her adim pesinde ailesi olursa tabii ki sorumluluk almaz. cok sinir bozucu yaaBen arkadaşın ailesini anladım yengenc, o kadar tanıdık ki bana. Ablaya yüklenen kardeş sorumluluğu. Ben de kardeşimden akademik olarak başarılıydım. Sınavda derece yapmıştım. Daha iyi bir lise ve üniversitede okudum, hemen atandım vs. Kardeşime hep destek olmam, yol göstermem ve bunu hep diğer işlerimin önüne koymam beklendi. 2 sene kpss denedi benimki de. Aileden böyle bir sorumluluk çocukluğundan beri üstüne yüklendiğinde sanki bu senin işinmiş gibi algılıyorsun. Ben bunun aslında benim görevim olmadığını daha 2 sene önce idrak edebildim.
Düşünsene kardeşim evini x şehrinden y şehrine taşıyacak diye ben z şehrinden eşimi çocuğumu sürükleyip ev taşımaya gidiyorum. Psikologa söylediğimde şok olmuştu.bi gittim eve tek bir çöpü bile paketlememiş bi de. Babam da bunu normal buluyor mesela, çünkü neden bu ablasının yapacağı bir şey… konu sahibi de gözünü açıp kendine gelmezse yakında eşiyle de sorunlar yaşayacak. Çünkü eşi bir süre sonra neden hep ben öncelik listenin altındayım diye rahatsız olmaya başlayacak.
Eşim bebeği görecek diye işimden fedakarlik edecek zihne sahil değilim
Gayet de değilim neden vazgeçmek zorunda olan kadın olsun. Sasirmaniz bana komik geliyor.
nasil yani?
Ben asıl şunu merak ettim, siz böyle sürekli kendi ailenizin evindeyken eşiniz bundan rahatsız olmuyor mu?Merhabalar,
Benim kardeşim 3. kez üniversite sınavına hazırlanacak. İlk 2. sene dershaneye gitti. Fakat dershaneden de yeterli derecede fayda alamadı. 300 bin sıralama yaptı eşit ağırlıkta. Geçen sene 40 gün ailemin evine gidip(eşimle ayrı şehirlerde) aralıksız ders anlattım ona günde 5 saat falan. Ama ben gittim dersleri saldı. Biraz da onun için 40 gün kaldım. Baktım ben anlatınca yapıyor. Özel ders vs vermiş biriyim. Matematiğim iyidir. Bu sene dershaneye vermedik. Kardeşimin tek kötü dersi matematik ve dilbilgisi. Bunlar için yetemediğim yerde özel hoca da tutacağız.Ben şu anda hamileyim ve ailemle eşim aynı şehirde. Eşim arada başka bir şehre de işi için gidiyor ama Ocak ayında tayini çıkacak. Bebek de muhtemelen Ocak ayında doğacak. Bebek doğunca ailemin yanından hemen gitmemeyi düşünüyorum 6 ay kadar. Bakacak kimse yok, onların da gelebilecek halleri yok bu sene için. Eşimle aynı şehirde olmamıza rağmen ve belki de son yakın olduğumuz aylar olmasına rağmen ailemin yanında daha çok vakit geçirip kardeşime ders anlatmak istiyorum. Yarın başlayacak idik. Bana ben Matematikte temel kavramlardan başlamam işte çok kolay vs dedi kardeşim bugün. Ben de aşırı sinirlendim dedim ki her sene aynı b.ku yiyorsun ona çalışmam buna çalışmam. Ben senin için hamile halimle ne kadar verimli olurum diye onu düşünüyorum, eşimi evimi bırakıp buraya geliyorum, senin yaptığına bak. Geçen sene de seni çalıştıracağım diye oturup kendi işime gücüme bakmadım, Kpss çalışmadım 86.5'ta kaldım diye epey sinirlendim. Ama artık canıma tak etti. Ailem beni hakaret etmekle ve yaptığımı kardeşimin kafasına kakmakla tenkit etti. Ama bence yaptığı artık şımarıklık, bilmesi lazım. Neymiş ben her sene aynı b.ku yiyorsun diyerek ona küfür etmişim. Benim emeklerimin bu denli hiçe sayılması sinirlerimi bozdu, sizce çok mu haksızım yani bir her sene aynı haltı yiyorsun demekle hakaret ettiğim için suçlu mu oluyorum?
Sürekli kendi ailemin evinde değilim günde 5 saat falan gidiyorum. Sonra da geri dönüyorum. Eşimle birlikte uyuyup kahvaltı yapıyorum akşam yemeğini annem benimle yollar ya da eşim bizimle yer bazen o gelir beni almaya. Eşimle ailemin arası gayet iyi. Benimle de arası gayet iyi. Benim eşim 2 sene stajı süren bir iş yapiyor, bu sene staji bitecek, tayin olacak. Bir sene kendi basina gitti geldi olduğumuz şehre ama çok yakında idi staj yaptığı yer. Sonra Ankaraya gitti ben de onunla gittim bu defa işi gücü bırakıp. Şu anda bitirme sınavına çalışıyor günde 8 9 saat ben de onun calistigi zaman diliminde kardeşime yardım ederdim diye düşünüp ailemin yanına geliyorum evlerimiz aracla 5 dakika. Ayrıca benim de bir isim var ve haftada en az iki gün ise gitmem gereken ve evden calisabilecegim bir iş. Ama şehir değiştirirsem bunu yapamam. Ve benim için ve eşimle olan ailemiz için de işim önemli, az kazanmiyorum ama şehir degistirmek ofise kilit vurmak sıfıra düşmem demek. Ben de bazı yorumlarda hemcinslerimin benden daha duygusal ve fedakar davrandığını düşünüyorum. Elbette bebek babası ile büyüsün eşime kaç kez 3 ay sonra ben gelirim dedim o da bebek doğsun duruma göre bakarız sen üzülme, ben gerekirse cuma günü pazartesi sabah giderim ise dedi. Ben kendimi ilk mesajda sınırlı şekilde izah ettim, doğal olarak beni ve koşullarımı bilmiyorsunuz ve belki eksik anlatım belki tüm yorumlarımı okumadığınız için tam olarak içinde bulunduğumuz hali anlamıyorsunuz diye düşünüyorum yahut da dediğim gibi bazı hemcinslerim işinden gücünden bana göre daha kolay vazgeçecek ve evde oturacak, çocuğa tek başına bakacak güçte ama ben değilim.Ben asıl şunu merak ettim, siz böyle sürekli kendi ailenizin evindeyken eşiniz bundan rahatsız olmuyor mu?
Üstelik doğum yapınca altı ay eşinizden ayrı kalmayı planlıyorsunuz, eşiniz ne diyor bu fikre?
cocugun babasiyla saglikli bir iliskisi olmasi ikinci planda mi?Gayet de değilim neden vazgeçmek zorunda olan kadın olsun. Sasirmaniz bana komik geliyor.
Çok ilginçsiniz. Bebeği kendinize mi yaptınız?? Mitoz bölünme falan. Babası ya hani o da.Gayet de değilim neden vazgeçmek zorunda olan kadın olsun. Sasirmaniz bana komik geliyor.
Bağ konusunda haklısınız bunu ben de düşündüm. Ağlayan bebek konusunu zaten aileme ben söyledim, kardeşim çalışamaz üzülürüm ben bir şekilde gideyim diye. Bebekle bağ konusu önemli ama bizim bir evimiz yok kiracı olacağız eli yüzü düzgün bir ev eşimin muhtemel maaşının yarısına yakın olacak, ekstra borçlarimiz var, üzerine benim çalıştığım iş benim ofisim izin almama gerek yok. Boş kaldıkça zaten eşimin yanına giderim o da bizi götürür getirir. Ama ben ekonomik özgürlüğe değer veren ve hep çalışmış biri olarak yıllardır çalıştığım işi bir çırpıda bırakamam.cocugun babasiyla saglikli bir iliskisi olmasi ikinci planda mi?
adam misafir cocugu gibi haftasonu görecek cocugunu. bu mantikli mi? ofisinizi kapatmayin madem ucretsiz izin alin gidin esinizle. en azindan ilk zamanlar adam babaligini yapsin. sonra yabancilasirlar cocukla..bag dedigin sey cok hassas bir sey.
ayrica ailenin de sana karsi cok verici olduğunu yazmistin. sen dogum iznindeyken zorlanirsan annen atlayip gelemez mi birkac ay?
bilemedim bu nasil bir evlilik. bebek dedigin neneye dedeye ihtiyac duymaz, anneye babaya ihtiyac duyar.
ayrica evde devamli aglayan bir bebegin gürültüsü sinav senesindeki kardes icin de kötü olur muhtemelen
Yahu bence siz de ilginçsiniz. Eskiden babalar gurbete gidiyordu iş için mitoz bölünme mi vardi çocuklarını bırakıp gidiyorlardı senelerce. Ben de bir şekilde çalışmaya mecburum ve isim sadece bu şehirde yapabileceğim bir iş. Bana bu kadar dramatize edilmesi garip geliyor.Çok ilginçsiniz. Bebeği kendinize mi yaptınız?? Mitoz bölünme falan. Babası ya hani o da.
İnanın aynı seyleri kız kardeşimde yasadık aramızda 9 yas var. Ben evin buyuk cocugu hep yokluk zamanına denk gelen, okul konusunda yönlendirmede tecrübesiz Aile zamnında yetişen, kendi emeklerimle derecelere girmiş ve sonunda atanmıs biriyim. Kardesimin dünya yansa umrunda değil. Tabi babamın artık maddi durumu daha iyi kardesimde barajı zor geçiyordu özel üni dağlık bölümüne kaydettirdim, yetmedi harçlığını babam bol yolluyor diye annem kızardı ben harcayamadım bir kez okul okunuyor diye anneme mudahale ettimedim rahat rahat okudu.İşte eşim de artık dillendi. Dediklerinizin hepsini söylüyor ve bazen bu gerçekler canımı sıkıyor. Ablayım ve hep kendimden feda ederek büyüdüm. Hep burs alacak kadar başarılı idim. Ailem benim eğitimim için masraf vs yapmadı. Diyorum ki oğlum ben başarılıyım, biliyorum, çalıştım ve nasıl çalışılır onu da biliyorum. Diyor ki sen lisede 4 sene dershaneye gittin senin zamanında pandemi yoktu okula gittin. Her şeye bir bahanesi var. Ben asıl annemle, kız kardeşimin onun önünde o haksız ama sen de hakaret ettin diye onu şişirmesine kızdım. Her zaman taşın altına elini koyan benim, doğal olarak öfkelenen, yanlış sözler söyleyebilen de ben oluyorum. Neden bu kadar kendimi paraladığıma gelince eşit ağırlıkta ilk 2000'e girip gidip iyi bir bölüm okudum, 5 defa kurum mülakatlarından elendim ama ailem varlıklı değil çareyi yine okumakta görüyorum, kardeşimin de bundan başka çaresi yokmuş gibi hissediyorum. Onu sevdiğim için de kendimi paralamak değil parçalıyorum. O kadar sinirlendim ve üzüldüm ki sırtıma göğsüme ağrı saplandı. Ama hamileyim ya annemin kafası şu, kendi oğluma böyle demezmişim, kardeşime hakaret etmişim.
Çocuk yapmasaydınız o zaman ya kafanıza silah mı dayadılarGayet de değilim neden vazgeçmek zorunda olan kadın olsun. Sasirmaniz bana komik geliyor.
Bu yorumunuz için gerçekten çok teşekkür ederim. İnşallah kardeşinizin de kardeşimin de yolu açık olsun. Anlattıklarınızla benzer durumlar benim için de gerçekten geçerli. İnsanın kardeşi ne kadar umursamiyorum dese üzülüyor. Geldi daha demin ben de ondan özür diledim o da benden özür diledi. Biz barıştık. Ben fevri konuştum biraz benim hatam. Bir kez daha şans vereceğim, zaten ben ona ders anlatayım sadece gibi bir durum yok. Dershaneye de gidebilir ancak benim kardeşim diğer derslerden fule yakin yapıyor matematik sıfır, ben sürekli zaten ders anlatamam özel ders de alacak. Umarım düzelir diye umut ediyorumİnanın aynı seyleri kız kardeşimde yasadık aramızda 9 yas var. Ben evin buyuk cocugu hep yokluk zamanına denk gelen, okul konusunda yönlendirmede tecrübesiz Aile zamnında yetişen, kendi emeklerimle derecelere girmiş ve sonunda atanmıs biriyim. Kardesimin dünya yansa umrunda değil. Tabi babamın artık maddi durumu daha iyi kardesimde barajı zor geçiyordu özel üni dağlık bölümüne kaydettirdim, yetmedi harçlığını babam bol yolluyor diye annem kızardı ben harcayamadım bir kez okul okunuyor diye anneme mudahale ettimedim rahat rahat okudu.
Pandemi oldu online sınavlarını ben geçtim yoksa bet kalacaktı. Mezun oldu 2 sene evde oturdu ya sen saglıkcısın zibilyon tane hastane var basvurmadı bile sebebi ise işe almıyorlarmıs öyle oluyormus arkadaslarında. Kpss için ben de kızım bebekken bırakıp annemlerde kaldım cogu zaman ders çalıştırmak için. Hep aynı bahaneler senin zamanında pandemi yoktu fln. E dedim benim zamanımda youtube yoktu suan önünde sınırsız kaynak var maddi imkan var. Ben kitaplarımı siler tekrar çözerdim.
Sonuç ne mi oldu ben kardeşime ders anlatırken kızdıgım için gururu incinmiş ve herkes bana cephe aldı eşim de çok kızdı artık yeter kendi istemediği sürece sen suclu olcaksın deynce baya olaylardan sonra kendimi geri çektim. Suan markette kasiyer olarak çalışıyor canı cıkıyor ve annem hala senin gibi rahat değil o çok ezildi diye aglıyor ama zerre umursamıyorum artık kendi istedi deyip konuyu kapatıyorum.
Benden tavsiye düzelmiyor bacım kendi galine bırak hem aileni hem kendini yıpratma
Ahahhaa gerçekten hadsizsiniz. Çocuk yapan her kadın kocasının peşinde gezsin çalışmasın bu mu yani hayata bakış açınız. Komik.Çocuk yapmasaydınız o zaman ya kafanıza silah mı dayadılar
Plansız programsızlığınızın cezasını neden el kadar bebek çekecek, eşin tayin olsaydı sen kpss kazansaydın taşınsaydın öyle yapsaydın çocuğu, 6 ay babadan yenidoğan ayırmak sana mantıklı geldiyse benim bakış açımı anlayamazsın zatenAhahhaa gerçekten hadsizsiniz. Çocuk yapan her kadın kocasının peşinde gezsin çalışmasın bu mu yani hayata bakış açınız. Komik.
Ne demek rica ederim. Benim kardesmde özel ders aldı dershaneye gitti. Sadece mat yoktu. Benim de mat cok iyiydi. Biz de iki kardes olarak tabi ki en sonunda sarıldık birbirimize fakat İş sınavdan sonra baska yerlere evriliyor. Mezun oldu iş bulsana kardesine dendi, başka alana işe girdi çok ezikiyor mudahale etsene denei vs vs. Lütfen bu dengeyi güzel kurum yoksa ilerde bir hayal kırıklıgı kalıyor. Özellikle anne baba o dengeyi çok saglıklı kuramıyor. Aslılan su imiş isteyen bir şekilde çalışıyor ve biz anne baba değiliz ablayız. Sorumluluk anne baba da. Bunu geç anladım ben. Hep kendi cocugummus gibi daha iyi olsun şöyle olsun böyle olsun yönlendirmeye calıstım. Keske baştan hayatına o kadar mudahil olmadaydım diyorum simdi. Umarım daha iyi yerlere huzurla gelir kardesnzBu yorumunuz için gerçekten çok teşekkür ederim. İnşallah kardeşinizin de kardeşimin de yolu açık olsun. Anlattıklarınızla benzer durumlar benim için de gerçekten geçerli. İnsanın kardeşi ne kadar umursamiyorum dese üzülüyor. Geldi daha demin ben de ondan özür diledim o da benden özür diledi. Biz barıştık. Ben fevri konuştum biraz benim hatam. Bir kez daha şans vereceğim, zaten ben ona ders anlatayım sadece gibi bir durum yok. Dershaneye de gidebilir ancak benim kardeşim diğer derslerden fule yakin yapıyor matematik sıfır, ben sürekli zaten ders anlatamam özel ders de alacak. Umarım düzelir diye umut ediyorum