İnşallah canım onun etkisinden çıkmayı o kadar çok istiyorum ki aynen bir taraftan kin duygusu var bir taraftan da o çocukla konuşarak yanlış mı yaptım belki herşey duzelicekti de ben mi bozdum bu kadar tepki verdiğine göre beni seviyormuydu yoksa egodan mi yaptı soruları var. Bu duugular mahvediyor insaniKesinlikle bittiğine sevin. Arkana da bakma. Sevgin kalmıyor zaten kinin nefretin kalıyor bir süre sonra. Sende de o intikam kin duygusu baskın şu an. Son tavsiyem de sakın stalk yapma. Kafanı dağıtmaya çalış. Bir süre zorlanırsın ama en fazla bir aya toparlarsın, inanıyorum ben sana
Evet toksik ilişki buToksik iliski hakkinda bu kadar konuşmaya bile değmez nötrleşmen dileğiyle hiçbirşey kalmasın ona dair inşallah. Dengesiz biri ile olmuyor yok olmuyor.
Ya ne güzel ne umut dolu sözler gerçekten burdaki arkadaslarin her birinin mesajı terapi gibi geldi bana. Evet söylediklerin ne kadar dogru bundan bı cacık olacak olsa şimdiye olurdu zaten artı hiç bı kadın arkadaşımın ağzından bı erkeği degistirebildigini duymadimBence sinirlenecegine bu iliskiden ders cikar. Bir dahaki sefere baktin adam iki gunde dengesiz UGRASMAK YERINE BAS ENGELI. Kendimden biliyorumdaha 2 ay once flort ettigim kisi dengesiz tavirlarini gorunce bastim engeli biliyorsun cunku yasadin, yasadik bu tiplerden bir cacik cikmaz ugrassanda degistiremezsin. Hele bu zamanda cokkkk var bu tiplerden sadece zaman kaybi! 1 aya sinirin gecer oh be dersin. Birdahakinede bunun gibi piskopat dengesiz cikinca tanirsin
Hatırlamasın boşver senin için çok daha iyi olur. Zaten her şeyi açık açık ve güzel bir üslupla dile getirseydi belki bu kadar sıkıntı yaşamazdınızBu sefer artık kendini hatirlatmak isteyeceğini sanmıyorum. Çünkü sanki onu aldatmisim gibi tepki verdi. Belki de öyle sanıyorBana da birisine böyle dusundurmek ve hissettirmek ağır geldi uykularımı kaçıran bir şey de bu yani.. O kadar emeği hiç haketmeyen birine verdim ve hiç haketmedigim şekilde yanlış anlaşıldım. Şöyle dese mesela senle olmuyor sevemiyorum tamam derdim zaten.. Evet yazismaya baslasak rahatlayamicam yine de. Beni hicbirsey rahatlatmiyor meditasyon cok severim ama inan adapte bile olamıyorum. Fakat mandalayi yeni duydum hemen arastiricam biseylerin iyi gelmesi lazım.
Tabiki oyle kadin kadinin destekcisi olmasi lazim böyle ruh sagligi bozuk hiyarlara karsiYa ne güzel ne umut dolu sözler gerçekten burdaki arkadaslarin her birinin mesajı terapi gibi geldi bana. Evet söylediklerin ne kadar dogru bundan bı cacık olacak olsa şimdiye olurdu zaten artı hiç bı kadın arkadaşımın ağzından bı erkeği degistirebildigini duymadim
Bu sefer artık kendini hatirlatmak isteyeceğini sanmıyorum. Çünkü sanki onu aldatmisim gibi tepki verdi. Belki de öyle sanıyorBana da birisine böyle dusundurmek ve hissettirmek ağır geldi uykularımı kaçıran bir şey de bu yani.. O kadar emeği hiç haketmeyen birine verdim ve hiç haketmedigim şekilde yanlış anlaşıldım. Şöyle dese mesela senle olmuyor sevemiyorum tamam derdim zaten.. Evet yazismaya baslasak rahatlayamicam yine de. Beni hicbirsey rahatlatmiyor meditasyon cok severim ama inan adapte bile olamıyorum. Fakat mandalayi yeni duydum hemen arastiricam biseylerin iyi gelmesi lazım.
Peki kızlar sizce ben o işyerinden biriyle yazışmistim onu yanlış anladı dedim ya sizce yanlış anlamakta haklı mi? Bunu yanlış anlayıp bitirmekte haklı mi? Burada ben suclumuyum
Sence? Ben sölim.. bu cocugun agresif tavri senin kendini suclu hissetmene neden oluyor. Aslinda sende biliyorsun hakli olmadigini ama pis herif oldugu icin sen tereddut ediyorsunPeki kızlar sizce ben o işyerinden biriyle yazışmistim onu yanlış anladı dedim ya sizce yanlış anlamakta haklı mi? Bunu yanlış anlayıp bitirmekte haklı mi? Burada ben suclumuyum
Engelli olmasan o haksızlığın bedelini sorsan ble o his geçmeyecekMerhaba arkadaşlarım.
10 gün oldu ayrılalı.
İyi ki bitti uzgun falan değilim bu arada. Çünkü zaten son zamanlar sürekli ayrılmaya calisiyordum ama bir şekilde kendimi hep onunla tekrar barismis buluyordum.
Beni günlerdir uykusuz bırakan, herkese karşı gergin stresli yapan, yaşadığım hiç bir andan keyif alamaz hale getiren şey onun gitmesi degil. Gitsin zaten son derece sağlıksız bir ilişkiydi çoktan bitmesi hatta hiç baslamamasi gerekiyordu.
Yaklaşık 6 aydır hayatımda. Birşeyler 3 gün iyi gitse iki gün kötü gider. Sürekli kavga eder tartışırız, sürekli ayrılıp barisiriz. Ama tüm sorun onda. İnsanlık halı elbet benim de hatalarım olmuştur ama o hiç normal bir insan değildi şu an düşünüyorum bence psikolojik sıkıntıları vardı bunun.
Örneğin hem sürekli benle görüşmek ister, yediğimiz ictigimiz ayrı olmasın ister, her gittgi yere beni götürür, nerdeyim napiyorum sürekli iletişim kurar, ne bileyim sanayide vs falan her işimi halletmeye çalışır, gorusemedigimiz zamanlarda sürekli telefonda konuşuruz,,, hem de bir yandan kafasının karışık olduğunu, evlilik istemediği için bir ilişki de istemedgini söyler durur,,, dengesizliğe bakın bazen de bunları yapan aynı kişi bana bir yandan sevdiğini gösteren kendimce jestler yapar, işte normal degil ya o söylemesin ben anlayayim diye böyle yapar,, normal değil diyorum çünkü bana hiç kendimi özel hissetiren ya da içimde kelebekler ucusturan bir tatlı sözü olmamıştır.. Bu kadar dengesizlik içinde benim de dengem bozuldu tabi ki, bir yandan ama sevmiyor bir yandan ama seviyor diye diye geçti 6 ayım.
Son zamanlar sürekli bu konudan tartışır olduk. Yani şimdi diyeceksiniz madem öyleyse niye böyle sormadın mi demedin mi konuşmadın mi kızmadın mi diye.. Evet akla gelebilecek her türlü şeyi de söyledim sordum da ama hiçbir şey değişmedi. Hata tamamen bende hiç uzatmamaliydim. Aksine hep duygularını ifade eden, anlayışlı, hep sorun cozen, hep tatlıya bağlayan, hep düzeltmeye çalışan, hep emek veren ben oldum.. Ne bileyim yanlış bir düşünce ama acaba olur mu, belki olur mu düzelir mi emek vermeye değer mi vs gibi içinde sıkışıp kaldığım kısır döngüler saçma sapan düşüncelerim işte..
Bunun normalde 1 kaç tane sosyal arkadaşı var, ben biliyorum kimler olduğunu ve bazen bir konu olur konusmalari gerekirse birbirlerine bişey sormaları gerekirse instadan konusurlar, bazen kendi anlatır bazen yanımda sorar. Benim de var öyle arkadaşlarım ama şimdiye dek hiç ona bahsetme gereği duymamıştım. Neden diyeceksiniz, neden çünkü karşımda düzenli olarak bana olumsuz konusan, düzenli olarak ayrılıp baristigim, her an ayrılıp gidicekmis hissi veren, hayatının neresinde olduğumu bilmediğim, beni hep belirsizlikte bırakan bu kişiye bahsetme gereği duymamıştım. Zaten ayda yılda bir konusmusumdur. Hatta ilk başlarda bu iliskiye inancimla gelen tek tük selam mesajları ya da hikaye cevaplarina bile bakmadim ama baktım o kafasına göre davranıyo ben de bir arkadasla kısa 3 5 cümlelik bir sohbetim olmustu. Bu da yanındayken bildirimden onu gördü tesadüfen. Önce bakmak istedi. Ben de göstermek istemedim. Sadece arkadaşım olduğunu ve işle ilgili birşey sordugunu hatta ne sorduğunu söyledim. İlla bakicam dedi. Ben de hayır dedim ben senin telefonuna hiç bakiyormuyum bu doğru bı hareket değil dedim. Birden sinirlendi ve beni suçlamaya başladı. Hem beni sevdiğini söylüyorsun hem de bir baskasiyla flortlesiyormusun dedi? Ben de ne flortlesmesi sadece arkadaşım birşey sordu ben de cevapladım bir şaka yapti havadan sudan ben de güe emojisi koydum bu kadar dedim. Yuru seni eve bırakıcam.ve bundan sonra asla bir daha gorusmicez benim için bitmiştir dedi. Beni eve bıraktı sonra aradı son kez ayrılık konuşması yaptı. Ben de aynen şöyle dedim. Ben bu ilişkide kendimi güvende hissetmiyorum dolayısıyla sana karşı kendimi sorumlu da hissetmiyorum. Çünkü bana söylediklerim ve davranışların ortada. Aylarca sana bunun kavgasını verdim değişmedin, Hem sen hayatımda olsan da olmasan da ben erkeklerle nasıl konuşacağımi bilirim kimseyle yılışık filan konuşmam. Üstelik senin de var arkadaşların ben birşey demiyorum ama sen rahatça diyorsun dedim. Bugüne dek 7 24 senle görüşüyorum nerde ne zaman ne yaptığımı da benden iyi biliyorsun hala güvenmiyorsan bu senin sorunun dedim. Peki dedi, benim artık bı kere midem bulandı sana güvenemem dedi, kendine iyi bak dedi şimdi seni heryerden engelliyorum ki bir daha zayıflık edip birbirimize ulasamayalim dedi. Kapattı ve dediği gibi engelledi.
Bu durum o kadar sinirimi bozdu ki, ben o kadar iyi davrandım, emek verdim, anlayışlı tatlı dilli oldum, onun beni adam gibi sevmesini bekledim, bunun için uğraştım, hakliyken bile ozur dileyip tatlıya bağladım, birşeyleri hep düzeltmeye çalıştım, onun hayatını bile kolaylaştırmak için yeri geldi uğraştım, uzgun olduğumda bile yansıtmmaya çalıştım,,o ise böyle sudan saçma bir sebepten beni bir kalemde tek seferde sildi attı, hem de haksız yere..
Once kendime kızgınım ben niye onun yaptığını zamanında yapamadım da o hemen yapabildi nasıl yaptı??
Hiç uyuyamıyorum sürekli içimde ona bu yapmış olduğu haksızlığın hesabını sorup duruyorum e tabi engelliyiz bunları ona yazıp cizemedikce sinirden deliriyorum
Ben neyi nasıl düşünüp rahatlayabilirim bilmiyorum neler düşündüm bir türlü bu düşüncelerimi durduramıyorum
Size ilk söyleyeceğim şey; gereğinden fazla verici konuma geçmişsiniz.Merhaba arkadaşlarım.
10 gün oldu ayrılalı.
İyi ki bitti uzgun falan değilim bu arada. Çünkü zaten son zamanlar sürekli ayrılmaya calisiyordum ama bir şekilde kendimi hep onunla tekrar barismis buluyordum.
Beni günlerdir uykusuz bırakan, herkese karşı gergin stresli yapan, yaşadığım hiç bir andan keyif alamaz hale getiren şey onun gitmesi degil. Gitsin zaten son derece sağlıksız bir ilişkiydi çoktan bitmesi hatta hiç baslamamasi gerekiyordu.
Yaklaşık 6 aydır hayatımda. Birşeyler 3 gün iyi gitse iki gün kötü gider. Sürekli kavga eder tartışırız, sürekli ayrılıp barisiriz. Ama tüm sorun onda. İnsanlık halı elbet benim de hatalarım olmuştur ama o hiç normal bir insan değildi şu an düşünüyorum bence psikolojik sıkıntıları vardı bunun.
Örneğin hem sürekli benle görüşmek ister, yediğimiz ictigimiz ayrı olmasın ister, her gittgi yere beni götürür, nerdeyim napiyorum sürekli iletişim kurar, ne bileyim sanayide vs falan her işimi halletmeye çalışır, gorusemedigimiz zamanlarda sürekli telefonda konuşuruz,,, hem de bir yandan kafasının karışık olduğunu, evlilik istemediği için bir ilişki de istemedgini söyler durur,,, dengesizliğe bakın bazen de bunları yapan aynı kişi bana bir yandan sevdiğini gösteren kendimce jestler yapar, işte normal degil ya o söylemesin ben anlayayim diye böyle yapar,, normal değil diyorum çünkü bana hiç kendimi özel hissetiren ya da içimde kelebekler ucusturan bir tatlı sözü olmamıştır.. Bu kadar dengesizlik içinde benim de dengem bozuldu tabi ki, bir yandan ama sevmiyor bir yandan ama seviyor diye diye geçti 6 ayım.
Son zamanlar sürekli bu konudan tartışır olduk. Yani şimdi diyeceksiniz madem öyleyse niye böyle sormadın mi demedin mi konuşmadın mi kızmadın mi diye.. Evet akla gelebilecek her türlü şeyi de söyledim sordum da ama hiçbir şey değişmedi. Hata tamamen bende hiç uzatmamaliydim. Aksine hep duygularını ifade eden, anlayışlı, hep sorun cozen, hep tatlıya bağlayan, hep düzeltmeye çalışan, hep emek veren ben oldum.. Ne bileyim yanlış bir düşünce ama acaba olur mu, belki olur mu düzelir mi emek vermeye değer mi vs gibi içinde sıkışıp kaldığım kısır döngüler saçma sapan düşüncelerim işte..
Bunun normalde 1 kaç tane sosyal arkadaşı var, ben biliyorum kimler olduğunu ve bazen bir konu olur konusmalari gerekirse birbirlerine bişey sormaları gerekirse instadan konusurlar, bazen kendi anlatır bazen yanımda sorar. Benim de var öyle arkadaşlarım ama şimdiye dek hiç ona bahsetme gereği duymamıştım. Neden diyeceksiniz, neden çünkü karşımda düzenli olarak bana olumsuz konusan, düzenli olarak ayrılıp baristigim, her an ayrılıp gidicekmis hissi veren, hayatının neresinde olduğumu bilmediğim, beni hep belirsizlikte bırakan bu kişiye bahsetme gereği duymamıştım. Zaten ayda yılda bir konusmusumdur. Hatta ilk başlarda bu iliskiye inancimla gelen tek tük selam mesajları ya da hikaye cevaplarina bile bakmadim ama baktım o kafasına göre davranıyo ben de bir arkadasla kısa 3 5 cümlelik bir sohbetim olmustu. Bu da yanındayken bildirimden onu gördü tesadüfen. Önce bakmak istedi. Ben de göstermek istemedim. Sadece arkadaşım olduğunu ve işle ilgili birşey sordugunu hatta ne sorduğunu söyledim. İlla bakicam dedi. Ben de hayır dedim ben senin telefonuna hiç bakiyormuyum bu doğru bı hareket değil dedim. Birden sinirlendi ve beni suçlamaya başladı. Hem beni sevdiğini söylüyorsun hem de bir baskasiyla flortlesiyormusun dedi? Ben de ne flortlesmesi sadece arkadaşım birşey sordu ben de cevapladım bir şaka yapti havadan sudan ben de güe emojisi koydum bu kadar dedim. Yuru seni eve bırakıcam.ve bundan sonra asla bir daha gorusmicez benim için bitmiştir dedi. Beni eve bıraktı sonra aradı son kez ayrılık konuşması yaptı. Ben de aynen şöyle dedim. Ben bu ilişkide kendimi güvende hissetmiyorum dolayısıyla sana karşı kendimi sorumlu da hissetmiyorum. Çünkü bana söylediklerim ve davranışların ortada. Aylarca sana bunun kavgasını verdim değişmedin, Hem sen hayatımda olsan da olmasan da ben erkeklerle nasıl konuşacağımi bilirim kimseyle yılışık filan konuşmam. Üstelik senin de var arkadaşların ben birşey demiyorum ama sen rahatça diyorsun dedim. Bugüne dek 7 24 senle görüşüyorum nerde ne zaman ne yaptığımı da benden iyi biliyorsun hala güvenmiyorsan bu senin sorunun dedim. Peki dedi, benim artık bı kere midem bulandı sana güvenemem dedi, kendine iyi bak dedi şimdi seni heryerden engelliyorum ki bir daha zayıflık edip birbirimize ulasamayalim dedi. Kapattı ve dediği gibi engelledi.
Bu durum o kadar sinirimi bozdu ki, ben o kadar iyi davrandım, emek verdim, anlayışlı tatlı dilli oldum, onun beni adam gibi sevmesini bekledim, bunun için uğraştım, hakliyken bile ozur dileyip tatlıya bağladım, birşeyleri hep düzeltmeye çalıştım, onun hayatını bile kolaylaştırmak için yeri geldi uğraştım, uzgun olduğumda bile yansıtmmaya çalıştım,,o ise böyle sudan saçma bir sebepten beni bir kalemde tek seferde sildi attı, hem de haksız yere..
Once kendime kızgınım ben niye onun yaptığını zamanında yapamadım da o hemen yapabildi nasıl yaptı??
Hiç uyuyamıyorum sürekli içimde ona bu yapmış olduğu haksızlığın hesabını sorup duruyorum e tabi engelliyiz bunları ona yazıp cizemedikce sinirden deliriyorum
Ben neyi nasıl düşünüp rahatlayabilirim bilmiyorum neler düşündüm bir türlü bu düşüncelerimi durduramıyorum
Zaten sağlıklı bir ilişki yaşamıyormuşsunuz. O ya da siz bitirin ne farkeder. Kendinize yönelin, kurtulmuşsunuz.Merhaba arkadaşlarım.
10 gün oldu ayrılalı.
İyi ki bitti uzgun falan değilim bu arada. Çünkü zaten son zamanlar sürekli ayrılmaya calisiyordum ama bir şekilde kendimi hep onunla tekrar barismis buluyordum.
Beni günlerdir uykusuz bırakan, herkese karşı gergin stresli yapan, yaşadığım hiç bir andan keyif alamaz hale getiren şey onun gitmesi degil. Gitsin zaten son derece sağlıksız bir ilişkiydi çoktan bitmesi hatta hiç baslamamasi gerekiyordu.
Yaklaşık 6 aydır hayatımda. Birşeyler 3 gün iyi gitse iki gün kötü gider. Sürekli kavga eder tartışırız, sürekli ayrılıp barisiriz. Ama tüm sorun onda. İnsanlık halı elbet benim de hatalarım olmuştur ama o hiç normal bir insan değildi şu an düşünüyorum bence psikolojik sıkıntıları vardı bunun.
Örneğin hem sürekli benle görüşmek ister, yediğimiz ictigimiz ayrı olmasın ister, her gittgi yere beni götürür, nerdeyim napiyorum sürekli iletişim kurar, ne bileyim sanayide vs falan her işimi halletmeye çalışır, gorusemedigimiz zamanlarda sürekli telefonda konuşuruz,,, hem de bir yandan kafasının karışık olduğunu, evlilik istemediği için bir ilişki de istemedgini söyler durur,,, dengesizliğe bakın bazen de bunları yapan aynı kişi bana bir yandan sevdiğini gösteren kendimce jestler yapar, işte normal degil ya o söylemesin ben anlayayim diye böyle yapar,, normal değil diyorum çünkü bana hiç kendimi özel hissetiren ya da içimde kelebekler ucusturan bir tatlı sözü olmamıştır.. Bu kadar dengesizlik içinde benim de dengem bozuldu tabi ki, bir yandan ama sevmiyor bir yandan ama seviyor diye diye geçti 6 ayım.
Son zamanlar sürekli bu konudan tartışır olduk. Yani şimdi diyeceksiniz madem öyleyse niye böyle sormadın mi demedin mi konuşmadın mi kızmadın mi diye.. Evet akla gelebilecek her türlü şeyi de söyledim sordum da ama hiçbir şey değişmedi. Hata tamamen bende hiç uzatmamaliydim. Aksine hep duygularını ifade eden, anlayışlı, hep sorun cozen, hep tatlıya bağlayan, hep düzeltmeye çalışan, hep emek veren ben oldum.. Ne bileyim yanlış bir düşünce ama acaba olur mu, belki olur mu düzelir mi emek vermeye değer mi vs gibi içinde sıkışıp kaldığım kısır döngüler saçma sapan düşüncelerim işte..
Bunun normalde 1 kaç tane sosyal arkadaşı var, ben biliyorum kimler olduğunu ve bazen bir konu olur konusmalari gerekirse birbirlerine bişey sormaları gerekirse instadan konusurlar, bazen kendi anlatır bazen yanımda sorar. Benim de var öyle arkadaşlarım ama şimdiye dek hiç ona bahsetme gereği duymamıştım. Neden diyeceksiniz, neden çünkü karşımda düzenli olarak bana olumsuz konusan, düzenli olarak ayrılıp baristigim, her an ayrılıp gidicekmis hissi veren, hayatının neresinde olduğumu bilmediğim, beni hep belirsizlikte bırakan bu kişiye bahsetme gereği duymamıştım. Zaten ayda yılda bir konusmusumdur. Hatta ilk başlarda bu iliskiye inancimla gelen tek tük selam mesajları ya da hikaye cevaplarina bile bakmadim ama baktım o kafasına göre davranıyo ben de bir arkadasla kısa 3 5 cümlelik bir sohbetim olmustu. Bu da yanındayken bildirimden onu gördü tesadüfen. Önce bakmak istedi. Ben de göstermek istemedim. Sadece arkadaşım olduğunu ve işle ilgili birşey sordugunu hatta ne sorduğunu söyledim. İlla bakicam dedi. Ben de hayır dedim ben senin telefonuna hiç bakiyormuyum bu doğru bı hareket değil dedim. Birden sinirlendi ve beni suçlamaya başladı. Hem beni sevdiğini söylüyorsun hem de bir baskasiyla flortlesiyormusun dedi? Ben de ne flortlesmesi sadece arkadaşım birşey sordu ben de cevapladım bir şaka yapti havadan sudan ben de güe emojisi koydum bu kadar dedim. Yuru seni eve bırakıcam.ve bundan sonra asla bir daha gorusmicez benim için bitmiştir dedi. Beni eve bıraktı sonra aradı son kez ayrılık konuşması yaptı. Ben de aynen şöyle dedim. Ben bu ilişkide kendimi güvende hissetmiyorum dolayısıyla sana karşı kendimi sorumlu da hissetmiyorum. Çünkü bana söylediklerim ve davranışların ortada. Aylarca sana bunun kavgasını verdim değişmedin, Hem sen hayatımda olsan da olmasan da ben erkeklerle nasıl konuşacağımi bilirim kimseyle yılışık filan konuşmam. Üstelik senin de var arkadaşların ben birşey demiyorum ama sen rahatça diyorsun dedim. Bugüne dek 7 24 senle görüşüyorum nerde ne zaman ne yaptığımı da benden iyi biliyorsun hala güvenmiyorsan bu senin sorunun dedim. Peki dedi, benim artık bı kere midem bulandı sana güvenemem dedi, kendine iyi bak dedi şimdi seni heryerden engelliyorum ki bir daha zayıflık edip birbirimize ulasamayalim dedi. Kapattı ve dediği gibi engelledi.
Bu durum o kadar sinirimi bozdu ki, ben o kadar iyi davrandım, emek verdim, anlayışlı tatlı dilli oldum, onun beni adam gibi sevmesini bekledim, bunun için uğraştım, hakliyken bile ozur dileyip tatlıya bağladım, birşeyleri hep düzeltmeye çalıştım, onun hayatını bile kolaylaştırmak için yeri geldi uğraştım, uzgun olduğumda bile yansıtmmaya çalıştım,,o ise böyle sudan saçma bir sebepten beni bir kalemde tek seferde sildi attı, hem de haksız yere..
Once kendime kızgınım ben niye onun yaptığını zamanında yapamadım da o hemen yapabildi nasıl yaptı??
Hiç uyuyamıyorum sürekli içimde ona bu yapmış olduğu haksızlığın hesabını sorup duruyorum e tabi engelliyiz bunları ona yazıp cizemedikce sinirden deliriyorum
Ben neyi nasıl düşünüp rahatlayabilirim bilmiyorum neler düşündüm bir türlü bu düşüncelerimi durduramıyorum
Merhaba bu konuyla ilgisi yok ancak sır sıze bu soruyu sorabılmek ıcın yenıden uye oldum kulube:) 2019 yılında oglunuzla ilgili yazıdıgnız bır paragrafa denk geldım ogluma psıkolog ararken.bundan daha kötü bir ilişkiyi 5 yıl sürdürdüm sabrettim
çok seviyordum( nesini seviyorsam artık)
bir gün beni aşkıyla göklere çıkarıyordu ,aşkımdan ölüyordu
ertesi gün arayıp sormuyordu
o kadar psikolojimi bozdu ki
5 yıl içinde defalarca ayrıldık ama ayrı kalamadık barıştık ( onun deyimi)
her ayrıldığımızda karalar bağlardım salya sümük olurdum
son ayrılıktan sonra asla bişey hissetmedim...üzülmedim sanki
gerçekten içimde bişeyler kopmuş umudum kalmamış
gitsin bitsin istedim artık
şuan çok rahatım .onsuz olamam sanırdım ama ben bile şaşırıyorum kendime nasıl bu kadar iyiyim şuanda acaba
kesinlikle arkana bakma,kin gütme.. bazı insanlar hayatımıza giriyor görevi bitince çıkıyor böyle düşün
hayatına devam et
merhaba,Merhaba bu konuyla ilgisi yok ancak sır sıze bu soruyu sorabılmek ıcın yenıden uye oldum kulube:) 2019 yılında oglunuzla ilgili yazıdıgnız bır paragrafa denk geldım ogluma psıkolog ararken.( Benım yasadıgım ve tukenmekte oldugum sorunları yasıyormussunuz .Oglunuz suan 11 yasında aşabıldınız mı?Durtusellıkten suphelenıyorum demıssınız o yı.Bız 1 psıkologdan durtuselık teshısı aldık;dıgerı kesınlıkle degıl dedı..Sanırım umuda ıhtıyacım oldugu ıcın yazdım sıze
Bize durtusel bozukluk denildu ve ilac onerildi.Cok kucuk oldugu icin ilaca,sicak bakmadim.2.goturdugumuz kisi kesunlikle ilaca gerek yok.Biraz daha gozlemleyelim dedi.Kresde herkese bagiriyor vuruyormus.Haftaya 3.psikologa gidecegiz oyun terapisi vs umarim duzelir.Cok tesekkurler cevapladiginiz icinmerhaba,
şuan 8 yaşında eskisi gibi değil ama hala yaptığı hareketlerin sonucunu düşünmüyor...arkadaşlarının rahatsız olacağı şeyler yapıyor mesela..sonra karşı taraftan tepki gelince kavga çıkıyor...rehber öğretmeniyle falan görüştüm gözlemlemesi için.
bana söylediği şu şekilde : evet dürtüsel davranışları ama hiperaktive değil..Yani akıl, zeka olarak gayet iyi fakat davranış olarak 5-6 yaşında çocuk davranışları dedi. Dürtüsel davranışları olan çocuklarda çok ileri seviyede değilse psikoloklar bir tedavi uygulamıyor yani çocuğu etiketlemeye gerek yok dedi. yaşı ilerledikçe geçeceğini söyledi....eskisi gibi değil zamanla azalıyor ....dersleri çok iyi dikkat eksikliği falan yok...sadece davranış olarak daha küçük bir çocuk gibi davranıyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?