- 21 Kasım 2012
- 9.036
- 9.554
-
- Konu Sahibi girlpower12
- #221
yeniden merhaba
beni hatırladınız mı bilmiyorum
cuma günü davamız görüldü resmi olarak boşandık.tahmin ettiğimden çok çok daha kötüyüm.o kadar acı çekiyorum ki tarifi yok sanki 1 seneye yakın süredir onunla ayrı evde yaşayan ben değildim,sanki onsuzluğa hiç alışmamışım,zaten boşanacağımız belli değişmiş te dava günü bir anda olmuş gibi yenilendi tazelendi acım.sanki benim için hayat orada o duruşma salonunda bitti.
meğer ne kadar çok seviyormuşum.
o da çok üzgündü bitmişti.
acaba beni seviyormuydu ,pişmanmı olmuştu sorularını atamıyorum aklımdan.
bu acı geçecek mi , severken ayrılmak ne zormuş Allahım.
dünyada ondan başka sevilecek erkek yok ve ben ömür boyu bu aşk acısıyla yalnız kalacağım gibi hissediyorum.
bu süreci bu kadar zor yaşayan oldu mu ?
Çok teşekkür ederim tüm gücümle çabalıyorumSeni benden iyi anlayan olamaz ama şunu asla unutma her zaman umut var.
Şansını küstürme kendine asla karamsar konuşma, unutma ki ağızdan çıkan her söz de dua, Allah 7 kere yoklar kalbi günde.
Hep iyiyi güzeli düşün, iyiyi güzeli hayatına çağır. Ben öyle yaptım :)
Allah iyi insanları çıkarsın karşına bundan sonra.
Asla unutma her insan başka, her aile aynı değil. O sebeple önyargılı davranma :)
İnşallah birgün tamamen geçer.Hepimizin mutlu olmasını istiyorumcanım ben boşanalı 1 sene oldu, benim evliliğim 6 seneydi bir de.
başta senin gibiydim evet, her gün eve giderken ağlardım yollarda, aileme belli etmemek için, bir ara kendimi arkadaşa eşe dosta aktiviteye vurdum, sonra durgunlaştım kendi içime çekildim, bu sürede sorgulamaya başladım bunları neden yaşadım neler yapmalıyım, neyi değiştirmeliyim diye...Şu an çok daha iyiyim, burda da yazmıştı arkadaşlar inanmamıştım ama inan geçiyor, tamamen geçmese de hafifliyor...
Bende 9 ay ayrı yaşadım geçen haftalarda duruşmamız oldu boşandık. Aynı sizin gibi hissettim herşey tazelendi. Fakat ilk ayrıldığım zamanlardaki gibide perişan olmadım. Çünkü ozaman acımı dibinde kadar yaşamıştım umudum yoktu. Yani aklımda bitirmiştim. Bence bizim için zaman gerekiyor iyileşeceğiz sadece sabır zaman ve aktivite. Eğer kıymet verselerdi ve adam olsalardı zaten şuan bu durumda olmazdık. Emin olun size bukadar acı çektiren biri için değmez. Pişman olsaydı birşey yapardı ama yapmadı. Benimki 9 ay boyunca kibirli bir şekilde etrafta boy gösterdi fakat mahkeme günü başı yerden kalkmıyordu sanki zorla boşattık adamı banada aksine bir güç gelmişti çok net ve diktim. (Morali bozuldu ağlayıp yalvarmamı bekliyordu sanırım hakime cevap verirken) Avukatın dediğine göre hakim azarlamasın etrafa şirin görüneyim mazlum görüneyim diye çoğu erkek böyle yapıyormuş mahkeme günü. Üstüme alınmıyorum oyüzden. Çünkğ pişman olsa çaba gösterirdi. Şuan böyle acı hissetmeniz normal. Ama hafiflicek sonrasıda tam iyileşme İnsaallahyeniden merhaba
beni hatırladınız mı bilmiyorum
cuma günü davamız görüldü resmi olarak boşandık.tahmin ettiğimden çok çok daha kötüyüm.o kadar acı çekiyorum ki tarifi yok sanki 1 seneye yakın süredir onunla ayrı evde yaşayan ben değildim,sanki onsuzluğa hiç alışmamışım,zaten boşanacağımız belli değişmiş te dava günü bir anda olmuş gibi yenilendi tazelendi acım.sanki benim için hayat orada o duruşma salonunda bitti.
meğer ne kadar çok seviyormuşum.
o da çok üzgündü bitmişti.
acaba beni seviyormuydu ,pişmanmı olmuştu sorularını atamıyorum aklımdan.
bu acı geçecek mi , severken ayrılmak ne zormuş Allahım.
dünyada ondan başka sevilecek erkek yok ve ben ömür boyu bu aşk acısıyla yalnız kalacağım gibi hissediyorum.
bu süreci bu kadar zor yaşayan oldu mu ?
inanamıyorum aynı benim eşimde öyleydi biliyomusun.mahçup,çökmüş mahvolmuş zayıflamış mahvolmuş görünüyordu bende sizin gibi giyindim süslendim makyajımı yaptım gittim.bizi dışardan gören benim onu terkettiğimi bir an önce boşanmak için can attığımı zannederdi ama o an içimde kopan fırtınaları ,güçlü olmasın zeynep diye kendimi nasıl telkin ettiğimi bir ben bilirim bir Allah.ve kendi kendime dedim ki iyi ki ben bu ayrılığın kararını vermedim onu bu halfe gördüğüm için aşırı vicdan azabı çekerdim dedim ve çok etkilendim.hatta kendi kendime acaba o gün iyi olsaydım dönermiydi bile sordum ve kalbimdeki onu her ne olursa olsun savunan yeri çok zor susturdum.Bende 9 ay ayrı yaşadım geçen haftalarda duruşmamız oldu boşandık. Aynı sizin gibi hissettim herşey tazelendi. Fakat ilk ayrıldığım zamanlardaki gibide perişan olmadım. Çünkü ozaman acımı dibinde kadar yaşamıştım umudum yoktu. Yani aklımda bitirmiştim. Bence bizim için zaman gerekiyor iyileşeceğiz sadece sabır zaman ve aktivite. Eğer kıymet verselerdi ve adam olsalardı zaten şuan bu durumda olmazdık. Emin olun size bukadar acı çektiren biri için değmez. Pişman olsaydı birşey yapardı ama yapmadı. Benimki 9 ay boyunca kibirli bir şekilde etrafta boy gösterdi fakat mahkeme günü başı yerden kalkmıyordu sanki zorla boşattık adamı banada aksine bir güç gelmişti çok net ve diktim. (Morali bozuldu ağlayıp yalvarmamı bekliyordu sanırım hakime cevap verirken) Avukatın dediğine göre hakim azarlamasın etrafa şirin görüneyim mazlum görüneyim diye çoğu erkek böyle yapıyormuş mahkeme günü. Üstüme alınmıyorum oyüzden. Çünkğ pişman olsa çaba gösterirdi. Şuan böyle acı hissetmeniz normal. Ama hafiflicek sonrasıda tam iyileşme İnsaallah
Amaç o zaten terkedilmiş görünmek. Mağdur görünmek. Emin ol pişman olan erkek çaba gösterirdi. İyileşecek İnşaallah ben daha iyi hissediyorum spora başlamanı tavsiye ederim ben başladım iyi geliyor. Ve yardım alabilirsen terapi gibi mutlaka al. Yalnızlığıma alıştım zaten 9 aydır hem o varkende bana zehir yaşatıyordu hayatı o yüzden çokta farketmedi diyorum. Arada güzel anılar hatıra geliyor oda normal yapacak birşey yokinanamıyorum aynı benim eşimde öyleydi biliyomusun.mahçup,çökmüş mahvolmuş zayıflamış mahvolmuş görünüyordu bende sizin gibi giyindim süslendim makyajımı yaptım gittim.bizi dışardan gören benim onu terkettiğimi bir an önce boşanmak için can attığımı zannederdi ama o an içimde kopan fırtınaları ,güçlü olmasın zeynep diye kendimi nasıl telkin ettiğimi bir ben bilirim bir Allah.ve kendi kendime dedim ki iyi ki ben bu ayrılığın kararını vermedim onu bu halfe gördüğüm için aşırı vicdan azabı çekerdim dedim ve çok etkilendim.hatta kendi kendime acaba o gün iyi olsaydım dönermiydi bile sordum ve kalbimdeki onu her ne olursa olsun savunan yeri çok zor susturdum.
gerçekten yazık oldu.severek ayrılmak çok zormuş tam olarak iyileşmedim iyileşirmi bilemiyorum ama ilk zamana göre daha iyiyim gerçi daha 1 hafta oldu:)
insan içine çıkınca ve daga çok aile içinde yüzüme çarpıyor yalnızlığım yoksa kendime hatırlatmadıkça rutinde gidiyor
terapi için durumum çok uygun değil ama kitaplarla videolarla kendimi iyi hissetmeye çabalıyorum.o anılar bana da hücum ediyo bazen.Allah yardımcımız olsunAmaç o zaten terkedilmiş görünmek. Mağdur görünmek. Emin ol pişman olan erkek çaba gösterirdi. İyileşecek İnşaallah ben daha iyi hissediyorum spora başlamanı tavsiye ederim ben başladım iyi geliyor. Ve yardım alabilirsen terapi gibi mutlaka al. Yalnızlığıma alıştım zaten 9 aydır hem o varkende bana zehir yaşatıyordu hayatı o yüzden çokta farketmedi diyorum. Arada güzel anılar hatıra geliyor oda normal yapacak birşey yok
Anlıyorum sizi.. Amiin. Allah şifamızı versin.terapi için durumum çok uygun değil ama kitaplarla videolarla kendimi iyi hissetmeye çabalıyorum.o anılar bana da hücum ediyo bazen.Allah yardımcımız olsun
Durusmada eski esim aglamisti. Ben de bosanmamiza agliyor sanmistim. Durusma bitince cikista yanindakilerle kahkaha atiyordu. Sanki iceride aglayan o degildi. Bunu tek yasayan ben degilmisim demek ki.inanamıyorum aynı benim eşimde öyleydi biliyomusun.mahçup,çökmüş mahvolmuş zayıflamış mahvolmuş görünüyordu bende sizin gibi giyindim süslendim makyajımı yaptım gittim.bizi dışardan gören benim onu terkettiğimi bir an önce boşanmak için can attığımı zannederdi ama o an içimde kopan fırtınaları ,güçlü olmasın zeynep diye kendimi nasıl telkin ettiğimi bir ben bilirim bir Allah.ve kendi kendime dedim ki iyi ki ben bu ayrılığın kararını vermedim onu bu halfe gördüğüm için aşırı vicdan azabı çekerdim dedim ve çok etkilendim.hatta kendi kendime acaba o gün iyi olsaydım dönermiydi bile sordum ve kalbimdeki onu her ne olursa olsun savunan yeri çok zor susturdum.
gerçekten yazık oldu.severek ayrılmak çok zormuş tam olarak iyileşmedim iyileşirmi bilemiyorum ama ilk zamana göre daha iyiyim gerçi daha 1 hafta oldu:)
insan içine çıkınca ve daga çok aile içinde yüzüme çarpıyor yalnızlığım yoksa kendime hatırlatmadıkça rutinde gidiyor
Merhaba tayininiz nasıl çıktı ne iş yapıyprsunuz benm boşanma ve tayinle ilgili sorularım var yardımcı olursanınız çok sevinirimBir dönem çok kişi irtibata geçti, arada kaçırmış olabilirim yoğunluktan, kusura bakmayın. Bir de tavsiyem güvenilir insanlarla konuşun ama biraz da içinize dönün, nerde hata yaptım, neler yapabilirim diye düşünün. Ben bu süreçte 13 yıllık dostumdan da kazık yedim, saçma sapan şeyler de yaşadım ama hep kendime dönüp sorguladım.
Evet çalışıyorum, yoğun bir iş hayatım var, tayinim de çıktı yer değişikliği oldu yakın da olsa, bu da bana iyi geldi esasen.
Size tavsiyem, herkese özelinizi anlatmayın, dediğim gibi 13 yıllık dostum dediğim insan beni en zayıf anımda kullanmaya çalıştı.
Bende öyleyim takıntı haline getirdim unutamayacak.gibi hissediyorum inşallah geçerAsla öyle düşünme. Ben de sen gibiydim. Asla başkasını sevemem , güvenemem sanıyodum. Hayattaki tek gayem onun perişan olduğunu görmekti. Ve gördüm de . Hatta boşandıktan 4 sene sonra şimdiki eşimle tanıştık. Nişanımıza yakın beni aradı ve benden bilmem kaçıncı defa helallik istedi ağlayarak. Sonradan öğrendim ki benimle barışmak istemiş , evleneceğimi duyunca da son kez konuşmak istemiş. Helallik almak için. Ama kesinlikle şimdiki eşimin tırnağı bile olamaz. Hep şey derim ben ilk kocamı unuttuysam herkes her şeyi unutur ( o olmazsa nefes alamam diyen biriydim. Nasıl hastalıklı hale getirmişse beni) ve ben tekrar evlendiysem herkes evlenir
Takıntı haline gelmesi muhtemelen karşınızdaki kişinin sizi sürekli aşağılamasından , hakaret etmesinden ya da yok saymasından dolayı oluyor. Çünkü bunlara maruz kalınca insan kendini değersiz , önemsiz ve karşıdaki kişi olmazsa bir hiçmiş gibi düşünmeye ve hissettmeye başlıyor. Ama siz değerlisiniz. Eğer destek almanız gerektiğini hissediyorsanız mutlaka psikolog ya da psikiyatristten destek alınBende öyleyim takıntı haline getirdim unutamayacak.gibi hissediyorum inşallah geçer
Ozaman velayet davası falan acarsa kaybederim amaTakıntı haline gelmesi muhtemelen karşınızdaki kişinin sizi sürekli aşağılamasından , hakaret etmesinden ya da yok saymasından dolayı oluyor. Çünkü bunlara maruz kalınca insan kendini değersiz , önemsiz ve karşıdaki kişi olmazsa bir hiçmiş gibi düşünmeye ve hissettmeye başlıyor. Ama siz değerlisiniz. Eğer destek almanız gerektiğini hissediyorsanız mutlaka psikolog ya da psikiyatristten destek alın
Bunla ilgili bilgim yok. Yanlış yönlendirmek istemem tabi ki. Ama depresyon tedavisi gördüğünüz için velayeti babaya vereceklerini sanmıyorum. Tabi ki avukatlar daha iyi bilir.Ozaman velayet davası falan acarsa kaybederim ama
gerçekten buradaki yorumları okurken kişiler değişiyor ama roller aynı diye geçirdim içimden bende çekişmeli boşanma aşamasındayım buradaki güzel yorumları okurken bir nebze umut oldu bana şuanda durumlarınız nedir bitti mi davanızbana o kadar güç kuvvet oldunuz ki anlatamam.ay ben aylardır kendi kendime ne çileler çekmişim tek başıma,etrafımda yanımda olduğunu zannettiğim bir sürü pislikle.Allah hepinizden razı olsun inşallah.duruşma günüm tam 1 ay sonra sizlerle burada dertleşip konuşup o duruşmaya güçlü gitmem için karşılaştırdı Allah burada bizleri.
Şimdi ilk evliliğimden boşandığım zamanki üzülmelerime gülüyorum yolda görsem inan tanımam yedi yıl olacak ikinci evliliğimi yapalı birde bebişlerim olsaydı daha güzel olurdu kader kısmet işte yaşta geçti olmaz artık ikinci evlilik üçüncü evlilik aradığımız mutluluk huzurHanımlar boşanmanın acısı geçiyor mu nasıl atlattınız ikinci evliliğinizi nasıl güvenip te yaptınız nasıl tanıştınız şimdi mutlu musunuz hayatlarınız nasıl gidiyor
Ben boşandım (o kadar zor ve iğrenç bir psikolojik savaştan sonra bir de çekişmeli dava süreci geçirince, dağa taşa uçan kuşa "yihu ben boşandım" yazasım geliyor.) ama Murph'nin kulağına kurşun tekrar evlenmek gibi bir fikrim yok, olacağını da sanmıyorum. Boşandıktan sonra ayrılığa dair hiç bir pişmanlığım, üzüntüm vs olmadı açıkçası. 2.üniversitemi okuduğum için ve tc ailelerinin "aman yuva bozulmasın da" toksisitesi yüzünden 1.5 sene dayandım psikolojik şiddete. Tabi içindeyken asla anlamıyorsun, manipüle edilip uyuşturulmak insana yapılabilecek en büyük işkencelerden. Neyse ki ben hayatımın en doğru kararını verip psikolojik destek almaya başlayınca anladım tüm olup biteni. Boşandım. Oh be boşandım.
İkinci evlilik bazında bi öneri veremem ama boşanma konusunda diyeceğim şu ki, akışa güvenin. Olması gereken er ya da geç oluyor.
Yaaa çok teşekkür ederim, amin inşallah. Sizin de mutluluğunuz, huzurunuz daim olsun.Senin boşanmana en çok sevinen üyelerden biriyim ...Mutluluğun,huzurun daim olsun inşallah