Ben bazen zekasındanda şüphe ediyorum yalan yok. Geçen gün pikniğe gittik oğlum bisiklet sürerken düştü dizi yarıldı resmen bir suru kan geldi çığlık çığlıga kaldı cocuk. Ben direkt yanına koştum eşimde uzaktan bakıp kahkaha attı çok komikmiş gibi. Titremekten yuruyemedi çocuk dönüp bakmadi bile. Ne ağlıyorsun bu kadar sanki kurşun yedin dedi küçücük çocuğa
Ordada bir güzel kavga ettik. Anneside böyle bunun ailedeki herkes zekalarinda sıkıntı var bunların diyor bende bundan emin oldum artık. Normal değiller.
Bu zeka değil, sosyopati eğilimleri.
Aksine zeka fazlalığı ile manipülatif tavırlarla insanı içten kemiren kurt türü.
Biraz daha örnek verseniz psikopatiye geçiş yapmış diyeceğim.
Yine ahkam kesmek istemiyorum, işim mesleğim değil lakin sağlıklı bir zihin, sağlıklı bir ruhtan çok öte durumlar.
Benim koca kişisi de çocuklar kavga ederken düşerken boğulurken öylece izler, sanki yokmuş gibi takılır ağzına ederim hatta.
Lakin bunu neden yaptığını çözdüm, sorun çözme becerisi olmadığından görmezden gelme, olmuyor ki öyle bir şey yok kiii takılması kısaca özgüvensizlik.
Bir .ok beceremeyeciği için atik değil, örtbas durumu.
Ama yaşanan şeyi küçümsemek, tebessüm dahi olsa zevk almak falan kaç kurtar bacım kendini.
Zaten ülkece delirdik, herkes potansiyel suçlu iken sosyopatla yaşamak insanın kendine edeceği en büyük işkence. Onlar elini kana kolay kolay bulamaz, o durumlara zemin hazırlarlar farkları bu.
Bitmeyen bir delilsiz, kanıtsız ve ispatsız av avcı meselesi.