Hiç mi sevilmedim yoksa bu adam kaçıngan bağlanan bir korkak mıydı?

imaluckygirl .!.:

Zart diye konuya gireyim biz bu adamla bir sene önce sosyal medyadan tanıştık ben 25 o 30 du ikimiz de doğulu eğitimli kültürlü insanlarız ben de şans vermek istedim daha ilk buluşmadan lovebombingin allahını yaptı ama bunlar aylarca da devam etti her sabah işe bırakmalar ben ofise çıkarken kahvemi kahvaltımı elime tutuşturmalar akşam gene gelip almalar görmeniz lazım bir ara sıkça hastaneye gidiyordum her sabah 7 de beni alıp başımı bekliyordu hastanede, bir konser diyodum şak biletiyle geliyordu bir kıyafet beğeniyodum şak alıyordu gözümü hiçbir şeyde bırakmıyordu. Bu böyle bir kaç ay sürdü ben bağlandım ama o beraber kutladığımız sevgililer gününden iki gün sonra memleketine gittiğinde başka bir kızla kahve içmiş kız bana ulaştı arkadaşça içtik ama haberin olsun dedi (o da ne alakaysa yani madem arkadaşça neden yazıyosun bunu bana) neyse bir şekil barıştık biz, o ilgiyi bırakamadım kültürümüz birdi daha önceden manifestlediğim her şeyi bana sunuyordu gülmekten nefes alamıyordum onunla ve her saniyesini bana ayırıyordu benim gibi bağımlı bir kişiliğin o an ondan kopması imkansızdı. 3. Ayımızda birden şehir dışına işe gitmesi gerektiği aylarca orda kalacağı kesinleşti ve bizimki birden gitti. Gideceği gece de bana dedi ki ben senden eminim dönünce söz keselim. Tamam dedim bu gitti aradan 15 gün geçti sen doğru insansın ama yanlış zaman ben seni uzaktan mutlu edemem dedi tamam dedim bu arada dağın başında şantiyede çalışıyordu başka birinden şüphelenmedim. Sonra birden çark etti günübirlik buraya geldi bana yalvardı ve dedi ki ben hayatımda böyle bir yer edineceğibi bilmeden bi sürü yalan söyledim ondan uzaklaşmaya çalıştım baş edemedim. her şeyi itiraf etti kuzenim dediği kişi öz kardeşiymiş? Onun arabası meğer ikisinin ortak arabasıymış. Sadece abisiyle yaşıyor zannederken üçü beraber yaşıyormuş. Daha önce birileriyle yattım demişti bakirmiş yani aşağılık kompleksine girilerek söylenmiş bir araba yalanın hepsini itiraf etti. E derseniz sen ne tür bi m*lsın bunları bilerek neden durdun. Öyle bir laf yapar ki ağzı bunları itiraf edince ona sonunda size açıldığı için teşekkür ederken bulursunuz kendinizi…. Neyse bizimki geri döndü şantiyeye sonra bir iki daha ayrılık lafı etti bir iki daha geldi yalvardı barıştı. Ayrılmak istiyordu tamam diyordum sabahına vazgeçiyordu ve barışmak için yanıma geliyordu ayakkabılar alışverişler kolyeler her gün ofise kahvem benden önce giderdi üşüdüm derdim ısıtıcısını getirirdi bu senin olsun diye. Video çekicem derdim tripod alır gelirdi işime müthiş destek olurdu yani anlayacağınız bir alıyorsa 10 veriyordu ben o aldıklarını hemen silmek zorunda hissediyordum öyle bir minnet etmek . Böyle böyle 11 ay oldu bu son bir ayda birden ilgisizleşti ben ona aşık oldukça o şımardı ben müthiş kaygılı bağlanan biriyim ve inanın yemeden içmeden kesildim gözümün feri gitti ha bitti ha bitecek biterse napcam e onca emek onca aydır bekliyorum burda enayi gibi boşa mıydı bu da mı olmadı yangınları sardı beni yanıyorum içten içten ama dayanamıyorum da. ayrılcam dediğimde izin vermedi yalvardı ama bir kaç hafta sonra kendi ara vermek istedi ben de ayrıldım ama o zorladı yani anlayacağınız . O gün bugündür konuşmuyoruz sadece bana makyaj malzemesi göndermiş aradım ona teşekkür ettim uzatmaya çalıştı izin vermedim ama yine gelecek biliyorum hep geldi. Bu kez akıllandım her yerden engelledim beni artık delirtemeyecek ama acaba beni hiç mi sevmedi yani bir erkek sevmediği birine de bunca emek verir mi buna rağmen korkaklığı gitmesine yeter mi? Bu adam 30 yaşında ben güzel kariyerli bir kadınım kültürümüz bir mizacımız bir yani olmayan nedir acaba benim bu herifin tüm hatalarına rağmen onu affetmem miydi sebep?

Genişletmek için tıkla...

imaluckygirl .!.:

Zart diye konuya gireyim biz bu adamla bir sene önce sosyal medyadan tanıştık ben 25 o 30 du ikimiz de doğulu eğitimli kültürlü insanlarız ben de şans vermek istedim daha ilk buluşmadan lovebombingin allahını yaptı ama bunlar aylarca da devam etti her sabah işe bırakmalar ben ofise çıkarken kahvemi kahvaltımı elime tutuşturmalar akşam gene gelip almalar görmeniz lazım bir ara sıkça hastaneye gidiyordum her sabah 7 de beni alıp başımı bekliyordu hastanede, bir konser diyodum şak biletiyle geliyordu bir kıyafet beğeniyodum şak alıyordu gözümü hiçbir şeyde bırakmıyordu. Bu böyle bir kaç ay sürdü ben bağlandım ama o beraber kutladığımız sevgililer gününden iki gün sonra memleketine gittiğinde başka bir kızla kahve içmiş kız bana ulaştı arkadaşça içtik ama haberin olsun dedi (o da ne alakaysa yani madem arkadaşça neden yazıyosun bunu bana) neyse bir şekil barıştık biz, o ilgiyi bırakamadım kültürümüz birdi daha önceden manifestlediğim her şeyi bana sunuyordu gülmekten nefes alamıyordum onunla ve her saniyesini bana ayırıyordu benim gibi bağımlı bir kişiliğin o an ondan kopması imkansızdı. 3. Ayımızda birden şehir dışına işe gitmesi gerektiği aylarca orda kalacağı kesinleşti ve bizimki birden gitti. Gideceği gece de bana dedi ki ben senden eminim dönünce söz keselim. Tamam dedim bu gitti aradan 15 gün geçti sen doğru insansın ama yanlış zaman ben seni uzaktan mutlu edemem dedi tamam dedim bu arada dağın başında şantiyede çalışıyordu başka birinden şüphelenmedim. Sonra birden çark etti günübirlik buraya geldi bana yalvardı ve dedi ki ben hayatımda böyle bir yer edineceğibi bilmeden bi sürü yalan söyledim ondan uzaklaşmaya çalıştım baş edemedim. her şeyi itiraf etti kuzenim dediği kişi öz kardeşiymiş? Onun arabası meğer ikisinin ortak arabasıymış. Sadece abisiyle yaşıyor zannederken üçü beraber yaşıyormuş. Daha önce birileriyle yattım demişti bakirmiş yani aşağılık kompleksine girilerek söylenmiş bir araba yalanın hepsini itiraf etti. E derseniz sen ne tür bi m*lsın bunları bilerek neden durdun. Öyle bir laf yapar ki ağzı bunları itiraf edince ona sonunda size açıldığı için teşekkür ederken bulursunuz kendinizi…. Neyse bizimki geri döndü şantiyeye sonra bir iki daha ayrılık lafı etti bir iki daha geldi yalvardı barıştı. Ayrılmak istiyordu tamam diyordum sabahına vazgeçiyordu ve barışmak için yanıma geliyordu ayakkabılar alışverişler kolyeler her gün ofise kahvem benden önce giderdi üşüdüm derdim ısıtıcısını getirirdi bu senin olsun diye. Video çekicem derdim tripod alır gelirdi işime müthiş destek olurdu yani anlayacağınız bir alıyorsa 10 veriyordu ben o aldıklarını hemen silmek zorunda hissediyordum öyle bir minnet etmek . Böyle böyle 11 ay oldu bu son bir ayda birden ilgisizleşti ben ona aşık oldukça o şımardı ben müthiş kaygılı bağlanan biriyim ve inanın yemeden içmeden kesildim gözümün feri gitti ha bitti ha bitecek biterse napcam e onca emek onca aydır bekliyorum burda enayi gibi boşa mıydı bu da mı olmadı yangınları sardı beni yanıyorum içten içten ama dayanamıyorum da. ayrılcam dediğimde izin vermedi yalvardı ama bir kaç hafta sonra kendi ara vermek istedi ben de ayrıldım ama o zorladı yani anlayacağınız . O gün bugündür konuşmuyoruz sadece bana makyaj malzemesi göndermiş aradım ona teşekkür ettim uzatmaya çalıştı izin vermedim ama yine gelecek biliyorum hep geldi. Bu kez akıllandım her yerden engelledim beni artık delirtemeyecek ama acaba beni hiç mi sevmedi yani bir erkek sevmediği birine de bunca emek verir mi buna rağmen korkaklığı gitmesine yeter mi? Bu adam 30 yaşında ben güzel kariyerli bir kadınım kültürümüz bir mizacımız bir yani olmayan nedir acaba benim bu herifin tüm hatalarına rağmen onu affetmem miydi sebep?

Genişletmek için tıkla...

asudeas .!.:

İşin gücün var onun aldığı şeylere kalmadın. Tabıkı mutlu eder böle şeyler kafını ama bir yerden verıp diğer yerden alıyor. Bence narsist, manupulecı bır pıslık. Üzerıne hıc dusmeyin. Bakın bunları yapmak çok zor bızlerde yasadık böle şeyler ama gerçekten zerre gerek yok. Enerjımızden alıyo mıkroplar. Hayır anlamadıgım hepsı aynı mok. Bı yerlerden mı okuyolar. Yada bız kadınlar çok mu inanıyoruz bılmıyorum.

Genişletmek için tıkla...

imaluckygirl .!.:

Zart diye konuya gireyim biz bu adamla bir sene önce sosyal medyadan tanıştık ben 25 o 30 du ikimiz de doğulu eğitimli kültürlü insanlarız ben de şans vermek istedim daha ilk buluşmadan lovebombingin allahını yaptı ama bunlar aylarca da devam etti her sabah işe bırakmalar ben ofise çıkarken kahvemi kahvaltımı elime tutuşturmalar akşam gene gelip almalar görmeniz lazım bir ara sıkça hastaneye gidiyordum her sabah 7 de beni alıp başımı bekliyordu hastanede, bir konser diyodum şak biletiyle geliyordu bir kıyafet beğeniyodum şak alıyordu gözümü hiçbir şeyde bırakmıyordu. Bu böyle bir kaç ay sürdü ben bağlandım ama o beraber kutladığımız sevgililer gününden iki gün sonra memleketine gittiğinde başka bir kızla kahve içmiş kız bana ulaştı arkadaşça içtik ama haberin olsun dedi (o da ne alakaysa yani madem arkadaşça neden yazıyosun bunu bana) neyse bir şekil barıştık biz, o ilgiyi bırakamadım kültürümüz birdi daha önceden manifestlediğim her şeyi bana sunuyordu gülmekten nefes alamıyordum onunla ve her saniyesini bana ayırıyordu benim gibi bağımlı bir kişiliğin o an ondan kopması imkansızdı. 3. Ayımızda birden şehir dışına işe gitmesi gerektiği aylarca orda kalacağı kesinleşti ve bizimki birden gitti. Gideceği gece de bana dedi ki ben senden eminim dönünce söz keselim. Tamam dedim bu gitti aradan 15 gün geçti sen doğru insansın ama yanlış zaman ben seni uzaktan mutlu edemem dedi tamam dedim bu arada dağın başında şantiyede çalışıyordu başka birinden şüphelenmedim. Sonra birden çark etti günübirlik buraya geldi bana yalvardı ve dedi ki ben hayatımda böyle bir yer edineceğibi bilmeden bi sürü yalan söyledim ondan uzaklaşmaya çalıştım baş edemedim. her şeyi itiraf etti kuzenim dediği kişi öz kardeşiymiş? Onun arabası meğer ikisinin ortak arabasıymış. Sadece abisiyle yaşıyor zannederken üçü beraber yaşıyormuş. Daha önce birileriyle yattım demişti bakirmiş yani aşağılık kompleksine girilerek söylenmiş bir araba yalanın hepsini itiraf etti. E derseniz sen ne tür bi m*lsın bunları bilerek neden durdun. Öyle bir laf yapar ki ağzı bunları itiraf edince ona sonunda size açıldığı için teşekkür ederken bulursunuz kendinizi…. Neyse bizimki geri döndü şantiyeye sonra bir iki daha ayrılık lafı etti bir iki daha geldi yalvardı barıştı. Ayrılmak istiyordu tamam diyordum sabahına vazgeçiyordu ve barışmak için yanıma geliyordu ayakkabılar alışverişler kolyeler her gün ofise kahvem benden önce giderdi üşüdüm derdim ısıtıcısını getirirdi bu senin olsun diye. Video çekicem derdim tripod alır gelirdi işime müthiş destek olurdu yani anlayacağınız bir alıyorsa 10 veriyordu ben o aldıklarını hemen silmek zorunda hissediyordum öyle bir minnet etmek . Böyle böyle 11 ay oldu bu son bir ayda birden ilgisizleşti ben ona aşık oldukça o şımardı ben müthiş kaygılı bağlanan biriyim ve inanın yemeden içmeden kesildim gözümün feri gitti ha bitti ha bitecek biterse napcam e onca emek onca aydır bekliyorum burda enayi gibi boşa mıydı bu da mı olmadı yangınları sardı beni yanıyorum içten içten ama dayanamıyorum da. ayrılcam dediğimde izin vermedi yalvardı ama bir kaç hafta sonra kendi ara vermek istedi ben de ayrıldım ama o zorladı yani anlayacağınız . O gün bugündür konuşmuyoruz sadece bana makyaj malzemesi göndermiş aradım ona teşekkür ettim uzatmaya çalıştı izin vermedim ama yine gelecek biliyorum hep geldi. Bu kez akıllandım her yerden engelledim beni artık delirtemeyecek ama acaba beni hiç mi sevmedi yani bir erkek sevmediği birine de bunca emek verir mi buna rağmen korkaklığı gitmesine yeter mi? Bu adam 30 yaşında ben güzel kariyerli bir kadınım kültürümüz bir mizacımız bir yani olmayan nedir acaba benim bu herifin tüm hatalarına rağmen onu affetmem miydi sebep?

Genişletmek için tıkla...

imaluckygirl .!.:

Zart diye konuya gireyim biz bu adamla bir sene önce sosyal medyadan tanıştık ben 25 o 30 du ikimiz de doğulu eğitimli kültürlü insanlarız ben de şans vermek istedim daha ilk buluşmadan lovebombingin allahını yaptı ama bunlar aylarca da devam etti her sabah işe bırakmalar ben ofise çıkarken kahvemi kahvaltımı elime tutuşturmalar akşam gene gelip almalar görmeniz lazım bir ara sıkça hastaneye gidiyordum her sabah 7 de beni alıp başımı bekliyordu hastanede, bir konser diyodum şak biletiyle geliyordu bir kıyafet beğeniyodum şak alıyordu gözümü hiçbir şeyde bırakmıyordu. Bu böyle bir kaç ay sürdü ben bağlandım ama o beraber kutladığımız sevgililer gününden iki gün sonra memleketine gittiğinde başka bir kızla kahve içmiş kız bana ulaştı arkadaşça içtik ama haberin olsun dedi (o da ne alakaysa yani madem arkadaşça neden yazıyosun bunu bana) neyse bir şekil barıştık biz, o ilgiyi bırakamadım kültürümüz birdi daha önceden manifestlediğim her şeyi bana sunuyordu gülmekten nefes alamıyordum onunla ve her saniyesini bana ayırıyordu benim gibi bağımlı bir kişiliğin o an ondan kopması imkansızdı. 3. Ayımızda birden şehir dışına işe gitmesi gerektiği aylarca orda kalacağı kesinleşti ve bizimki birden gitti. Gideceği gece de bana dedi ki ben senden eminim dönünce söz keselim. Tamam dedim bu gitti aradan 15 gün geçti sen doğru insansın ama yanlış zaman ben seni uzaktan mutlu edemem dedi tamam dedim bu arada dağın başında şantiyede çalışıyordu başka birinden şüphelenmedim. Sonra birden çark etti günübirlik buraya geldi bana yalvardı ve dedi ki ben hayatımda böyle bir yer edineceğibi bilmeden bi sürü yalan söyledim ondan uzaklaşmaya çalıştım baş edemedim. her şeyi itiraf etti kuzenim dediği kişi öz kardeşiymiş? Onun arabası meğer ikisinin ortak arabasıymış. Sadece abisiyle yaşıyor zannederken üçü beraber yaşıyormuş. Daha önce birileriyle yattım demişti bakirmiş yani aşağılık kompleksine girilerek söylenmiş bir araba yalanın hepsini itiraf etti. E derseniz sen ne tür bi m*lsın bunları bilerek neden durdun. Öyle bir laf yapar ki ağzı bunları itiraf edince ona sonunda size açıldığı için teşekkür ederken bulursunuz kendinizi…. Neyse bizimki geri döndü şantiyeye sonra bir iki daha ayrılık lafı etti bir iki daha geldi yalvardı barıştı. Ayrılmak istiyordu tamam diyordum sabahına vazgeçiyordu ve barışmak için yanıma geliyordu ayakkabılar alışverişler kolyeler her gün ofise kahvem benden önce giderdi üşüdüm derdim ısıtıcısını getirirdi bu senin olsun diye. Video çekicem derdim tripod alır gelirdi işime müthiş destek olurdu yani anlayacağınız bir alıyorsa 10 veriyordu ben o aldıklarını hemen silmek zorunda hissediyordum öyle bir minnet etmek . Böyle böyle 11 ay oldu bu son bir ayda birden ilgisizleşti ben ona aşık oldukça o şımardı ben müthiş kaygılı bağlanan biriyim ve inanın yemeden içmeden kesildim gözümün feri gitti ha bitti ha bitecek biterse napcam e onca emek onca aydır bekliyorum burda enayi gibi boşa mıydı bu da mı olmadı yangınları sardı beni yanıyorum içten içten ama dayanamıyorum da. ayrılcam dediğimde izin vermedi yalvardı ama bir kaç hafta sonra kendi ara vermek istedi ben de ayrıldım ama o zorladı yani anlayacağınız . O gün bugündür konuşmuyoruz sadece bana makyaj malzemesi göndermiş aradım ona teşekkür ettim uzatmaya çalıştı izin vermedim ama yine gelecek biliyorum hep geldi. Bu kez akıllandım her yerden engelledim beni artık delirtemeyecek ama acaba beni hiç mi sevmedi yani bir erkek sevmediği birine de bunca emek verir mi buna rağmen korkaklığı gitmesine yeter mi? Bu adam 30 yaşında ben güzel kariyerli bir kadınım kültürümüz bir mizacımız bir yani olmayan nedir acaba benim bu herifin tüm hatalarına rağmen onu affetmem miydi sebep?

Genişletmek için tıkla...

imaluckygirl .!.:

Zart diye konuya gireyim biz bu adamla bir sene önce sosyal medyadan tanıştık ben 25 o 30 du ikimiz de doğulu eğitimli kültürlü insanlarız ben de şans vermek istedim daha ilk buluşmadan lovebombingin allahını yaptı ama bunlar aylarca da devam etti her sabah işe bırakmalar ben ofise çıkarken kahvemi kahvaltımı elime tutuşturmalar akşam gene gelip almalar görmeniz lazım bir ara sıkça hastaneye gidiyordum her sabah 7 de beni alıp başımı bekliyordu hastanede, bir konser diyodum şak biletiyle geliyordu bir kıyafet beğeniyodum şak alıyordu gözümü hiçbir şeyde bırakmıyordu. Bu böyle bir kaç ay sürdü ben bağlandım ama o beraber kutladığımız sevgililer gününden iki gün sonra memleketine gittiğinde başka bir kızla kahve içmiş kız bana ulaştı arkadaşça içtik ama haberin olsun dedi (o da ne alakaysa yani madem arkadaşça neden yazıyosun bunu bana) neyse bir şekil barıştık biz, o ilgiyi bırakamadım kültürümüz birdi daha önceden manifestlediğim her şeyi bana sunuyordu gülmekten nefes alamıyordum onunla ve her saniyesini bana ayırıyordu benim gibi bağımlı bir kişiliğin o an ondan kopması imkansızdı. 3. Ayımızda birden şehir dışına işe gitmesi gerektiği aylarca orda kalacağı kesinleşti ve bizimki birden gitti. Gideceği gece de bana dedi ki ben senden eminim dönünce söz keselim. Tamam dedim bu gitti aradan 15 gün geçti sen doğru insansın ama yanlış zaman ben seni uzaktan mutlu edemem dedi tamam dedim bu arada dağın başında şantiyede çalışıyordu başka birinden şüphelenmedim. Sonra birden çark etti günübirlik buraya geldi bana yalvardı ve dedi ki ben hayatımda böyle bir yer edineceğibi bilmeden bi sürü yalan söyledim ondan uzaklaşmaya çalıştım baş edemedim. her şeyi itiraf etti kuzenim dediği kişi öz kardeşiymiş? Onun arabası meğer ikisinin ortak arabasıymış. Sadece abisiyle yaşıyor zannederken üçü beraber yaşıyormuş. Daha önce birileriyle yattım demişti bakirmiş yani aşağılık kompleksine girilerek söylenmiş bir araba yalanın hepsini itiraf etti. E derseniz sen ne tür bi m*lsın bunları bilerek neden durdun. Öyle bir laf yapar ki ağzı bunları itiraf edince ona sonunda size açıldığı için teşekkür ederken bulursunuz kendinizi…. Neyse bizimki geri döndü şantiyeye sonra bir iki daha ayrılık lafı etti bir iki daha geldi yalvardı barıştı. Ayrılmak istiyordu tamam diyordum sabahına vazgeçiyordu ve barışmak için yanıma geliyordu ayakkabılar alışverişler kolyeler her gün ofise kahvem benden önce giderdi üşüdüm derdim ısıtıcısını getirirdi bu senin olsun diye. Video çekicem derdim tripod alır gelirdi işime müthiş destek olurdu yani anlayacağınız bir alıyorsa 10 veriyordu ben o aldıklarını hemen silmek zorunda hissediyordum öyle bir minnet etmek . Böyle böyle 11 ay oldu bu son bir ayda birden ilgisizleşti ben ona aşık oldukça o şımardı ben müthiş kaygılı bağlanan biriyim ve inanın yemeden içmeden kesildim gözümün feri gitti ha bitti ha bitecek biterse napcam e onca emek onca aydır bekliyorum burda enayi gibi boşa mıydı bu da mı olmadı yangınları sardı beni yanıyorum içten içten ama dayanamıyorum da. ayrılcam dediğimde izin vermedi yalvardı ama bir kaç hafta sonra kendi ara vermek istedi ben de ayrıldım ama o zorladı yani anlayacağınız . O gün bugündür konuşmuyoruz sadece bana makyaj malzemesi göndermiş aradım ona teşekkür ettim uzatmaya çalıştı izin vermedim ama yine gelecek biliyorum hep geldi. Bu kez akıllandım her yerden engelledim beni artık delirtemeyecek ama acaba beni hiç mi sevmedi yani bir erkek sevmediği birine de bunca emek verir mi buna rağmen korkaklığı gitmesine yeter mi? Bu adam 30 yaşında ben güzel kariyerli bir kadınım kültürümüz bir mizacımız bir yani olmayan nedir acaba benim bu herifin tüm hatalarına rağmen onu affetmem miydi sebep?

Genişletmek için tıkla...

gizemliasli .!.:

Ay ne kaçıngan bağlanması ya tuhaf terimler uydurmayın. Ne emeği Allah aşkına? Adam düpedüz şey peşinde yalan makinesi. Sen de görüştüğü o kadar kişiden birisin sadece gözünü boyamış ilgiyle. Adam muhtemelen evli zaten kddkd Açın gözünüzü biraz ya lütfen kendinize biraz değer verin

Genişletmek için tıkla...

darkmore .!.:

Genç kızlar neden böyle babaları gibi davranan adamlara bağlanıyorlar şaşırıyorum. Ayakkabın eskiyken alması gereken kişi en fazla baban olmalı. Kahvaltınızı,ayağınızdaki çorabı,işyerindeki tripodunuzu,sabah kahvenizi,ısıtıcınızı babanız düşünür. Sevgiliniz ya da kocanız değil. Hele hele konuşmadığınız dönemde size makyaj malzemesi yollaması ve sizin de kabul etmeniz inanılmaz. Adam gelir kapısı gibi kalmış yanınızda. Hiç hoş değil.


Adamın neden böyle davrandığına gelirsek,bir açığı vardır onu kapatmaya çalışıyordur. Hepsi bu. Siz de sevildiğinizi sanıyorsunuz

Genişletmek için tıkla...