hic unutulmayacak yıkım

asagimahalle01

Üye
Kayıtlı Üye
28 Ekim 2016
153
156
18
Soze nasil basyayayim bilmiyorum
Arayacak konusacak ne arkadasim var ne yakinim.
Burdan bir iki guzel soz duymak istedigim icin aglayarak yaziyorum .
Anne babanin huzursuz olmasi en ufak hatalarda birbirlerine cok kotu davranmalari yetmezmis gibi bunu bize fazlaca yansitmalari..
Daha yeni ev yikilacakti cok kotu kavga oldu evde korktum birbirimizi oldururuz diye.kavganin sebebi falan cok sacma oldugu icin yazmiyorum.o kadar kotuki anne babanin surekli kavgali birbirini oldurecek gibi olduklari cok huzursuz bir ailede olmak. Ve aralarinda en guclu olmaya calisan bunun icin bile cok kotu davranilan olmak. Gercekten bu ailenin duzelecegi konusunda umudum kalmadi.

Psikolojim o kadar bozuluyor ki o kadar etkileniyorum ki.zaten kavga sirasinda surekli aglayan biriyim elimden geleni yapsamda kimse dinlemiyor mantikli konusuyorum anlayan yok.anlayis gosteren biraz mutlu olalim uzulmeye degmez diyen 1 kisi yok.

Boşanin diyorum bosayacagim diyorlar yok.ayni tas ayni hamam.
Duzelin diyorum tamam diyolar 5 dk iyiler sonra kavga kiyamet.
Bunlar olurken araya girmeye calisiyorum arada kalip eline koluna vurulan taraf ben oluyorum.

Birbiriyle kesinlikle uyusmayan ama bi sekilde bunca yil evli kalmis bir anne ve babam var. Olan bana kucuk kardesime oluyor. Evden gidiyim diyorum gidecek yer yok. Sinav var onumuzde ona calisiyorum. Ama ben gidince geride birakamayacagim kisiler var. Hani kendimi kurtaririm o sorun degil.

Adama polise seni sikayet edecegim diyorum.pisman olacaksin diyorum. Umrunda degil. Ustune ustelik tehtit ediyor sen misin bana bunu diyen deyip.

Anneme sus konusma cevap verme buyuyor kavga diyorum susmuyor. Haliyle buyuyor kavga. 10 15 yasinda degilim suan ama eminim bunlar hep hayatimda karsima cikacak unutamayacagim sorunlar olarak kalacak.hep bi yaram olacak belki hic mutlu bi ailem olmadigi icin.kimseye guvenim kalmayacak. Size burdan bi tavsiyem var. Lutfen lutfen esinizle konusun halletmeye calisin kavga etmeyin baktiniz cozulmuyor direk boşayin kimseyi hic bir seyi dusunmeyin. Kendinizi dusunun.

Ve en onemlisi mutsuz bir aileye cocuk yapmayin lutfen lutfen yapmayin.onun hayatini boyle etkilemeye karartmaya hakki kimsenin yok.

Kavganizi yapacaksaniz cocuklariniz duymasin gormesin yoksa benim gibi sabaha kadar sizin haberiniz olmadan aglayabilir.

Bir insan nasil yetisirse ailesinden ne gorurse hayati oyle geciyor.
Ben kesinlikle cocugum olsun istemiyorum hayatim boyunca yapmayacagim cocuk. cocugum olursa onun hayatini mukemmel hale getirebilmeliyim cunku onun guzel bi hayati haketmeyecek birsey yapmadigini masum oldugunu biliyorum.

O hep haberlerde gordugumuz cinnet gecirmeler bicaklamalar aile ici cinayet hep boyle boyle ortaya cikiyor. Hani siz sasiriyorsunuz ya aman allahim nasil yapar diyorsunuz. Bal gibide oluyor hem de cok basit. Kimsenin kiymeti yok.

Bir dilek hakkim olsaydi cok cok mutlu bir ailede dogup buyumeyi dilerdim. Ne para ne pul. Ac kalalim ama ailemiz huzurlu olsun.

Tekrar soyluyorum cocuklariniza lutfen bagirmayin kizmayin. Uyarin dogrusunu gosterin.dışlamayin guzel arkadasliklar edindirin. Ona onu cok sevdiginizi hep yaninda olacaginizi hissettirin. O sizin bi parcaniz caniniz. Hayatta bundan daha degerli ne olabilir ki.

Karisik yazdim biraz ama olsun icimi doktum en azindan okuyanlara tesekkur ederim.
 
Ben ve eşim aşırı kavgalı evlerde büyüdük..

hep tetikte yaşadım.. telefon çalsa sicrardim.. anneme ayrı babama ayrı yalvarirdim.. ablam odaya kapatirdi kendini.. ben ortalarında savrulurdum.. arada itilip kakilirdim.. bayılma taklidi yapabiliyorum doktor bile anlayamaz:( kavga dursun diye.. babaannemle ayrı ikisi ayrı ayrı ne bagiris ne kavga bitmezdi.. en küçük hatamizda ablam ve bana da kötü davranirlardi..

Eşimin ailesinde şiddet daha da fazla imiş boşanma ile sonuçlanmış aile bile bilmemis yapayalniz büyümüş..

Okuduk meslek sahibi olduk çalıştık askerlik şu bu derken 27 yaşında evlendik.. Eşim ilk gün sadece tek bişey istiyorum dedi "bagirmayalim" o günden bu yana 5.5 yıl oldu ne bagirdik ne kavga ettik.. kızımız göz bebegimiz.. ona da hep huzurlu bir yuva vermeye çalıştık.. çok şükür mutlu bir çocukluk görüyoruz..

Annem babam elele kolkola geziyorlar emeklilik hali.. mutlular sonunda.. öyle de olsunlar.. ve harika çocuklar yetistirdiklerini düşünüyorlar.. pek sanmıyorum.. ama huzurun değerini ogrettiler o net..
 
Canım yaaa...
Bundan sonra daha dikkatli olmaya çalışıcam evde senin hatırına. Okumanı, iyi bir meslek sahibi olmanı dilerim. Muhtemelen baban problemli bi adamdır ama çok iyi erkekler de var bu forumda. İnş zamanı geldiğinde buradakilerin eşlerinin en iyisinden daha iyisiyle evlenir, mutlu bir yuva kurarsın. Sen çok aklı başında bi kızsın. Gözünü kapatıp ailenin çok mutlu olduğunu annenle babanın birbirine çok iyi davrandığını hayal et. Annene de böyle yapmasını söyle. Ve bunun için dua edin.Rabbim yardım eder inş.
 
Ben ve eşim aşırı kavgalı evlerde büyüdük..

hep tetikte yaşadım.. telefon çalsa sicrardim.. anneme ayrı babama ayrı yalvarirdim.. ablam odaya kapatirdi kendini.. ben ortalarında savrulurdum.. arada itilip kakilirdim.. bayılma taklidi yapabiliyorum doktor bile anlayamaz:KK43: kavga dursun diye.. babaannemle ayrı ikisi ayrı ayrı ne bagiris ne kavga bitmezdi.. en küçük hatamizda ablam ve bana da kötü davranirlardi..

Eşimin ailesinde şiddet daha da fazla imiş boşanma ile sonuçlanmış aile bile bilmemis yapayalniz büyümüş..

Okuduk meslek sahibi olduk çalıştık askerlik şu bu derken 27 yaşında evlendik.. Eşim ilk gün sadece tek bişey istiyorum dedi "bagirmayalim" o günden bu yana 5.5 yıl oldu ne bagirdik ne kavga ettik.. kızımız göz bebegimiz.. ona da hep huzurlu bir yuva vermeye çalıştık.. çok şükür mutlu bir çocukluk görüyoruz..

Annem babam elele kolkola geziyorlar emeklilik hali.. mutlular sonunda.. öyle de olsunlar.. ve harika çocuklar yetistirdiklerini düşünüyorlar.. pek sanmıyorum.. ama huzurun değerini ogrettiler o net..
Cok mutlu oldum adiniza. Ama keske bazi seyleri yasayarak ogrenmesek.
 
Ben ve eşim aşırı kavgalı evlerde büyüdük..

hep tetikte yaşadım.. telefon çalsa sicrardim.. anneme ayrı babama ayrı yalvarirdim.. ablam odaya kapatirdi kendini.. ben ortalarında savrulurdum.. arada itilip kakilirdim.. bayılma taklidi yapabiliyorum doktor bile anlayamaz:KK43: kavga dursun diye.. babaannemle ayrı ikisi ayrı ayrı ne bagiris ne kavga bitmezdi.. en küçük hatamizda ablam ve bana da kötü davranirlardi..

Eşimin ailesinde şiddet daha da fazla imiş boşanma ile sonuçlanmış aile bile bilmemis yapayalniz büyümüş..

Okuduk meslek sahibi olduk çalıştık askerlik şu bu derken 27 yaşında evlendik.. Eşim ilk gün sadece tek bişey istiyorum dedi "bagirmayalim" o günden bu yana 5.5 yıl oldu ne bagirdik ne kavga ettik.. kızımız göz bebegimiz.. ona da hep huzurlu bir yuva vermeye çalıştık.. çok şükür mutlu bir çocukluk görüyoruz..

Annem babam elele kolkola geziyorlar emeklilik hali.. mutlular sonunda.. öyle de olsunlar.. ve harika çocuklar yetistirdiklerini düşünüyorlar.. pek sanmıyorum.. ama huzurun değerini ogrettiler o net..
Cok mutlu oldum adiniza. Ama keske bazi seyleri yasayarak ogrenmesek.
 
Canım yaaa...
Bundan sonra daha dikkatli olmaya çalışıcam evde senin hatırına. Okumanı, iyi bir meslek sahibi olmanı dilerim. Muhtemelen baban problemli bi adamdır ama çok iyi erkekler de var bu forumda. İnş zamanı geldiğinde buradakilerin eşlerinin en iyisinden daha iyisiyle evlenir, mutlu bir yuva kurarsın. Sen çok aklı başında bi kızsın. Gözünü kapatıp ailenin çok mutlu olduğunu annenle babanın birbirine çok iyi davrandığını hayal et. Annene de böyle yapmasını söyle. Ve bunun için dua edin.Rabbim yardım eder inş.

Umarim.. tesekkur ederim iyi dilekler icin.
 
Canim kiyamam sana kendimi gördüm inan bende oyle bi ailede buyudum mutlu oldugumuz zamanlarda olurdu ama cogusu kotu gunlerdi iyi oldukları kavga etmedikleri bi gun otur al karsina konus onlarla guzellikle dunyaya geldigimiz gun ne hissetmistiniz belkide cok kucukken opmeye kiyamiyodunuz ama simdi bize bunlari yasatiyosunuz de sizin kavgalariniz yalnizca size degil en cok bize zarar veriyo farkina varin de en onemlisi iyi calis derslerine oku oku iyi bi ise iyi bi hayata sahip ol dua et bol bol
 
Malesef yaşayabiliyoruz öyle günler. Arada olan hep biz çocuklara oluyor görmüyorlar. Bunların birer travma olduğunu kabul etmeyip ne derdin var seni ne bu hale getirdi diye de sorguluyorlar.
İnşallah ilerde tüm bunları unuttaracak güzel bir yaşantın olur.
 
Ümitsizliğe kapılma nolur. Aynı şekilde bir ailede yaşadım. Kavgasız günümüz geçmezdi. Tüm bayramlar, tatiller bana zehirdi. İş yerinde bilerek oyalanırdım, eve geç gitmek için. Malesef çoğu zaman yaşananların acısını benden ve kardeşlerimden çıkarırlardı. Çok şükür 5 bucuk senelik evliyim. Kocamın ve minik kuzularımın yanında tüm stresim ve dertlerim uçup gider.Paramız pulumuz pek yok.ama huzurumuz beş yıldızlı.
 
Şiddet ah şu kahrolası şiddet!!
arada kalan çocuklar, bencil, sorumsuz,sorunlu aileler...
Nasıl içim acıyor bir bilseniz böyle gençlerin haykırışını okuyunca! Acı olan buna sebep olan öz ebeveynler olması nasıl üzücü.. Şimdi kaybolan yıllar gelirmi geri, o masum senelerin hesabını kim verebilir ki!!
Ah canım üzülme demek olmaz sessiz çığlıklarına merhem olamam belki ama dualarım seninle önce anne, sonra vicdan sahibi bir insan olarak tek temennim yüce Allah'ım seni tez zamanda feraha çıkarsın, Rabbim yar ve yardımcın olsun...
Anlaşamayan aileler boşanın evlatlarınıza zulmetmeyin.....
 
Benim esimde kavgali gürültülü bir evde büyümüş yani anne baba hep kavgaliymis.sinirli bir insan olmasını ailesine bağlıyor ben her ne kadar torpulemeye calissamda kendi de çabalasa da kırıntıları kaliyor.hatta esim çocukken anne baba o kadar ciddi kavga ederlermiş ki esim yazik o cocuk aklıyla Allahim bunlardan birinin canını alda kavga olmasın artık evde dermis.kv oğlum sen niye hemen sinirleniyorsun der bazen avazım çıktığım kadar sizsiniz bunun sorumlusu demek istiyorum.
 
Ayni evrelerden gectim ben de.. Cok cok zor bir durum Allah yardimcin olsun, ins.cabucak atlatirsin bu gunleri sinavinda basarili olup guzel yerlere gelirsin ve kendi hayatini kurarsin ins.Emin ol sen evlenip gitsen de onlar yine ayni olacak, birbirlerini yiyecekler yine..
Yani arkamda biraktiklarim falan demissin, bence oncelik senin hayatin olsun zaten yapabilecegin hicbisey olmuyor cunku duzeltmek gibi merak etme..
O kadar fazla etki birakiyor ki uzerinde bu durum 70 yasina gelsen dahi unutamiyorsun..Sanirim 8-9 yaslarindaydim aralarina girip yeter artik dedigim o ani hic unutamiyorum ve daha nicelerinii..Cok derin izler birakti bende ve isin tuhaf yani benim evliligimde benzer seyleri yasamaya basliyorum ve cok korkuyorum bi tane evladim var 1 yasinda daha. ona da benim yasadiklarimi asla yasatmak istemiyorum bunun icin elimden geleni yapicam..uff ne cok sey var yazacak neyse..
Evlenecegin kisiyi cok iyi sec.birbirinize cok uyumlu olun.. iyi taniman icin senelere de ihtiyacin yok umarim Allah karsina cok iyi anlasabilecegin birini cikarsin ve cok mutlu ol .....
 
Ben de boyle bir aile de buyudum. Cok zor bilirim, insanin ruhuna isliyor.
Mutsuzluk yapisiyor yakina, ta ki sana huzuru yasatan, yaralarini saran biri cikana kadar.
Evet bazen hic bilmedigin huzuru yasamakta zorlaniyorsun, karsindakine de zehir ediyorsun bazen ama zamanla o seni sevgiye ve huzura alistiriyor, sabirla.
Dilerim cok iyi bir es nasip olur, ruhunu iyilestirir.
Aile de bir yere kadar, kendi hayatina bak, mutlu ol, hedeflerine ulas, guzel bir yuva kur, guzel bir yavrun olsun, huzur icinde yasayin ins.
Konusmaya ihtiyacin olursa burdayim.
 
Back
X