmezmi çokmu kötü düşünüyorum ben :( eşim gerççekten dünyanın eniyi insanı anneme babama kardeşlerime aşırı derecede bağlı saygılı.kardeşlerim abi diyor annemler oğlum..ama beni bu konuuda anlamıyor hatta üzüldüğümü her dile getirdiğimde saçmalama yine abartıyosun diyor.beni anlamıyor :( diğer kardeşlerine gelince kesinllikle hiçbiri kabul etmiyor benden hariç 2 gelin var tatile bile gitse 10 gün dayanamayıp dönüyor..ben bu kadnla yaşayamıyorum ama onun evimizden gitmesi imkansız ya eşimden geçicem yada ömür boyu bunları yaşıycam:( bayramda boşanmaya kalktım ama eşimi çok seviyorum yalvardı ağladı sızladı dayanamdım ben zaten onu çok seviyorum onunla hiç sorunum yokki :(

canım ya yazını okuyunca senin için çok üzüldüm inşallah tez zamanda bi çıkış yolu bulunur ama sakın yuvanı yıkma canım bak eşim iyi diyosun biliyorum bunları yaşamak çok zor seni yürekten anlıyorum ama eşine şu noktada çok kızdım tek evladı o değil 5 kardeşler hep birine yük olmak hiç hoş değil tamam anneler başımızın tacı ama eşin evin en küçüğü dolayısıyla yenide evli hiçmi düşünce yok bunlarda sizin en güzel yıllarınızı böyle çatışarak geçirmenize nasıl razı oluyolar benim kaynanamda eltimle beni çocuğumuz olmuyo diye hiç sevmez hatta bebeğimi kaybettiğimde kürtajdan eve geldiğimde beni görmeye diye geldi beni kovdu ama eşim destek çıktı bana babamın evine döndüm tekrar gelip aldı beni ve hala annesinin yüzünü görmüş değilim bayramdan bu yana böyle olması benimde hiç hoşuma gitmiyo bana tekrardan kucak açsa ben herşeyi unutmaya razıyım ama olmuyo işte allah ıslah etsin bu yüzden seni çok iyi anlıyorum allah yardımcın olsun
 
Bir an önce çocuk yap ve kayınvalidene baktır sen de işe gir. Kayınvaliden bakamam edemem derse işte o zaman film kopar:27:
 
kayınvalideyi evlendirmek lazım diye düşündüm bi an
çocuk yapmadan kayınvalide olayını çözün yoksa olan çocuğa olur,dubleks ev yada ayrı ev mantıklı ama iyi bi ders vermek lazım çözüm olmaz gibi gözüküyor yoksa gemileri yakmak lazım bence
 
Eski konuları neden hortlatıyosunuz :KK53: Bugün bu ikinci görüşüm :KK57:
 
Benden yasca buyuksun eminim konu sahibi ama sunu ben bu yasimda ogrendim ki ; ev ustune ev olmuyor. ol mu yor. Km ne kadar iyi olursa olsun. Bende sozlumun annesiyle cok iyiydim su an ayrilali 2 gun oldu bizi ayiran o oldu. Ayni evde kalmaya basladim ogullari yokken bile kaldim boyle dusman oldu. Keske mesafeyi koysaydim en bastan diyorum. Ve anneci erkek cok zor cok. Tabiki annesidir sever bende severm sayarm ama herkes yerini sifatini bilmeyince olmuyor. Allah yardimcin olsun
 
Back