- 2 Şubat 2015
- 935
- 1.109
- 113
Millet ne rahat bu konuda gerçekten şaşıyorum . Bana göre birine çocuk yap demek yatak odasına karışmak gibi geliyor çok ayıp cok hadsizDeğil tabiki
Cocukları cok severim ama istemiyorum henüz psikolojik olarak hazır değilim
Dediğin gibi en samimi olmadıgım bile soruyor yokmu bişey diye
Size ne de diyemiyorsun
Artık sorunlarımız var diyorum susturmak icin alısamadım evliliğe diyorum hazır değilimi kimse anlamıyor cunku
Yaş ilerledikce fikirleriniz degısır bence ınsan biyolojık olarak da duygusal olarak da anne olma özlemi duyar bir gün. Sizinle aynı düşüncede olan bir yakınım vardı cocuk yapmadı gençliğinde su an 40 yasında ve tup bebek merkezlerini dolaşıyor.
Millet ne rahat bu konuda gerçekten şaşıyorum . Bana göre birine çocuk yap demek yatak odasına karışmak gibi geliyor çok ayıp cok hadsiz
Yakın arkadaslarim bu sebeple bosandi orta yolu bulamadilar
Adam baba olmak istiyordu
Kadin yani arkadasim tedaviye gitmeliydi tupler kapali ama gitmedi
Severek ayrildilar ..
bak su saat oldu biri uyudu biri uyumamakta direniyor. saglik problrmleri duygusal inis cikislari hepsi cok zor. ama bir annem diyorlar boynumdan bir opuyorlar kimse onlar gibi opemez kimse onlar gibi sevemez.
ay ben bir aglayim musadenizle...
İki ameliyat geçirdim birinde ölümden döndüm. Tüp bebek denedim iki kere.
İstanbul'da gitmediğim jinekolog kalmadı. Doğal yolla 36 yaşında gebe kaldım.
Hamileliğimi öğrendim. İki hafta sonra kan pıhtı sorunu, damar tıkanıklığı hastaliklarimi öğrendim.
Neyse ilacımı, iğnelerimi kullanıyorum.
Her yerim mosmor.
Rabbime bir kere isyan etmedim.
Bugünde doktora gittim tavsiye üzerine, bebek 2 hafta önde çok iri doktor bebeği ölçmeden bu bebek gününden çok önce iri dedi.
İnanılmaz kasılmaların vardı.
Doktor kasılma muayenesi ederken sağa sola hafif vuruyor bas bas bağırdım.
Rahim boyu kısa, 40mm olması gereken uzunluk 27 mm.
Hemen acile çıkarıp iğnemi vurdurdu.
İlaçlar verdi.
Neden bunları anlattım biliyormusun, bağıra bağıra ağlamak istedim. Onu hissediyorum, görüyorum. Yaşadıklarım vs vs.
Bu çocuk işi Allah'ın emri inanın çok güzel bı düşünce içindesiniz.
Ben uğraştım ama hiç bir zaman hırs yapmadım bugünde bunları yaşayınca aklım durdu artık. Sadece Allah'ım sen emredersen olacak biliyorum dedim.
O kadar kasılmalarım vardı ki, iğneyi oldum rahmim gevşerken tuhaf ağrı gibi şeylerden bağırmak istedim. Her yerime ağrı girdi.
Sizin düşünceniz çok çok sağlıklı. Etrafı boşverin.
İnşallah hayırlısı ne zaman ise sürprizle gelsin mucizeniz.
Ben de yıllardır tüp bebek tedavileri ile boğuşanlardanım. İlk zamanlar deli gibi istiyordum ama olmadıkça vazgeçtim, hevesim kaçtı, çocuk isteğin azaldı gibi bişey oldu. Olsa çok güzel olur ama çocuk olmazsa dünyanın sonu değil.
Sen bensin galiba. Tek fark ben 1 senelik evliyim ve çocuklardan hiç hoşlanmıyorum .
Herkes pek bir dertli. Illaki doğurmak zorundaymışımcasına
Bu konuyu 3 sene önce ben açmış olabilirdim.
Ne mi değişti hayatımda, 2 süpriz bebeğim oldu.
Asla ama asla planlı bir şekilde anne olacağım demedim, hiçbir zaman öyle bir istek de duymadım.
Aksine başıma dert alamam derdim, tahtalara vururdum istemem diye.
Şimdi ise üçüncüyü istiyorum.
Zaten yandı başım psikolojisi benimkisi.
Ama tek diyeceğim, anne olmak doğurmakla olmuyor.
Zaten çoğu vicdanlı kadın, annedir.
Sokaktaki kediyi düşünen, düşen bir bebeği kaldıran, kanadı kırık kuşa yardım eden herkes koruma güdüsü ve karşılıksız sevgiyi tadıyor.
Dünyanın en güzel şeyi gibi büyük laflarım yok evet ama tek vazgeçilmezlerim oldukları gerçek.
Çocukları her zaman çok sevmişimdir evliliğimin ilk anından itibaren istedim ama olmadı tüp bebekle 3. Senemde kavuştum her ne kadar çok istemiş olsamda ilk aylar çok zorlandım şimdi çok daha kolay geliyor bakımı , evlat dünyada sana hiçbir duyguyla tarif edemeyeceğim bir lutuf bunu ancak anne olduğunda anlayabilirsin ama sana bunları söylememin sebebi şu gerçekten hazır hissettiğinde ve istediğinde anne olmanı öneririm oldukça zorlayıcı bir durum ,başkaları için olmaz , kendin istemelisin çünkü hayatın artık o oluyor ...
Ben katılmıyorum son söylediğiniz cümleye çocuk olmayınca olur mu ya çocuksuz ev bomboş,sessiz,harabe gibi bana göre çocuk evin neşesi, mutluluğu en önemlisi sana anne diyen bir ses bir nefes olması bambaşka bir duygu olsa gerek
İcinizde acaba cevre baskasina karsi bir inat olusmus olabilir miBu sonradan oluşan bi duygu. Hiçbir zaman bi çocuk istemeyeceğimi düşünmemiştim . Sonradan oluşur ya bazı duygular. Bende 3 yıldır tık yok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?