Kayınvalidem bebeğime bakmaya gelecek

gkulata

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
24 Temmuz 2022
511
737
Selamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.

Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.

Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
 
Selamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.

Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.

Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Ayni evde bakma fikri cok zor. Hak veriyorum size ama dusununce o da fedakarlık yapiyor. Gerçekten cocuk buyutmek cok zor
 
Selamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.

Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.

Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Bakıcı elbet bulunur ama aklınız kalmadan acaba çocuğuma nasıl davranıyor diye düşünmeden gönlünüz rahat bir şekilde bırakabileceğiniz kişi babaanne yada anneannesİdir genelde. Ama aynı evin içinde bilemiyorum... bende sever sayarım kayınvalidemi, uzağız birbirimize yılda bir kez birbirimizi görürüz. aynı evin içinde muhtemelen olmazdı. Yani hakkınıza hayırlısı ne diyeyim bilemedim
 
Selamlar. Ben 7 aylık hamileyim. Eşimin ailesi de benim ailem de uzakta yaşıyor. Ben çalışıyorum hala ve bebek doğunca 4 aylık yasal iznim var. Daha sonra işe geri döneceğim. Mühendisim masa başı çalışıyorum ve haftada sadece 2 gün ofise gidiyorum 3 gün evden çalışıyorum.

Beni aşırı strese sokan bir konu var. Kayınvalidem bebeğe bakmak için gelmek istiyor. Bakıcı tutmayın ben bakarım diyor. Kayınvalidemle bir sorunumuz yok, kararlarıma saygı duyar beni sever. Evdeyken yemeği temizliği o yapar (biraz da ben yapı olarak tembelim iş sevmiyorum). Yani kadın gayet iyi aslında.

Ama beni asıl sıkıntıya sokan evimde sürekli bulunacak bir misafir. Evde rahat edemiyorum kendi annem bile olsa uzun süreli rahat edemem. Bir iki yıldan bahsediyor kreşe gidene kadar filan. Bir kaç kez bakıcı da tutarım yanına yardımcı olur filan dedim ama yok ne gerek var ben hallederim her şeyi diyor.
Çok strese girdim. Gelme istemiyorum desem çok bozulur çünkü çok hevesli. Bir de kalbini kırmamı gerektirecek bir kötülük yapmadı bana hep iyi davrandı.
Kendi annem de kayınvaliden bakmak istiyorsa gelsin baksın engel olma diyor. Ama düşündükçe fenalık geçiriyorum 1 sene misafir mi olur evimde rahatça kocamla sevişemem bile. Ne diyorsunuz? Zamanla alışır mıyım yoksa daha en baştan gelme mi demeliyim? Bebek doğunca fikrim değişir mi?
Şöyle kıssadan hisse yapayım: arkadaşım kadın doğum doktoruydu, ayıp olmasın diye hamile kalınca ona gitmeye başladım. Sonra hamileliğimde bir sıkıntı oldu ve ona gğvenimi kaybedip başka nir doktora geçtim ve arkadaşlığımız tamamen bitti. Oysa en baştan başka bir doktora gitsem belki gönül koyacaktı ama arkadaşlığımız büyük ihtimalle bitmeyecekti. Yani bence bu tip olaylarda daha sonra daha büyük kırılmalar yaşamaktansa en baştan reddetmek daha makul. Anneye “senin için de bizim için de çok zor olacaktır ortak bir düzen kurmak. Hem bebeğin 1-2 yaş dönemi çok zorlayıcı olabiliyor. ” minvalinde bir konuşma yapıp en baştan hiç başlamamak bence çok mantıklı
 
Sizin haricinizde bebeğe bakacak bir kişi daha sizin için şart olduğundan o kişinin kayınvalide olması daha iyi bence ama tabiki psikolojisi iyi biriyse sağlığı yerindeyse çocuğa tv telefon vermeyecekse falan.Eğer bu sınırları aşacak biriyse söylediğinizde sizi dinlemeyecekse bakıcı bulun sevişmeniz zaten doğal birşey kv var diye durumu kasmanıza gerek yok en başta bebek size her an rahat vermeyecek o konuda o yüzden bence kabul edin emin olun bebek büyütürken kolaylayan aklı selim bir büyük olursa yanınızda daha az yıpranırsınız.
İlave olarak bazı şeyleri görmezden geleceksiniz yeri gelince yapacak birşey yok önemli olan bebeğinizin güvende olması ve sevgi verilmesi dört dörtlük bir bakıcı bulmak ve onunla sürekli devam etmek zor bunun için bazı şeyleri idare etmeniz gerekecek.
 
Ay bebek doğunca sevişme olayları filan baya bi süre rafa kalkıyor zaten.Kadın anlattığınız gibi biriyse gelsin yardımcı olsun rahat edersiniz gözünüz de arkada kalmaz hem derim
Aa niye rafa kalksın sevişmek. Zaten az fırsat bulunuyor evde bebek olunca, eve bir kişiyi daha sokup fırsatları daha da kısıtlamak hiç isteyeceğim bir şey değil.
 
Eşin ne diyor pekı?
Kadın normalde tek mi yaşıyordu yani kayınpeder yok anladığım kadarıyla 1 yıl çok uzun bir süre ki siz 5 gün evde olacaksınız. Evde olduğunuzda çocuk ile ilgilenebilcek mısınız peki 2 gün için bakıcı alsanız
 
Bebek 4 aylıkken bakıcısı sadece iki gün bulmanız yetmeyecek muhtemelen, evden çalıştığınız günler de bir bakicinin olması lazım evde. Ve bebeğiniz çok küçük olacak, bir yabanciya güvenmek yeterince zorken, o kadar küçük bir bebek olunca daha da zor hale gelecek.
Kadincagizin da düzeni bozulacak ama bu kalıcı değil, gelsin bir buçuk iki yaşına, gider zaten.
 
Bakıcı konusu şans.
Ben 7 aylık işe başladım. Haftanın 5 günü ofise gidiyordum zorlandım bakıcıyla.
Şu an oğlum 3 yaşında 15 aylıktan beri aynı bakıcımız bizimle öncesi kara delik gibi çok kötüydü.
Kayınvalide veya annenin gelip bakması büyük fedakarlık. Bence kıymetini bilin.
18 aylık gibi yarım gün kreşe başlatsanız 24 aylık tama geçer mis gibi. Hastalık vs olunca da yine atlayıp gelecek insanınız var belli ki şanslısınız. Biraz gönlünü eğleyin kaıdnın.
 
Evde yatılı 3.bir kişi benim için seçenek dışı. Bakıcı tercih ederdim, zaten haftada 3 gün evdeyken bakiciyi gözlemleme şansınız da olur diğer 2 gün içiniz biraz da olsa rahatlar. Ben paramı huzurum mutluluğum için kazanıyorum, onu bakiciya vermeyip kv ile aynı evde yaşayacaksam çalışmamın hiçbir anlamı yok benim için. Kv ya da anne yakında bir yerde oturuyor olsa tabi ki o zaman kendisi de çok istiyorsa kreş yaşına kadar kabul ederdim ama aynı ev içinde olmaz.
 
Gelsin 1-2 ay zaten sonra zorlanır ve zorlandığı için siz de ona da zor olduğunu vurgulayıp gönderirsiniz bu süreçte iyice bakıcı araştırma fırsatınız olur.
 
Benim bakıcım var ve çok güvenirim ama eşim ev de değilse, mesai biter bitmez gitmem gerekiyor. Yani bir işim var ise nadirde olsa utanarak müsade istiyorum. Sonuçta onun da bir evi var ve gitmesi lazım.

Veya çocuk hasta ise (hafif) Aile hekimliği çok yakın olsa bile rica edemiyorum. Desem yapar fakat ben, ona çocuğa ev de bakma ve belli sorumluluklar için para ödüyorum.

Bazıları var mesela çocuk uyuyunca, bakıcıdan yemek veya temizlik istiyorlar. Ben, oğluma daha sağlıklı baksın diye dinlen diyorum.

Ev de 3. Bir kişi zor ama ne bileyim annem veya kv. Gelebilse en azından yüküm hafiflerdi. Eşim olmadığında çıldırmalık bir hal alıyorum. Ben olsam isterdim. Hem kendi parçası yani yabancı gibi olmaz.

Ama tabii bu benim ve eşimin çalışma düzeninden dolayı. Yerinizde olmadığım için, yine en iyisini siz bilirsiniz.
 
X