İkinci evliliğimi kabullenemeyen kızım

Melek04140

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Ağustos 2019
94
126
32
Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
 
Yani çocuk peşinen istemiyorum demiş, başka kardeş de istemem demiş neden ısrarla genç, evlenmemiş bir adamla evlendiniz :bicak: Bir de gitsin diye ev mi aldınız? Ergen çocuk bu bilmiyorum farkında mısınız hırçın olması normal, istememesi de normal. Kendi babasız büyümüş, şimdi kardeşi olacak ve onun babalı büyümesini izleyip iyice eksik hissedecek, ızdırap çekecek olması normal değil mi? Bir de ustune ben ille de evlenicem, begenmezsen sen git diye kovalamissiniz.
 
Son düzenleme:
Arkadaşlar ilk evliliğim iki yıl sürdü ve o evlilikten bir kızım var. Şu an 15 yaşında. Kızım bu yaşa gelene kadar evlilik düşünmedim. Ancak gerek toplum baskısı gerek iş hayatında bile yalnız bir kadın olduğunda yaşanan zorluklar, kısacası hayat beni çok yordu. Karşıma çocuğu olmayan, çok düzgün bir insan çıktı, sevdim de onu, ancak evlenmek istediğimde kızım buna çok karşı çıktı. Kıyametleri kopardı. Bana çok bağlı olduğu için beni kimseyle paylaşmak istemiyor. İleride beni anlayacağını düşünerek bu yaz evlendim. Evlendikten sonra da kızım bizimle yaşamayacağını söyleyince bir ev alıp bana yakınlarda anneannesi ile birlikte yaşaması için onlara ev düzenledim. Eşim ona ne kadar baba gibi yaklaşsa da o beni kız arkadaşlarımla bile paylaşamayan biri olarak beni ondan kopardığını düşünerek eşime çok kinli, yüzüne bile bakmıyor. Şimdilik bunu zamana bırakıyoruz. Yeni eşim çok iyi bir insan ve baba olmayı, yaşı geçmeden bir çocuk sahibi olmayı da çok istiyor. Kızım ise bugün bana şunu söyledi: "eğer benden başka bir çocuğun daha olursa beni hayatının sonuna kadar göremezsin" gibi cümleler sarf etti. 39 yaşındayım, yaşım geçmeden ben de bir daha anne olmak istiyorum. Ama çok ikilemde kaldım. Sizce kızımı kaybeder miyim böyle bir durumda? Ona kulak vermeli miyim?
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
Koca için kızınızdan vazgeçmişsiniz. Yeni kocanıza çocuk doğurup evcilik oynayın, kızınızda başka evde ötelenmiş şekilde büyür gider. Koca çok önemli aman sakın kaybetmeyin.
Hayat içerisinde yaşadığınız zorluklardan kızınız sorumlu değil, siz ne yaşadıysanız oda yaşadı. Ona böyle bi hayat sunan sizsiniz babasını seçen sizsiniz, doğuran sizsiniz. Bunun yükünü kızınıza yükleyip manipülatif davranamazsınız. Genç bir kızı tanımadığı yabancı bir adamla yaşamaya zorlamışsınız oda sizle yaşamak istememiş kabul etmişsiniz. Çocuktan çoktan vazgeçmişsiniz ne kadar üzüldüğünü neler yaşadığını tahmin bile edemiyorum.
Bende boşanmış çiftin çocuğu olarak o kadar empati yapabiliyorum ki kızınızla. Sizin gibi kadınları gördükçe annemin elini ayağını öpesim geliyor.
O kadar beklemişsiniz bari reşit olsaydıda öyle evlenseydiniz üniversiteye giderdi oda kendi yolunu çizerdi.
 
Zaten bir kez anne olmuşsunuz.
Kızınıza veremediğiniz aile sıcaklığını ikinci bir bebeğe verip vicdan mı rahatlatacaksınız? Bir yandan da bu uğurda kızınızı harcayacaksınız.
Üzgünüm evlilik yanlış zamanda yanlış bir karar olmuş. Topu topluma atmayın. Evlenmek istedim diyin ne olacak ki? Bu doğal bir istek ama kızınızla dengeleri korumalıydınız. Çok üzüldüm kızınıza :KK43:
 
ya arkadaslar hepiniz kizi dusunerek yazdiniz ama anneyi dusundunuzmu 15 yas idrak icin gayet iyi bir yas bencilce dusundugunun farkina varmali peki o evlenecegi zaman annesi olmaz benle yasa derse kabul edecekmi bu kadin omrunun sonuna kadar tekmi yasasin elbetteki yeni evlendigi esiyle kizinin ayni evde olmasini bende onaylamam ama omrunun sonuna kadar da tek yasamasinida onaylamam sonucda bu kadininda bir hayati var o kizi evlenme yasina kadar beklese kendi cocugu olmiycak yasi gececek belkide dogru insan bulamayacak vs vs kizina evlenme cocuk yapma dede peki kiz kabul edecekmi birini sevse gitse annsini gozu bile gormicek hadi gordu diyelim esi nasil bir insan olacak annesine nekdr destek olabilecek bence detayli dusunmeli bence kizinla konus hatta bir psikologa beraber gidin yavasca alismasini saglayin insallah gonlunuzce olur
 
ya arkadaslar hepiniz kizi dusunerek yazdiniz ama anneyi dusundunuzmu 15 yas idrak icin gayet iyi bir yas bencilce dusundugunun farkina varmali peki o evlenecegi zaman annesi olmaz benle yasa derse kabul edecekmi bu kadin omrunun sonuna kadar tekmi yasasin elbetteki yeni evlendigi esiyle kizinin ayni evde olmasini bende onaylamam ama omrunun sonuna kadar da tek yasamasinida onaylamam sonucda bu kadininda bir hayati var o kizi evlenme yasina kadar beklese kendi cocugu olmiycak yasi gececek belkide dogru insan bulamayacak vs vs kizina evlenme cocuk yapma dede peki kiz kabul edecekmi birini sevse gitse annsini gozu bile gormicek hadi gordu diyelim esi nasil bir insan olacak annesine nekdr destek olabilecek bence detayli dusunmeli bence kizinla konus hatta bir psikologa beraber gidin yavasca alismasini saglayin insallah gonlunuzce olur
15 yaş tam ergenlik yaşı tepkisinde ondan . Annesini kiskaniyordur .
İdrak yası 15 değil . Destek alıp ilerlesinler .
 
ya arkadaslar hepiniz kizi dusunerek yazdiniz ama anneyi dusundunuzmu 15 yas idrak icin gayet iyi bir yas bencilce dusundugunun farkina varmali peki o evlenecegi zaman annesi olmaz benle yasa derse kabul edecekmi bu kadin omrunun sonuna kadar tekmi yasasin elbetteki yeni evlendigi esiyle kizinin ayni evde olmasini bende onaylamam ama omrunun sonuna kadar da tek yasamasinida onaylamam sonucda bu kadininda bir hayati var o kizi evlenme yasina kadar beklese kendi cocugu olmiycak yasi gececek belkide dogru insan bulamayacak vs vs kizina evlenme cocuk yapma dede peki kiz kabul edecekmi birini sevse gitse annsini gozu bile gormicek hadi gordu diyelim esi nasil bir insan olacak annesine nekdr destek olabilecek bence detayli dusunmeli bence kizinla konus hatta bir psikologa beraber gidin yavasca alismasini saglayin insallah gonlunuzce olur
Siz anne ve evlat ayrımını anlamıyosunuz sanırım ? Çocuklar annelerinden değil anneler çocuklarımdan sorumludur. Bir anne kızına evlenme benle yaşa dese bu bencilliktir, 15 yaşında ergenliğe yeni girmiş bir kızın bunu istememesi ise en doğal hakkıdır. Dünyaya bi çocuk getiriyorsak kendi hayatını kurana kadar onlara bakmak “zorundayız” . Öyle bende tek kalamam evlencem çocuk doğurcam kendi hayatımı yaşayacam demekle anne olunmaz.
3-4 sene daha sevgili kalıp evlenebilirdi. Konu sahibi çok bencil bi kadın.
 
Kızınız üniversite zamanına gelene kadar bekleseydiniz evlilik için. Onun da kendine ait daha bağımsız bir hayatı başlayacağı için her sey daha kolay olabilirdi. Bu sürecte bir uzman yardımı alıp hareket edebilirdiniz. Sizi kimseyle paylaşmayan kızınıza karşı çözümünüzün ayrı ev olması, çocuksuz biriyle evlenip birde yeni bebeği hayatınıza eklemek dogrı bir karar değil kusura bakmayın. Kızınız zaten yaş olarak her türlü zorlanacağı bir zamanda annesinin kararlarıyla hayatı ters düz olmuş, bencillikle suçlanıyor.
 
Ben konu sahibine kızmadım çoğunluğun aksine. 15 yaşında biri ergenlik döneminde bir çocuktur, abartılı tepkiler verebilir. O yaştaki çocuğun tepkilerine göre hayattaki kararlarını vermek sağlıklı olmayabilir. Kızınızı eşinizle yavaş yavaş kısıtlı vakitlerle bir araya getirin derim. Ne bileyim bir gün 20 dk beraber yemek yersiniz, bir gün 10 dk başka bir şey yaparsınız. Zamanla süreyi arttırırsınız gibi gibi. Bir de eşiniz kızınıza sürekli hediyeler vs. alsın. O yaşta abartılı tepkileri normal zamanla sizi anlayacaktır.

İkinci evliliğinizde mutlu olur ve kızınızla da orta yolu bulursunuz inşallah. Eşinizin çocuğu yokmuş çocuk istemesinden daha doğal bir şey yok. Siz de istiyorsanız yaşınız küçük değil fazla beklemeyin derim.
 
Ben kizinizi haklı buldum zaten garibim bir annesine siginmis onuda kica bulup evden uzaklastirmissiniz .kizin yasi zaten 15 .5 sene daha beklesiniz belki gonlunu alir bir yuva kurardiniz .tam size en ihtiyaci oldugu yas vicdan rahatlatmak icin ev aldim duzenledik demissiniz .saray verseniz anasinin dizinin dibini tutmaz .
 
Hani demeyeyim diyorum da içinize kurt düşsün napim.
Ya kızınız adamın bir falsosunu gördüyse??
Niye 5 yaşındaki çocuk gibi şımarık kıskançlık yaptığınızı düşündünüz kocisiniz için?
Kızınız bu kadar feryat figan aynı eve girmem diyorsa anneanneye sığıntı olacak kadar ne gördü ne oldu hiç mi acaba demediniz elin adamı için?
 
Ben konu sahibini tek bir açıdan yanlış buldum, bu sürece bir uzman desteği eklemeliydi ve çocuğu evden uzaklaştırmamalıydı.

Sevdiği, hayatını birleştirmek istediği bir adam çıkmış karşısına. Hayır çocuğun yok git evlen çocuk yap boşan sonra gel mi deseydi? Çocuk kararını da tabi ki çocuğa sorarak almayacak. Evlenmiş, mutlu iki insan bu evliliğe bir çocuk da katmak istiyorsa bu karara bir şey söylenemez gayet haklı ve normal.

Kız 15 yaşında. Üniversiteye en az 4 sene var o da ilk yıl yerleşirse. Bu kadın 44-45 yaşına kadar bekleyecek miydi, mutlu olma şansını tepecek miydi? Hayır kız da maksimum 10 sene sonra annenin yüzüne bakmayacak muhtemelen kendi hayatını kurup. Bu kadın kurusun kalsın sırf kızının kaprisi yüzünden.

Kk bazen çok tuhaf oluyor.
 
Hani demeyeyim diyorum da içinize kurt düşsün napim.
Ya kızınız adamın bir falsosunu gördüyse??
Niye 5 yaşındaki çocuk gibi şımarık kıskançlık yaptığınızı düşündünüz kocisiniz için?
Kızınız bu kadar feryat figan aynı eve girmem diyorsa anneanneye sığıntı olacak kadar ne gördü ne oldu hiç mi acaba demediniz elin adamı için?
Hayır onu hiç görmeden tanımadan evlenirsen aynı evde kalmam sizinle dedi
 
Çok bencil davranıyor, sevmek sevilmek aile olmak benim de hakkım değil mi? Hayat içerisinde yaşadığım bütün zorluklara bizzat kendi şahit oldu oysa ki...
O çocuk da sağlıklı bir ailede büyümek isterdi ama öyle olmamış. Ve onu dunyaya getiren de sizsiniz. Eşiniz çocuk istiyor yapın. Size belki ilerde kızınız sizi bırakıp gidecek demişler ya eşiniz giderse? Ya o bırakırsa? Yani hiç bir şeyin garantisi yok. biraz daha yaş almasını bekleyebilir bir uzmanla hareket edebilirdiniz. Şunu bir erkek yapsa taşlanır uçkur sevdasına çocuğunu ihmal etmiş bir de ev ayırmış diye.
 
hayatımda böyle bencil yorumlar okumadım. herkes kızı düşünüyor, anneyi düşünen var mı? ilk evliliği 2 yıl sürmüş, sonra kızını belki de tek başına büyüten, 39 yaşında genç bir kadın. sırf anne diye bir kadının birini sevme hakkı, bir adamla bir hayat kurma hakkı neden olmasın? 15 yaşında bir kız, bu kız üç seneye kalmadan üniversiteye başlayacak, ergen ama ergen olarak kalmayacak. neden sırf kızının birkaç yıl içinde geçecek ergenlik kini yüzünden genç bir kadın tüm hayatından vazgeçiyor? emin olun kızının zaten birkaç seneye annesine karşı duyduğu o çocuksu bağ kalmayacak ortada, kendisi zaten kendi hayatını kurmaya başlayacak. kızı zaten kendi hayatını kuracakken konu sahibi neden kurmasın? annelik önemli bir kavram ama her şeyden önce konu sahibi bir kadın. kendi hayalleri, kendi arzuları var, belki de yaşayamadığı bir hayat var. yorumlarda okudum, biri çıkmış şuursuzca "kızınıza veremediğiniz aile sıcaklığı..." falan diye girmiş konuya. pardon? her anne kızına aile sıcaklığı vermek ister, eğer veremediyse mutlaka partnerinden de kaynaklanan sorunlar olmuştur.
ben konu sahibini haksız görmedim, aksine oldukça haklı. sadece yanlış yaptığı tek yer kızına anneannesiyle ayrı bir ev açmak. kesinlikle kızı kendisine bağırsa, çağırsa da, konuşmasa da yanından ayırmamalıydı.
 
O çocuk da sağlıklı bir ailede büyümek isterdi ama öyle olmamış. Ve onu dunyaya getiren de sizsiniz. Eşiniz çocuk istiyor yapın. Size belki ilerde kızınız sizi bırakıp gidecek demişler ya eşiniz giderse? Ya o bırakırsa? Yani hiç bir şeyin garantisi yok. biraz daha yaş almasını bekleyebilir bir uzmanla hareket edebilirdiniz. Şunu bir erkek yapsa taşlanır uçkur sevdasına çocuğunu ihmal etmiş bir de ev ayırmış diye.
İlk evliliğinde yanlış bir eş tercihi yaptı ve boşandı diye bir daha evlenip çocuk yapmaya hakkı olmuyor mu? Üstelik 4-5 yıl sonra kızının bu evliliğe razı olacağının bir garantisi var mı? Eşimin annesi 2. evliliğini yaptığında tüm çocukları üniversite mezunu yetişkin insanlardı mesela. Buna rağmen karşı çıktılar. Hiçbir zaman çocuğu rıza göstermezse ölene kadar bir daha evlenmemesi mi gerek?
 
Ben konu sahibini tek bir açıdan yanlış buldum, bu sürece bir uzman desteği eklemeliydi ve çocuğu evden uzaklaştırmamalıydı.

Sevdiği, hayatını birleştirmek istediği bir adam çıkmış karşısına. Hayır çocuğun yok git evlen çocuk yap boşan sonra gel mi deseydi? Çocuk kararını da tabi ki çocuğa sorarak almayacak. Evlenmiş, mutlu iki insan bu evliliğe bir çocuk da katmak istiyorsa bu karara bir şey söylenemez gayet haklı ve normal.

Kız 15 yaşında. Üniversiteye en az 4 sene var o da ilk yıl yerleşirse. Bu kadın 44-45 yaşına kadar bekleyecek miydi, mutlu olma şansını tepecek miydi? Hayır kız da maksimum 10 sene sonra annenin yüzüne bakmayacak muhtemelen kendi hayatını kurup. Bu kadın kurusun kalsın sırf kızının kaprisi yüzünden.

Kk bazen çok tuhaf oluyor.
Tek hatalı dediğin konu basit bir sey değil ki. Kızıyla evleri ayırmış konu sahibi bu evlilik için. Burayı halletmeden yine bir ciddi bir karar aşamasında. Yoksa evlenmesi,yeniden anne olmak istemesi anormal değil.
 
İlk evliliğinde yanlış bir eş tercihi yaptı ve boşandı diye bir daha evlenip çocuk yapmaya hakkı olmuyor mu? Üstelik 4-5 yıl sonra kızının bu evliliğe razı olacağının bir garantisi var mı? Eşimin annesi 2. evliliğini yaptığında tüm çocukları üniversite mezunu yetişkin insanlardı mesela. Buna rağmen karşı çıktılar. Hiçbir zaman çocuğu rıza göstermezse ölene kadar bir daha evlenmemesi mi gerek?
Mesajımın herhangi bir yerinde ömür boyu evlenme mi yazmisim? Kendi kızını bencillikle suçlaması ve konuya yapılan yorumlardan gittim hiçbir şeyin garantisi yok. Bugün iyi olan yarın kötü olabilir. Uzmanla hareket etmeliydi bu denli tepki almışsa kızından. Kızını ayırıyor evleniyor cocuk da yapacak peki o çocuğun yaşadıkları? Uzman desteği alsa daha sağlıklı olmaz mıydı?
 
X