Hamileyim Ve Çok Canım Yanıyor

Hayalim2121 .!.:

O kadar çocuk sahibi olmak isteyen ve bir türlü olmayan üzülen varken emin olun sizin bu yazdıklarıniz çok tuhaf üstelik sevinmeniz gerekir o kadar üzüntü falan yazmissiniz ki sanki istenmeyen iliskiden istenmeyen çocuk izlenimi olmuş bebekler hissediyor bence onada böyle düşünerek kötü sinyaller yollamayin

Genişletmek için tıkla...

Karamellasepeti .!.:

Duyarinizi başka konuda kasabilirsiniz. Ne kadar isteyen varsa o kadar istemeyen de vardır. Umarim bebeğinizi sağlıkla kucaginiza alirsiniz

Genişletmek için tıkla...

cikolataveturkkahvesi .!.:

Sevgili üyeler, konu sahibi bebeğini kaybetti..
Eski konu bu..

Genişletmek için tıkla...

yalniz kalpler .!.:

konu sahibi en son mesajlarinda gebe oldugunu tekmeledigini ama anne gibi hissetmedigini vs soyluyordu. bebegi kaybettigini nereden biliyorsunuz? kendi mi kapatmis hesabi neden pasif acaba hesap?

hortlattigim icin özür dilerim herkesten. bu uye zaman zaman aklima gelir. hikayesi epey ilgincti. aradim buldum ismini. bebegini kaybetti yazmis bir uye..

Genişletmek için tıkla...

Geronimoo .!.:

Konu fake çıkmıştı diye hatırlıyorum

Genişletmek için tıkla...

Durummleyla .!.:

Bu yazıyı okuyunca direk kendimi gördüm kac haftadr bende bu dönemde bebek mi yapılır diye ona buna nara atıyorum hali hazırda büyümüş cocuklarm var benm ne gerek var tarzında...ilk cocuk mu tek sebep korona mı eger tek sebep koronaysa korkmayın artık kontrol altına aldılar...kaldı ki ilaçlar sayesinde artık ölümler cok azaldı ve iyiye gidiyoruz etrafmda hamile olanlar var kontrol gününde maskeli gidip kontrol olup geliyorlar endişeli de degiller...zaten yurt dışından gelen ilaçlar sayesinde cogu insan evinde atlatıyo bu hastalığı...ilk basta bende cok panikti ama ilaçlar geldikten sonra ve salgın kontrol altına alınınca rahatladm endişe etmeyin bunun için

Genişletmek için tıkla...

Durummleyla .!.:

Bu yazıyı okuyunca direk kendimi gördüm kac haftadr bende bu dönemde bebek mi yapılır diye ona buna nara atıyorum hali hazırda büyümüş cocuklarm var benm ne gerek var tarzında...ilk cocuk mu tek sebep korona mı eger tek sebep koronaysa korkmayın artık kontrol altına aldılar...kaldı ki ilaçlar sayesinde artık ölümler cok azaldı ve iyiye gidiyoruz etrafmda hamile olanlar var kontrol gününde maskeli gidip kontrol olup geliyorlar endişeli de degiller...zaten yurt dışından gelen ilaçlar sayesinde cogu insan evinde atlatıyo bu hastalığı...ilk basta bende cok panikti ama ilaçlar geldikten sonra ve salgın kontrol altına alınınca rahatladm endişe etmeyin bunun için

Genişletmek için tıkla...

yildiz54 .!.:

Salgın kontrol altında mı ölü sayıları düştü mü şaka heralde bu dedikleriniz. Her yer kırılıyor hastanelerde yer kalmadı yaa ne kontrolünden bahsediyosunuz kadına da boşuna ümit veriyosunuz.

Genişletmek için tıkla...

Karamellasepeti .!.:

Duyarinizi başka konuda kasabilirsiniz. Ne kadar isteyen varsa o kadar istemeyen de vardır. Umarim bebeğinizi sağlıkla kucaginiza alirsiniz

Genişletmek için tıkla...

yalniz kalpler .!.:

konu sahibi en son mesajlarinda gebe oldugunu tekmeledigini ama anne gibi hissetmedigini vs soyluyordu. bebegi kaybettigini nereden biliyorsunuz? kendi mi kapatmis hesabi neden pasif acaba hesap?

hortlattigim icin özür dilerim herkesten. bu uye zaman zaman aklima gelir. hikayesi epey ilgincti. aradim buldum ismini. bebegini kaybetti yazmis bir uye..

Genişletmek için tıkla...

mistralgagnant .!.:

Hamileyim! 5 hafta 6 günlük hem de! Daha birkaç gün önce insanlara "Koronada hamile kalınır mı ya lütfen biraz mantıklı olun, bu ne bilinçsizlik," diye akıl verirken hamileyim. Koronanın ortasında, en olmaz denilen anda hamileyim. Şaka gibi daha 2 - 3 hafta önce konu açtım ben buraya eşimle bebek yapmak istemediğim için kavga ettik diye! Orada millete vıdı vıdı laf yetiştirirken, korona bitsin ancak öyle olur o zamana kadar da kendimi hazırlarım derken de hamileymişim; bebek istiyorum diye konu açan kadına "Bu dönemde bebek mi olur," diye carlarken de. Millete akıl öğretirken ben salak gibi hamile kaldım.

İki gün önce sabah çok halsiz uyandım. Zaman geçtikçe kötüleşti. Gün ortasında ateşim yükselmeye başladı. Akşam iyice ateşim çıkmıştı ve deliler gibi kusuyordum. Mideme kramplar giriyordu artık gözlerimden yaş gelmeye başladı. Eşim "Bu gerçekten normal değil, sen hiç iyi değilsin," dedi ve beni apar topar hastaneye götürdü. Yolda aklımdan ne senaryolar geçiyor ya koronavirüs olduysam diye yüreğim ağzımda.

Gittik neyse kan aldılar bekliyoruz. Nöbetçi doktor geldi dedi ki "Endişelenecek bir şey yok, sakin olun. Sadece üşütmüşsünüz ama gebelikten dolayı biraz ağır geçiriyorsunuz." Mideme yumruk yemiş gibi oldum. Eşimin şaşkınlıktan rengi değişti. "Gebelik mi?" dedi. Doktor "Bilmiyordunuz galiba, tebrikler," deyip nöbetçi jinekoloğa yönlendirdi. O sırada eşimin yüzünde güller açıyor tabi.

Gittik kadın doğuma vajinal muayene, ultrason falan... Kadın dedi ki "Kese oluşmuş, her şey yolunda görünüyor. Çok şanslıysak kalp atışlarını da duyabiliriz." Sonra ufak bir gümbürtü doldu kulaklarıma. "Bak annesi bebeğinin kalbi nasıl atıyor." Annesi dedi yüreğim ezildi. Ben sadece pişmanlık duyarken eşime baktım gözyaşlarını kuruluyor.

Çıktık eve geldik. Elim ayağım buz kesmiş, inanamıyorum. Benden 12 yaş büyük ve doktor olan abimi aradım. Bu yaşımda hâlâ beni 'minik kuşum' diye seven abimi, bana ebeveynlerimden daha çok ebeveyn olmuş abimi, her kararımda yanımda olan abimi, ne yaparsam yapayım beni asla yargılamamış, asla 'nasıl yaparsın' dememiş olan abimi... Durumu anlattım,ilk cümlesi "Ah be kızım, naptın sen," oldu. O noktada zincirlerimden boşandım. Deli gibi ağlamaya başladım. Öfke, pişmanlık, hayal kırıklığı, çaresizlik... Ne ararsan var, öyle bir ağlamak. O andan beri de zırt pırt aynı şekilde ağlama nöbetleri geliyor.

O kadar çaresiz hissediyorum ki. Sanki eşimle uzlaşmamızdan sonra bebek hayalleri kuran ben değilim. Simsiyah bulutlar arasında gibi hissediyorum. Bu kadar riskli bir zamanda hamile kalmışım, hem de tamamen salaklığımdan. Aylık iğneyle korunuyordum. Korona, bazı ailevi durumlardan ileri gelen karmaşa derken geçen son ay iğneyi vurunmayı unutmuşum.

Öyle de korkuyorum. Yapamazsam, beceremezsem, iyi eğitemezsem, sevemezsem, ruhunu doyuramazsam, kötü bir anne olursam. Şimdiden iyi anne olmanın zıttı ne varsa yaptım gibi. Millet bebeğim iyi beslensin diye dağdan bayırdan organik sebze getirir yer ben dayadım antidepresanı. Geçen hafta dayanılmaz baş ağrılarım yine ortaya çıkınca iki defa novalgin iğne oldum. Rezalet bir uyku düzenim vardı. Bol kahve içtim. Ve ona karşı içimde korku ve pişmanlıktan başka hiçbir şey hissetmiyorum.

Eşim çok mutlu. Ama benim yüzümden mutluluğunu yaşayamıyor. Gününün çoğu bana sarılmakla, "Ağlama, nolur iyi ol artık," demekle geçiyor. Bazenleri yanıma geliyor, alıyor gitarını bir şeyler çalıyor 'bebeğine'. Uyuduğumu sandığı zamanlar eliyle uzun uzun karnımı okşuyor, bebeğiyle konuşuyor. Bense sadece bebeğe daha çok acıyorum. Babası hemencecik onu kabullenip resmen ona aşık olmuşken annesi tam bir hayal kırıklığı... Şimdiden benden nefret ediyor bebek.

İşte böyle... Çok çaresiz hissediyorum. Şimdilik eşim ve abim dışında kimse bilmiyor. Ama dayanamıyorum artık kafayı yemek üzereyim. Nolur bir şeyler yazın, konuşmaya, anlatmaya o kadar ihtiyacım var ki...

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Kız yalniz kalpler konu sahibi fake. Kazen ortaya çıkardı. Hatta 'kaynanamgille yaşıyorum, kocam iğneye gittim diye çok kızdı,nasıl açtın elin doktoruna g.tüno dedi kavga ettik' tarzı saçma konular falan da açmış.
Yani boşuna üzülme konu sahibesi için (tekmeldigini hissettim konusunu şeyden gormussundur,kazen birleştirdi bütün isimlerini, başka konuyla açtığı konuyu da görmüş olduk)
Bu vesileyle konu kapanması için Mune diyek hadi^^

Genişletmek için tıkla...