İşi Bırakma İsteği

Çok güzel ifade etmişsiniz anlıyorum haklı isyanınızı. Özellikle çocuklar söz konusu olunca bakıcı vs. sıkıntıları insanı iyice bunaltıyor ve zaman akıp gidiyor belki istediğimiz ilgiyi de gösteremiyoruz. Ara verin bence eşiniz de desteklemiş ne güzel. Duruma göre tekrar başlarsınız, bir daha çalışmayacaksınız çalışamayacaksınız diye bir şey yok.
 

Hay ağzın bal yesin.
İşte bunu demek istiyorum.
Ev hanımlarının belki sıkılarak yaptıklarını ve bunaldıkları şeyleri, ben ekstra efor sarfederek yapmak zorundayım.
Eşime bile özel zaman ayırırken kırk saat düşünüyorum, uygun şartları yaratmak için.

Düşün, eve girmişim iki çocuk üstüme atlıyor.
İkisi birden "anneeeaaa" nidalarıyla bağırıyor, benim de kafam ona göre şişmiş bütün gün.
Sabrımın son demindeyim ve çocuklarıma en iyi şekilde davranmaya özen gösteriyorum.
Kızmadan, kırmadan, çünkü zaten kısıtlı vaktim var.

Evde ne eksik var, onları tespit ediyorum ki eşim gelirken alsın.
Sonrasında eksik ne yemek var, çorba mı pilav mı yoksa ana yemek mi?
Yoksa şöyle uydur kaydır birşey mi yapmalı?
Hop yemek hazırla.
Sonrasında eşim geliyor, yemek sofrası hazırla.
Toparla derken zaten saat olmuş kaç
Çocukların uyku saatine kadar onlarla ilgilenmeye çalışıyorum ki bu ilginin arasına ya çamaşır girer ya evin bir süpürge geçilmesi girer.
Uyku zamanı, derken harala gürele çocukları giydir, toparla.
Banyo gerekliyse eğer banyolarını yaptır falan filan.

Hop saat olmuş 11 - 12.
Bu kadar beden yorgunluğunda bir de eşini ehle.
Ertesi sabah ya kalkılamaz o alarma, ya da geç kalınır.

Benim yorgunluğum bu.
Buna ek olarak psikolojik olarak yaşadıklarım eklenince, hal içinden çıkılmaz oluyor.
Beynim doluyor, neyi nasıl düşüneceğim de organizasyonunu yapacağım diye kendimi yiyorum.
Şu an bile buraya yazarken bir çok işimi savsaklıyorum ayrıca....
Ve umrumda da değil nedense...
 
Birde 5 yasindaki çocugu neden kreşe gönderiyorsunuz. Devlet anaokulları 5 yaş alıyor

En öncelik sebep, evde körelmesin diye kreşe gönderiyorum.
Annanesi çünkü ona eğitim verebilecek bir durumda değil, ancak başında durur.

5 yaşındaki çocuğun devlet okuluna gitmesini uygun görmediğim için, ön eğitim olarak kreşe gönderiyorum.
Gönderdiğim yer sadece oyun oynanan, bakım yerleri gibi değil, bildiğiniz eğitim veriyor.
Harfler, sayılar, el becerileri vs. öğreniyorlar. Çok faydası oldu oğlumda.
Seneye de devlet okuluna vermeyeceğim, yaşının küçük kaldığını düşünüyorum.

Ayrıca Nisan ayında 5 olacak.
Az bir zaman kaldığı için 5 dedim.
 

Ben katılıyorum konu sahibi hayatından bıkmış/tükenmiş gibime geldi.

Ben de bir tükenmişlik uzmanını görücem vallahi. Tükenen tükenene aklım olsaydı psikolog olurdum
 
devlet anaokuluda harf sayı ögretiyor bizim komşular gönderiyordu oradan biliyorum. Neden evde ananesi bakmiyor demedim zaten. Neden devlet anaokuluna vermediniz o paraya yazık dedim.
Bencede ayrılın işten enn güzeli.
Kreş yerine anaokuluna yollarsanız maddi sıkıntınizda kalmaz
 
tabi
her an yanında değilim ama evine gittiğim zaman benim evimde olmayan elektrik mutfak eşyaları daha birçok şeye sahip. kıyafetleri çok çeşitli markalı. inanın bende anlamıyorum. ben büyük kızımı koleje gönderiyorum 6. sınıf aylık 1500 tl ödemesi var küçük kızım kreşe gidiyo aylık 500 tl kreş ücreti. yardımcım var aylık 1000 tl onun ücreti. tabi o bunları yapamıyor. ama bende onun gibi giyinemiyorum.
 

Yakınımda bu eğitimi veren bir birim yok malesef.
Öyle bir yer olsaydı onlara verirdim.
Servis ile çocuğumu gönderemem, en azından bu kadar küçükken.
Farklı imkanlar varken de onun için kaygılarımı arttırmak istemiyorum.
 
Ben katılıyorum konu sahibi hayatından bıkmış/tükenmiş gibime geldi.

Ben de bir tükenmişlik uzmanını görücem vallahi. Tükenen tükenene aklım olsaydı psikolog olurdum

Aynen keşke bende psikolog falan olsaymışım.
Fakat işte, insan göremiyor ki geleceği...
 
Kesinlikle işten çıkmayın, bakın kesinlikle diyorum. Elden gelen öğün olmaz o da vaktinde bulmaz. 1 sene daha dişinizi sıkın ufaklığı da kreşe verin tamam.

Gerekirse bütün maaşınızı kreşe bakıcıya verin ama yine de çalışın. İş ortamı bize nefes alma yer bir anlamda. Çocuklar büyürken masraflar da büyüyecek. Siz evde oturursanız çocuklarınız okul öncesi eğitimden mahrum kalacaklar.

Tek maaşla geçinen ailelerin tenceresi kaynıyor da o tencereye 200 gr et atmak var, ya da o etin tadını unutmak var.
 
Allah bagıslasın canım , tekrar calısmayı dusunuyormusun . Bende 10 ay evdeydim , evden ıse nasıl dondum anlatamam . Ama gun ıcınde aklıma gelıp huzunlenıyorum , cok yorulup helak olmamızda ayrı zaten
Sagol allah razi olsun hepimizin evladini bagislasin Allahim.cok istiyorum calisayim ama is bulamiyorum.8sene bankacilik yaptim.cok iyiydi isim maasim.ama mecbur kaldim biraktim.4 yil oldu benim isten ayrilali.yas 36.deneyime bakip alan alir alnayan yastan almaz artik ise.bugun is bulsam ben de evde birakip giderken huzunlenirim.gecen hafta bir kurumla gorustum neredeyse calisma gun ve saatleri konusunda anlasamadik.gorusmeye giderken bu sefer de ise girersem oglani napariz diye kaygi basti.bulundugum sehirde kimsemiz de yok.ama Allah buyuktur.cok skldim.evde.asosyal oldum.
 
O zaman açıklamadıkları farklı bir gelir kapıları var.
Benim de tek maaşla geçiniyor görünen bir arkadaşım var eşi internet üzerinden al-sat yapıyor.
Satın aldıkları ve oturdukları evin kira olduğunu söylediler etraflarına.
Hem akrabaların kem gözlerinden, hem de eşinin işyerinde duyulmasından çekiniyorlarmış.
Yani olayların içyüzü farklı olabilir.
Asgari ücretle ve tek maaşla geçinen bir aile için bahsettiğiniz standartlar imkansız.
 
Cok tesekkur ederim.hepimizin yavrusunu allah bagislasin saglikla buyutmek nasip etsin.benim sahip oldugum buyuk sans.allah gordugumuzden geriye koymadi isten ayrilinca koymasin da insallah.sınırlarimizi bilip ayagimizi yorganimiza gore uzatinca eksiye dusmedik.sizi cok iyi anliyorum uzun yillar calismmissinz allah gonlunize gore hayirli olani versin.
 
Cok mantıklı bir karar olmus, umarım haftasonu kacamagı cogu seyi cozer biraz kafanızı sıfırlamanıza yardımcı olur...
siz epey uzun zamandır calısıyormussunuz.
Ben 6 yıldır iyi bir konumda ozel sektordeyim, simdi hamileyim.. dusundukce bana bile afakanlar basıyor nasıl yapacagım bakalım diyorum..
Umarım hersey dilediginizce olur..
 
 
Ben de girisimcilik ruhu becerisi de yok.maasli calisma kafasi var .ev hanimligini da beceremedim.gercekten cok iyi dusunulmesi gerek isten ayrilirken
 
Anlıyorum. Benim eski oturdugum sitenin tam karşisinda vardi eğitimi çok güzel bir anaokuluydu batikentte komşular hep oraya götururdu. Boyamalar harfler sayilar ögrenirlerdi. Annemlerin evinin tam karşisindada var bi anaokulu oda ankaranin en iyi devlet okuluymuş hemde özel gibi tam günmüş 9 4 müş saati. Benim çevrede çok var şimdilik
 

Şanslısınız o zaman.
Ben 08:30 - 17:20 gibi veriyorum.
Bizimkisi özel.
Keşke yakınımda devlet olsa, dediğiniz gibi masrafımız azalır.

Nasip kısmet.
Şimdi sanırım tekrar bakıcı bulma yoluna gideceğim.
Ekstra masraf olacak ama napalım.
Annem idareten bakıyor sonuçta, maksat bizim yükümüz biraz hafiflesin ve sakin kafa ile yeni birini bulalım.
 

hepimiz aynı sıkıntıdan dem vurduğumuza göre, durumu normalleştirip, üzülmeyeceğiz.
Özellikle şu anki piyasada.
Rabbim dermansız dert vermesin, bunların çaresi var diyorum.
Kendimi rahatlatmaya çalışıyorum herzaman.
Şurda 25 yıl sigortalılık süresini doldurmuş sayılırsınız.
Ağzım gözüm derken, genç yaşta primlerinizi doldurduğunuzu hayal edin.
 
valla böyle bir konuyu yorumlarıyla tek tek okumak isterdim sadece göz gezdirebildim bazı yorumlara, bende de var 2 çocuk büyük 10 yaşında ufaklık 10 aylık annem bakıyor şuan ,sonrasında kreşe vereceğim ,muhtemelen seneye olur bu,benimde 20 yıllık bir çalışma hayatım var benim tek artım zorlada olsa bir ev aldık benim zorlamalarımla ,eşime kalsa özel sektörde işimizin garantisi yok diye 10 yıl hiç birşeye dokunmadan geçti ,en sonunda pes etti şuan çocuklarıma bırakabileceğim bir ev aldık biz çok sıkıntı çektik onlar çekmesin kafasındayız,kredi borcunu bitirmek amaç ,sizde çalışıyorum ama ortada bir şey yok diyorsunuz ,20 yıl az bir zaman değil neden bir girişim içinde bulunmadınız?kiradasınız sanırım, amaç olmazsa araç hiç bir işe yaramaz,benimde işim ile ilgili çok şükür bir sıkıntım yok lakin eşimin var işten çıkartılma olursa evin bütün yükü bana kalacak ,hayat müşterek ,evet benimde çevremde çalışmayıp herşeye sahip birsürü insan var ama inan hiç umurumda değil benim hedeflerim var ,4 yıl sonra primlerim doluyor ,emekliliğim var,çocuklarımın daha rahat büyüyeceği her türlü masraflarını karşılayabilecek anneleri var,doğum iznimde bile ev kabus gibi geldi tek güzel şey çocuklarımın yanında olmaktı ,hergün ev işi tv,ortalık topla,yemek yap e ben bunları çalışırkende yapıyorum,bir düzenim var sonuçta ne biliyim uzun lafın kısası yerinizde olsam asla işimi bırakmazdım belkide işinize ,htiyacı olan yerinizde olmak isteyen çok insan var bunu düşünün önce, çocuklar aynı yaşta kalmayacak büyüyünce anne iyiki işten ayrılıp yanımda kaldın demiyorlar,bana şunu al bana bunu al,sürekli isteklerle geliyorlar.
 
Bence halihazırdaki işinizi bırakmayın. Psikolog desteği alın bir süre. Bu bir geçiş dönemi olabilir. Her insanın hayatında olur böyle dönemler. İş bulmak çok zor bu devirde. İş hayatınızda da sıkıntı yokmuş bakın ne güzel. Çocuklarınız daha çok küçük. Büyüdükçe masraflarınız da artacak.
Eltinizi eşinizin abisini sallayın. Bu sizin hayatınız. Kıyaslama mutsuzluk getirir.
Bir de sizi üzen asıl kısım bence bu çalışmanın bir sonuç vermemesi ev gibi araba gibi veya gezme tozma gibi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…