Howl'un Kitap Kulübü 🏰

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Muhteşem anlatmışsın
 
Nietzsche'yi bile darmadağın eden kadın olan Salomeyi çok merak ettim ve adı her geçtiğinde gözümde canlandırmaya çalıştım
 
Kitabın gerçek olmasını yollarının kesişmesini çok isterdim.çok iyi bir kurgu olmuş
 
Nietzsche'yi bile darmadağın eden kadın olan Salomeyi çok merak ettim ve adı her geçtiğinde gözümde canlandırmaya çalıştım
daha önce resmini görmüştüm bir yerlerde, ne kadar kendisi bilemiyorum tabi ama hep canlandırdım bende
Nietzsche yi dağıtan o değildi bence, birine bağlı kalma hissi onu bitiriyordu
 
Nietzsche ağladığında ,benimde sürekli okuma konusunda ertelediğim bir kitaptı.Okuyunca niye bu kadar geç kaldığımı bende düşündüm.Felsefe var bilim var psikoloji var ama tüm bunlar öyle güzel bir kurgu ile oluşturulmuş ki asla okuyucuyu sıkmıyor.Aksine elinizden düşürmek istemiyorsunuz kitabı.
Dr ve Nietzsche ile rollerin değişip durması ikisininde hastalıklarını şeffafça dökmeye başlaması her konuşmaları ders niteliği taşıyordu .
Çok etkilendiğim kitaplardan oldu
 
Kitabın gerçek olmasını yollarının kesişmesini çok isterdim.çok iyi bir kurgu olmuş
Bence de kurgu harika.Yani birbirlerini hiç görmemiş farklı tarihlerde yaşamış insanları böyle birleştirip bu hikayeyi oluşturmak muhteşem.Ama acaba Nietzsche bu şekilde yazılmasını istermiydi ben de bunu düşündüm
 
Kitap muhtesemdi gercekten son zamanlarda okumaktan en keyif aldigim kitaplardan biri oldu. Eleadora nin dedigi gibi onlar konusurken sessiz dinleyicisi oldum, onlarin yaninda gibi kitaba o kadar kendimi verebildim ve sanirim en cok alinti yaptigim kitap oldu roman degilde kisisel gelisim kitabi okuyor gibi herbir cumlesini ozumseyerek okudum diyebilirim. Bana cok sey kattigina inaniyorum. Yazarin ilk okudugum kitabiydi ve kesinlikle son olmayacak
 
Kitabı ikinci okuyusumdu ama okurken ilk okumadan Niçe ile doktor arasında geçen konuşmalar olduğu ve bir kadının da ara sıra doktordan hasta hakkında görüş aldığı bilgisi kalmış. Onun dışında her şeyi unutmuştum. Tabii 2003 yılındaki bir okumadan bahsediyorum. O nedenle ilk defa okuyormusum gibi oldu.
Niçe'nin başlangıçtaki inadı, gururu hatta kibri beni sinirlendirdi buraya da " ne halin varsa gör demek istiyorum" diye yazmıştım. Ama kitap o kadar akıcı ve iyi kurgulanmış ki bir kenara atamiyorsun. Merakla okumaya devam ediyorsun.
Niçe'deki hiçlik farklı olsa da "yaşarken öl" düşüncesi bana tasavvufi geldi
 
Yazar notu vardı sonra Niçe ve Breuer hiç tanışmadı ve psikoterapi de onların konuşmaları sonucu ortaya çıkmadı yazıyordu ona istinaden dedim. Breuer ve Freud ilişkisi ve bazı kesitler doğruymuş
Salome olan aşkı, evlenme teklifi ve red cevabı tamamen gerçek ve doktor kısmı, kısmen doğru
 
Nietzsche gerçekte de öldükten sonra kıymetinin bilineceğini düşünüyormuş. Kitapta bir kaç yerde de vardı bunun vurgusu. Adam zaten hiççi bunu da umursamazdı bence
 
Benim de şimdiye kadar en çok alıntı yaptığım kitap oldu. Hemen de anlasicak aforizmalar değil üzerinde epey kafa yormak geriyor
 
Eleadora ya katılıyorum psikanalizin babası Freud çok az bi kısımda idi ben onun daha çok yer almasını isterdim
başlarda okurken doktor her görüşme sonrası gelip Freud ile analiz edecek sandım ve çok keyif alıyordum, sonra hep eksikliğini hissettim.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…