-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kardesimi kaybettim
- Konu Sahibi Huli81
- Başlangıç Tarihi
Canım Allah rahmet eylesin. Bende canım annemi 4 yıl önce trafik kazasında kaybettim.38 yaşında yaşamayı çok seven hiç durmadan çalışan bizler için fedakarlık yapan biriydi. Ama kader böyleymiş. Alın yazısı..Hiçkimse değiştiremiyor....Öyle bir acı ki sizi kimse anlayamaz...Her an aklımda gülüşü bakışı duruşu sarılışıı yavrum diyişi...Özlemmm içimdeki özlem gittikçe dahada büyüyorr..bende isyan etmiyorum ama yokluğuna dayanamıyorum...Ölmedi canım annem benle yaşıyor..Ona kavuşacağım bir gün biliyorum. Bu beni biraz olsun avutuyor...
Sana teselli veremem canım kim ne derse desin ateş düştüğü yeri yakıyor...Allah kimselere göstermesin
Canim seninde basin sagolsun, cok zor ya kabullenmek cok zor hala yani
allah mekanlarini cennet eylesin insallahamin cok tesekkür ederim herkese, bir ay oldu ve ben hala ayni durumdayim, cok tuhaf hissediyorum kendimi, bilmiyorum, bu sakinligin acisi bir sekilde cikacak diye korkuyorum, yakinlarim bir piskologa görün falan diyorlar bana acaba gitsemmmi, geceleri karanliktan korkar oldum, karanliktan herzaman biraz cekinirdim, ama kendi evimin icinde gece karanlikta korku hissi yeni basladi, hatta resmen panikliyorum, bir kac gündür kulagimda kulaklik hafif müzik ve sakinlestirici kullanarak yatiyorum
BASINIZ SAGOLSUN...BABANIZA VE KARDESINIZE ALLAH RAHMET EYLESIN...MEKANLARI CENNET OLSUN...(AMINNN)
TAKDIR-I ILAHI HEPIMIZIN GIDECEGI YER ORASI AMA ERKEN AMA GEC OMURLERI BU KADARMIS...ALLAH GERIDE KALANLARA SABIR VE SAGLIKLI HUZURLU BI OMUR NASIP ETSIN...(AMIN)
TAKDIR-I ILAHI HEPIMIZIN GIDECEGI YER ORASI AMA ERKEN AMA GEC OMURLERI BU KADARMIS...ALLAH GERIDE KALANLARA SABIR VE SAGLIKLI HUZURLU BI OMUR NASIP ETSIN...(AMIN)
Son düzenleyen: Moderatör:
Allah sabırlar versin inşallah. Ölüm herzaman kötü tabi zamansızı ayrı bekleneni daha bi ayrı. Yani 32 yaşındayken nerdeyse kardeşim kadar sevdiğim arkadaşımı kaybettiğimde ne kadar üzüldüğümü hatırlıyorum da gerçek kardeşi düşünemiyorum bile. 90 yaşına yaklaşmış olan anneannemi kaybettiğimizde de herkes yaşlıydı zaten diye teselli bulmaya çalışırken ben de ne kadar uzun yaşamışsa o insanla o kadar çok vakit geçirip o kadar çok alışmış olduğumu ve daha da çok üzüldüğümü hissediyordum. Yani yaşı başı da hiç fark etmiyor. Ani kayıp ta aynı göz göre göre yanında eriyip giden öleceği zaten bilinen ve beklenen bir yakınımızın kaybı da aynı malesef. Çünkü hiç ama hiçbirzaman durum şartlar ne olursa olsun insan sevdiği insanı gözden çıkarmıyor. Öldüğü halde hala inanamadığım akrabalarım var benim mesela almanyadaki dayım en son yanlız yaşadığı için (üstelik 2 hafta evinde tamamen çürüyerek ) öldüğünü öğrendik ama zaten uzaktaydı ya hala bana almanyada bi dayım varmış gibi geliyor ama yok. Allah sabır veriyor diyorlar ya hakkaten de doğru. İnsan o anda birdaha hiç gülemicek ağlayamıcak yemek yiyemicek ve hatta nefes alıp yaşayamayacak sanıyor. Ama cenabı Allah nasıl bir kuvvet veriyor bizlere bilmemiyorum ama yemek te yiyosun gülüp eğleniyosun da zamanla acı aynı etkiyi yaaratmıyor. Bana bu durum küçükken çok acımasızca gelirdi hemen arkasından unutuvermişim gibi hisssederdim. Ama malesef hayat bu işteböyle birşey devam ediyor ve biz de nefes aldığımız sürece kendimizi ve diğer kalan yakınlarımızı düşünmek durumunda kalıyoruz. Hıııı bu acı insanda hep birtarafında kalıyor. Bir tanıdığım bi benzetme yapmıştı çok hoşuma gitmişti. İnsanın bu kayıplarla içinde kocaman bir yara açılıyor. Yara hiçbirzaman tamamen geçmiyor ama kabuk bağlıyor canımızı daha az acıtıyor. Ara ara bazı hatıralar bazı anlar bu kanatıyor sadece azıcık. Yani çok konuştum konu çok hassas olduğu için kendimi ifade etmekte zorluk çekiyorum. Ama kısacası merak etme ZAMAN herşeyin ilacı çok klasik olacak ama gerçekten de öyle. Örnek can dostum dediğim arkadaşımı ailemden daha falza birlikte vakit geçirdiğim bir kişiydi kaybettiğimde önce evlerinin önünen geçemiyordum ağlamaktan sonra gidip sanki kabri orası gibi evinin önünde dua okumaya başladım hergün. (kabri trabzonda ben istanbuldayım) gizlice etraftan ne derler diye düşünmeden bahçesine çiçekler ektim falan evlerinin şimdi şirkete çok yakın olduğu için hep ordan geçiyorum sadece bir fatiha okuyorum geçerken. Tabiki kardeşle karşılaştırılmaz ama zamanla gözele görülür bir değişiklik oluyor insanın herşeyinde. Allah başka kayıp başka acı göstermesin inşallah hiçbirimize.
Cok tesekkür ederim herkese...
Evet hayat cok acimasiz, insanin bir yani acirken yinede bir sekilde hayatina devam ediyor, yemegini yiyor gülebiliyor da, ne kadar
acimasiz insanlariz gercekten...
Hala daha inanmiyorum olanlara, gecen hafta odasini bosalttim, dolaplarini söktüm son kiyafetlerini verdim o zamandan beri piskolojim cok bozuldu, geceleri kendi evimde korkar oldum panikliyorum resmen sakinlestiriciyle duruyorum kac zamandir.... odasini bosaltirken suclu hissettim kendimi sanki gelecek ama ben gelmesini istemiyorum ve odasini bosaltiyormusum gibi oldum
Evet hayat cok acimasiz, insanin bir yani acirken yinede bir sekilde hayatina devam ediyor, yemegini yiyor gülebiliyor da, ne kadar
acimasiz insanlariz gercekten...
Hala daha inanmiyorum olanlara, gecen hafta odasini bosalttim, dolaplarini söktüm son kiyafetlerini verdim o zamandan beri piskolojim cok bozuldu, geceleri kendi evimde korkar oldum panikliyorum resmen sakinlestiriciyle duruyorum kac zamandir.... odasini bosaltirken suclu hissettim kendimi sanki gelecek ama ben gelmesini istemiyorum ve odasini bosaltiyormusum gibi oldum
Nasil baslasam bilmiyorum, bir yandan icimi döküp yazmak istiyorum bir yandan icim bombos ne düsündügümü bilemez haldeyim... Ne aradigimida bilmiyorum, bir umut bir teselli bir kücük söz bilemiyorum....
Daha 25 yasindaki gencecik kardesimi bir trafik kazasinda kaybettim, mavholdum, yikildim....
Babamin kaybina daha alisamadan simdi de kardes acisi cekiyorum... bu haksizlik, neden diye sormam dogru degil ama yinede bazen diyorum, neden diye....
Artik ne düsündügümü neler hissettigimi bilemiyorum, aglayamiyorum bile cok tuhaf, icim sizliyor ama aglayamiyorum neden acaba? Bu beni korkutuyor, cünki öldü bile diyemiyorum dilim varmiyor, sanki cok uzak bir yerlere gitti ve bir daha gelmiyecek, öldügünü bir türlü inanmiyorum, ne yapacagimi bilmiyorum perisan haldeyim .....
cnm Allah rahmet eylesin. Rabbim sabırlar versin sana.
seninde basin sagolsun canim, evet baba acisida bir ayri, babami kaybedelide 7 yil oldu offf ya ne dünya bu .-(((((((((((
aman sagol bitanem
Benzer Konular
