canım şimdi şöyle oldu, ben o saatte bilgisayar başındaydım ama çevrimdışı gözüküyordum. bir sürü mail attı. ben de girdim dayanamayıp :) ondan sonra saat 4'e kadar konuştuk. kaç kere özür diledğini hatırlamıyorum ve ben aslında bütün günümü seninle yaşıyorum; ama sadece hissettiremiyorum,dedi. birkaç olay anlattı buna dair, bir de neden gün içinde mail yazmadığından bahsetti. yazmak istediğim her şeyi mektuplara yazıyorum, gelince binlerce mektup görünce bana hak vereceksin dedi. mailde anlatamıyorum her şeyi, nereden başlasam bilemiyorum filan dedi. kamera açma, arama muhabbetine ise de son bir aydır yiğenleri onlarda kalıyo ve bilgisayar başında oyun oynuyorlar, mail yazmak için kaldırsam bile öyle bir durumda rahat bırakmazlar bi de geç uyuyorlar filan dedi. kısacası her şeye br sebebi var, bazı şeylere yok, onları da açık açık sölyüyor zate :) sanırım ona da bu yüzden güveniyorum hani her şeyi bu kadar dürüst söyleyebildiği için. ama yine dilediği özürlere dayanamadım, o kadar güzel şeyler söyledi ki
ben de söyledim eğer böyle yaparsan yine sıkıntı çıkar aramızda diye, ben bilinçli olarak yapmıyorum ama şimdiden sonra elimden geldiğinin fazlasını da yapacağıma emin olabilirsin ki birkaç gün sonra döndüğünde benden sıkılacağını bile garanti ediyorum sana çünkü çok özledim filan dedi..
sonuç olarak aslında bir bakıma konuştuğumuz iyi oldu, yine de elbette kontrol altında tutacağım bu olayı.
bu arada ince bir detay :) bir arkadaşım onunla aynı şehirde yaşıyor ve geçen gün dükkana gittiğinde bilgisayarın masaüstü benim fotoğrafımmış, arkadaşım anlattı bu sabah :)