Merhabalar..
Aslına bakarsanız biraz karman corman olan bir konuyu basitlestirerek anlatmaya çalışacağım.
6 yaşına girmek uzere olan bir çocuğum var. Bir yıl kayınvalidem gelip baktı (sağolsun) bir yılda haftada bir gün annem baktı. (Diğer 3 gün kreş, bir gün de ben evdeydim) bu dönemlerde kız kardeşim bekar ya da yeni evliydi.
Oğlum 4 yaşındayken bir yeğenim oldu. Kardeşim her işi bir arada yapabilen biri degil, çocukla ilgilenip hem de yemek ve ev işi konusunda gerçekten oldukça zorlanıyor o yüzden hepimiz bir şekilde yardımcı oluyoruz ona. Hala haftada bir kaç gün akşam yemeğini ben yaparim.
Şu an bir iş yeri var ve pandemi çıkana kadar annemle babam da onun yanında, hem yardımcı hem de 1 buçuk yaşındaki bebeğine bakıyorlardı. (Babam kronik hasta ve sık sık hastane işleri oluyor. Annem babamla.ilgilendigi icin ondan genel manada beklenti sahibi değiliz. Şimdi bile babam hastane de yatıyor
inşallah iyi olacak ve çıkacaklar..)
Ben de ev, iş, çocuk hepsini bir arada tek çocukla ancak idare edebiliyordum, cünkü oğlum aşırı hareketli ve zor bir çocuk. Çok şükür bu yıl artık genel olarak zorluğu azaldığı için de ikinci çocuk için niyetlendik. Yani artık ben ikinci bir çocuğa annelik edebilirim diye düşündüğüm için.. ve çok şükür bize ikiz nasip oldu.
Bu da bebek bakımi acisindan gözümü korkutmadi değil ama eşim bakarız diyor. Kayınvalidem inanılmaz istekli bakmak için ama annem bakamazken onun bakmasını da istemiyorum. Minnet duygusu hissediyorum. bu da beni rahatsız ediyor.
Yani kimse gelsin baksın demiyorum. Zaten Allah'tan baskada kimseye güvenip hamilelik istemedim..
Neyse asıl meseleye şimdi geliyorum.
İkiz haberini verdiğimde inanilmaz mutluydum çünkü hayalim ikiz kizlarimin olmasıydı. Söylediklerinde çok sevindiler ve mutluluğumu paylaştılar. Kız kardeşim hariç. Nasıl bakacaksın abla diye üzüldüm dedi. Hayırlısı da çok umitlenme belki iki erkek olur dedi vs vs..
Gecen gün de bana, ben tam olarak korunmuyorum yani ikinci bebek belki olabilir çok ozendim sen de hamilesin ya dedi. Şok oldum çünkü hiç böyle bir niyeti olduğunu dememisti. Hatta iş yerini açınca bu da yeni bebeğim artık onla ilgilenmeliyin diyordu, ikinci bebeği soranlara.
Bana da ikizlere birlikte bakarız merak etme filan derdi
Ben de bakarım inşallah kardeşim çok sağol dedim hep. Ama tabi ki arada belki beni bir yarım saat rahatlatır diye içimden geçirmedim değil. Çok yakınız çünkü.
Ben de bebek olabilir deyince, hayırlısı olsun kardeşim, gönlüne, niyetine göre olur inşallah dedim. Ama çok gıcık oldum ya
Herhalde benim kayınvalidem gelir bakar diye düşünüyor da annem de kendi çocuğuna bakar diye mi dusundu anlayamadım.
Ben eşime anlattım bu durumu, dedim kimse gelip bizim bebeklerimize bakmasın ben bakarim. Eşim de birlikte bakacağız üzme kendini dedi.
Hormonlar mi beni böyle yaptı kardesim mi garip davrandı emin olamadım.
Bir de pek dikkat etmiyoruz deme sebebi çevreye sürpriz bebek oldu demek istiyor sanırım. Yani tahminimce. Off
Çok uzattım özür dilerim.
Yorumlar için teşekkürler simdiden.
