işsiz erkek arkadaşım

Bu arada psikolojik destek alması hakkında konusun derken cogu kisi hayatı düzene girince gitmeyi bırakıyor. Düzenli gitmeyi kabul etmesi hakkında nazikce konusabilirsiniz demek istemiştim orada. Sakın bırakmasın. İşten çok moralini sağlam tutmaya ihtiyacı var. İş de umarım bulur. Sorunlarını kendini dağıtsa da kabul eden ve bunlara çözüm olarak destek almayı kabul eden birisi. Söyledikleri gibi güçsüz olsa böyle yapmak yerine son derece toksik biri haline gelirdi.Yani hayatını o da yoluna koymak istiyor. İyi günde kötü günde diyerek devam edip iyi günleri de birlikte görürsünüz umarım.
Ayrıca sorumluluk alamıyor deseler de babasını kaybedip engelli annesi ve abisiyle yasaması, söylediginiz gibi annesiyle her zaman anlasamamasına ragmen yanlarında durması yeterince sorumluluk sahibi olduğunu gösteriyor. Sadece kötü bir dönemden geçiyor ve direnci biraz düsük.
 
Son düzenleme:
Sanırım anaç bir yapınız var. Aranızda tutku kaldı mı bu adamla gerçekten? Sürekli arkasını ve psikolojisini toplamak zorunda kaldığınız, zayıf karakterli ve anneciğini özlediği için işini bırakan bir adama karşı tam olarak ne hissediyorsunuz?
İnsan karşısında kendisini yarı yolda bırakmayacak, arkasında dağ gibi duracak, sürekli pışpışlanmak istemeyecek birini ister.
 
iş bulmadan iş bırakmak çok büyük hata olmuş. bu devirde böyle bir lüks yok malesef.
tabi ki işsizlik insanı etkiler, modu düşer anlarım ama bunun için kendini bu kadar alkole vermek ve ağlamak bence daha ziyade psikolojik olarak güçsüzlüğün simgesi.
hani bir akşam iyice darlanır içer dağıtır anlarım ama bir akşam yapılır bu.
sonra kaldığın yerden iş aramaya yada fırsat peşinde koşmaya devam edersin.
bence hayatındaki zorluklarla mücadele şeklini irdeleyin sevgilinizin. her zorlukta bu şekilde davranacaksa ilişki de evlilik de sağlıklı olmaz diye düşünüyorum.
 
Kpss çalışsın atanmaya baksın. Alanı yapar herhalde iyi yerden mezunmuş . Ben terinde olsam iş bulsun diye değil de atansın diye motive ederdim. Bende ailem için çok güzel işleri teptim, ailemle süper olmasa da aram ihtiyaçlarına göre hareket ettim. Bence abisi ve annesini yalnız bırakmamak istemesi güzel bir şey ama sonrası şanssızlık olmuş. Kpss çalışsa sonra bir şekilde Ankara çevresine tayin olursunuz belki
 
Herkese fikrini belirttiği/ destek olduğu için çok teşekkür ederim. müsait olmadığım için şuan dönemiyorum, yarın herkese tek tek cevap vermeye çalışacağım. İyi günler dilerim güzel kadınlar
 
okuduğu bölüm orta gelirli bir ailenin çocuğu için maalesef işlevsiz. bir mağazada satıcılıktan başlayıp orda bölümünün yardımıyla müdürlüğe yükselebilir veya o da kpssye hazırlanabilir. aslında eli ekmek tutmak isteyen her insan için birçok seçenek var ama milletle kendini kıyaslamaya son vermesi gerekiyor. hayat bu kimisi önde başlar kimisi geriden. bence siz ona kafanızdan bir vakit tanıyın eğer aynı zayıflıkta devam ederse umutlanmayın. böyle kişiler yuva da geçindiremez gün gelir. zaten hem elde parası yok hem de içip durmuş. sakın ailen beni istemez laflarına yenilmeyin kendinin eksikliğini bilen tüm erkekler yanından çekip gitmeyin diye böyle acındırır kendini
 
öncelikle herkese merhabalar, siteyi uzun süredir takip ediyordum ancak üye olmak yeni nasip oldu. benim paylaşmak istediğim bir derdim var ancak sizlerden bir çözüm önerisi beklemiyorum(çünkü her şey sonunda bizde bitiyor), sadece anlatmak/paylaşmak istedim, umarım okumak için çok uzun olmaz.

2 senelik bir ilişkim var. kendisi Ankaradaki köklü bir özel üniversitede tam burslu işletme okumuş birisi. (konu okul iş vs olduğu için belirtiyorum) Zeki, eğleceli, ince düşünceli, komik, şefkat ve sevgi dolu. onu çok çok seviyorum, çok iyi anlaşıyoruz ve evlenmeyi düşünüyoruz. kendisi 29 yaşında ben 26 yaşındayım. Ben Ankara'daki iyi bir devlet üniversitesinin Psikoloji bölümünden mezunum ve kpss'ye girip atandım. 2 seneyi aşkındır Ankara'ya çok yakın bir şehirde sözleşmeli (4b'li) memur olarak görev almaktayım. Kadroya geçmeme 1 sene kaldı. 2 yıl sonra tayin almaya çalışacağım ve evleneceğiz hayırlısı ile.

Benim sorunum erkek arkadaşımın bir türlü iş bulamaması. bunu sorun etmem asla maddi açıdan değil. sonuçta daha vaktimiz var. Maddiyat şuan benim için son sıralarda. Erkek arkadaşım yaklaşık 2 sene öncesinde İstanbulda güzel bir şirkette iş bulmuş ve çalışmış ancak sonrasında ailesinden uzakta zorlandığı ve aklı onlarda kaldığı için istifa edip geri dönmüş birisi. babası seneler önce vefat etmiş, annesi ve zihinsel engelli bir abisi (39 yaşında) var. onlardan uzun süre uzak kalamamış, aklı kalmış. maddi sıkıntıları yok. çünkü annesine ve abisine devlet tarafından bağlanmış bir aylık var, ayrıca kirada bir evleri var ve halihazırda yaşadıkları ev kendilerinin. dolayısıyla kolayca geçinebiliyorlar. sorun maddi değil. sorun benim erkek arkadaşımın işsizlikten dolayı bozulan psikolojisi. yaklaşık 1 senedir işsiz ve maddi sıkıntısı olmadığı için başlarda seçici davranıyordu. ancak zaman geçtikçe ve özellikle bu pandemi dönemi araya girince seçici olmasa dahi iş bulamadı ve psikolojisi bozuldu diyebilirim..

doğru düzgün iş ilanı yok. olanlara da hemen başvuruyor ancak cv görüntülemekten ileri gitmiyor hiçbir şey. bu sürede sıkıntı ve bunalımdan kendisini alkole verdi. normalde de alkol seven ve sık tüketen birisidir keza ben de öyleyim. beraber içer eğleniriz. ancak bu gündelik hayatımızı etkilemez. ancak kendisi işsizlik psikolojisi ile abartmaya başladı diyebilirim. son birkaç aydır sabaha kadar rakı içip sabah sızıp akşama kadar uyuma gibi bir alışkanlık geliştirdi. sürekli kendisini bölümden/ üniversiteden arkadaşları ile kıyaslayıp onlar ne işler başarırken ben işsiz geziyorum demeye başladı. çok yalnız, sıkılgan, alıngan birisi oldu. beni mesai saatlerim içinde arayıp darlayan birisine dönüştü. evinde ankarada duramayıp haftaiçleri sürekli benim şehrime/evime gelen birisi oldu (yasaklar kalktıktan sonra tabiki) ancak bu sefer de ben tüm gün çalışırken evde beni beklemek onu daraltıyor. neredeyse 30 yaşında olan bir erkek için tüm gün evde olmak ve bir şey başaramadığını düşünmek ne kadar zor tahmin edebiliyorum. onu anlıyorum ancak onunla baş edemiyorum.

çok konuştuk. ben kendisinden özellikle rica ettim. ne olursa olsun bir iş bul, para için değil, ruhsal sağlığın ve düzenin için dedim. amacım sabah kalkmak için bir nedeni olması, gün içinde kendisini oyalayacak bir şeyler olası, bir düzene girmesiydi. çünkü elbet kendisine ve seviyesine göre bir iş bulur eninde sonunda. ben o zamana kadar vaktini dolu geçirsin istedim. kendisi önce "sen çalışıyorsun, bir yerlere gelmişsin, sen öyle devlette çalışır güzel bir maaş alırken ben asgari ücretle böyle yerlerde mi çalışacağım (amacı kimseyi küçümsemek değil ancak öyle bir üniden öyle bir seviye ile mezun olduktan ve çevresi çok güzel şirketlerde yönetici pozisyonlarda çalışırken kendisine yakıştıramadı sanırım) dedi. ailen beni kabul etmez beni beğenmez ben senin yanına yakışmıyorum dedi. sen evliliğimiz için para biriktiriyorsun ben bir şey yapamıyorum dedi. (her ay belli bir miktar altın alıp kenara koyuyorum). ancak sonunda inadı kırıldı. seçiciliği bıraktı, kafe/butik kahveci, market gibi yerler dahil her yere iş için başvurmaya başladı. psikolog ve psikiyatriye gitmeye başladı. son bir aydır bir bira dahi olsa asla alkol almadı. düzgün saatlerde uyuyup uyanıyor. kısacası kendisini tekrar düzene sokuyor. ancak bir türlü iş bulamadı. ve gittikçe morali bozulup cesareti kırılıyor. tekrar eskisi gibi olmasından korkuyorum. bir de erkek olmasına rağmen çok narin bir karakter. bir yerde iş ilanı gördü başvurdu. çok ona göreydi. tam istediği alanda, evine yakın. sonra ilan kaldırılmış, şirket küçülmeye gitmiş. çok çok üzüldü ağladı. yani kendisi kabul almasa üzüldüğünü anlarım ancak ilan kaldırılmış. belli ki vazgeçmişler. bunda bu kadar üzülecek bir şey yok bana göre. bir yer olmasa başka yerden nasip çıkar. ne yapacağımı bilemiyorum. psikolojisi bozulup tekrar yanlışlar yapmasından korkuyorum. önümüzde evliliğe uzun bir zaman var. bana göre elbet bir gün olacak, çünkü hakeden başarılı ve hırslı bir insan. ancak onun ben senin yanında eksik kalıyorum, ailen/sen beni neden isteyesiniz demesine çok üzülüyorum. çünkü bunu hasetle değil saf bir hüzünle söylüyor. onu çok seviyorum. işsizlik sorunu dışında cidden mükemmel bir ilişkimiz var. ilgili, romantik, sevgi dolu, komik, sıcak, sen benim sadece sevgilim değil en yakın dostumsun diyen birisi. bana kendimi hep bulutların üzerinde hissettirir. geçirdiğimiz bir dkdan dahi sıkılmam. ancak bu iş konusu ve bu konuya olan tepkileri beni üzüyor ve yoruyor.

çok uzun olduysa affola. okuyan herkese tek tek teşekkürler
Önyargılarımı kullanıp birşeyler yazacağım. Umarım kırılmazsınız.
Erkek arkadaşınız size geldiğinde muhtemelen siz daha çok para harcıyorsunuz yada belki ona harçlık veriyorsunuz gibi bir izlenime kapıldım, onun konuşma tarzından. Bir de erkek arkadaşınız iş başvuruları konusunda yalan söylüyor gibi geldi yani şöyle yalan, aslında basit işlerden bir iş bulur ama ya başvurmuyor yada geri dönüyorlar ama o kabul etmiyor.
O çok güzel şirketten ailesi için ayrılması çok garip, Türkiye gibi bir yerde öyle kolay mı bir insanın bulduğu süper bir işi bırakması. Annesi ve abisini aynı şehire aldırıp devam edebilirdi. Sanki kendisi pek çalışmayı sevmiyor gibi.
Birde size karşı konuşmaları dikkatimi çekti duygu sömürüsü gibi (ben sana layık değilim vs.)
Ben de rahatına düşkün,zora gelemeyen, kadın parası yemekten çekinmeyen, hayatın gerçekleri ile yüzleşmekten korkan, hassas insan maskesine bürünmüş bir erkek izlenimi bıraktı. Dikkatli olmanızı tavsiye ederim.
Tekrardan kusura bakmayın,sonuçta sevdiğiniz insan.
 
Sizin kaygı ve dusuncelerinizi anlayabiliyorum haklısınız.
Erkek arkadasınızında ruh hali bozulması gayet normal. Iyi bir okuldan iyi derece ile bitirip işsiz kalmak kolay bir sey degil. Birde ne kadar maddi durumları normal de olsa engelli bir abi ve yalnız anne ile büyümenin de verdigi ayrı bi psikoloji vardır . kendinizin de zamanınızın da ,kıymetini bilerek, biraz daha sabredin .sonucta keyfi bi durum degil gibi gozukuyor suan iş bulmak zaten çoook zor ne kadar istesede ülke ve dünya şartları malum . Baktınız ki iliskinize ve size iyi gelmeyecek duruma dogru giderseniz emin adımlarda bitirin . Kuzenim de istanbul üni . Derece ile bitirdi oda hemen iş bulurum sandı fakat oyle olmuyor tanıdıgın , belli mevkilerde birileri yoksa zorlaşıyor özel sektör de olsa zor . 2 yıl boş kaldı madem boşum yüksek yapayım dedi en son ptt nin vezne sınavına girdi bildigin o guzelim başarılı cocuk veznede gise islemi yapıyor. Hayalleri cok başkaydı bi cok sınava veya basvuru yaptı mülakat da olmadi . Bu ptt o kadar iyi geldi ki hic aklının ucunda yoktu bos olmaktansa hic olmayacak is de olsa insana iyi geliyor. En son bana '' sabah kalkmak icin sebebim var daha ne olsun'' demişti . Hersey zamaninda hayırlısı ile olur . Siz yorulmayın kendinizi hırpalamayın emin adımlarla mantıgı bırakmadan gidin .
 
Kardeşi mi gördüm sanki başta oda iş beğenmedi yükseklerde uçtu ailenin geliri evi var diye.sonradan kpss dahi birçok seçeneği denedi olmadı cunku ibff mezunu icin kolay degil yüksek puan cekmek ve atanmak.Birden bire yükselmek istiyordu niye çünkü üni mezunu. Ne uni mezunları varki adamlar inşaatta çalışıyor . Ha birde arkadaşları varmış görseler olmazmış.( garsonluk için demişti ) sonradan turizm
garsonluk ( lux otel garsonu arkadaslari oralara gelmezmis) emlak bircok alanda is buldu âma ya maasi begenmedi ya cok calisiyormus yada is eve uzakmis veyahut patronla anlasmadi. şimdi 34 yaşında işsiz evlenmiyorda. Kiz razi bile olsa Kız babaları işsize kiz vermiyor hakli olarak. Asil sorun sevgilinizin yüksekten uçması zorluğa katlanamamasi. Böyle erkekler kız gibi kinamak için demiyorum kişiliği ve yetiştirme tarzi (ragatligi) diyelim. Onün için sevgiliniz bulduğu iste de çalışacak mi istikrarlı olabilcek mi yoksa kardeşim gibi sık sık ismi değiştirecek bundan emin olun derim
 
Kasiyerlik, baristalık vs. Konusunda ısrar etmeyin bence. Çünkü onlar iyi üniversiteden mezun eleman almazlar. Neticede bir işbaşı eğitim maliyeti var şirkete ve onlarla kalacak olan, geçici bir iş olarak değil kariyer olarak gören elemanları tercih ediyorlar. Dolayısıyla lise mezunları ya da düşük profilli üniversite mezunları daha avantajlı oluyor bu tarz yerlerin başvurularında.

Erkek arkadaşınızın seçici olmayıp değerlendirebileceği ek ilanlar bana göre satış odaklı ilanlar.
 
Kknin bazı idealist(!) kadınları kriz yönetimi muhteşem(!) olan eşleriyle veya kendileri ile kıyaslamaya başlamış hemen. Hatta bazı yorumlar terbiyesizlik seviyesine gelmiş gibi. Belki ban yiyeceğim ama umrumda değil. Buradaki sakın evlenme, hırslı diyorsunuz ama hırssız, kötü bir eş olacağı belki gibi yorumlardan lütfen etkilenmeyin çünkü herkesin eşiği farklı. Onu en iyi siz tanıyorsunuz. Ailesinde aklı kalan adamla iletişimi kes zaten onla evlenilmez vb ne demek, kişinin ailesini çok sevmesi ve onlara sık sık gidip gelebileceği bir işinin olmasını istemesi kötü bir şey değil. İş bulabilirim sanmış, yoksa o da böyle olacağını bilse ister miydi bu durumda olmak? O pişmanlık onu yiyip bitiriyordur zaten. Ailem iş bulmamış adamı istemez olayına zaten girmiyorum. Sevgiliniz zaten bunun baskısını yeterince hissediyordur. Kadınlar için ev hanımı olmak normal karsılanırken bir erkeğin calısmaması denince akla toplumda tembel ise yaramaz adam anca evde esini bekliyor gibi cümleler kuruluyor genelde. Depresyonuna bile laf eden olmuş. Herkesin kriz yönetimi aynı değil, herkesin duygusal eşiği aynı değil. Sizin ağlayacağınız şeyler benim umrumda olmaz ama benim üzülüp dağılacağım şeyler de size komik gelebilir. Kimi üzüntüsünü çalışarak atar kimisi de öyle dagılır ki. Kimi teselliyi yemekte bulur kimi sarılmakta. Belli ki bunu unutmuşlar.
Kendisinden utanıyor, pişman, kim olduğunu ve hayattaki yerini sorguluyor.
Bu süreçte beni fiziksel ve psikolojik olarak istismar etmediği ve ilişkimizde bundan başka sorun olmadıgı sürece ben olsam yanında olurdum. Psikolojik destek alması hakkında kendisiyle konusun mutlaka. Umarım kabul eder. Düzgün bir psikoloji ile iş ararsa belki şans da yüzüne güler. Yazık, depresyona girmiş.
Umarım en kısa sürede iş bulur.

Katılıyorum,herkesin bilinç altında ''erkek adamın bir işi olmalı'' mesajı var,o yüzden yorumları çok acımasız buldum.
Konu sahibinin sevgilisinin tek bir yanlışı var,o da ilk işini bırakması.Her ne kadar annesi ve kardeşi zor durumda olsa da sanırım kendisine biraz güvendi,''nasıl olsa iş bulurum'' diye bir hevesle işten çıktı,ama biraz piyasayı kontrol etmeliydi bunu yapmadan önce,neyse ders olmuş gelecek için.Ondan sonra olan her şey saçma bir kriz yönetimi ve toplumun erkekler üzerindeki ''sen para kazanmak zorundasın'' safsatası yüzünden gelen depresyon.Size söylediği ''senin yanına yakışmıyorum'' sözünden bile anlaşılıyor bu durumun altında ne kadar ezildiği.İşsizlik süresi uzadıkça bu psikoloji daha da kötü bir duruma gelecek.

Ayrıca eğer iş bulamayan kişi kadın olmuş olsaydı kimse bu durumu o kadar büyütmeyecekti adım kadar eminim,hatta işi bıraktığı için bile çoğu üye ''annesini düşünmüş yazık'' yazacaktı.En fazla kriz yönetiminin felaket oluşu için azıcık yazılır çizilirdi o kadar.

Konu sahibi,sevgiliniz terapiye devam etsin,sakın bırakmasın.Siz de belli ki baya destekliyorsunuz,ama bırakın biraz da sorunlarının çözümünü o bulsun,sürekli şımartmayın.
 
Maalesef burslu ogrenciler kendilerini buna hazirlamalilar,
bu isler boyle cunku.

bence siz manevi desteginizi vermeye devam edin,
ama bir sekilde erkek arkadasinizin artik buyumesi gerekiyor.

Vasifsiz islere asla basvurmasin, maddi sorunu yokmus zaten,
kendi alaninda dusuk maasli islere bakinsin,
alanini ve sektoru iyi secsin yani tamamen ilerideki kariyerine uygun bir sirkete girmeye calissin,
isterse asgari ucret kazansin, isterse stajer maasi alsin, cv de deneyim kismini doldurmadan da bir daha isten ayrilmasin.

Bir de issizken maalesef cok dikkat cekiyorsunuz,
ben issiz olup is aradigim donemde gorusme ayarlamakta zorlanirken,
simdi calisiyorum ve is arayisim olmamasina ragmen is teklifleri aliyorum.

size tamamen katılıyorum, ben hep kendisine destek veriyorum vereceğim ancak iş kendisinde bitiyor. vasıfsız işlere önceden başvurmuyordu ancak şuan en azından geçici bir süre beni oyalasın bir şeyler yapayım diye onlara dahi başvuruyor. ancak kendi alanına tabiki çok daha fazla ağırlık veriyor. çok sağolun
 
Bende 4 yıllık üniversite mezunuyum fakat iş bulamadığım için yeri geldi mağazada yeri geldi çağrı merkezinde çalıştım çalışmak zorundaydım, daha tecrübe sahibi olmadan yüksek statü sahibi olma düşüncesiyle hiç kimse bir şey başaramaz insanlar sanıyor ki üniversitem muhteşem olsun yeter maalesef ki özel sektörde tecrübe yoksa hiçbir önemin yok..Keşke bu sürede kpss hazırlanmış olsaydı burada tamamen hatalı..
Ailesini düşünebilir anne yaşlı kardeş engelli aklı sürekli onlarda kalması çok çok normal benimde kardeşim engelli ve benim her zaman bir elim onun üzerinde olacak vicdan meselesi bu durum..
Bence Kocaeli iş imkanı bakımından çok iyi ben onun yerinde olsam her yerden iş bakardım işimi sağlama aldıktan sonra ailemi de yakınlarda bir yere getirme şansı var ise aklı da kalmaz diye düşünüyorum...
tecrübesiz değil ancak çok tecrübeli de değil. size tamamen katılıyorum, köklü bir devlet üniversitesine derece ile girdim ancak atanana kadar 2 yıl boyunca asgari ücret ile çok yoğun şartlarda çalıştım, sonunda hakettiğim yere geldim ancak zor bir süreçti. ekmek aslanın ağzında. kardeşinize şifalar size iyi günler dilerim.
 
X