Nietzsche ağladığında - Irvin D. Yalom
Çok uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı, neden bunca
zaman bekledim bilmiyorum ama kesinlikle en doğru zamanda okuduğuma inanıyorum.
Kitabı okumadan önce amacım Nietzsche hakkında biraz bilgi edinmek
ve çok övülen bir romanı kendime katmaktı, benim için bundan çok çok
daha fazlası olduğunu söylemeliyim.
Yazarın kalemine kesinlikle hayran kaldım ilk kez okuyuyorum ama asla son olmayacak.
Salome'dan başlamak istiyorum öncelikle, daha önce kendisinin Ruth isimli kitabını okumuştum,
o zaman çok anlam verememiştim yazara, burada da kendisiyle karşılaşınca heyecanlandım doğrusu
Nietzsche ile aralarındaki ilişkiyi çok merak ediyordum ve taşlar tamamiyle yerine oturdu.
Kitabın bana kattığı ilk şey Salome oldu artık onu çok daha iyi anlayacağımı düşünüyorum.
Brauer ile Nietzsche'nin konuşmalarından o kadar zevk aldım ki, onların sessiz dinleyicisi oldum adeta.
Onlarla hastalandım, onlarla iyileştim.
En çok da sorguladım kendi adıma hayatıma dokunacak çok iyi çıkarımlar elde ettim.
Beni en çok etkileyen tabi ki Nietzsche'nin yaşadıkları ve düşünceleri.
Acılarıyla barışmış, yalnızlığıyla barışmış fakat geçmişiyle barışamamış bir adam Nietzsche.
Kendi duvarlarını aşamadığından hapsolduğu yalnızlığın onu ne derece kötüleştirdiğini bilmeden mutlu olduğunu sanmış.
Dr Brauer ile birbirlerini iyileştirmeleri en can alıcı kısımdı..
Benim için tek eksik Freud, onun o muhteşem tahlillerini çok daha fazla okumak isterdim.
Sonlara doğru gelir dahil olur diye bekledim hep.
Muhtemelen son okumam olmayacak muhteşem bir deneyimdi benim için.