- 26 Ekim 2018
- 963
- 2.890
- 44
Seni çok iyi anlıyorum.
Hatta geçen gece eşim, bir kaza olup da hamile kalırsan aldırırız dediğinde, ben de aynısını söyledim.
Yani bu yaşta istesek ve korunmasak bile hemen hamile kalamayabileceğimi, gençlerin bile artık kolay kolay hamile kalamadığını anlattım.
Lafı hemen kapatıyor.
Şimdiki aklı olsa belki de hiç çocuk sahibi olmak istemeyeceğini, insanların dünyaya bir kere geldiğini, çocuk sahibi olmanın insanın yaşamını çok kısıtladığını söylüyor.
Duyan da çocuklara onun baktığını sanacak:)
Aksine ailede hep kenarda durmayı tercih eden, sadece para kazanarak bütün babalık ve eşlik görevlerini yerine getirdiğini düşünen, sık suk iş için bizden uzak kalan, başka şehirlerde uzun vakit geçiren biridir.
Böyle bir eşten neden bir çocuk daha istiyorsun ki derseniz; bilemiyorum şimdiye kadar yürüttük, ayrılık gibi bir düşüncemiz de olmadığına göre bir kız evladım olsa ne iyi olur fikrindeyim.
Zaten artık çocuklarımın büyüyüp evden ayrılacağı, benim de tek başıma rahat rahat yaşayacağım fikrine çok sıcak bakıyordum.
Çocuk fikrinden çoktandır vazgeçmiştim daha doğrusu bir çocuğum daha olmayacağı fikrini kabullenmiştim ama bu ay hissettiğim bu belirtiler ile yine ümitlendim ve aslında ne kadar çok iatediğimi yine farkederek birden alevlendi bu istek
Esinin ne kadar "hayir, olmayacak" deme hakki varsa senin de o kadar "evet, olacak" deme hakkin var. Esine bence sunu soyle: Kimse dogmus evladi icin "keske dogmasaydi, keske yapmasaydik" demez ama "keske bir cocugumuz olsaydi, keske ikinciyi, ucuncuyu yapsaydik" der.
Yillar sonra geriye donup baktiginda "keske bir kizim olsaydi," deme ihtimali cok yuksekken, "keske bu kizi yapmasaydik," deme ihtimali neredeyse sifir.
Hayatta gercekten de zaman siniri olan tek sey hamilelik. 50 yasinda maalesef cocuk sahibi olamayacagiz bir daha.
Memelerim patlamak üzere bu arada onu da belirtmeden geçemiyciim. :)