Siz iyi misiniz? Bebek planınızı ona göre yapmalıydınız o zaman . Kimse işi tamamen bırak evinin kadını ol demiyor, çocuğu babadan ayıracak bi durum olacağı barizse onu önceden düşünmeniz gerekirdi. Çocuk bu, süs bitkisi değil
Siz beni tanımıyorsunuz, çocuğun nasıl olduğunu bilmiyorsunuz, korunurken de çocuk sahibi olan insanlar var neticede. Ayrıca benim ne durumda nelere ne kadar emek verdiğimi bilmiyorsunuz. Türkiyede sınava giren yaklaşık 15 bin kişinin içinde 3 sınavı da kazanan 16 kişinin olduğu bir sınavda ben derecelerle o 3 sinavi kazanmış ve mülakattan haksız yere elenmiş biriyim. Kpss puanım da oldukca iyi ama alanda özellikle ilk 100'deyim ama uzmanliklar sadece Ankarada ve esim tayinci diye buna sevinemiyorum. P3 puanim 86.5 ve bu beni yeterli alım olursa düz memur yapmaya yeter, ona da razıyım. Ayrıca mevcut işimden de iyi kazaniyorum. Tüm bunlar bir kenarda dururken emeklerimi çöpe atmam bir süreliğine de olsa mümkün değil. Tirnaklarimla kazıdım. 6 aya kadar yenidogani babasından ayırmak bana mantıklı gelmiyor. Ama her zaman her şey istediğimiz gibi olmuyor bazı zorunluluklarimiz da var. Yine de hamile ve emek vermiş ayakları üstünde duran bir kadına bu dediklerinizi söyleyecek tıynette olmadığım için çok mutluyum. Bu dediğiniz nedeniyle size hakkımı helal etmiyorum. Çok da umurunuzda olmaz ama bilin.
Gerçekten çok teşekkür ederim. Eşim tüm iznini ilk dönemde kullanacak. Sonra da ben 3 aya giderim muhtemelen 6 ay deme nedenim ilk bebegim ve esim önerdi. Benzer şeyleri ben de düşünüyorum. Ama burada işine önem veren ailesini eşinin ve bebeğinin üzerinde tutan kadın ilan edildim. Kadın olmak, Kadınlar Kulübünde bile zor.Şimdi ben bunlar dışında olaya şurdan bakıyorum. Öncelikle ev hanımlığı fobinizi bir kenara bırakın. Bir süre kendinizi evinize ve bebeğe alıştırın. Ben sizin yerinizde olsam o iş yerini kapatırdım. Çünkü ben bunun faydasını gördüm. Eşim bebeğimize bebeğim de eşime kolay alıştı. Sorumluluk aldı. Şu an ofise onları bırakıp rahat gidebiliyorum. Lohusalık hamilelikten çok daha farklı. Eşinizin yanınızda olması çok önemli. Sonra iletişim kopukluğu çok fazla oluyor. Son olarak gözünüzü korkutmak istemem ama bir arkadaşım ailesinin yanında geçirdi lohusa dönemini. Maalesef odun eşiyle aynı eve girdiğinden beri 4 senedir aralıksız kavgalar ediyorlar. Adam ısrarla evin içinde çocuğun sorumluluğunu almıyor. Bunlar hep yaşanmış / benim eşim farklı diyenlerin hep aynı döngüye girerek yaşadıkları. Çok uzun yazdım kusura bakmayın. Şimdiden bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alın:) Şu an en önemli kişi sizsiniz.
Valla sizin de anlamadığınız şu benim işim bırakılınca sürdürülecek bir iş değil ve ise ihtiyacım var, haftada iki gün de kesinlikle bulunduğum şehirde olmaliyim, isimi birazcık büyütüp yanimda birini calistirip esimle birlikte yasamak ve onun oldugu ile tamamen gitmek istiyorum. Bebek de korunmama rağmen oldu şok oldum. Çocuğu da sürekli babasından ayrı tutacak değilim kendi işim giderim babasının yanına 2 hafta dururum arada. Sonra geri dönerim ben onun düzenini de bir şekilde kurarım. Ama bir sene daha benim işime ihtiyacımız var.
Doğumdan sonra 6 ay ailenle mi kalacaksın
yaptığın biraz bencillik değil mi ? Sen artık evlisin ve kocan var.Umarım hakkınızda hayırlısı olur, ama bebek baba bağı çok çok önemli gerçekten. Ileride pişman olmayın diye ben yine de söyleyeyim
falan ben okuyacagım dedı mimar sinan üniversitesini kazanıp bitirdi o sinirle yani diyeceğim o ki bırakın hayatın akışını anlasın siz ömür boyu yanında kalamazsınızHaklısınız, yorumunuz için tesekkür ederim. Haksız olduğum yerleri ben de anladım zaten.Çabalamanız boşa gittiği için sinirleniyorsunuz tamam haklsınız ama herkes sizin gibi hırslı çalışmak zorunda olmak değil çırakta lazım,mc donalds çalışanı da lazım satış danışmanı da lazım verin çalışsın benim halamın kızını kuaförün yanına kalfa olarak vermişti halam bitlendi
Katiliyorum. Nerdeyse 1 yila yakin esinizren ayri kalacaksiniz aebep ? Bana cok sacma geldi bu kadar fedakarlik yapma durtunuz ayrica madem yapiyorsunuz kimseye lafini yapmayin kardesinize b.k ve simarik deme hakkini kendinizde bulmayin. Alma verme dengesi diye bir sey var siz kendinizden bu kadar verirseniz maalesef cok uzulursunuz suan hamileleiginizin keyfini cikarip, cocuk bakim kitaplari okuyup yoga pilates nefes egzersizleri falan yapmaniz gerekirdi.
Şartlarınız bunu gerektiriyorsa yapacak birşeyiniz yok haklısınız. Türkiye şartlarında çocuklarımızın iyi bir şekilde büyümesi için paraya ihtiyaç var. İşinizi kaybetme lüksünüz yoksa katlanılacak. Merak etmeyin kendi eşimden bildiriyorum ilk 2 ay eline alamadı bebeği çok küçük diye diye ( evet 2 kiloydu çok küçüktü) 2. Aydan sonra ben ailemin yanına gittim 10 günde bir geldi 2 aylık sürede. Şuan 8 aylık sürekli kucağında. İçinde babalık duygusu varsa hertürlü o bağ kurulur. Kurmak isteyen çok güzel kuruyor. O kadar emek vermişsiniz herkes bunu görüyorken ailenizin size sitem etmesi yanlış .Kardeşinizden de özür falan dilemeyin ablası da bu lafı söyleyemezse bu neymiş canım. Hiç birşey yok gibi devam edin gününüzeMune bu konuyu kapatır mısın? Çünkü gerçekten yoruldum. Hamileyim ve gerçekten katlanamıyorum bazı yorumlara.
Siz eşinizle aynı şehirde misiniz farklı şehirde misiniz asla anlaşılmıyor. Konunuzda da birkaç yerde aynı şehir bir yerde de ayrı şehir yazmışsınız. Burda yazdığınıza göre de aynı şehirdesiniz beynim yandı. Madem aynı şehirdesiniz sanki kilometrelerce uzağa bebeğinizle gidecekmişsiniz gibi anlatmasaydınız belki daha az tepki gelirdi. Bakacak biri yok diyorsunuz ailenize gitmek istiyorsunuz 6 ay falan ayrı kalmaktan bahsediyorsunuz ama onun yerine anneniz size gelebilir aynı şehirdeyseniz. Ki öyle oluyor genelde. Siz buraya şu kadar ay ayrı kalacağız falan yazınca farklı şehirlere gidiyorsunuz gibi anlaşılıyor.
Eşimle evlendik, eşim benim işyerim var diye geldi ortak olduk. O benim şehrime taşındı. Sonra eşimle birlikte kazancımız iyi olmasına rağmen yaptığımız işi sevmediğimiz için oturduk sınava çalıştık evliliğimizin ilk senesinde o mülakatı geçti ben geçemedim. Sonra onun 2 yıl stajı vardı. Ama bulunduğumuz şehirde olmuyor staj. İlk sene evimize yakın bir ile staj yapmaya gitti geldi, ben de ofisimde çalışmaya devam ettim. Yani aynı ilde sayılırdık. Stajının ikinci senesi Ankarada idi, oraya taşındık birlikte, çünkü evimize uzaktı ve gelip gitmesi zor olurdu. Ben de işimi uzaktan ama işimin olduğu şehre gidip gelerek sürdürdüm. Yeni iş almadım, kurum sinavlarina ve Kpss'ye calistim, zaten taşınacağız, tayin olacağız staj bitiminde diye. Ama kurum sınavlarının mülakatindan elendim Kpss'de yeterli puani alamadim.
Sen elinden geleni fazlasıyla yapmışsın. Senin bu yaptıklarını çoğu ana baba yapmıyor. Kardeşin neye nasıl çalışacaksa kendi bildiği gibi çalışsın, boş ver artık. Kendini düşünmeyeni sen hiç düşünme.
Açıklama için teşekkür ederim şimdi anladım konuyu.
Burada bir daha hastalık hamilelikle ilgili genelgeçer bir durumum olmadıkça konu açacağımı vs sanmıyorum. Buradan gitmeme nedenim kardeşim değil ama o yanlış anlaşılmasın, öyle olsa gecen sene burada isim de olmasına rağmen eşimle Ankarada olduğumuz vakit, eşimden en fazla 2 ay ayri kalmisimdir. Bu sene hele bebek varken ayrı kalmak ben de hiç istemiyorum aslında. Bakalım koşullar ne gösterecek? Yorumunuz için teşekkür ederim.
Doldurma suyla değirmen dönmez. Bende dersane döneminde kardeşimin öğretmenleri ile görüştüm kendim çalıştırdım falan benim zorlamamla mezuna ikinci senesiydi inşaat mühendisliğini kazandı iki yıl okudu ben yapamayacağım deyip otomotiv mühendisliğine geçti yıllardır da okulu bitiremiyor. Evlenmişsiniz çocuğunuz olacak her koyun kendi bacağından asılır siz kendi ailenizden sorumlusunuz artık kardeşiniz yardımlarınızı göremiyorsa o onun problemi onu rahat bırakın. Sizden talep edilmediyse kendi yaptıklarınızı ama ben şunu yaptım bunu yaptım diye söyleyemezsiniz bu noktada aileniz haklı.
