tanımaya çalışacağım evlenmeden önce.
T treebeard şimdi boşansanız hayatınızı nasıl ve nerede idame ettireceksiniz ? Hayatınıza yeni bir insan aldığınızda onun baba olmak isteyeceğinden ya da iyi bir baba olabileceğinden emin misiniz? Ya da şöyle sorayım size boşandıktan sonra yeni bir evlilik yapamazsanız veya evliliğiniz içinde sizden kaynaklı çocuğunuz olmazsa bu eşinizden boşandınız için pişman olur musunuz?
ben evlensem zaten çocuk yapmak için evlenirim
kendime de partnerime de bu konuda dürüstüm. en yoğun aşk 2 sene en çılgın seks 2 gün...ki bunları evlenmeden de yaşamak mümkün. çocuk yapmayacaksam benim için evlenmenin bir anlamı yok o kadar gürültü tatava sorumluluk, hiç gözüm yemiyor açıkçası..madden zaten hayatımda hiç benden iyi durumda biri olmadı. olsa bile ben alışık değilim bu duruma, çünkü kimse bana bakmadı şimdiye kadar....ki yaşım neredeyse 40.
dolayısıyla benim için çocuk yoksa o evlilik zaten anlamsız olur. o nedenle yanlış bir şey göremiyorum. çocuk istiyorsunuz adam her türlü önünüzü tıkıyor. e bunun başka bir yöntemi de yok ki çözüm ancak boşanıp başka birini denemek...
etrafınızdaki insanların kafasını bilemem tabi ama işin açıkçası ben durumu iyi olan erkkelerin de maddi durumu 0 kadınla evlenip ona ömür boyu bakmasını -hele şu devirde- anlamdıramıyorum. ben hiçbirinin sadık olmadığını düşünüyorum mesela vs vs
eşinize evlat edinmezsek ben boşanmak istiyorum dediniz mi?
Doğru.. Ama zorla evlilik içinde duruyor demedim. Hayallerinden vazgeçmesin zaten.. Evlat edinmeye karşı çıkması tuhafıma gitti çünkü yıllarca çocuk sahibi olmaya çalışmışlar. Korkunçtan kastım aslında "benden olmayanı istemem" bakışı. Anne baba olmak isteyenlerin diyeceği söz değildir diye düşünüyorum. Belki de ta baştan eşi için çocuk meselesi konusahibi için olduğu kadar önemli değildi..
ateistim ben. ama sonradan oldum. imtihan meselesi kafama takılıyor da inançsız olduğum için aklımdan uzaklaştırıyorum.Ya çocuğunuzun olması sizin için hayırlı değilse, ya Allah sizi doğmamış çocuğunuzun şerrinden koruyorsa? Geçen haberlerde bir cocuk anne babasını öldürdü, Allah ne verirse hayırlısını versin , benimde çocuğum yok , Allahın verdiği de vermediği de imtihandır, elimden geleni yapmışsam içinm rahat eder ve bu imtihanı kabul ederim , size de tavsiyem budur ...
Kesinlikle. Sonu hüsran olmaz umarım. Cinsel problemlerimiz var demiş ama bu çocuk konusu yüzünden karşı tarafın cinselliğe odaklanamadığını düşünüyorum. Birbirlerini sevip sevmediklerini bile hissedemiyorlar çünkü tüm hedef çocuk. Bu konuyu biraz rafa kaldırıp birbirlerine odaklanıp iletişimlerini kuvvetlendirdikten sonra duruma baksalarmış keşke.Bu konu üzerinden daha genel bir yorum yapmak istiyorum. Bazen mutluluğumuzu tek bir faktöre bağlıyoruz. Evlenmek, iş bulmak, çocuk sahibi olmak gibi. Böyle bir eksikliğimiz olduğunda sanki mutsuzluğumuzun tek sebebi buymuş gibi davranıyoruz. Ben açıkçası bu kadar önem atfedilip anlam yüklenen şeylerin sonradan hayal kırıklığı yaratabileceğini düşünüyorum. Mutlu insan çoğu koşulda mutlu, mutsuzluğa eğilimli bir insan da çoğu koşulda mutsuzmuş gibi geliyor. Siz eşinizden ayrılınca ve başka birinden bir şekilde çocuk sahibi olunca kesinlikle tüm sorunların çözüleceğine inanıyor musunuz? Artık mutlu olacak mısınız sizce?
Burada çocuk sahibi olmayan kadın tarafı olsaydı yine aynısını der miydiniz? Evlenirken evlilikte sağlıkta denmiyor mu?Bence bosanmak icin yeterli bir sebep, tabi rahatinizdan vazgecebilirseniz
Boşanın eşiniz sizden kurtulsun. Sonra eminim şans vurur, çocuğu olur. Bir tanıdığımız da böyle 20 yıldır deniyorlar. Kadın bir kere boşanma sözünü söylemedi. Rahat 2 ev parası harcadılar.teşekkür ederim. etrafımdaki insanlara söylüyorum gerizekalı mısın neyin eksik bu devirde böyle bir sebepten boşanılır mı boşver çocuk olmazsa olmasın diyorlar kafayı yedim artık. çocuk görsem ağlıyorum. ilaç kullanıyorum sürekli.
Böyle bir durum olursa tüm öfkenizi ve mutsuzluğunuzu da çocuğun varlığına bağlamazsınız umarım. İyi ve işinde uzman bir psikologla bu sürece karar verseniz ve kendinizi keşfetseniz çok daha iyi olur. İlaçla değil ama terapiyle. Çünkü vereceğiniz karar radikal bir karar. Boşandıktan sonra kimseyle evlenemeyebilirsiniz de sonuçta pazarda satılmıyor. Ya da çok yanlış bir evlilik yapıp hiç baba olmaması gereken birinden çocuk yapabilirsiniz. Şu an sağlıklı düşünemiyorsunuz.en korktuğum şey bu zaten. ısrar edip de sonra çocukla mı imtihan edileceğim? bundan çok korkuyorum.
Saygı duyarım tabi , hayırlısı olsunateistim ben. ama sonradan oldum. imtihan meselesi kafama takılıyor da inançsız olduğum için aklımdan uzaklaştırıyorum.
Canım ben bu görüşe hiç katılmıyorum. Çünkü "korkunç" insanların istisnasız tümü, doğurmuş olmak için şuursuzca üreyen korkunç ebeveylerin eseridir. Yani ana baba öldürecek noktaya gelebilmiş her insan aslında baştan ayağa o ana babanın eseridir...Hatta keşke bütün korkunç ebeveylerin yetiştirdiği korkunç insanlar sadece ana babalarina zarar verse de topluma musallat olmasalar...o kadar diyeyim.Ya çocuğunuzun olması sizin için hayırlı değilse, ya Allah sizi doğmamış çocuğunuzun şerrinden koruyorsa? Geçen haberlerde bir cocuk anne babasını öldürdü, Allah ne verirse hayırlısını versin , benimde çocuğum yok , Allahın verdiği de vermediği de imtihandır, elimden geleni yapmışsam içinm rahat eder ve bu imtihanı kabul ederim , size de tavsiyem budur ...
iyi de ...orada bence aldatır dediklerim zaten erkeklerdi, o paragraf baştan sona erkeklere göre yazılmıştı.şimdi hanımefendi, benim hiç gelirim yok veya çalışmadım değil. mesleğim var ama eşimin görevi dolayısıyla birkaç defa şehir değiştirdik. her defasında kendi mesleğimi yapmam mümkün olmadı. buna rağmen ben de elimden geldiğince çalıştım. ayrıca görüşünüze katılmıyorum. 0 maddi geliri olan kadınlar aldatır diye bir kaide yok. iş ortamında evli erkeklerin orada beraber çalıştığı fahişelerle kırıştırdığını düşünürsek, bu dediğiniz biraz anlamsız kalıyor. çalışan çalışmayan farketmez. orospuluk bir insanın ruhunda varsa aldatır zaten.
onun dışında çalışmayan kadınlara ev hanımlarına saygım sonsuz. ev işlerini hakkıyla yapan bir insan için bu işler de hiç kolay değil. ütüsü temizliği yemeği misafiri bitmiyor. çocuk bakımı da bonusu. bunları parasıyla yaptırmaya kalksalar erkeklerin götlerinde donları kalmaz.
Herkesin normali farklı tabi. Haklarında hayırlısı olsun.Anne değilim, öyle bir istegim de henuz yok ama cocuğa karar verirsek ve olmazsa evlat edinemezdim cunku nebileyim buyuturken bana benzeyen bir şeylerini gormek isterdim galiba. Huyu olur, suyu olur, gozleri olur kendimden bir şeyler arardim mutlaka diye dusunuyorum.
Adam yeter ki bir cocuk buyuteyim diye bakmiyor olaya, kendi cocugunu istiyorsa bu bana normal geliyor. Anlayabiliyorum yani
erkekler için mi yazmıştınız çok özür dilerim yanlış anlamışım ben. evet hiç tek yaşamadım ve etrafımdaki insanlar biraz öyleler.iyi de ...orada bence aldatır dediklerim zaten erkeklerdi, o paragraf baştan sona erkeklere göre yazılmıştı.
bir de yemeği, ütüyü, temizliği parasıyla yaptırsa parası kalmayacak kadar bir maddi durumu olana pek de zengin denmez açıkçası...benim maddi durumu iyi olmak derken kast ettiğim o değildi en azından.
bir mesleğinizin olası güzel tabii ki ama herhalde kendi düzeniniz ve gelirinizle yaşama tecrübeniz biraz az yoksa çocuk sahibi olma isteğinizi bilenler (etrafımdakiler dedikleriniz) ayrılma isteğinizi böyle çok garip bulmazdı..- ya da etrafızındaki herkes fazla paracı.
Evliliğimden 9 yıl sonra çocuk sahibi oldum doktorlar sorunu bende buluyordu bu yüzden defalarca eşime boşanmayı teklif ettim çünkü hiç olmayabilirdi onu da bu duruma mahkum etmek istemedim çok şükür vazgeçmedi ama boşanmayı bu sebepten kabul etseydi de ona kızma hakkım olmadığını düşünüyorum oysa tamamen stresten üzerimde ki aile baskısından olmuyormuş çünkü daha sonra tekrar hamile kaldım tamamen doğal yollarla sizin tedavide sonuç vermemiş evlatlık isteğinizi de kabul etmiyor başka yol bırakmamış
Hemen evlenemem diyorsanız yumurtalıklarınızı dondurun mutlaka
Hakkaten ilk mesajında öyle bir anlatmış ki konu sahibi, eşi baya baya üst tabaka sosyoekonomik sınıfa mensup zannettim ben de...iyi de ...orada bence aldatır dediklerim zaten erkeklerdi, o paragraf baştan sona erkeklere göre yazılmıştı.
bir de yemeği, ütüyü, temizliği parasıyla yaptırsa parası kalmayacak kadar bir maddi durumu olana pek de zengin denmez açıkçası...benim maddi durumu iyi olmak derken kast ettiğim o değildi en azından.
bir mesleğinizin olası güzel tabii ki ama herhalde kendi düzeniniz ve gelirinizle yaşama tecrübeniz biraz az yoksa çocuk sahibi olma isteğinizi bilenler (etrafımdakiler dedikleriniz) ayrılma isteğinizi böyle çok garip bulmazdı..- ya da etrafızındaki herkes fazla paracı.
yok ben bunu örnek verdim sadece. kendi eşim çok üst tabaka milyoner filan değil zaten. 20k dan biraz fazla maaşı.Hakkaten ilk mesajında öyle bir anlatmış ki konu sahibi, eşi baya baya üst tabaka sosyoekonomik sınıfa mensup zannettim ben de...
Kendi fikrim. Allah cc insani insana imtihan kıldık diyir. Kimi çocuğuyla kimi cocuk sahibi olmamakla imtihan olunuyor. Esini seviyorsan mutlu isen yaninda kendini huzurlu hissediyorsan hayatını cocuk fikrini çıkartıp yeniden sekillendir hersey cocuk degil bence evlat edinmeseniz de koruyucu aile olabilirsiniz buna esiniz hayir diyeceğini sanmiyorum evlat edinmek pazardan meyve almak gibi bi sey degil birsuru prosedürü var. Boşandığıniz da ve evli kaldığınızda arti ve eksilerinizi yazın tartin bicin en doğrusu ne ise ona karar vereceksiniz. Siz akilli kadinsiniz.arkadaşlar, eşiniz sizi aldatmıyor, şiddet yok, küfür yok, çok iyi bir insan, maddi durumunuz da çok iyi ama sorun çocuk olmaması. siz bu durumda aman boşver olmasın mı derdiniz?
ben çok büyük bir yanlışın mı içindeyim?
Merhabalar. Bence siz çok fazla gaddarsınız :) aşağılayarak boşanmak bu resmen. Olmadıysa belki hayırlı olan o olduğu içindir. Boşanmak için kesinlikle bi sorun değil bu. Eşiniz aynısı sizin için geçerli olsa ve sizi boşasaydı ? Ne kadar acımerhaba hanımlar,
bu konuda fikir almak için üye oldum. 12 yıllık evliyim 35 yaşındayım. eşimde azosperm rahatsızlığı var. birkaç defa tüp bebek denedik ancak sonuç alamadık. sperm bulunamıyor. son olarak artık ümidi kestik. yumurta rezervlerim zayıf. evlat edinme fikrine tamamen karşı eşim. istemiyor.
cinsellik konusunda da pek iyi sayılmayız. 2 yıldan fazla bir süredir depresyondayım. korkuyorum boşanamıyorum düzenli gelirim yok.
tekrar tedavi konusunu tamamen bitirdik, yeniden deneyin allahtan ümit kesilmez yazanlar olursa teşekkür ediyorum, bu artık mümkün değil.
eşim iyi bir insan geliri filan çok iyi. bunu utanarak yazıyorum ama yaşam şartlarım gayet iyi yani. sorun şu, boşanmak istiyorum ama korkuyorum. yeniden sıfırdan nasıl başlayacağım bilmiyorum. neyse bir şekilde hayata tutunurum ama acaba doğru mu yapıyorum arkadaşlar?
evlat edinme ihtimalim de yok çünkü istemiyor. ben anne olmayı çok ama çok istiyorum. yarın öbür gün tamamen çocuk sahibi olamaz duruma geleceğim yaşım ilerliyor. bir yandan da günümüzde güvenilecek düzgün erkek kalmadı diye düşünüyorum. flörtüz bir tip de değilim kimseye güvenemiyorum. size içimi dökmek istedim. şimdiden ilginiz ve tavsiyeleriniz için, değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkür ederim.
ilave: arkadaşlar okuyan ve cevap verenlere teşekkürler, aslında beni endişelendiren yaşım. 35 yaş. boşanmak istiyorum bir an önce çünkü ilerliyor yaşım. boşandıktan sonra bir süre evlenemem. bu sağlıklı olmaz. dolayısıyla haklıyım değil mi?