Kafam çok karışık, ne yapacağımı bilmiyorum...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

rude29

🗣️
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
1 Aralık 2018
92
85
Merhaba kızlar.
Eşimle 7 yıllık sevgililik döneminden sonra 2.5 yıldır evliyiz. İlişkimiz hep inişli çıkışlıydı. İlk zamanlar demiştik "Ayrılık konusu olmayacak, olursa tamamen bitecek ve geri dönmeyecektik." Olmadı gerçekten 4 yıl boyunca ayrılık konusu.
Eşim herşeye hemen parlayan, yanımızda kim olursa olsun sinirini saklamayan, neye sinirlendiğini çoğu zaman anlayamadığım bir insan. Ben de babamın deyimiyle hırçın, ailedekilerin söylemiyle herşeye alınıp surat yapmamdan bıkılmış bir tipim/tiptim. Çabucak sinirlenirim. Buna rağmen çoğu zaman güleryüzlü ve çabuk uyum sağlayan biriyim.
Evlenene kadar ve evlendikten sonra deli deliyi görünce çomağını saklarmış misali eşim sinirli halimi 9 yıl boyunca görmemiştir. Çok sevdim, çok korktum onu kırmaktan. Çünkü o hep herşeye hemen sinirlenen ve sinirli anlarını doruklarda yaşayan bir insan olduğu için beni hep ezer, ağzına geleni sayardı. Ben hatam yokken dahi özür dilerdim sırf aramız düzelsin toparlayabilelim diye. Ben bu hallerini sevgiliyken çok görüşemiyoruz iletişimimiz kopuk olduğundan olayları net konuşamıyoruz o yüzden bu hale geliyor. Evlenelim herşeyi anlatacağım böyle şeyler yaşamayacağız her zmana yüzyüze konuşabileceğiz sıkıntılarımızı diye düşünürdüm.
Nişanlandık ailesi iyi göründü bana onlara yakın davrandım, onlar arkamdan sürekli eşimi doldurdular. Ben farketmedim bile..
Nişanlılık döneminde de çok sık tek görüşemediğimiz için konular sevgililik dönemindeki gibi ilerliyordu.
Evlendik sorunlar daha çok büyümeye başladı. Eşimin alttan alma özelliği yok. Hata yapma ihtimali ona göre yok. Çünkü o çok doğru ve iyi bir insan. Mükemmel görüyor kendini. Ama ben kendi kendine karar veremeyen, sorumsuz, hiçbir işi doğru yapmayan, unutkan vs daha birçok olumsuzluk sayabilirmiş öyle bir insanmışım.

Önceleri sırf kırılmasın diye cevap vermezsem belki sakinleşir konu çok uzamaz diye susuyordum, ağlamama engel olamıyordum. Ağlamam onu mutku ediyor olmalı ki daha çok üstüme geliyor, daha çok ağlamamı istiyordu. Dalga geçiyordu.
Baktım bu şekilde olmuyor, düzelmiyor artık cevap vermeye ve ağlamamaya karar verdim.
İlk zamanlar cevap vermedim hiç ama ağlamadım da. Yokmuş gibi davrandım. Sinirliyken konuşamayan, konuşacak olsa saçmalayanlardanım aklıma birşey gelmez.
Sakinleşince konuşmayı tercih ederim.

Son tartışmamızda bana hakaret etmişti ve vurmaya kalkmıştı. Benim artık tartışmalarda sessiz kalmamam ve ağlamamam onu çok sinirlendiriyordu farkındaydım. Bu yüzden daha çok korkutarak sindirmeye çalışıyor. Daha çok üzerime geliyor ve artık beni dövmekle tehdit etmeye başlamıştı. Bir daha bana cevap verirsen senin başını duvarlara kazıtırım vs... Ben de yapabiliyorsan şimdi yap ki bir daha cevap vermeye fırsatım olmasın gibisinden cevap veriyordum.
Olaydan kvnin haberi olmuş tartışma olurken görümcem evdeydi yaşı 18. Kvyi arayıp abim yengemin üstüne çok gidiyor yengem bunları haketmiyor demiş kvnin söylediğine göre.
Ertesi gün kv beni aradı bir telaş içinde ne oldu size diyerek. Anlattım. Bana akıl vermeye başladı. Eşime "Bir daha bana aynı şekilde davranırsan vurmaya kalkarsan gideceğim" de dedi. Ben de ben zaten bugüne kadar zor tuttum kendimi. Hep dayan buna değmez bu sebepten gidilmez diye avuttum kendimi. Bir daha olursa böyle birşey zaten gideceğim dedim. Tutuştu resmen. Kaynımı aramış konuşsun eşimle diye. Telefonumu susturmuyor köyde şuan yanınıza geleyim diye. Naptınız, hallettiniz mi, ne durumdasınız geleyim mi vs vs..
En son dayanamamış eşime kendisi arayıp söylemiş bir daha böyle birşey olursa gideceğimi. Eşim beni aradı resmen yıkılmıştı. Ben sana vurdum mu, ben seni dövdüm mü, sen böyle birşeyi gerçekten söyledin mi dedi. Ben de evet ben bunları yaşamak zorunda değilim yoruldum dedim.

Şimdi bunları da beynine kazıdı eşim.
En son ortada hiçbir şey yokken benim ona emrivaki yaptığımı iddia ederek beni anneme götüreceğini söyledi. Benden memnun olmadığını benim hiçbir şekilde ona karşı görevlerimi yerine getirmediğimi söyledi. Yol boyunca benim yalancı olduğumu, ona saygı duymadığımı, tartışırken ben kendimi ne sanıyormuşumki ona cevap verebiliyor olduğumu, neyime güvenip de onun karşısında susmadığımı, kendisinin koca olup karşısında susulması gerektiğini söyleyip durdu. O hakaret de etse ben susacakmışım. Böyle istiyor. Yalan söylemediğim halde bana lafı çevirip çevirip sen böyle söyledin diyerek yalancı olduğumu söylüyor. Bir tane örnek ver en azından açıklamasını yapayım ne demişim diyince susuyor. Gibi gibi gibi..
Şuan annemdeyim. Hala çok seviyorum, geçirdiğimiz güzel zamanları hatırlayıp üzülüyorum da ağlıyorum da. Ama bu sefer birşeyler düzelmeden dönmek istemiyorum.

Biliyorum hatayı en başında yaptım, en başından beri herşeyi atlatırız gözüyle baktım. İnsan çilesine aşık olurmuş sözünü doyasıya yaşıyorum.

Şuan arıyor açmıyorum. Mesajlarına da dönüş yapmıyorum. Konuşmak istemiyorum kendimi toparlayana kadar. Ama içimdr bitmiş değil herşey. Düzelmesini istiyorum. Ama nasıl olur bilmiyorum.

Uzun oldu okursanız hakkınızı helal edin. Kısaltmaya çalıştım olabildiğince.
 
Diyecek birşey bırakmamışsınız ki. Annenizin evine afedersiniz yavru kedi gibi bırakmış. Hala dönmeyi düşünüyorsunuz. Gerçekten dediğini yapıp kafanızı duvara sürtüp kıvılcım çıkarması mı gerekiyor?
 
Evet çok uzun olmuş. Böyle konuşması yanlış. Size saygısı yok ne yazık ki. Bence burda konu açarak çözülecek bir sorun değil. İlişkinize dışarıdan insanların dahil olması da ne yazık ki kötü olmuş. Belki de sizin yanlış davranışlarınız onu bu hale getirdi. Zaten susuyormussunuz. Bana cevap vermiceksin diye söylenmesi de tuhaf. Zaten cevap vermiyormussunuz ki.
 
Suan ne diyecegimi bilemedim .. ama bu is bence dikis tutmaz.. resmen evde bir siginti muamelesi görmüssünüz sanki Es degilmissiniz gibi .. siz bu muameleye iyi dayanmissiniz ve fazla susmussunuz sizi sindirmeye calismis ve sonunda sanki yavru köpek gibi Baba evinize göndermis sizi yani bunlar kabul Edilir seyler degil bana göre .. iyi düsünün geri döndügünüzde düzelecek mi sizce ? Hic sanmiyorum bi 7sinde neyse 70inde odur.
 
Eşinizin zihniyeti falso,davranışları kıro,sizi birey değil ona tâbi bir eşya gibi görüyor.size
siz olma fırsatı tanımıyor,kendi normları içinde davranışlar sergilemenizi istiyor.farkında mısınız ama size değer vermiyor,değer görmediğin bir yerde saygı da sevgi de olmaz.
Eşinizin kafa yapısı sorunlu ,siz de Stockholm sendromu gibi bir bağımlılık içindesiniz.sağlıklı ruh haliniz de yok,siz bir terapi alın, kendinizi bu eziyetten kurtarın
 
Bende bunları birebir aynen yaşadım aynısını hemde ..
O vurmaya kalkmalar daha sonra vurmaya dönüşüyor
O hakaretler küfürlere kaldırılmayacak sindirilemeyecek laflara dönüyor ve ailene kadar uzuyor dilleri
Ettikleri tehtidler öyle marjinallesiyor ki aklından şüphe etmeye başlıyorsunuz nasıl böyle canice senaryolar üretebiliyorlar diye

Ben boşanma dava mi açtım daha 1 hafta oldu

Inşallah siz düzelirsiniz ben seninle aynı şeyleri yaşadım ve toparlayamadım
Bende ona karşı hep uyumlu oldum ve alttan aldım sonradan verdiğim tepkileri sindiremedi
Ve bunlar hep olan şeyler boşanma sebebi olamz diye ailesi tarafindan aldatmakla suçlandım başka biri varmış başka bisey varmış o yüzden boşanıyormuşum kocammis yaparmış ben susup idare etmeliymişim
Ama bu karakter meselesi düzelmek söz konusu bile degil
 
Şu arayıpta açmama konusunu hiç doğru bulmuyorum iyice gazlıyor insanı hem kim arayan sanki 7 kat yabancı neden açmayarak iyice çıkmaza sokuyorsun ki aç bağır çağır derdini anlat anlatırsa onuda dinle hem bitsinde istemiyorsun belliki oda istemiyor inşallah düzelir
 
Eşin seni annene bırakana kadar çözülebilecek sorunlar olduğunu düşündüm. Ancak eşin seni eşya gibi annene bırakmayı göze alıyorsa boşanmayı da göze almıştır.
Harekete geçmeni gerektiren birşey yok. Kapında yatmadıkça pişman olmadıkça ailenden özür dilemedikçe bir şans daha verme.
 
Sizi annenizin evine bir esya gibi birakan adama ne yapip edip donmeyin lutfen.

Hataniz evlenince duzelir demek olmus. Toparlamak adina surekli alttan almissiniz. Birakin daginik kalsin bazen toparlamamak en iyisidir, toparlanacak bir sey varsa karsilikli olur.
Lutfen uzulmeyin ve onunuze bakin cunku bu adamla hayat gecmez net.
 


Ay içim şişti okurken , uzun olduğu için değil kocanızın öküzlüğünden .
E sizde hala bitmediyse / dönme ihtimaliniz yazdıklarınızdan %90 iken dönün madem , sürtsün kafanızı duvarlara . Belki ondan sonra düzelir
 
Seni annene nasıl bırakır ya
Ayıp be
O insanlarıda üzmüş
Ne hakla bunu yapat
Sen eşya mısın
Eşin su katılmamış öküz
Karşınsında bir kadın var istediği zaman dövecek bağıracak canı isteyincede senle yatıcak böyle mi yani
Bu zihniyet eskide kaldı kimse bu devirde bunu çekmez
Sürünsün arasın dursun kararlı ol boşanmak istemiyorsan Korkut kendine gelsin
Çok sinirliyse gitsin tedavi olsun
 
tartışırken ben kendimi ne sanıyormuşumki ona cevap verebiliyor olduğumu, neyime güvenip de onun karşısında susmadığımı, kendisinin koca olup karşısında susulması gerektiğini söyleyip durdu.

koca olmayı çok yanlış anlamış.
bu zihniyeti de hala nasıl seviyorsunuz anlamış değilim.
adam açık açık sen ikinci sınıf insansın diyor, çanta gibi götürüp bırakıyor ama hala seviliyor....
 
Bende yaşadım daha beterini.. Tek bi fark var ben ailemin yanına geldiğimde eşim her seferinde peşimden geldi ve tabiri caizse köpek gibi yalvardı.. Çık seviyormuş ondan hırçnmş kıskançmş şu bu..
İtmeler kalkmalar yerini dayağa bırakıyor ilk önce kolum morarıyor.. Sonra gözün.. Kulak içlerin..burnun kırılıyor.. Dudağın patlıyor. İlkinde pişman oluyor sen sessiz kaldıkça pişman da olmuyor alışıyor çünkü naparsan yapayım bana dönüyor diyor. O salak ile başlayan şerefsiz le devam eden hakaretler o... Demeye kadar gidiyor =) sonra sinirlendirmeaeydin oluyor. Ama seviyorlar ya bizi gece 2dk saçımızı okşayıp sen siz yaşayamam diyorlar ya bizde sevgiye çok muhtacız dönüyoruz. Kimse sevemez ya bizi değersiziz biz.. Canım ben kimseye boşan demem. Ama saygı bitti mi şiddet bir kere ufakda olsa başladı mı büyüyor düzelmiyor. Bak ben çok kötü şeyler yaşadım aklına gelmeyecek kadar. Kv ailesi vs. Bunları aştık 1 senedir eşim ailesini umursamıyor hatta hiç görüşmeyelim sen ben olalım falan diyor bu konular bir şekilde aşılıyor. Ama o hakaret o dayak hiç bitmiyor.. Bende ne derse tamam derdim küsünce gider sarılırdım öperdim. Şimdi bekliyor ki herşeye tamam diyeyim evliliğimiz yürüyecek se yap niye yapıyosun diyor. Evliliğimiz yürüyecekse adam olsunlar? Ama olmaz iyi düşün çocuğun yoksa hiç düşünme bile.. Bu modeller değişmez
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…