- 19 Mayıs 2020
- 46.297
- 207.078
En deli zamanlarınızda hem okuyup hem çalışmışsınız. Yerler öyle deliliği. Harbi yerler bak.
En deli zamanlarınızda hem okuyup hem çalışmışsınız. Yerler öyle deliliği. Harbi yerler bak.O hiç belli olmaz ben de zamanında deliydim. Ne hayallerim vardı şimdi prangalı gibi hissediyorum. Neyse kimseye ahh mahh ettiğim yok. Bu hayati tercih edip yasayan benim.
Bu kadar hoşgörüye hep sahip miydiniz? Ne güzel o kadar negatiflikten sonra beni düşündüğünüz için sağolun.Evli olup eşinizi seviyor olmanız yetmez ki. Yetiyor olsa zaten konu açmanıza gerek kalmaz. Evli olmak,bir adamı seviyor olmak evlilik sürdürmek için yeterli sebep değil gördüğünüz gibi. İntiharlık bir durum yok, ama kalkıp yok akbabalar,yok bacağım size girdi demeler vs. Gereksiz. En önemlisi de size derman olacak şeyler değil. Bacağınızın bize girmesiyle şifa bulacaksanız buyrun bulun bizlik bir sakınca yok.
Ne yapsaydım ? Sizin dediginiz gibi öyle veren yoktu bana. Babam ekonomik krizde terk etti bizi annem bakamadı yurda verdi.En deli zamanlarınızda hem okuyup hem çalışmışsınız. Yerler öyle deliliği. Harbi yerler bak.
Ben her zaman hoşgörülüydüm. Esas sorunlara odaklanın,kaynana sizin evliliğinize dahil birisi değil. Esas sorun eşiniz çünkü. Eşiniz eş olabilseydi siz kaynana montunu görmeyecektiniz bile.Bu kadar hoşgörüye hep sahip miydiniz? Ne güzel o kadar negatiflikten sonra beni düşündüğünüz için sağolun.
E hani sizde sormadan etmeden verilirdi? Yardım ederlerdi evlatlarına? Hangisi gerçek aileniz? Sorgusuz sualsiz yardım edenler mi yoksa terkedenler mi?Ne yapsaydım ? Sizin dediginiz gibi öyle veren yoktu bana. Babam ekonomik krizde terk etti bizi annem bakamadı yurda verdi.
Tup bebek için 3 sene bekledik ve 3 kez yaptırdık. 3. 'de yardım istedik o da zaten bebek için değildi eşimin harcı içindi. Ben çalışıyordum. O kayınvalidemin patavatsızlığı. Çocuk doğduğunda eşim mezun olmuş oluyordu. Tüp bebeği geçen sene şubattan itibaren yaptırdık. Ayrıca sizi bilmem ama biz de aileler böyle durumlarda birşey beklemeksizin yardım ederler.
Yapmıyor keşke yapsa ! Korkuyorum yeniden bir hayat daha kurmaktan ömür boyu küsüp insanlarla yalnız yaşamaktan. Ailem dediğim insanlara katı davranamıyorum. Yıllarca özlemini çektim sıcak bir evde bir annenin. Şimdi o anneye sahip olamadım bari yavrum olsun diyorum onu da 7 gün önce kaybettim.Ben her zaman hoşgörülüydüm. Esas sorunlara odaklanın,kaynana sizin evliliğinize dahil birisi değil. Esas sorun eşiniz çünkü. Eşiniz eş olabilseydi siz kaynana montunu görmeyecektiniz bile.
Yeryüzünün en deli kaynana kayınpederi açık ara farkla bende çünkü. Hiç bela okumanıza gerek yok yani onu söyleyeyim de. Ben hiç takmıyorum çünkü eşim olması gerekenleri yapıyor. Sizinki de yapsın,o zaman elinizde sıfır kalmış demeyiz.
Olabilr hayat bu. Her şey her zaman yolunda gitmiyor işte. Önemli olan sizin müdahaleyi doğru zamanda doğru kişiye yapmanız zaten. Üzülmeyin ama sizi kıytırık anasına ezdiren adama da eş olmayın. Koyun kapının önüne. İlla bir aileniz olması gerekmiyor. Öncelik kendiniz. Önce siz var olun,geri kalan her şey sonra gelir.Yapmıyor keşke yapsa ! Korkuyorum yeniden bir hayat daha kurmaktan ömür boyu küsüp insanlarla yalnız yaşamaktan. Ailem dediğim insanlara katı davranamıyorum. Yıllarca özlemini çektim sıcak bir evde bir annenin. Şimdi o anneye sahip olamadım bari yavrum olsun diyorum onu da 7 gün önce kaybettim.
Ben o aileden uzaktım neden hep çalışmak zorunda kaldım sanıyorsunuz? Babam 6 ay yoktu. O sırada yatılı okul kazandım annem ve öğretmenlerim kaydımı yaptırdı. Tatillerde bile eve gidemez bayramları bir kaç arkadaşımla yurtta geçirirdim. Kardeşlerimse ailemin yanında kaldılar babam dönmüştü çünkü. Evin finansörü. sonra tatillerde bile çalıştım babamdan en son ne zamn para istedim sanırım burslarım bağlanmadan yurt parasının ilk 3-3 altı ayını ödemişti. Anlayacağıniz beni babam finanse etmedi ki.E hani sizde sormadan etmeden verilirdi? Yardım ederlerdi evlatlarına? Hangisi gerçek aileniz? Sorgusuz sualsiz yardım edenler mi yoksa terkedenler mi?
E ben de onu diyorum. İlk mesajlarınızda sorgusuz sualsiz evlatlarına yardım eden aileye ne oldu? Öyle bir anlatmışsınız ki, canını verirler evlatları için. Sonra biri terk etti öbürü yurda attı falan. Şimdi de geri dönmüşler. Valla bişey anlamadım bu işten. Ama sizin olayınızı çözdüm galiba. Sizinki aşk değil, terk edilme travması. Kaygılı bağlanıyorsunuz, çocukluk travmalarınızdan dolayı. O yüzden bir insan bir insana ne kadar makul olursa siz de eşinize o kadar makul oluyorsunuz. Lafta terk edilmeyeceksiniz böyle. Farkında mısınız bilmiyorum ama korktuğunuz şey dörtnala geliyor. Gözünüzü açmazsanız durumunuz hiç iyi olmayacak. Bu size son uyarım. Size hiç kızmadım, bütün davranışlarınızın nedenini anlayacak kadar insan tecrübem oldu. İlk değilsiniz yani. Durumunuz size özel değil, az da olsa sizin durumunuzda insanlar tanıdım. Benzer davranışlar. Lütfen artık gözünüzü açın. Kapadıkça hiçbir şey yok olmuyor çünkü.Ben o aileden uzaktım neden hep çalışmak zorunda kaldım sanıyorsunuz? Babam 6 ay yoktu. O sırada yatılı okul kazandım annem ve öğretmenlerim kaydımı yaptırdı. Tatillerde bile eve gidemez bayramları bir kaç arkadaşımla yurtta geçirirdim. Kardeşlerimse ailemin yanında kaldılar babam dönmüştü çünkü. Evin finansörü. sonra tatillerde bile çalıştım babamdan en son ne zamn para istedim sanırım burslarım bağlanmadan yurt parasının ilk 3-3 altı ayını ödemişti. Anlayacağıniz beni babam finanse etmedi ki.
Yurtta da büyüsem babam geldi kardeşlerimi aldı ben yatılı ortaokul ve lise kazandım hep ayrıydık. Kardeşlerimin evleri annemlerin mahallede babam enişteme bile yardım ediyor. Ama ben sanki o aileden yıllar önce dışlanmış gibiydim. Aslında çok severler ama ben cesaret edemem. Paraya ihtiyacım olmadı ama araba için peşinatin kalanını bile iş yerimden avans aldım. O kadar detay verdim ki gereksiz her neyse... Hayat bazen zorlarken kolaylaştı sanıyorsunuz asıl en zorladığı an o an oluyor.E hani sizde sormadan etmeden verilirdi? Yardım ederlerdi evlatlarına? Hangisi gerçek aileniz? Sorgusuz sualsiz yardım edenler mi yoksa terkedenler mi?
Yurda attı derken sanırım kırıcı olunca daha farkındalık yaratırım sanıyorsunuz. Annem ev hanımıydı kiradaydık. Bunu seve seve yapmadı. Bırakıp gitmediler de. Babam kayıptı. Yine de teşekkürler ben o dört nala gelen şeye hazırlıklı değilim. Her neyse ben bu travmalarla ya önyargılı davranırsam ya sevdiğim adamı kaybedersem? Insanlara gerçekten işte profosyonel yaklaşabiliyorum. Ama iş aileye gelince tokezliyorum. Normali bilmiyorum ki... etrafimda çok arkadaşım var ama hepsi bir konu da dertli. Muhteşem aile hayati olanların da sağlık sorunu var. Yani makullugum travmadan mi çok istemeden mi? Her neyse sanırım bir süre kendimi dinlemem lazım.E ben de onu diyorum. İlk mesajlarınızda sorgusuz sualsiz evlatlarına yardım eden aileye ne oldu? Öyle bir anlatmışsınız ki, canını verirler evlatları için. Sonra biri terk etti öbürü yurda attı falan. Şimdi de geri dönmüşler. Valla bişey anlamadım bu işten. Ama sizin olayınızı çözdüm galiba. Sizinki aşk değil, terk edilme travması. Kaygılı bağlanıyorsunuz, çocukluk travmalarınızdan dolayı. O yüzden bir insan bir insana ne kadar makul olursa siz de eşinize o kadar makul oluyorsunuz. Lafta terk edilmeyeceksiniz böyle. Farkında mısınız bilmiyorum ama korktuğunuz şey dörtnala geliyor. Gözünüzü açmazsanız durumunuz hiç iyi olmayacak. Bu size son uyarım. Size hiç kızmadım, bütün davranışlarınızın nedenini anlayacak kadar insan tecrübem oldu. İlk değilsiniz yani. Durumunuz size özel değil, az da olsa sizin durumunuzda insanlar tanıdım. Benzer davranışlar. Lütfen artık gözünüzü açın. Kapadıkça hiçbir şey yok olmuyor çünkü.
Çünkü canınızın yandığı yer aileniz. Ondan bu haldesiniz. İnsanların türlü dertleri olabilir, bunun sizin hayatınıza bir artısı veya eksisi yok. İnsanların dertlerinin olması sizin durumunuzu daha makul daha çekilebilir kılmıyor. Sağlık sorunu olanlar nazını bi yere kadar da olsa çekecek birini bulurlar, siz bi tüp bebek yapacaksınız, eşiniz olacak şahıs bir an önce çalışın diye gözünüze bakıyor. Sizce hangisi daha kötü?Yurda attı derken sanırım kırıcı olunca daha farkındalık yaratırım sanıyorsunuz. Annem ev hanımıydı kiradaydık. Bunu seve seve yapmadı. Bırakıp gitmediler de. Babam kayıptı. Yine de teşekkürler ben o dört nala gelen şeye hazırlıklı değilim. Her neyse ben bu travmalarla ya önyargılı davranırsam ya sevdiğim adamı kaybedersem? Insanlara gerçekten işte profosyonel yaklaşabiliyorum. Ama iş aileye gelince tokezliyorum. Normali bilmiyorum ki... etrafimda çok arkadaşım var ama hepsi bir konu da dertli. Muhteşem aile hayati olanların da sağlık sorunu var. Yani makullugum travmadan mi çok istemeden mi? Her neyse sanırım bir süre kendimi dinlemem lazım.
Ateşli sarisinligimi tekrar tekrar hatırlattığın için çok sağol canımO size olan sevgisinden kizz
Bir ortama girince dikkat çeken ateşli sarisin olmanızdan o valla bak
Düşükten sonra söyledi ve suan öyle bir yerdeyiz ki çığ düşüyor insanlar ölüyor taş düşüyor insanlar mahsur kalıyor dağ yollarında tedavi için yazı beklemek zorundayız. Evet aile benim en zayıf yönüm, en hassas noktam çok düşündüm çekip gitsem mi diye. Ama biliyorum ki bırakırsam bir aile kurmaya cesaret edemem.Su an hala kendime karşı bile savunuyorum eşimi bakalım. Geçen sene bu zamanlar bensiz uyumazdı şimdi horul horul uyuyor hayat insana ne getirir belli değil onu yolcu edip uyurum artık.Çünkü canınızın yandığı yer aileniz. Ondan bu haldesiniz. İnsanların türlü dertleri olabilir, bunun sizin hayatınıza bir artısı veya eksisi yok. İnsanların dertlerinin olması sizin durumunuzu daha makul daha çekilebilir kılmıyor. Sağlık sorunu olanlar nazını bi yere kadar da olsa çekecek birini bulurlar, siz bi tüp bebek yapacaksınız, eşiniz olacak şahıs bir an önce çalışın diye gözünüze bakıyor. Sizce hangisi daha kötü?
Bence siz uyuyun artık, zihnen de çok yoruldunuz.
Online terapi alınız ama eşiniz para verir mi buna ?Ben bana üzülun diye yazmadım bunları o yorumu da okumadım. Insanlara şans veremezseniz neyi kazanıp neyi kaybedeceginizi bilmezsiniz. Ben eşime tabi ki şans veriyorum. O beni aldatmadı ve ya psikolojik savaş içerisinde değiliz az önce kalktı aşkım sen kalkma diyip sahurunu yaptı ve sabah nöbette gidecek. Insanlar bir şeyleri yaşarlar ve ben de yaşıyorum. Size mücadele gibi gelmeyebilir ama onun benim yanımda oluşu bile bana güç veriyor. Hayatta ne tür zorluklarla karşılaşacağımızı biz belirleyemiyoruz. Karşımızdakini biz seçiyoruz ama davranışlarını da biz kontrol edemiyoruz sadece tepki veriyoruz. Ben gerekli tepkiyi zaten verdim. Şimdi karşı tepkiyi beklemeyi bırakıp sakinleşmek için ne yapabilirim dedim.Allahin bir kulu da klasik müzik dinle meditasyon yap demedi. Bir kişi kurtar kendini dedi bir başkası psikolog önerdi ama çok küçük bir yerdeyim. Psikolog yok ne yazık ki
Onun vermesine gerek yok on kadar da sıkmaz beni ben satin alırım o kartımı öder. Eşimin herkese eli açık arkadaşına da para gönderiyor öğrenciye de burs veriyor. Ben de veriyordum şimdi O veriyor benim öğrencime.Online terapi alınız ama eşiniz para verir mi buna ?
Tamam o zaman hemen online terapiye basvurunOnun vermesine gerek yok on kadar da sıkmaz beni ben satin alırım o kartımı öder. Eşimin herkese eli açık arkadaşına da para gönderiyor öğrenciye de burs veriyor. Ben de veriyordum şimdi O veriyor benim öğrencime.
Kendiniz çalıp kendiniz oynamışsınız. Işsiz güçsüz bi adamla evlenirseniz evi geçindirmek zorunda olmanız kaçınılmaz olur zaten. Adı üstünde "kayınvalide" yani "anne" değil, gereken mesafeyi koymamışsınız. Iyi niyetle yapmışsınız ama çoook fazla vermişsiniz kendinizden. Sizin gibilerin kıymeti hiçbir zaman bilinmez.Kayınvalidemden rahatsız oluyorum artık.Ben ideal gelinim desem inanın fazlası vardır. Hatta bir zamanlar kızıydım. Her pisliğini bana yaptırmak içinmiş meğer anne rolü. Benim annem çok yaşlı ve uzakta.Ben de en büyük hatayı yaparak kayinvalidemle annemmiş gibi davrandım. Gerçi kıymet bilseydi bundan hiç pişman olmazdım.Ben iki üni. mezunuyum eşim evlendigimizde tip 3. sınıf ogrencisiydi ben de 6 yıllık mühendis. Eşim okulu uzattığı için ailesi onu evden atmıştı tanistigimizds tabi ki bunu bana açıkça evlendikten sonra anlattı. Kuzeninde kalıyordu ev cok kalabalıktı öğrenci eviydi her neyse izmir'i bırakıp Ankara' ya onun işbulup taşındım.6 ay sonra evlendik. Annesi beni çok seviyordu. Ne bir düğün ne bir ev kurmak hic biri esime layik gorulmedi. Pandemiye denk geldi benim ailemde işçi emeklisi o yuzden pandemi de düğün istemiyoruz dedik. Anlayışla karşıladılar hatta nikaha babamda gelemedi şehir arası yasak gelince. Ben de Izmır den eşyalarımı getirmedim nasılsa döneriz diye. Ikinci el eşyalarla bir yuva kurduk. Eşimi calistirmadim 4 yil boyunca ne saçma insanlarla muhatap oldum evin yükünü sırtladım. Ilk yıl tüp bebek yaptirmamiz gerektiğini öğrendik ama kim bakacak bize ? Her neyse 3.yıl eşim annesine söyleyince kim bakacak size sen çalışmazsan dedi. Geçen sene 3 tüp bebek yaptırdık ilerleme olmadı. Bu sene eşim dr oldu ben ram huzura ederim derken kayınvalide terörü yok o üzülüyormuş oğlu benimle evlendi diye yok o Türk kızı istemiyormuş. Ahıska kızı istiyormuş ama ben hepsini utandırmışım benim bu kadar iyi bir insan bu kadar yetenekli olmamı beklemiyormuş vs vs tabi bunları söyleme nedeni kendi öz yeğeni benim elton ve ona yapmadığını bırakmadı. Ama bunları bana soyleyeli 9 ay oluyor ben ondan soğudum. Beraber menemenlik turşu reçel yapıp bayrama tatlılar vs yaptığım kadın yıllarca benim arkamdan ağlıyormuş. Keşke hep arkamdan ağlasaydı.Gecen ay dogal yollarla hamile kaldım eşim ailesini görmek istedi ben gidemedim. Esime 25 bin tl yaşına uygun olmayan ayakkabi pelus spor ceket vs aldırıyor. Sinir oldum. Nedenine gelince 4 yıl boyunca bana bir mont bile almadılar beni gelin yerine koyup alış verişe bile çagirmadılar. Beni sürekli hor görüp dışladılar. Kendi dillerinde bir şeyler söylediler umursamadım. Esime saat hediye etmeden kayinpederime tüp bebeğe yardım etsin diye saat aldıkD Çünkü istedi kayinvalidem. Hediyeyi verince de eee tabi kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez, gerek yoktu ben telefondan bakiyorum dedi. Kredi kartıyla iyi bir saat aldık. Herneyse uzatmayacağım hamileyken gece saat 2-4 arası eşimle beni kavga ettirdi telefonda 7gun sonra bebeği kaybettim. Hayatta her şeye gücüm yeter sanıyordum ama hanımlar çok yoruldum. Çok şey istemedim bir yuva şimdiyse sakinlesemiyorum. Telefonda bana laf sokuyor sesin çıkmıyor aramıyorsun diye sanki o düşük yapmış. Kendini genç kız sanıyor önceden güler geçerdim alınmazdım hepimiz kadınız istediğimizi giyme hakkına sahibiz ama onu eşimin aldığı peluş genç kız işi montla görünce dayanamadım. Yasına gitmemiş dedim sonra da eşim bana küstü. sahuru bekliyorum ona bir şeyler hazırlayayım diye. Ama sanırım artık iyi olup kaybetmek istemiyorum derken... Ne yapmalıyım ? Eşimin ataması çıkalı 6 ay oldu ve ben burada işsizim. Çünkü küçük dağ başında bir ilçe.
.
Yahu ne teşekkürü ne beklemesi? İçler acısı haldesiniz, sizi sarsmak kendinize getirmek istiyoruz. Adam yolcu, biraz daha paralansın, 5 yıldızlı otellerde kongreler seminerler gırla gitsin, yurt dışı gezileri olsun... basacak size tekmeyi çünkü vefasız. Eline geçen parayı anasına harcamış. Karım yıllardır fedakarlık yaptı, kuruş harcatmadı çalış diye baskı yapmadı, onun hakkını nasıl öderim dememiş 25 bine mont ayakkabı almış. Size değil annesine, kendisine annelik yapmayan ilgilenmeyen kadına. Siz şu durumda dış kapının mandalısınız.O artık aç kalmaz gönül rahatlığıyla onu evde bırakıp komşuya güne gidebilirim artık. Hem cinsim olmanız uyarının ölçüsünü hakaret düzeyine çıkarmanızı gerektirmez. Önce yazdıklarınızı okuyun sonra üsluba takılırsınız. Beni uyaran insanlara teşekkür ettim. Ama siz cümleye işte 2 üni. okumuşsunuz ama şu... Ama bu... derseniz benden teşekkür beklemek biraz hayalperestlik olmuyor mu?