Erkek arkadaşınıza söylemeniz doğru değil, duygularınız yoğun değil sanırımselam
sorunum şu ki,
bir ilişkim var ve erkek arkadaşımla yaşadığım şeyleri kafamın içinde düşünce olarak sanki başkalarıyla yaşasaydım gibi istemeden düşünüp duruyorum.Sanki erkek arkadaşımla değil de başka biriyle yaşasaydım gibi.
Mesela örnek vereyim bugün bir tanıdığın ismi geçti ve kafamda ya onunla şöyle olsaydı falan gibi saçma sapan ben istemeden düşünceler geçiyor ve ben o an engel olamıyorum o düşüncelere.
Erkek arkadaşıma karşı yanlış yaptığımı düşünüyorum ihanet ediyormuşum gibi…Bu yüzden gidip bu tarz engel olamadığım düşünceleri erkek arkadaşıma da söylüyorum sonra unutamamışım gibi davranıyor haklı olarak ama ben gerçekten geçmişteki insanları unuttum ama ben istemeden aklıma geliyor ve verdiğim örnek gibi erkek arkadaşım yerine geçmişteki insanlarla saçma sapan düşünceler oluşuyor kafamda.
Gerçekten ben istemeden oluyorBöyle şeyler başına gelen var mı?
Sizce napmalıyım ve erkek arkadaşıma istemeden olduğunu nasıl anlatabilirim?
çok teşekkür ediyorum benim için üşenmeyip üye olmanıza dediklerinizi yapacağımMerhaba.
Aslında ilk mesajı okuyup hemen size cevap yazmak için üye olmuştum. Okbniz olduğunu ve destek almanız gerektiğini söyleyecektim ama biliyormuşsunuz zaten.
Bende de okb var. Anlattığınıza benzer düşünceler de yaşadım, hala yaşıyorum ama hiçbirini erkek arkadaşıma anlatmadım. Çünkü bunu okbsi olmayan birinin anlayabileceğini düşünmüyorum. Beyninizden söküp atmak istedikçe o düşünce daha çok size yapışıyor ve siz o düşünceden giderek daha çok korkuyorsunuz. Korktukça da aklınızdan bir türlü çıkmıyor.
Ben psikiyatristimle genel olarak konuşurken henüz ilişkimin ilk senelerinde her şeyi anlatmak zorunda olmadığımı söylemişti. Size de tavsiyem erkek arkadaşınıza anlatmamanız olur. Çünkü okbsi olmadığı için sizi %100 anlayamayacak.
Kullandığınız ilacı doktor gözetiminde bırakmadığınız için şu an daha kötü şekilde yaşıyor olabilirsiniz. Yeni üyeyim bu kadar detaylı bilgi vermek doğru mu bilmiyorum bana en başında söylenen en az 6 ay iyilik hali sonrası ilacın bıraktırıldığıydı.
Ben kendi kendimi "bu bir takıntı, bunlar benim gerçek düşüncelerim değil" diyerek telkin ediyordum. Hala da bu tip durumlarda benzerini yapmaya çalışıyorum. Benim de son yaşadığım durum şu mesela, iş yerinde bir adamın yakışıklı olduğunu düşündüm. Hani Kıvanç Tatlıtuğ'u da görürsünüz, yakışıklı adam dersiniz geçersiniz, o hesap. Ama bu kişi çevremde ulaşılabilir olduğu için bende bir takıntı oluşmaya başladı. "Yakışıklı buldum, yoksa hoşlanmaya mı başladım?" bu "yoksa, ya" içeren korku yüzünden o kişiyi görmekten kaçmaya başladım hemen. Daha sonra bu düşünce kafama yerleşmeden hep kendimi yukarıda yazdığım gibi telkin ettim. Bir erkek için yakışıklı adammış demenin aldatmakla alakası olmadığını, normal bir durum olduğunu söyledim kendime. Sonrasında cidden azaldığını fark ettim. Biraz üstüne gitmeye çalışmak bazı noktalarda bende işe yaradı ama sizde nasıl olur bilmiyorum.
Bir de benim doktorumun ilk gittiğim zamanlarda verdiği bir örnek vardı. Gözlerimi kapatıp beyaz, pofuduk tüylü bir tavşan düşünme demişti ve ben kendimi o tavşanı düşünürken bulmuştum. Aslında okb tam da bu. Bir şeyi düşünmekten korkup o düşünceyi kendinize yasaklıyorsunuz. Dolayısıyla tavşan örneğindeki gibi sürekli onu düşünüyorsunuz.
Bence tekrar doktora gitmelisiniz. İnşallah en kısa sürede iyileşirsiniz.
Benim bir. Akrabamda da aynı bu söylediğiniz şeyler vardı, bunun teşhisi okb yani takıntı var şuan saplantı zorlantı bozukluğu, aklınıza böyle şeylerin gelmesi saplantı, kendinizi kötü hissedip erkek arkadaşınıza anlatıp rahatlamak istemeniz zorlantı yani, lütfen yardım alın psikiyatriden ve erkek arkadaşınıza söylemeyin lütfen ihanet falan ettiğiniz yok beyniniz size oyun oynuyor, o sizi anlamaz iş kötüye gider üzülürsünüzsizce normal mi böyle düşüncelerin olması
Okb var sizde bence. Erkek arkadaşınıza bu düşünceleri anlatmayın kesinlikle çünkü o anlamaz sizi. Bir psikologla görüşün. Bende de okb olduğu için sizi çok iyi anlıyorum. Tedavisi varselam
sorunum şu ki,
bir ilişkim var ve erkek arkadaşımla yaşadığım şeyleri kafamın içinde düşünce olarak sanki başkalarıyla yaşasaydım gibi istemeden düşünüp duruyorum.Sanki erkek arkadaşımla değil de başka biriyle yaşasaydım gibi.
Mesela örnek vereyim bugün bir tanıdığın ismi geçti ve kafamda ya onunla şöyle olsaydı falan gibi saçma sapan ben istemeden düşünceler geçiyor ve ben o an engel olamıyorum o düşüncelere.
Erkek arkadaşıma karşı yanlış yaptığımı düşünüyorum ihanet ediyormuşum gibi…Bu yüzden gidip bu tarz engel olamadığım düşünceleri erkek arkadaşıma da söylüyorum sonra unutamamışım gibi davranıyor haklı olarak ama ben gerçekten geçmişteki insanları unuttum ama ben istemeden aklıma geliyor ve verdiğim örnek gibi erkek arkadaşım yerine geçmişteki insanlarla saçma sapan düşünceler oluşuyor kafamda.
Gerçekten ben istemeden oluyorBöyle şeyler başına gelen var mı?
Sizce napmalıyım ve erkek arkadaşıma istemeden olduğunu nasıl anlatabilirim?
offf konuyu okur okumaz diyordum ki ben bu konuyu bir yerden tanıyorum... sen harikasın@esmerkadin sizsiniz değil mi?
Kendinizi suçlu hissetmeyin, elinizde olan bir şey değil.
Psikiyatriye gidiyordunuz en son, tedavinizi yarıda mı bıraktınız?
canım konu sahibi... okb,psikoz,paranoya gibi hastalıklar maalesef kendimce ''illet'' olarak nitelendireceğim hastalıklar...Böyle bir şey başına gelen var mı
teşekkür ediyorumcanım konu sahibi... okb,psikoz,paranoya gibi hastalıklar maalesef kendimce ''illet'' olarak nitelendireceğim hastalıklar...
neden mi? çünkü bir insanın beyniyle savaşması kadar zor bir şey yok bence.
adeta kendinle savaşıyorsun,iç dünyanda 2 ye bölünüyorsun,bir yandan kurtulmak istiyorsun,diğer yandan o gelen düşünceler vb sana öyle mantıklı geliyor ki...
doktora gidin,lütfen. çok şükür tıp çok ama çok gelişti, biraz sabır isteyen bir hastalık okb,ama tedaviye uyum sağlarsanız da kür sağlayabileceğiniz bir hastalık...
iç görünüz var,bu durumun anormal olduğunu dile getiriyorsunuz,bu çoğu hastada olmayan bir şeydir mesela,sizin için çok iyi bir prognostik faktör bu...
lütfen tedavinizi olun,mutlu yaşamak sizin de hakkınız
teşekkür ediyorum inşAllahOkb var sizde bence. Erkek arkadaşınıza bu düşünceleri anlatmayın kesinlikle çünkü o anlamaz sizi. Bir psikologla görüşün. Bende de okb olduğu için sizi çok iyi anlıyorum. Tedavisi var
evet kimse yaşamadan anlayamıyorCocuklugumdan beri yasiyorum, ogretmenlerime soylemedim beni anlamazlar diye belki de soyleseydim daha iyi olurdu yada daha beter bilmiyorum cunku cok kaba ogretmenlerdi cogu. Kendimi onlarin gozunde zayif olarak gormek istemedim belki de. Kimse anlamaz diye soylemedim, kardesim bile bilmez hala. Soylemiyorum cunku sorunlu olarak bakiyolar insana halbuki oyle degil. Toplumda hala nasil bi hastalik oldugunu bilmiyolar.
İnanamıyorum 2 senedir bu illetle uğraşıyorum resmen hissettiklerimi cümlelere dökmüşsün benim dışımda birinin bu durumu yaşıyor olması hem çok üzdü hemde rahatlattıBöyle bir şey başına gelen var mı