Her şeyi anlattım, dayanamıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Beni çok iyi anlayan kişilerden biri de sizsiniz. Hep en iyisi gösterildi. Aile okul sevgili. Sonra hepsi elimden alındı. Aşağı çöktüm. Yukarı çıkmak istedim gerçekten istedim. Tiyatroya gitmek istedim engellendi. Ailem zaten sanat düşmanı. Ne sinema ne tiyatro ne bir etkinlik spor dalı müzik aleti.. Bomboş geçti ömrüm.. Bazen konuşurken diyorlar ki olur böyle hayatına devam et. Çok zorlanıyodum şuan anladım ki benim devam edecek bir hayatım yokmuş.

Arada kalmak çok berbat bir şey. Ya bitsin tamamen ya da mutluluk gelsin. Gerçekten yoruldum. Mutluluk derken 7 24 olmasından bahsetmiyorum bir süre sonra insan mutluluktanda sıkılır. Ama 7 24 mutsuz olunca da olmuyor aynı şekilde. Tüm problem bu zaten..

Yeni bir hobi bir uğraşla beraber ufak ufak hayatımı değiştirmeye. Bu problemleri de ileri depresyon dönemimide ileride kötü bir dönem olarak hatırlamak istiyorum.


Teşekkür ederim durumu özetleyen yorumunuz için..
Geçmişe bakıp "vay be ne günlerden sağ çıkmışım" diyeceğiniz biraz buruk ama çokça gururlu bi başarı hikayeniz olacak sizin de. Tabi siz de isterseniz.

Hapsolduğunuz döngüyü kırmak kolay demiyorum ama zamanın akmasına, yaşananların yaşandıkları yerde kalmasına izin vermek zorundasınız. Geçmişi bugüne sürükleyip kendinize eziyet etmeye devam edemezsiniz. Geçmiş zamanlı cümlelere sıkışıp kalamazsınız. Kabussa da yaşandı bitti. Geçti artık deyip uyanmanız lazım.

Kendinizi sevmeye çalışın biraz nolur, yeterince hırpalanmış bi kızı o ailenin içinden çıkarmanın yollarını arayın. Saçmasapan heriflerin kollarına bırakmayın. İlerleyin demiyorum ama daha beter batmak yerine hiç değilse olduğunuz yere tutunun, bahanelerde sürüklenmeyi bırakın.

Bi uzmanla görüşmeniz ihtimal dahilinde degil mi? Farklı devlet kurumlarının ücretsiz hizmetleri var onlardan yararlansanız hic degilse. İş, okul, hobiler, yeni insanlar, ufak değişiklikler size muhakkak yardımcı olacaktır ama asıl sorunu kabullenip hazmedip yola daha sağlam devam etmenizde bi doktor yardımının çok önemli oldugunu düsünüyorum.
 
Geçmişe bakıp "vay be ne günlerden sağ çıkmışım" diyeceğiniz biraz buruk ama çokça gururlu bi başarı hikayeniz olacak sizin de. Tabi siz de isterseniz.

Hapsolduğunuz döngüyü kırmak kolay demiyorum ama zamanın akmasına, yaşananların yaşandıkları yerde kalmasına izin vermek zorundasınız. Geçmişi bugüne sürükleyip kendinize eziyet etmeye devam edemezsiniz. Geçmiş zamanlı cümlelere sıkışıp kalamazsınız. Kabussa da yaşandı bitti. Geçti artık deyip uyanmanız lazım.

Kendinizi sevmeye çalışın biraz nolur, yeterince hırpalanmış bi kızı o ailenin içinden çıkarmanın yollarını arayın. Saçmasapan heriflerin kollarına bırakmayın. İlerleyin demiyorum ama daha beter batmak yerine hiç değilse olduğunuz yere tutunun, bahanelerde sürüklenmeyi bırakın.

Bi uzmanla görüşmeniz ihtimal dahilinde degil mi? Farklı devlet kurumlarının ücretsiz hizmetleri var onlardan yararlansanız hic degilse. İş, okul, hobiler, yeni insanlar, ufak değişiklikler size muhakkak yardımcı olacaktır ama asıl sorunu kabullenip hazmedip yola daha sağlam devam etmenizde bi doktor yardımının çok önemli oldugunu düsünüyorum.

Eylül 2. haftasında terapiye başlıyorum
 
Evet netten yazıyorum zaten


yani telefonundan internet paketiyle falan olmaz diye dedim :) o zaman madem psikoloğa gidiyorsun ilk adımı atmışsın bu güzel, şimdi ikinci adım olarak istersen tüm gün istersen yarım gün bi işe bak lütfen :) yarım günü tercih ederim çünkü gün içinde sana ders çalışacak zaman kalması lazım. part time iş bulduktan sonra (bu garsonluk olur tezgahtarlık olur ya da bim benzeri marketlerde çalışmak olabilir) hem az da olsa bi gelirin olur, hem de eve gelince internetten ygs lys ders videoları izleyip çalışmaya başlayabilirsin, hatta ilk maaşınla kendine bi de ygs lys kitapları alırsın :)

bi işletme bi iktisat puanı çok yüksek olan bölümler değil, iyi bi çalışmayla rahatlıkla kazanabilirsin, okulunu okurken de part time işine devam edebilirsin patronunla bu durumu konuşarak. başarılı olursan notların yüksek olursa burs da alırsın zaten.

Okulu bitirince de bankacı olabilirsin, aslında işletme, iş alanı çok geniş bi bölüm. şirketlerin pazarlama, satış, insan kaynakları, finans departmanlarında, bankalarda, danışmanlık, denetim şirketlerinde, ajanslarda... pek çok alanda iş bulabilirsin, hatta kendini geliştirirsen yöneticiliğe de terfi edebilirsin. Güzel bi bayan takım elbisesi, kalem etekler, stiletto ayakkabılar, güçlü bi iş kadını.. en fazla 5-6 sene sonra tam da böyle olabilirsin.
 
yani telefonundan internet paketiyle falan olmaz diye dedim :) o zaman madem psikoloğa gidiyorsun ilk adımı atmışsın bu güzel, şimdi ikinci adım olarak istersen tüm gün istersen yarım gün bi işe bak lütfen :) yarım günü tercih ederim çünkü gün içinde sana ders çalışacak zaman kalması lazım. part time iş bulduktan sonra (bu garsonluk olur tezgahtarlık olur ya da bim benzeri marketlerde çalışmak olabilir) hem az da olsa bi gelirin olur, hem de eve gelince internetten ygs lys ders videoları izleyip çalışmaya başlayabilirsin, hatta ilk maaşınla kendine bi de ygs lys kitapları alırsın :)

bi işletme bi iktisat puanı çok yüksek olan bölümler değil, iyi bi çalışmayla rahatlıkla kazanabilirsin, okulunu okurken de part time işine devam edebilirsin patronunla bu durumu konuşarak. başarılı olursan notların yüksek olursa burs da alırsın zaten.

Okulu bitirince de bankacı olabilirsin, aslında işletme, iş alanı çok geniş bi bölüm. şirketlerin pazarlama, satış, insan kaynakları, finans departmanlarında, bankalarda, danışmanlık, denetim şirketlerinde, ajanslarda... pek çok alanda iş bulabilirsin, hatta kendini geliştirirsen yöneticiliğe de terfi edebilirsin. Güzel bi bayan takım elbisesi, kalem etekler, stiletto ayakkabılar, güçlü bi iş kadını.. en fazla 5-6 sene sonra tam da böyle olabilirsin.

Maddi anlamda ailem karşılıyor ihtiyaçlarımı... Sadece bu sınava odaklanmak istiyorum...
Teşekkür ederim desteğin için tekrar
 
Maddi anlamda ailem karşılıyor ihtiyaçlarımı... Sadece bu sınava odaklanmak istiyorum...
Teşekkür ederim desteğin için tekrar


maddi anlamda rahatsan süper o zaman... hatta istersen bi dersaneye yazıl şimdi tam kayıt zamanları. yok karşılamazlarsa o zaman internetten ders videoları izleyerek çalışırsın. geçmiş tozdur üfle gitsin demişler. artık sadece bugün ve yarın var. dününü unutacaksın, bugün çabalayacaksın ki yarınların güzel olsun. benim geçmişim de çok güzel, hatırlanası, özlenesi bi geçmiş değil. benim de hayatımda unutmak için herşeyimi verebileceğim anılarım var. unutmak için dua ettiğim hatalarım var. ama şuan ne ben geçmişteki benim, ne hayatım geçmiştekiyle aynı hayat. ve şu an çok şükür iyiyim. sen de böyle olacaksın bi süre sonra. sadece güçlü ol ve pes etme.
 
maddi anlamda rahatsan süper o zaman... hatta istersen bi dersaneye yazıl şimdi tam kayıt zamanları. yok karşılamazlarsa o zaman internetten ders videoları izleyerek çalışırsın. geçmiş tozdur üfle gitsin demişler. artık sadece bugün ve yarın var. dününü unutacaksın, bugün çabalayacaksın ki yarınların güzel olsun. benim geçmişim de çok güzel, hatırlanası, özlenesi bi geçmiş değil. benim de hayatımda unutmak için herşeyimi verebileceğim anılarım var. unutmak için dua ettiğim hatalarım var. ama şuan ne ben geçmişteki benim, ne hayatım geçmiştekiyle aynı hayat. ve şu an çok şükür iyiyim. sen de böyle olacaksın bi süre sonra. sadece güçlü ol ve pes etme.

hiçbir şey yapmasamda hayat geçiyor bir şekilde. o zaman bir şeyler yapmak en iyisi
 
bence kendini suçlama yanlış bi aileden olmak senin suçun değilki ama istediğin sevgiyi doğru dürüst bilmediğin insnalarla beraber olarak alman çok iyi bişey değil bence
önce bi toparlanman lazım çalışıyor musun? çalışmıyorsan uygun bi işe gir part time broşür dağıtma vs bunlar az çok bi para kazandırıyor sonra psikoloğa git destek al düzelmeye başladıktan sonra kendini hazır hissettiğin an üniversite için çalışmaya başla ve bi müddet kendini erkeklerden uzak tut üni kazandığın zaman yeni arkadaşlar edin ve imkanın olursa ayrı bi eve çıkmayı dene hiçbişey için geç değil
 
bence kendini suçlama yanlış bi aileden olmak senin suçun değilki ama istediğin sevgiyi doğru dürüst bilmediğin insnalarla beraber olarak alman çok iyi bişey değil bence
önce bi toparlanman lazım çalışıyor musun? çalışmıyorsan uygun bi işe gir part time broşür dağıtma vs bunlar az çok bi para kazandırıyor sonra psikoloğa git destek al düzelmeye başladıktan sonra kendini hazır hissettiğin an üniversite için çalışmaya başla ve bi müddet kendini erkeklerden uzak tut üni kazandığın zaman yeni arkadaşlar edin ve imkanın olursa ayrı bi eve çıkmayı dene hiçbişey için geç değil

depresyon yüzünden çalışacak halim kalmadı maalesef. Yatarken yoruluyorum azar azar ders çalışmaya bşladım birde part t. çalışırsam hiç çalışacak halim kalmaz diye endişeleniyorum
 
Herşeye tamam ama tüm yaptıklarından aileni suclaman sacmalık
Gerizekalı birine benzemiyorsun üstelik , o yüzden her koyun kendi bacagından asılır diyorum
 
bak bebegım bend senın yasadıgın acıların daha beterınden gectim ama senın gibi birliktelık yasamak yerıne sevgi aclıgı ve bosluk uyuzunden gidip 19 yasımdayken benım bu bosluklarımdan faydalanan 35 yasında bi adamla evlendım..suan 27 yasındayım ve ne halde oldugumu ne kadar mutsuz oldugumu tahmın bile edemezsın...

sana bi abla tavsiyesi hiçbir güvencen yoksa git yesılkart cıkar devlet hastanesınde ucretsiz tedavi ol..sonra yine devlet hastanesının psikiyatrı klınıgıne gidip tedavi ol..gerekırse orda yat aylarca ordan cıkma ama sakın böyle adamların sevgilisi olma benım gıbı yılların zıyan olur cok yanarsın..
tedaviden sonra iş bulup sınava hazırlan böyle hayatını kuracaksın..yolun yol degil bebegim kötu yolu secme
 
O kadar Bilinçli ve yol gösterici,yargılamadan yapıcı bir yorum olmuşki üstüne ne yazacağımı bilemedim,bence bu yorumu tekrar tekrar oku,yarın oku ,öbür gün oku vs. Sana tavsiyem kendine acıyarak, anılarını kendine hatırlatarak kendine en büyük haksızlığı yaparsın,zamanını boşa harcarsın.Bundan sonra daha iyi yaşayabilmek,kendimi geliştirebilmek için ne yapabilirim diye düşünüp harekete geçmelisin
Yaşınız hala küçük, hayatınızın dizginlerini elinize alıp bir meslek edinmek, ayaklarınızı sağlam basmak, çalışmak, tüm yaşantınızı yeniden inşa etmek elinizde.

Yazdıklarınızdan aslında aklı başında biri olduğunuz belli ama insanların size yaptıklarını düşünüp sürekli aynı eksen etrafında dönmektense silkelenip kendinize gelmenizde yarar var.

Yaşadığınız birliktelikleri eleştirmek haddim değil ama hataları tekrarlamamak elinizde, sevgiye aç olmanızı, ailenizde görmediğiniz sevgi, şefkat ve ilgiyi başkalarında aramanızı anlayabiliyorum, insanız ve aslında en önemli gıdamız sevgi, sevgisizlik insanı tüketir lakin aç olduğunuz sevgiyi, sevmediğini bildiğiniz bir adamla birlikte olarak gideremezsiniz, bunun yolu bu değil, önce kendinize olan saygınızı yeniden kazanmanız lazım, siz anne babanıza duyduğunuz öfkenin acısını kendinize zarar vererek çıkarıyorsunuz, çok üzüldüm anlattıklarınıza.

Anneyim ama asla anneliği kutsal saymadım, garip geliyor zaten kutsal saymak, o kadar kutsal birşey olsaydı el kadar bebeleri konteynerlara atan, cami avlularına bırakan, öldüren anneler olmazdı.
Neden anne babanıza böyle şeyler diyorsunuz da demeyeceğim zira böyle ebeveynlerin olduğunu da biliyorum, maalesef hayata gözümüzü açarken bize kimin evladı olmak istediğimizi sormuyorlar, kimimiz iyi bir anne babanın, kimimiz sevgiden yoksun insanların evlatları olmak zorunda kalıyoruz fakat bu bizim kendimizi tüketmemiz için arkasına sığındığımız bir gerekçe olamaz.

Sevgisiz büyümüşsünüz, sevgi açlığının ne demek olduğunu bilen biri olarak ileri de belki de çok iyi bir anne olacaksınız, geleceğinizi kaybetmemek için lütfen psikolojik tedavinizi olun ve kendinizi yok etmekten vazgeçin.
 
Günler önce okudum. Yıllarca işkence tecavüz gibi şeyler maruz kaldıktan sonra 15 yaşında bir kadının psikoloji profösöru olup hayatına devam etmesini. Nasıl başardığına dair makalede sadece AFFETTİM diyordu. AFFET ve kendini cezalandırma BU SENİN SUCUN DEĞİL.
 
Psikolojinin bozuk olması doğal çok zor günlerden geçmişsin...
Anneden şiddet olayını bende çok yaşadım okula giderken bardağa süt koyardı için bunu der giderdi yatmaya...ha birde saçımı hep erkek gibi kestirirdi taramamak için...uzayınca da başıma vura vura saçımı yola yola taradığını anımsıyorum...öğlen yemeğe gelirdik abimle çorba tasını ısıtıp önümüze atardı surat hep asık mutsuz depresif...
Ne çocukluk bildim ne ergenlik...cebime tek bir gün harçlık koduklarını bilmem ...harçlık getirenlere ,kantinden simit alanlara imrenirdim
Birde arkadaşım vardı annemin en yakın arkadaşının kızı kadın hep öperdi severdi kızını bir gün dedimki sezer teyze annem beni hiç öpmüyor hiç sevmiyor sen nasıl seviyorsun ...ilginç gelmişti
Oda anneme söyledi annemde ben sevmem büyük çocuk dedi...7 yada 8 yaşındayım .. şimdi 25 yaşında kardeşim var oğluşum aşağı oğluşum yukarı....abimle ben hep şiddet gördük....babam esnaftı onu pek görmezdik zaten...
Gelelim aşka tabiki bizde sevdik ha annem saygı duymadı bana kapıyı gösterdi aklınca mezhep ayrımından dolayı ele güne ne deriz mantığıyla
Utandı....bende cahildim ve direnecek gücüm de yoktu ....belkide tam anlamıyla inanmadığım bir ilişkiydi...cinselliği merak etmeme rağmen asla yaşamadım benimki saf duygulardı ...ayrıldık o kiş evlendi...bir yıl geçtikten sonra görücü usülü eşimle tanıştım...ilk cinsel arzumu onunla yaşadım nişanlıyken....ama yüzeysel kesinlikle gerçek bir ilişkiye girmedim....benden önce nişanlanmış nişanlısıyla yatmış ve ayrılmış olduğunu öğrendim...kanım dondu...ayrılma sebebi güya aldatılmış olmasıymış...bilemem belkide doğrudur...eğer onunla yatsaydım kesinlikle benide bırakırdı ..maalesef biz kadınlar erkeklerin sadece kullanıp attığı birer eşyayız...
Ama suç ailelerimizin bizi öyle değersiz öyle sevgisiz öyle ezik yetiştirmişler ki kim azıcık ilgi gösterse inanıveriyoruz ...
Bak güzelim yaşın çok genç kendine yazık etme mümkünse bir işe gir..kendi yoluna bak senin bir erkeğe yada parasına ihtiyacın olmasın akıllı bir kıza benziyorsun derslerin çok iyiymiş tek şanssızlığın benim gibi ailen.... insan ailesini seçemez ama hayatına alacağı insanı seçer
Kimsenin senin teninden faydalanmasına izin verme sen çok kıymetlisin vücudunda öyle
Yazık etme gençliğine...sevgiler
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X