- Konu Sahibi biricikbusecik
-
- #341
merhabalar. bu zamana kadar yazılanların hepsini okudum. buse hanım size çok teşekkür ediyorum böyle bir başlık açtığınız için. insan yalnız olmadığının farkına varıyor. kendimden biraz bahsetmek isterim.hiç adet olmadım ve 17 yaşıma kadar doktor doktor gezdik hep. doktorların bir kısmı yakında adet olursun dedi bir kısmı da yumurtalıklarımı ve rahmimi göremediklerini söyledi. en son ultrasonla bakıldığında rahmimin çocuk kaldığını ve gelişmediğini öğrendim (ne yazık ki yumurtalıklarımla ilgili söylenenleri hatırlamıyorum). o günden sonra bir daha hiç bir doktora gitmedim hatta bu konuyu annemle dahil konuşmadım açıkçası kendime bile söyleyememiştim, kabullenememiştim. hep yalnız hep farklı hissettim kendimi. lisede arkadaşlar arasındaki muhabbetler hatta bir reklam bile benim farklılığımı yüzüme vuruyordu. bu başlık altında yazılan pek çok şeyi bende yaşadım. buse hanım gibi beni böyle kim ister ki dedim (gerçi hala düşüncem aynı) sabah kalktım ağladım gece yattım ağladım ama hayatım hep gizlemekle geçti. kendimi gizledim ağladığımı gizledim ama burayı görünce yalnız olmadığımın farkına vardım. şimdiyse hayatımda birisi var ve ciddi birisi. bu durumu ona anlatmak zorundayım ve onun sayesinde kendime itiraf ettim bu durumu. tek korkum 4 sene de zor kabullendiğim, kendime yeni yeni itiraf ettiğim bazı şeyleri, ilk sevdiğim adamın yıkacak olması. Allah yardımcımız olsun. (çok uzun yazdım kusura bakmayın)