size güzel yorumlarınız için çok çok teşekkür ederim. bir psikolog olarak durumu çok güzel analiz ettiğinizi düşünüyorum, ancak belki de sevgim dolayısıyla taraflıyımdır bilemiyorum. her şey gönlünüzce olsunKknin bazı idealist(!) kadınları kriz yönetimi muhteşem(!) olan eşleriyle veya kendileri ile kıyaslamaya başlamış hemen. Hatta bazı yorumlar terbiyesizlik seviyesine gelmiş gibi. Belki ban yiyeceğim ama umrumda değil. Buradaki sakın evlenme, hırslı diyorsunuz ama hırssız, kötü bir eş olacağı belki gibi yorumlardan lütfen etkilenmeyin çünkü herkesin eşiği farklı. Onu en iyi siz tanıyorsunuz. Ailesinde aklı kalan adamla iletişimi kes zaten onla evlenilmez vb ne demek, kişinin ailesini çok sevmesi ve onlara sık sık gidip gelebileceği bir işinin olmasını istemesi kötü bir şey değil. İş bulabilirim sanmış, yoksa o da böyle olacağını bilse ister miydi bu durumda olmak? O pişmanlık onu yiyip bitiriyordur zaten. Ailem iş bulmamış adamı istemez olayına zaten girmiyorum. Sevgiliniz zaten bunun baskısını yeterince hissediyordur. Kadınlar için ev hanımı olmak normal karsılanırken bir erkeğin calısmaması denince akla toplumda tembel ise yaramaz adam anca evde esini bekliyor gibi cümleler kuruluyor genelde. Depresyonuna bile laf eden olmuş. Herkesin kriz yönetimi aynı değil, herkesin duygusal eşiği aynı değil. Sizin ağlayacağınız şeyler benim umrumda olmaz ama benim üzülüp dağılacağım şeyler de size komik gelebilir. Kimi üzüntüsünü çalışarak atar kimisi de öyle dagılır ki. Kimi teselliyi yemekte bulur kimi sarılmakta. Belli ki bunu unutmuşlar.
Kendisinden utanıyor, pişman, kim olduğunu ve hayattaki yerini sorguluyor.
Bu süreçte beni fiziksel ve psikolojik olarak istismar etmediği ve ilişkimizde bundan başka sorun olmadıgı sürece ben olsam yanında olurdum. Psikolojik destek alması hakkında kendisiyle konusun mutlaka. Umarım kabul eder. Düzgün bir psikoloji ile iş ararsa belki şans da yüzüne güler. Yazık, depresyona girmiş.
Umarım en kısa sürede iş bulur.
sizin düşüncenizdir, saygı duyarım. ancak yeteri kadar güçlü olmadığına pek katılamıyorum. defalarca söyledim yine söyleyeceğim, sevgimden dolayı taraflı yaklaşıyor olabilirim. ancak ben de psikolojik olarak zor zamanlar geçirdim. üstelik ben bir psikoloğum. terzi kendi söküğünü dikemez misali.. atandığım şehri sevmiyordum, yalnız hissediyordum ve babama kanser teşhisi konmuştu. bu dönemlerde o bana çok çok destek oldu, arkamı/psikolojimi topladı diyebilirim. şuan böyle bir konuda onu zayıf görmek veya bırakıp gitmek bana vefasızlık gibi geliyor. üstelik bu konu dışında ilişkimizde en ufak bir pürüz dahi yok. yine de sağolun, evlenmek istesem bile önümde ölçüp biçmek için uzun bir süre var. esen kalınKonusahibi çok aşıksın o yüzden doğru değerlendiremiyorsun ne yazık ki. Arkadaşlara katılıyorum sevgilin yeteri kadar güçlü değil, güvenip evlenmemelisin.
daha başka problemlerimiz veya aklımı kurcalayan şeyler olsaydı ilişkimi gözden geçirebilirdim ancak ilişkimizde başka en ufak bir pürüz yok. hatta yanında kendimi en tam en mutlu hissettiğim insan diyebilirim. teşekkür ederim, size ve eşinize mutluluklarBen atandıktan 4 yıl sonra işe girebildi eşim. O kadar yıl beklediğim için hiç pişman değilim. Siz erkek arkadaşınızdan eminseniz gerisi bir şekilde hallediliyor zaman içinde.
ben kendim de psikoloğum ve psikolojik destek/terapiler konusunda fikir sahibiyim. sizin de dediğiniz gibi bu iş birkaç aylık veya birkaç seferlik bir şey değil, emek ve zaman isteyen bir süreçtir. kendisinin devam edeceğine inanıyorum, bu şekilde motive ediyorum. ve evet psikolojide en önemli şeylerden birisi sorununu kabul etmektir. çünkü sorun kabul edilmeden çözmek için bir adım atılamaz.Bu arada psikolojik destek alması hakkında konusun derken cogu kisi hayatı düzene girince gitmeyi bırakıyor. Düzenli gitmeyi kabul etmesi hakkında nazikce konusabilirsiniz demek istemiştim orada. Sakın bırakmasın. İşten çok moralini sağlam tutmaya ihtiyacı var. İş de umarım bulur. Sorunlarını kendini dağıtsa da kabul eden ve bunlara çözüm olarak destek almayı kabul eden birisi. Söyledikleri gibi güçsüz olsa böyle yapmak yerine son derece toksik biri haline gelirdi.Yani hayatını o da yoluna koymak istiyor. İyi günde kötü günde diyerek devam edip iyi günleri de birlikte görürsünüz umarım.
Ayrıca sorumluluk alamıyor deseler de babasını kaybedip engelli annesi ve abisiyle yasaması, söylediginiz gibi annesiyle her zaman anlasamamasına ragmen yanlarında durması yeterince sorumluluk sahibi olduğunu gösteriyor. Sadece kötü bir dönemden geçiyor ve direnci biraz düsük.
sizin düşüncenizdir, saygı duyarım. ancak yeteri kadar güçlü olmadığına pek katılamıyorum. defalarca söyledim yine söyleyeceğim, sevgimden dolayı taraflı yaklaşıyor olabilirim. ancak ben de psikolojik olarak zor zamanlar geçirdim. üstelik ben bir psikoloğum. terzi kendi söküğünü dikemez misali.. atandığım şehri sevmiyordum, yalnız hissediyordum ve babama kanser teşhisi konmuştu. bu dönemlerde o bana çok çok destek oldu, arkamı/psikolojimi topladı diyebilirim. şuan böyle bir konuda onu zayıf görmek veya bırakıp gitmek bana vefasızlık gibi geliyor. üstelik bu konu dışında ilişkimizde en ufak bir pürüz dahi yok. yine de sağolun, evlenmek istesem bile önümde ölçüp biçmek için uzun bir süre var. esen kalın
bana da öyle geliyor, mantıklı olan bu. ancak ortada farklı durumlar var. abisi engeli dışında okb (takıntı) hastası. her ama her şeyi bir rutin ve düzene bağlı. başka türlü rahat edemiyor, psikolojik sorunları oluyor. yemek saati, duş saati, yürüyüşe çıkma saati yürüyüş yaptığı yerler vs vs hepsi hep aynı. başka bir şehirde çok zorlanırdı. ayrıca annesi doğma büyüme ankaralı, başka yerde yaşayamam diyen birisi ve sanırım erkek arkadaşım yanına almak istediğinde dahi gelmek istemeyip "biz idare ederiz" dediler. ancak idare etmekte zorlandıkları da ortada.Ailesini düşünerek işten ayrılacağına ailesini yanına almak daha mantıklı değil miydi? Bana mı öyle geliyor yoksa?
Kknin bazı idealist(!) kadınları kriz yönetimi muhteşem(!) olan eşleriyle veya kendileri ile kıyaslamaya başlamış hemen. Hatta bazı yorumlar terbiyesizlik seviyesine gelmiş gibi. Belki ban yiyeceğim ama umrumda değil. Buradaki sakın evlenme, hırslı diyorsunuz ama hırssız, kötü bir eş olacağı belki gibi yorumlardan lütfen etkilenmeyin çünkü herkesin eşiği farklı. Onu en iyi siz tanıyorsunuz. Ailesinde aklı kalan adamla iletişimi kes zaten onla evlenilmez vb ne demek, kişinin ailesini çok sevmesi ve onlara sık sık gidip gelebileceği bir işinin olmasını istemesi kötü bir şey değil. İş bulabilirim sanmış, yoksa o da böyle olacağını bilse ister miydi bu durumda olmak? O pişmanlık onu yiyip bitiriyordur zaten. Ailem iş bulmamış adamı istemez olayına zaten girmiyorum. Sevgiliniz zaten bunun baskısını yeterince hissediyordur. Kadınlar için ev hanımı olmak normal karsılanırken bir erkeğin calısmaması denince akla toplumda tembel ise yaramaz adam anca evde esini bekliyor gibi cümleler kuruluyor genelde. Depresyonuna bile laf eden olmuş. Herkesin kriz yönetimi aynı değil, herkesin duygusal eşiği aynı değil. Sizin ağlayacağınız şeyler benim umrumda olmaz ama benim üzülüp dağılacağım şeyler de size komik gelebilir. Kimi üzüntüsünü çalışarak atar kimisi de öyle dagılır ki. Kimi teselliyi yemekte bulur kimi sarılmakta. Belli ki bunu unutmuşlar.
Kendisinden utanıyor, pişman, kim olduğunu ve hayattaki yerini sorguluyor.
Bu süreçte beni fiziksel ve psikolojik olarak istismar etmediği ve ilişkimizde bundan başka sorun olmadıgı sürece ben olsam yanında olurdum. Psikolojik destek alması hakkında kendisiyle konusun mutlaka. Umarım kabul eder. Düzgün bir psikoloji ile iş ararsa belki şans da yüzüne güler. Yazık, depresyona girmiş.
Umarım en kısa sürede iş bulur.
evet sevdiğim insalara karşı sevgili dost vs fark etmeksizin anaç bir karaktere büründüğüm doğrudur. tutku sorunuzu tam anlayamadım, fiziksel mi duygusal mı? o nedenle iki şekilde de cevaplayacağım.Sanırım anaç bir yapınız var. Aranızda tutku kaldı mı bu adamla gerçekten? Sürekli arkasını ve psikolojisini toplamak zorunda kaldığınız, zayıf karakterli ve anneciğini özlediği için işini bırakan bir adama karşı tam olarak ne hissediyorsunuz?
İnsan karşısında kendisini yarı yolda bırakmayacak, arkasında dağ gibi duracak, sürekli pışpışlanmak istemeyecek birini ister.
ben tavsiye almaktan çok içimi dökmek için açmıştım bu konuyu, zaten belirttim. bunun da ötesinde ayrılsam mı ayrılmasam mı diye de sormadım:) yine de sağolunAyrilmalisin.
amacınız elbet beni kırmak değildir, birbirmizi tanımıyoruz ki bana ne kastınız olabilir:)Bir psikologsunuz sevdiginiz adam da psikolojisi bozuk!
Ben ortada iliskiden ziyade ozguvensiz, bağımlı, zayif bir karakter ile ne istediğini bilen bir kadin görüyorum biraz anne cocuk.iliskisi gibi yani belki erkek arkadasinizin annesi engelli abisiyle.daha fazla ilgilenmek zorunda kaldığı icin sevgiliniz kendinin yeterince sevildiğini düşünüyordur annesi tarafından ve bu eksigi sizinle.kapatiyordur.
Ve bu boşluğu kimse dolduramaz, o iyi olmak istiyorsa elinden geleni yapacak ondan sonra düzgün bir kadin erkek iliskisi yaşayabilir diye düşünüyorum.
Sorun issizlik değil beyefendinin firsatlari iyi kullamamamasi...
Amacim.kirmak degil ama yazdiklarinizdan bana gecen hissiyat bu yönde.
Not: ben olsam böyle bir adami iyileştirmeye vakit harcamazdim
Özgüveni olsa sizi kendinden yukarida görüp kendini asagilamazdi.amacınız elbet beni kırmak değildir, birbirmizi tanımıyoruz ki bana ne kastınız olabilir:)
özgüvensiz birisi değil, aksi halde nasılsa bulurum diyerek bir işi bırakmazdı. aramızda anne çocuk ilişkisi olduğunu hissetmiyorum. annesi ile çocukluğunda olan ilşkisini çaktırmadan çok irdeledim. ihmal, istismar, eksiklik söz konusu gibi gelmedi. sağlıklı bir anne çocuk bağlanması gibi geldi bana
sizin bana ne kastınız olabilir ki, sadece fikirlerinizi yazıyorsunuz, tabiki kırılmam:)Önyargılarımı kullanıp birşeyler yazacağım. Umarım kırılmazsınız.
Erkek arkadaşınız size geldiğinde muhtemelen siz daha çok para harcıyorsunuz yada belki ona harçlık veriyorsunuz gibi bir izlenime kapıldım, onun konuşma tarzından. Bir de erkek arkadaşınız iş başvuruları konusunda yalan söylüyor gibi geldi yani şöyle yalan, aslında basit işlerden bir iş bulur ama ya başvurmuyor yada geri dönüyorlar ama o kabul etmiyor.
O çok güzel şirketten ailesi için ayrılması çok garip, Türkiye gibi bir yerde öyle kolay mı bir insanın bulduğu süper bir işi bırakması. Annesi ve abisini aynı şehire aldırıp devam edebilirdi. Sanki kendisi pek çalışmayı sevmiyor gibi.
Birde size karşı konuşmaları dikkatimi çekti duygu sömürüsü gibi (ben sana layık değilim vs.)
Ben de rahatına düşkün,zora gelemeyen, kadın parası yemekten çekinmeyen, hayatın gerçekleri ile yüzleşmekten korkan, hassas insan maskesine bürünmüş bir erkek izlenimi bıraktı. Dikkatli olmanızı tavsiye ederim.
Tekrardan kusura bakmayın,sonuçta sevdiğiniz insan.
ben herhangi bir konuda ısrarcı değilim:) evet dediğiniz şeyi kasiyerlik baristalık vs ilanlarına başvurduğumuzda gördük. biz geçiçi olarak oyalar, ek bir gelir olur, bir düzene sokar diye düşünürken işverenler sizin dediğiniz şekilde düşünüyormuş.Kasiyerlik, baristalık vs. Konusunda ısrar etmeyin bence. Çünkü onlar iyi üniversiteden mezun eleman almazlar. Neticede bir işbaşı eğitim maliyeti var şirkete ve onlarla kalacak olan, geçici bir iş olarak değil kariyer olarak gören elemanları tercih ediyorlar. Dolayısıyla lise mezunları ya da düşük profilli üniversite mezunları daha avantajlı oluyor bu tarz yerlerin başvurularında.
Erkek arkadaşınızın seçici olmayıp değerlendirebileceği ek ilanlar bana göre satış odaklı ilanlar.
yaaa şimdi burada buldumculuk yapmak veya uzun uzun ilişkimden ve nasıl mutlu hissettiğimden bahsetmek istemiyorum çünkü ben ne kadar mutlu hissetsem de bence dışarıdan çok hoş görünmez, sonuçta millet naapsın benim ilişkimi:) ancak sevildiğimi sayıldığımı değer gördüğümü sözlerden değil tavır ve davranışlardan hissediyorum diyeyim. bana hep güzel, zeki, komik hissettiren bir insan. sözlerle değil tavırla. ev işlerime yardım eden, en ufak bir konuda bile ince düşünen, ağzımın içine bakan, asla tartışma kavga çıkarmayan birisi. sesini dahi yükseltmez. zor zamanlarımda hep yanımdadır. o nedenle vazgeçmek istemiyorum zatenDikkat etmen gerekenler ilişkiniz için elinden geleni yapıyor mu, çabalıyor mu bazı şeyler içten gelir örneğin sadece sarılmak yerine sarıyor mu varlığını hissettiriyor mu senin yararına olacak konularda seni destekliyor yerli yersiz kıskançlık yapmak yerine sonsuz güveniyor mu yani sizin için fedakarlık yapıyor mu bunlar varsa yeterli mutluluklar dilerim :)
yaaa şimdi burada buldumculuk yapmak veya uzun uzun ilişkimden ve nasıl mutlu hissettiğimden bahsetmek istemiyorum çünkü ben ne kadar mutlu hissetsem de bence dışarıdan çok hoş görünmez, sonuçta millet naapsın benim ilişkimi:) ancak sevildiğimi sayıldığımı değer gördüğümü sözlerden değil tavır ve davranışlardan hissediyorum diyeyim. bana hep güzel, zeki, komik hissettiren bir insan. sözlerle değil tavırla. ev işlerime yardım eden, en ufak bir konuda bile ince düşünen, ağzımın içine bakan, asla tartışma kavga çıkarmayan birisi. sesini dahi yükseltmez. zor zamanlarımda hep yanımdadır. o nedenle vazgeçmek istemiyorum zaten