Yaklaşımlarımız aynı bu yüzden senin tepkini doğru buluyorum orada böyle durumda gelme ne yapıcaksın ki derim
Bak doğum dedin, doğumdan çıktım kızım hayati riskle yoğun bakıma gireli daha bir kaç saat olmuştu ki annem; 'çikolata bitiyor yetmeyecek x gitsin alsın' dedi benim o an ki endişelerime bak annemin endişelerine bak :)
çok başka bir dünyada annem hiç bir zaman benim dünyamda değil
En azindan kafaya takmamalisin. Inan ki ölümden sonra kimin hatali oldugunun bir onemi kalmiyor. Hatta sen hakli oldugundan emin ola ola “keske ayaklarina kapansaydim yalvarsaydim da onunla bes dakika daha fazla gecirseydim” derken bulabilirsin kendini. Sen uzerine duseni yapiyorsan o keskeler yasanmiyor. Allah sana da yasatmasin o keskeleri.Haklı olabilirsin bir anne gibi düşünüp canı sağ olsun da varsın sevmesin mi demeliyim o zaman :)
işte biz değişip talep eden taraf olamayacağımız için onlarda değişmeyecek. zaten içlerinden gelen birşey yok.
o yüzden öylece kabul et. kafanda sürekli boğuşmanın sorgulamanın bir faydası yok.
S sassyassyy gibiyim bende seninki en azından resmileşmemiş biz resmi olarakta istenmedik..
anlamaya hak vermeye çalışarak yıllar geçti biraz anladım biraz hak verdim ama affedemedim . olduğu haliyle kabul edip kendi hayatıma baktım. sende bu sorgulama sürecin geçince vazgeç cevap aramaktan yorucu bir süreç çünkü..
En azindan kafaya takmamalisin. Inan ki ölümden sonra kimin hatali oldugunun bir onemi kalmiyor. Hatta sen hakli oldugundan emin ola ola “keske ayaklarina kapansaydim yalvarsaydim da onunla bes dakika daha fazla gecirseydim” derken bulabilirsin kendini. Sen uzerine duseni yapiyorsan o keskeler yasanmiyor. Allah sana da yasatmasin o keskeleri.
Ben de guya bagli degildim, öldükten sonra anladim bagli oldugumu. Hatta cok da kizgindim,bana haksizlik yapildigini dusunuyordum. Sonra anladim ki bunlarin hic bir anlami yokmus. Hayat kisaymis, paylasilacak seyler yarim kalmis. Uzgunum.Bu söylediklerin doğru olabilir umarım doğruluğunu tecrübe etmem ama bana çok uc geliyor
Belki de o denli bağlılığım olmadığı için
Sizin adınıza da üzüldüm kötü bir tecrübe aktardınız bana
Böyle pişmanlıkşar umarım bir daha yaşamazsınız bunlarda çok ağır geliyordur insana
Çok yorucu hemde
Dengemi bozuyor elimde olmadan yapıyorum bunu
Hatırlamadıgım anılarımı hatırlamaya başlıyorum çünkü beynim onunla meşgul ben farkında olmasamda arka planda hep kusurlarını ortaya döküyor.
Neden neden diye düşünüp duruyorum bu seferde
Konuyu açtıktan sonra gördüm ki
Yalnız değilim çopu kişinin bir meselesi var içinde ama benim gibi ama farklı
Bunlar güzel şeyler değil ama yine de bana biraz durumumu olağanlaştırmama yardımcı olacak diye düşünüyorum
kuzum aglattin beni ama21 yaşındayım ben ve anneme ne zaman sarıldım en son,ne zaman anne dedim bilmiyorum.
sevmiyor,samimiyet onun hayatında yok,sohbete zamanı yok,"günün nasıl geçti" gibi basit sorular bile onun lugatında yok.
"babanla git,babanı sev,babanın eşi de mi böyle yapar" var sadece. kendisini de beni de delirten bir hırs var sadece. ne yapayım annem işte.
sarılmak istiyor muyum? evet. mutlu bir haber alınca önce babamı sonra annemi aramak hatta belki babamdan önce annemi aramak istiyorum ama olmuyor. denedim,aradım mesela "anne hazırlığı geçmişim" dedim. "tebrikler yassy,şimdi biraz işim var sonra tekrar konuşalım" dedi ama o sonra hiç gelmedi. hep ertelendim. ben aramadan aramadı,sormadı.
5 yaşındaki çocuğunun velayetinden vazgeçti. istemiyorum dedi. hala gözümün önünde babama "al ikisi de senin olsun" diye bağırması. sonra hiç aramaması. babama yalvarışlarım "annem de gelsin ben bale yapıcam o da izlesin" demem,babamın araması,annemin gelmemesi. hala annesinin elinden tutup giden bir kız çocuğu görünce burnumun direği sızlıyor. ben annemin elini tutup böyle gezdim mi hiç bilmiyorum.
neden böyle oldu,niye kabul ettiremedim kendimi bilmiyorum. 14 yaşımda yurtta herkesin ailesi haftasonu çocuğunu alırken eğer babamın bir işi çıkarsa ben o gün o yurtta tek başıma dururdum. ama çocukluk mu desem her neyse işte,acaba gelir mi diye bekledim. belki annemin aklına gelirim diye. sanırım hiç gelmedim.
içinizdeki çocuk büyüdü mü demişsiniz ya,benimki büyümedi. hala beklerim annem arar mı,sorar mı,merak eder mi diye. ama aramaz,sormaz,merak etmez. ben hep en dibe çakılırım.
ben de belli etmek istemedim annemle aramdaki soğukluğu hiç. ama hayatıma giren insanlar hep "senin annen neden hiç gelip gitmiyor" diye sordu. ne diyebilirdim ki,meşgul mü? ben de oturdum ağladım ne yapayım. annem benim bir tarafımı hep eksik bıraktı. dünyanın en mutlu insanı bile olacak olsam hep boğazımda bir düğüm var çözülmüyor. ilerde anne olmak istemiyorum.
Milana22 ablam söyler hep "hayatta herkesin bir imtihanı var,seninki de annen" diye. sanırım kabullendim artık. annem var biliyorum ama o anne sıcaklığını hiç bilmiyorum canımı acıtan da bu oluyor.
ben dr uzun uzun yillar once kendime bir soz vermistim harika bir anne olacagim diye vr olduguma inaniyorumkarsiliksiz seven evlatmis cumlen beni cok etkiledi. anneme sorarsan harika bir anne asla Evlat ayrimi yapmamis. ben bebekken kucuk kucuk tencerelerde her ogunumu ayri hazirlarmis eski komsulari hala konusurlarmis...
ben Annemi hatirlamiyorum chill. firinin yanan isigini hatirliyorum. deterjan kokusu hatirliyorum yemek kokusu hatirliyorum annemle tek net anim okul defterlerimi kaplamamiz bir de benim duzelttigim yatagi begenmeyip hep kendisi duzeltmesi. hala oyle biliyor musun? benim yaptigim hicbisey iyi degil. yeterli degil.
kardeslerimle aram cok fazla soyle soyleyim ben 32 yasindayim bir kardesim daha Yeni unv mezun oldu digeri de lise sonda.benim bebeklerim arasinda 16 ay var. bir ocak aldim servisteki adam dedi ki her aksam su deterjanla silin uzun omurlu olsun. anneme gulerek anlatiyorum. anne 2 bebekle nasil yapicaksam diye bana ben 3 bebekle yaptim diyor. anlayamiyorrum inan bana.
alttan aliyorum susuyorum ama degismiyor. benim sinavim bu biliyorum. gececegi gun de gelmeyecek. hep ben sucluyum yetersizim beceriksizim.
daha sabahleyin vay efendim cocugun sunnetinde yapilacaklari niye danismamisim.ayrintili anlatmamisim. sadece Annem degil kardeslerim de ayni cunku annemin agzi ile konisiyorlar ve evet torpilleri var hastalar ve ben susmak zorundayim. bikac gun once biyopsi oldum. tatli bir tumorum var muhtemelen insallah iyi huylu ve ameliyat olucam ama ben kimseye korktugumu anlatamiyorum cunku onlarin ki cok daha onemli. bunlari yazarken agliyorum. bilmem buraya kadar okudun mu ama evlatlarim kadar ben de evlatlarimi karsiliksiz sevecegime soz verdim. iyi gunumde de kotu gunumde de yalnizdim ama Rabbim omur ve saglik verdikce ben evlatlarimi birakmayacagim.
kuzum aglattin beni ama
keske yakin olsak da doyasiya sarsam sarmalasam seni be sassy kuzum
canim benim..bende seniseviyorum seni ablacım çoooookk
Rabbim size sağlık sıhhat versin, inşallah hayırlısıyla ameliyatınızı olursunuz ve hep çocuklarınızın başında olursunuz.karsiliksiz seven evlatmis cumlen beni cok etkiledi. anneme sorarsan harika bir anne asla Evlat ayrimi yapmamis. ben bebekken kucuk kucuk tencerelerde her ogunumu ayri hazirlarmis eski komsulari hala konusurlarmis...
ben Annemi hatirlamiyorum chill. firinin yanan isigini hatirliyorum. deterjan kokusu hatirliyorum yemek kokusu hatirliyorum annemle tek net anim okul defterlerimi kaplamamiz bir de benim duzelttigim yatagi begenmeyip hep kendisi duzeltmesi. hala oyle biliyor musun? benim yaptigim hicbisey iyi degil. yeterli degil.
kardeslerimle aram cok fazla soyle soyleyim ben 32 yasindayim bir kardesim daha Yeni unv mezun oldu digeri de lise sonda.benim bebeklerim arasinda 16 ay var. bir ocak aldim servisteki adam dedi ki her aksam su deterjanla silin uzun omurlu olsun. anneme gulerek anlatiyorum. anne 2 bebekle nasil yapicaksam diye bana ben 3 bebekle yaptim diyor. anlayamiyorrum inan bana.
alttan aliyorum susuyorum ama degismiyor. benim sinavim bu biliyorum. gececegi gun de gelmeyecek. hep ben sucluyum yetersizim beceriksizim.
daha sabahleyin vay efendim cocugun sunnetinde yapilacaklari niye danismamisim.ayrintili anlatmamisim. sadece Annem degil kardeslerim de ayni cunku annemin agzi ile konisiyorlar ve evet torpilleri var hastalar ve ben susmak zorundayim. bikac gun once biyopsi oldum. tatli bir tumorum var muhtemelen insallah iyi huylu ve ameliyat olucam ama ben kimseye korktugumu anlatamiyorum cunku onlarin ki cok daha onemli. bunlari yazarken agliyorum. bilmem buraya kadar okudun mu ama evlatlarim kadar ben de evlatlarimi karsiliksiz sevecegime soz verdim. iyi gunumde de kotu gunumde de yalnizdim ama Rabbim omur ve saglik verdikce ben evlatlarimi birakmayacagim.
Psikolojik destek aldınız mı??35'i gectim hala kizginim anneme. Ve annem vefat ettikten sonra daha cok kizginim. Kizginligim evlat sahibi olduktan sonra buyudu. Ve anneme benzer davranislarim olunca kizginligim dahada artti. Acaba o neler yasadi kucukken diye kendimi teselli ediyorum fakat onun hep mutlu cocukluk anilarini dinledim. Onu hic demir masalarla döven olmadi. Veyahut bodrumlara kilitleyen olmadi. Atesler icinde yanarken aglarken gidip yatakta doven olmadi. Süt sisesini bitirdigi icin bogazina bicak sokanda olmadi. Yani anneler kutsal degildir kutsal olan yaptiklari anneliktir. Ve cennet bazi annelerin ayaginin altindan kaysin..
karsiliksiz seven evlatmis cumlen beni cok etkiledi. anneme sorarsan harika bir anne asla Evlat ayrimi yapmamis. ben bebekken kucuk kucuk tencerelerde her ogunumu ayri hazirlarmis eski komsulari hala konusurlarmis...
ben Annemi hatirlamiyorum chill. firinin yanan isigini hatirliyorum. deterjan kokusu hatirliyorum yemek kokusu hatirliyorum annemle tek net anim okul defterlerimi kaplamamiz bir de benim duzelttigim yatagi begenmeyip hep kendisi duzeltmesi. hala oyle biliyor musun? benim yaptigim hicbisey iyi degil. yeterli degil.
kardeslerimle aram cok fazla soyle soyleyim ben 32 yasindayim bir kardesim daha Yeni unv mezun oldu digeri de lise sonda.benim bebeklerim arasinda 16 ay var. bir ocak aldim servisteki adam dedi ki her aksam su deterjanla silin uzun omurlu olsun. anneme gulerek anlatiyorum. anne 2 bebekle nasil yapicaksam diye bana ben 3 bebekle yaptim diyor. anlayamiyorrum inan bana.
alttan aliyorum susuyorum ama degismiyor. benim sinavim bu biliyorum. gececegi gun de gelmeyecek. hep ben sucluyum yetersizim beceriksizim.
daha sabahleyin vay efendim cocugun sunnetinde yapilacaklari niye danismamisim.ayrintili anlatmamisim. sadece Annem degil kardeslerim de ayni cunku annemin agzi ile konisiyorlar ve evet torpilleri var hastalar ve ben susmak zorundayim. bikac gun once biyopsi oldum. tatli bir tumorum var muhtemelen insallah iyi huylu ve ameliyat olucam ama ben kimseye korktugumu anlatamiyorum cunku onlarin ki cok daha onemli. bunlari yazarken agliyorum. bilmem buraya kadar okudun mu ama evlatlarim kadar ben de evlatlarimi karsiliksiz sevecegime soz verdim. iyi gunumde de kotu gunumde de yalnizdim ama Rabbim omur ve saglik verdikce ben evlatlarimi birakmayacagim.
ben de senin gibiyim canim ne gerekiyorsa soylerim. Sanki kendileri bakacak, ancak konusurlar.valla sen kendini olmuyo diye tatmin et diyorum ben o fesatlara ben biliyorum ya kimseye kendimi ispatmalak zorunda degilim diyrym sende öyle de cekinme böyle tipler susarsan daha cok üstüne biner ki olmayada bilir ben sana ille su doktora gittik ayy söylemis vah böyleymis diye anlatırmıyım hic zaten fesatsın utanmasan pankart asıcan cocugu yokmus diye hiccccccccc üzülme senin ne istedigin önemi benim 8 sene olucak esimle ilgili kafam rahat degil bu yuzden yapmıyorum cünkü kimseye söylemek zortunda degilim bosss verrrrrrrrrrrrr takma sende