Tünelin sonunda ışık var mı ?

hayallerimgercekolacak .!.:

Herkese selamlar ,
Yeni üye değilim , yaklaşık 10 yıldır buralardayım.
Yani konu fake değil , önden bilgi vermek istedim : )

10 aylık evliyim ,
- Evlendiğim gün dahil olmak üzere eşimle sürekli güç savaşı halindeyiz .

- Eşimin pozitif yanları ;

• ev işlerinde yardımcı olur ,
• gece hayatı , alkol vs problemi yok .
• anasına , ailesine bağımlı bi kişilik değil , gerektiği zaman rest çeker .

- Eşimin negatif yanları ;

• arkadaşlarına aşırı bağımlı , gerekirse seni boşarım , arkadaşlarımdan vazgeçmem der .
• kumar oynamış , şu an hesap kontrolü bende , ama 36 yaşında olmasına rağmen , ev , araba , kenarda 1 lira parası bile yok, (evlenmeden önce bilmiyordum, linç gelmesin)
• öfke kontrolü için ilaç kullanıyor, evliliğin ilk aylarında kapı kırmışlığı var, ilaç ile dizginliyor şu an .
• evlendiğimiz günden bu yana benim için , beni düşünerek bir şey yapmış değil, hadi seni X yere götüreyim vs .
• Ve en en en önemlisi ;

7 haftalık hamileyim. Umurunda bile değil diyebilirim . Hatta en son kürtaj ol , boşanalım demişliği var .


Şimdi gelelim soruma ;
Ben eşimden büyüğüm arkadaşlar.
Bu bebeği duyduğum andan itibaren istemiyorum. (doğum kontrol hapı kullanırken oldu malesef ) ki bebeğin kalp atışı da yok, belki düşer.


Ben ayrılıp, yeniden doğrulana kadar ; yaşım kırk (40) olacak .
Kırktan sonra hayatının aşkını bulan var mı?
Ben ayrılınca doğru insan çıkacak mı karşıma?

Eşimin bu ben merkezli olması biter mi?
Bir şeyler düzelir mi ?
Mücadeleye devam mı , yoksa ışığa mı gideyim ?

Saygılı olan tüm yorumlara, saygı ile cevap vereceğimi bildirir ;
Herkese mutlu günler dilerim .

Genişletmek için tıkla...

Bence sen kırkından sonra hayatımın aşkını bulabilir miyim diye merak edeceğine,daha büyük sorunların var.36 yaşına kadar boş yaşamış ,hayatta hiç bir ideali hedefi olmayan,empatiden yoksun,gelecek hakkında kaygılanmayan birinden hala medet umma.çocuk olsa ne olacak babalık hakkında sana güven veriyor mu.bunu analiz et. ( AYRICA BU YAZDIKLARIN BAYA BAYA SENARYO GELDİ ŞİMDI BANA KEŞKE YAZMASAYDIM)

hayallerimgercekolacak .!.:

Herkese selamlar ,
Yeni üye değilim , yaklaşık 10 yıldır buralardayım.
Yani konu fake değil , önden bilgi vermek istedim : )

10 aylık evliyim ,
- Evlendiğim gün dahil olmak üzere eşimle sürekli güç savaşı halindeyiz .

- Eşimin pozitif yanları ;

• ev işlerinde yardımcı olur ,
• gece hayatı , alkol vs problemi yok .
• anasına , ailesine bağımlı bi kişilik değil , gerektiği zaman rest çeker .

- Eşimin negatif yanları ;

• arkadaşlarına aşırı bağımlı , gerekirse seni boşarım , arkadaşlarımdan vazgeçmem der .
• kumar oynamış , şu an hesap kontrolü bende , ama 36 yaşında olmasına rağmen , ev , araba , kenarda 1 lira parası bile yok, (evlenmeden önce bilmiyordum, linç gelmesin)
• öfke kontrolü için ilaç kullanıyor, evliliğin ilk aylarında kapı kırmışlığı var, ilaç ile dizginliyor şu an .
• evlendiğimiz günden bu yana benim için , beni düşünerek bir şey yapmış değil, hadi seni X yere götüreyim vs .
• Ve en en en önemlisi ;

7 haftalık hamileyim. Umurunda bile değil diyebilirim . Hatta en son kürtaj ol , boşanalım demişliği var .


Şimdi gelelim soruma ;
Ben eşimden büyüğüm arkadaşlar.
Bu bebeği duyduğum andan itibaren istemiyorum. (doğum kontrol hapı kullanırken oldu malesef ) ki bebeğin kalp atışı da yok, belki düşer.


Ben ayrılıp, yeniden doğrulana kadar ; yaşım kırk (40) olacak .
Kırktan sonra hayatının aşkını bulan var mı?
Ben ayrılınca doğru insan çıkacak mı karşıma?

Eşimin bu ben merkezli olması biter mi?
Bir şeyler düzelir mi ?
Mücadeleye devam mı , yoksa ışığa mı gideyim ?

Saygılı olan tüm yorumlara, saygı ile cevap vereceğimi bildirir ;
Herkese mutlu günler dilerim .

Genişletmek için tıkla...

Evliliğin ilk zamanları herkes için güç savaşları ve zorluklarla geçiyor ama siz bundan daha fazlasını yaşamışsınız. Ben de 8 aylık evliyim ve benimki de zor bir evlilik, boşanmaya cesaret edemedim ama muhtemelen her kavgamızda cesaret edemediğim için kendime kızacağım. Siz az çok karar vermişsiniz, sağlamasını yapıyorsunuz. Benim annem ilk eşiyle 7 yıl evli kalmış, 7 yıl boyunca “düzelecek” diye beklemiş. Küçük bir yerde yaşıyor, geliri vs yok, yani boşanması bayağı bir olay olmuş. 7 yıl sonra artık değişmeyeceğini anlayarak boşanmış. Ve 2 yıl sonra babamla tanışmış 37 yaşındaymış, birbirlerini çok severek evlenmişler, çok da mutlu bir evlilikleri oldu. Annem her zaman söyler, keşke 7 yıl beklemeseydim, değiştirmeye çalışmasaydım diye. İyi ki de boşanmışım diye ekliyor, babamla çok güzel bir evlilikleri olmuş. Bir kere sütten ağzın yanında 2. Sütte aynı hataları yapmayıp, daha keyifli bir süt içme deneyimine sahip olabiliyorsun. Ben olsam boşanacağım bir evliliğin çocuğunu doğurmazdım. Çünkü o çocuk ömür boyu şuanki eşinle seni muhatap olmak zorunda bırakacak. çocuk 10 aylık olmadan aldırır (yasal süre), yeni bir aşk için hayatıma yatırım yapardım. Söylemesi kolay, yaşaması zor ama annemden bahsetmemin sebebi bunun mümkün olduğu. Bebiş için (yani ben) ufak bir tedavi görmüşler ama sonuçta olmuşum ki 99 doğumluyum. Şimdi her şey daha kolay, öyle