- 5 Mayıs 2022
- 2.960
- 3.536
- 36
Anneniz malesef sadece kardesinize anne gibi...
Anneniz malesef sadece kardesinize anne gibi...Annem asla kardeşime sitem etmiyor. Gizli gizli eşime kızgın hatta bence çünkü eşim evimde kurallarıma uyacak ve bana saygı göstereceksiniz diyor. Örneğin çocuklarıma paketli gıda veya şekerli ürün vermiyoruz veya çok sınırlı, annem iyilik sanıp gizli gizli veriyor ve çocuklar sonra bizi kötü sanıyor. Ya da daha kötüsü babam ve annem için bir banyoyu ayırdık ve sadece onlar kullanıyor. Annem midem bulanıyor diye temizlemiyor kendi tuvaletini ve eşim veya ben temizliyoruz. Bunu yazarken bile utanıyorum ve annemi kötülüyor gibi suçlu hissediyorum.
Yalnız şansınızı fazla zorluyorsunuz günün sonunda eşiniz “eh yeter artık anan da sen de” demez inşallahEvet eşimden yana şanslıyım ama aileden çok şanslı olduğum söylenemez
Maşallah hem siz hem eşiniz iyi insanlarsiniz. Bende aileden dertli biri olarak yazdiklarinizi uzulerek okudum. Ne diyecegimide bilemedim. Kolaylıklar ve huzur diliyorum.Merhaba kimseye anlatamadığım içimi kemiren bir durum var. Eşim ile ailem arasında vicdan azabı çekmeden karar vermek istiyorum. Babam kanser ve annem ile bizim Türkiye'de ki evimize geldiler. İstanbul'dan Mersin'e. Ben İtalya'da yaşıyorum. Orada öğretmen olarak çalışırken aynı zaman da yükseklisans yaptım. Çocukları da okudan 2 hafta erken çıkardık. İşten ve okuldan izinler ile erkenden döndüm. Şimdi Eylül'de tekrar dönmeliyim.
Eski konumu bilenler aile geçmişimi daha iyi anlayabilirler.
Konu şu; eşim, ailemin asla hiçbir zaman yanımda olmadığını sadece zor zamanlarında geldiğini, çocuklar küçükken bizi arayıp sormadıklarını, hiçbir desteklerinin hiçbir zaman olmadığını söylüyor. Herşey bittiğinde sen ne yaptın ki tabi ki yapacaksın diyip, nankörlük yapacaklar o zaman üzülme diyor. 16 yıllık evliyiz ve 6 yıldır İtalyadayız. Ama onun aileside yapmadı. Eşim Azeri Türkiye'de ailesi yoktu. Oraya gittiğimizde bana altın takarlar her seferinde ve saygıda kusur etmezler gerçekten. Kardeşim bize 10 sene önce yaklaşık 100.000$ lık bir kazık attı ve o zamandan beri görüşmüyorduk. Borcu 100.000TL olarak 3 senede ödediler. O sırada dolar fırladı ve tüm zarar bize kaldı. Babamın hastalığında barıştık. Eşim hala çok kızgın kardeşime ve adı bile geçsin istemiyor. Ailem o zaman kardeşimin arkasında durdu. Eşim daha da hayal kırıklığına uğradı. Kardeşim uzun süre çalışmadı, babam ona dükkan açtı onu da batırdı. Babamın kiralarını alıp çalışmadan yaşıyordu. Babam hasta olunca kiralar kesilince çalışmaya başladı. Babamı özelde tedavi ettiriyoruz ve tüm masraflar bizde asla destek olmuyor. Babam için öderim bu önemli değil ama onun keyfinin yerinde olması sinirimi bozuyor. Hastaneden çıkmıyoruz ailecek. Eşimde enayi gibi hissediyorum diyor. Ben babamı seviyorum ve zorda kalsın istemiyorum. Kardeşim sorumsuz diye kanser hastası babamı ortada bırakamam. Tedaviye yanıt verdi tümör küçüldü ama akciğerde modül çıktı. Ameliyat olsun diye uğraşıyorum. Tüm koşturmacalarda bir de eşimin gerginliği var. 10 eylül döneceğim ve eşim benden sonra bakacak. Bu da içime sinmiyor. Hastaneye yakın eşyalı bir ev kiralamayı düşünüyorum tedavi bitene kadar. Annemle rahatça gidip gelirler. Kafam baya karışık yani...Siz ne düşünüyorsunuz?
Kendi paralarını harcamıyor biriktiriyorlar. Herşeyi ben harcıyorum. Eşimde paraları var oğullarına harcıyorlar ve herşeyi bize ödetiyorlar diye kızıyor. Onlarda elini cebine atmazken hadi sen öde diyemiyorum.
Eşiniz çok haklı. Evet evlatlarısınız elbette bakacaksınız. Ama parasını biriktirip tedavisini size yaptırmak nedir. Babanız iyileşemedi diyelim ne olacak o para? Kefenin cebine mi dolduracak? Sağlıktan daha önemli ne var bugünler için biriktirmediyse ne diye birikim yapmış?Kendi paralarını harcamıyor biriktiriyorlar. Herşeyi ben harcıyorum. Eşimde paraları var oğullarına harcıyorlar ve herşeyi bize ödetiyorlar diye kızıyor. Onlarda elini cebine atmazken hadi sen öde diyemiyorum.
Annem asla kardeşime sitem etmiyor. Gizli gizli eşime kızgın hatta bence çünkü eşim evimde kurallarıma uyacak ve bana saygı göstereceksiniz diyor. Örneğin çocuklarıma paketli gıda veya şekerli ürün vermiyoruz veya çok sınırlı, annem iyilik sanıp gizli gizli veriyor ve çocuklar sonra bizi kötü sanıyor. Ya da daha kötüsü babam ve annem için bir banyoyu ayırdık ve sadece onlar kullanıyor. Annem midem bulanıyor diye temizlemiyor kendi tuvaletini ve eşim veya ben temizliyoruz. Bunu yazarken bile utanıyorum ve annemi kötülüyor gibi suçlu hissediyorum.
Eşin haklı sonuna kadarKendi paralarını harcamıyor biriktiriyorlar. Herşeyi ben harcıyorum. Eşimde paraları var oğullarına harcıyorlar ve herşeyi bize ödetiyorlar diye kızıyor. Onlarda elini cebine atmazken hadi sen öde diyemiyorum.
Diyebilir sorun değil ona evliliğimiz eziyet gibi gelirse ve bıkarsa ayrılırız, zor günümde yanımda olmayacaksa devam etmemiz mümkün değil zaten. Kanser babamı tedavisinin ortasında bırakamam.Yalnız şansınızı fazla zorluyorsunuz günün sonunda eşiniz “eh yeter artık anan da sen de” demez inşallah
Farkındayım ama yanıma turistik gezi için değil kanser tedavisi için geldiler. Aslında peşlerinde koşmuyorum kendi vicdanımı rahatlatmak için yapıyorum. Dükkanın kirası borçlarını kapattı. Kardeşim borca sokmuştu daha yeni borçsuz kaldı. Eşim çok iyi birisin ve bu yönünü seviyorum diyor sadece seni kullanmalarına izin verme diye uyarıyor. Hayır eşim yapmasın diye hep ben annem temizliyor gibi gizlice temizliyorum.Annenle babanın paraları var bir zahmet temizlikçi tutsunlar. Dükkanın paraları nerede şuan? Bu sürecin sonunda kocan boşanırsa gayet haklı olur ve boşanabilir. Kimse kimsenin bu saygısızlığını çekmek zorunda değil.
Sen annecim babacım diye peşlerinde koşarken kendi kurduğun aileden ve kocandan olacaksın farkında değilsin.
Yıllarca iyilik edersin sonra itiraz edince eeh yapmasaydın denir ya, tam olarak onun örneği olmuşsunuz. Geçmiş olsun. Ama şansınızı da çok zorlamayın isterseniz.Diyebilir sorun değil ona evliliğimiz eziyet gibi gelirse ve bıkarsa ayrılırız, zor günümde yanımda olmayacaksa devam etmemiz mümkün değil zaten. Kanser babamı tedavisinin ortasında bırakamam.
Hastanedeyken ben baktım, annem 1 gün baktı onda da uykusuzum diyip sabah eve koştu. Babam annen tüm gece uyudu zaten dedi. Annem rahatına düşkün biri.Eşiniz çok haklı. Evet evlatlarısınız elbette bakacaksınız. Ama parasını biriktirip tedavisini size yaptırmak nedir. Babanız iyileşemedi diyelim ne olacak o para? Kefenin cebine mi dolduracak? Sağlıktan daha önemli ne var bugünler için biriktirmediyse ne diye birikim yapmış?
Bir de eşiniz hastanede babanıza bakıyormuş sanırım. Eşinize niye yaptırıyorsunuz tutun bir hastabakıcı mis gibi bakılsın. Karısının yapmadığını damat yapıyorsa helal olsun ne diyim.
Hastaneye yakın ev kiralamak, bakıcı tutmak.. bunları kendi paralarından yapmalılar artık. Babanıza diyemiyorsanız annenize açın konuyu. Çoluk çocuk var yetişemiyorum her şeye birden deyin. Birikimleri yetmiyorsa bile mal mülk satsınlar diyorum ya öteki tarafa götürecek değil.
Muhtemelen siz döviz kazandığınız için bu masraflar size çok külfet olmuyor. Ama yine de kök ailenizden çocuklarınızdan kısıyorsunuz. Eşiniz bugün yarın dayanır sizin hatrınıza ama bir gün illa ki patlar. Sizin yazdıklarınızı bir erkek yapıyor olsa herkes adamı yerden yere vurur, kadına boşan derdi burada..
Farkındayım ama yanıma turistik gezi için değil kanser tedavisi için geldiler. Aslında peşlerinde koşmuyorum kendi vicdanımı rahatlatmak için yapıyorum. Dükkanın kirası borçlarını kapattı. Kardeşim borca sokmuştu daha yeni borçsuz kaldı. Eşim çok iyi birisin ve bu yönünü seviyorum diyor sadece seni kullanmalarına izin verme diye uyarıyor. Hayır eşim yapmasın diye hep ben annem temizliyor gibi gizlice temizliyorum.
Bende mecbur olmadıkça görüşmüyordum. Babamın ameliyatından önceki gün bir kızla pahalı bir otele gitmiş ve babama param yok diye 15bin göndermişti tüm süreç boyunca. Babamın kartı ondaydı iptal ettim. Kiralar da babamın hesabına yatıyor artık. Babama iyileştikten sonra eğer oğluna yedirirsen beni sil dedim. Herşeyin farkındayım bir iyileşeyim onu evden kovacağım dedi.o erkek kardeşin adını bile anmam ve paraları varsa aileme de o kadar para harcamam kimse kusura bakmasın. kardeşime para yedirirken iyi de bakıma ohtiyac olunca mi akıllarına geleceğim? ben bu konuda katıyim kim ne derse desin. bizim oralarda buna adı benim tadı senin derler. tüm sıkıntıyı maddi manevi siz çekin kaymağını kardeşiniz yesin. bu vicdandan ziyade kullanılmak oluyor bana göre.
Evet bu konuda haklısınız. Herkes çok etkilendi. Özellikle eşim hastane sürecinden çok etkileniyor. Buna çözüm arıyorum. Bu kadar etkileneceğini bilsem İstanbul dan hiç getirmezdim annemleri. Burda başlayan bir tedavi süreci var bitsin zaten dönecekler. Anneme inanın bende kızgınım çok bıktım. O kadar arada kaldım ki babama kıyamıyorum.Dükkandan gelen paralar kime gidiyor şuan? Sen hastane masraflarını ödüyorsun bu ailenin annenle babanın zaten parası varmış, yoklukta olan insanlar değiller.
Kanser tedavisi çok uzun bir süreç. Evinde eşin, çocukların buna tanık oluyorlar. Bir çocuğu geç yetişkin için çok kötü ve zor bir süreç. Üstelik ev ev üstüne yaşanmaz.
Tüm maddi ve manevi yük senin kurduğun ailenin, eşinin ve çocuklarının üzerinde. Tuvalete bir çamaşır suyu döküp sifonu çekemeyen annenin bu durum hiç umrunda değil. Sen evlatlık yapıyorum diyerek onlara yakınsın ama kendi kurduğun aileden uzaklaşıyorsun. Kimse ailesine bunu yaşatmamalı.
Eşinin annenle hastaneye gidip gelme konusu çok gereksiz. Kardeşine söyle gelsin o baksın.
Farkındayım ama yanıma turistik gezi için değil kanser tedavisi için geldiler. Aslında peşlerinde koşmuyorum kendi vicdanımı rahatlatmak için yapıyorum. Dükkanın kirası borçlarını kapattı. Kardeşim borca sokmuştu daha yeni borçsuz kaldı. Eşim çok iyi birisin ve bu yönünü seviyorum diyor sadece seni kullanmalarına izin verme diye uyarıyor. Hayır eşim yapmasın diye hep ben annem temizliyor gibi gizlice temizliyorum.
Sanırım siz yanlış anlamışsınız. Bu kanser sürecine kadar zaten görüşmüyordum. Öğrendiğimizde eşimle konuştuk ve ortak karar olarak tedavisine başladık. Bize güvenerek başka ile geldiler. Beraber yaşadıkça eşim geçmişi hatırladı ve zor gelmeye başladı. Haklıda. Ama kanser tedavisi bitmeden hadi gidin diyemem. Tedavi bitsin dönecekler. Ne kadar kötü olursa olsun kanser babamı ortada bırakamam.Sonunda anlatabiliyorum
Nerden başlayacağımı bilemiyorum uzun süredir düşünüyordum ama sonunda cesaretimi topladım. Artık soyut olarak benle olan durum vücut bulacak. Konu uzun ve zor kafam karışık. Idrak yollarının konusu bana cesaret verdi sanırım. Bu 30 yılın birikimidir. Sizin fikrinizi merak ediyorum. Yazı uzun...www.kadinlarkulubu.com
Eski konunu okudum. Annen ve baban çok kötü insanlar. Kocan bu kanser sürecinde ve hala bu insanların yüzlerine bakıyorlarsa yat kalk kocana şükret.
Zor hamilelik geçirmişsin annen bir kere gelip sana bakmamış. Beş para etmez kardeşin size borç takınca sana boşan baskısı yapmış ailen yuvanı yıkmaya kalkmışlar. Çocukluğun bu insanların seni ihmal etmesiyle geçmiş. Sen yukarıda "kocam isterse gidebilir" yazmışsın. Senin gibi kök ailesinden kopamayan, onlara sınır çizemeyip kendi kurdukları ailede eşlerine çocuklarına hayatı zorlaştıran kişilerin evlenmemesi gerek.
Hasta bakıcı tutmak zor değil. Hasta bakıcı tutarsın onlar ilgilenirler. Zaten devlette değil özel hastanede tedavisi sürüyormuş.
Sanırım siz yanlış anlamışsınız. Bu kanser sürecine kadar zaten görüşmüyordum. Öğrendiğimizde eşimle konuştuk ve ortak karar olarak tedavisine başladık. Bize güvenerek başka ile geldiler. Beraber yaşadıkça eşim geçmişi hatırladı ve zor gelmeye başladı. Haklıda. Ama kanser tedavisi bitmeden hadi gidin diyemem. Tedavi bitsin dönecekler. Ne kadar kötü olursa olsun kanser babamı ortada bırakamam.
Bence çok travmatik bir çocukluk geçirmişsiniz. Bu sevgi kırıntıları peşinde koşma veyahut ebeveyn tarafından onaylanma isteğiniz ile ilgili psikolojik yardım almalısınız. İnsanın anne baba olması akıl sağlıklarının yerinde olması anlamına gelmiyor. Sizde de derin yaralar olmasa annenizi idare edeceğim diye bu kadar yırtınmazsınız. Çünkü siz de biliyorsunuz ki günün sonunda yapmasaydın diyecek. Babanız için bir şey diyemiyorum hasta olduğundan ama sizi annenizin bu kadar uzun süre ezmesine izin verdiğine göre onun da çok normal olduğuna inanmıyorum. Hasta babanıza evlatlık vazifenizi yerine getirin tabi ama bunu bir telafi gibi görmeyip mantıklı bir zeminde ve daha önemlisi kök aileniz dışında tutarsanız daha az hayal kırıklığı yaşarsınız.Evet bu konuda haklısınız. Herkes çok etkilendi. Özellikle eşim hastane sürecinden çok etkileniyor. Buna çözüm arıyorum. Bu kadar etkileneceğini bilsem İstanbul dan hiç getirmezdim annemleri. Burda başlayan bir tedavi süreci var bitsin zaten dönecekler. Anneme inanın bende kızgınım çok bıktım. O kadar arada kaldım ki babama kıyamıyorum.
Yazdım tekrar yazayım. Kardeşim sorumsuz ve kendinden başkasını düşünmeyen birisi. Babamı ona emanet etmek istemiyorum.Bu açtığın konuda kimse sana babanı bırak gibi bir şey yazmadı. Hasta bakıcı tutabilirsin illa eşinin bakmasına ilgilenmesine gerek yok. Ailen kardeşini çağırabilir. Maddi konuda parayı ailenden talep edebilirsin. Bunları yaptığında babanı ortada bırakmış olmuyorsun. Annenle eşini aynı evde bırakma düşüncen yanlış.