Tek hobisi kahveye gitmek. Taksici bir de sabahtan akşama direksiyon sallıyor o mecali nerden buluyordu bilmiyorum. Söylenene göre aklınca aramazlarsa sevilmediğini düşünürmüşüm bir de bu şekilde kendilerine alıştırabileceklerini düşünmüşler.
Tek hobisi kahveye gitmek. Taksici bir de sabahtan akşama direksiyon sallıyor o mecali nerden buluyordu bilmiyorum. Söylenene göre aklınca aramazlarsa sevilmediğini düşünürmüşüm bir de bu şekilde kendilerine alıştırabileceklerini düşünmüşler.Kendine hobi edinsin. Bunun sevgiyle alakasi yok. Ben illaha ooo sapik demiyorum. Ama davranislari nerden baksak normal degil.
Zaten kendi aileme daha yakınım şu an onlarla kalacağım. Ama kendimi toparlayınca bir dk duracağını düşünmüyorum uzak olunca da mecbur yatılı kalınıyor. Belki doğuma da gelir eşimle kalırlar orasını bilemiyorum.Bence doguncada lohusalık sendromu ayagına kimseyi istemıyorum evde bebeğe ancak bakıyorum de eşine.Gelip napcak emzircen yatcan dınlencen bir de adama hizmet mi etcen?mümkünse işini kolaylastıran gelsın.Bence dogunca ılk gunlerde de babamı ıstemıorum suan evde bebek emzırcem rahat etmek ıstıycem vs de.Yanında cekınırım ne de olsa erkek ve kayınbabam de.Sezeryan olursada ağrım var faln ıyıce abart.Gelıncede hizmet etme cok yetısemıorm falan de.gece asla oturma bebek uyurken dınlenmem lazım eskısı kadar rahat değilim önceliğim bebek de falan.anlasın
Onlara göre çok normal bu durum. Eşimin amcasının oğlunun eşi de aynı dertten şikayetçiydi. Kaynanama söylediğimde ne var o da evin kızı artık kayınbabası da babası yerine geçiyor samimi olmasında ne sıkıntı var diyordu.Kendi annenle babandan rica et, bizde öyle gelinle öyle çok gelin kız rahatsız edilmez gibi bir şey diyerek konuşsunlar.
Tek hobisi kahveye gitmek. Taksici bir de sabahtan akşama direksiyon sallıyor o mecali nerden buluyordu bilmiyorum. Söylenene göre aklınca aramazlarsa sevilmediğini düşünürmüşüm bir de bu şekilde kendilerine alıştırabileceklerini düşünmüşler.
İşte insan kendisine sınır çizebiliyor de mevzu torun olunca ona karşı o sınırı koruyamıyorsun. Yani seviyorum torunumu görmek istiyorum derse ne diyeceksin bir şey diyemiyorsun. Sürekli iç içe yaşadıkları işin böyle gelip gitme kalma olayları sorun değil onlarda.O ama kendi sorununu. Sizin degil. Sizi darlamaya devam etse, sınır cizmekten cekinmeyin. Onun sevgi eksiklik hissini dolduracak kisi kesinlikle siz degilsiniz
Onlara göre çok normal bu durum. Eşimin amcasının oğlunun eşi de aynı dertten şikayetçiydi. Kaynanama söylediğimde ne var o da evin kızı artık kayınbabası da babası yerine geçiyor samimi olmasında ne sıkıntı var diyordu.
Ya işte günlük ne olduysa anlatıyordu. Zaten konuşmayı seven biri. Ben de en başlarda bilemedim bir şey de diyemedim kendini de dinlettirecek birini buldu sürekli arayıp anlatıyordu. Aynısını halalarına da yapıyormuş. Eve gelir gelmez geçermiş yatağa o gün rehberde kim denk gelirse arar anlatırmış. Evlendikten sonra da bana sarmıştı işte.Ne konuşuyorlar, ne anlatıyorlar? Zaten taksiciyse, her müşteride muhabbet edip, kafası şişiyordur, birde üşenmiyor sana laf yetiştiriyor.
Neden onların olduğu ile gidiyorsunuz ?Merhaba hanımlar. Umarım doğru bir şekilde kendimi aktarabilirim. Biraz da uzun olabilir kusura bakmayın. Şu an anlatacağım şey böyle düşünmeme sebep olan durumlar olacak. İnsan sevgiden de bunalır mı demeyin bunalıyor.
2.5 senelik evliym. Farklı kültürlerdeniz eşimle onlar daha iç içe yaşıyor. Benim evlilikte sıkıntım kayınpederim oldu. Sevgisini aşırı uçlarda yaşayan bir adam. İstemeye geldikleri akşamdan sonra artık bizim oldu kafasına girip gün aşırı beni arayıp saatlerce konuşuyordu. Aşırı bunaltmıştı beni. Açmayınca üst üste arıyordu sapık falan değil bu arada adam bu şekilde. Tam 1 sene bu adamla uğraştım uzaktan bile rahatsız etmeyi başarıyordu. Ben ne konuşayım seninle bu kadar dediğimde sen artık bizim oldun falan diyordu yaşlı da değil 55 yaşında henüz. Tebelleş olmuştu yani bana kimse de bir şey diyemiyordu adama küsüyordu anında çünkü. Bir şey diyene de yemedik gelinimizi seviyoruz işte diyordu. Eşim de bir şey diyemiyordu. Çok bunaltıcıydı yani. 1.5 sene sonunda kaza bela anladı artık hoşlanmadığımı bu kadar konuşmaktan. Her konuşmada da saçma sapan şeyler söylüyordu bana işte sizin mutlu olmanız bizi sevmene bağlı falan diyordu Allah var kaynanamdan böyle şeyler hiç duymadım hiç rahatsız etmedi beni. Eşime söylediğimde ne dediğini bilmiyor babam konuşmalarına takılma diyordu. Şu an daha rahatım şükür.
Nasipse de 1.5 aya doğumum var erkek bebek bekliyorum. Onu duyunca da ayrı havalara girdi soyunu sürdürecekmişim. Şimdi tutulmuyor. Sürekli hevesli bekliyormuş. Tabii ki sevmesi sevmemesinden daha iyi ona bir şey demiyorum. Ama sınırını bilen bir adam da değil. Şark sonrası onların olduğu ile gideceğiz daha 2 senem var ama tekrar başa saracağız ve bunaltacak diye gerilmeye başladım. Arada 900 km olmasına rağmen iki ayda bir geleceğim ben dayanamam falan diyor gelince de sabaha kadar oturtuyor beni. Dışarda gezdiği elbiselerle eve gelince çıkarmıyor bir daha uyurken çıkarıyor. Koltukta bacaklarını açıp yayılıp oturuyor. Mutfağa girdiğimde geliyor benle orda oturuyor. Şu an duruldu ama aynı şeyleri yaşayacağım diye korkuyorum. Bazen de abartma adam sevecek işte diyorum. Ama genel anlamda o sevginin derecesi beni korkutuyor. Bilmiyorum hamilelikten dolayı mı bu kadar büyüyor içimde
Ya otoriter bir baba zaten. Asla babaya karşı gelme yok ne olursa olsun. Eşim hasta olduğunda haber bile vermemi istemiyordu şimdi sürekli arayacak uğraşamam diyordu. Kendi de bunalıyordu beni de anlıyordu aslında ama yine de kötü niyetleri yok deyip durdu en son annesiyle konuşmakta çareyi buldu o günden sonra çok da rahatsız edilmedim açıkçası yaşan söyleyemem. Sadece şu an bebeğe verecek olduğu o sevgi şu anki heyecanlı bekleyişi bile benim gerilmeme içimin sıkışmasına yetiyor.Ne sevgisi bu Allah aşkına , yanlış anlamayın ama kendi çocuklarını da bu kadar sevgiye boğuyormuymuş yani, amaç aklı sıra kontrol altında tutmak , sizi bırakmış ! bebeğe sarmış şimdi de ondan sonra sıra kime gelecek?
Sınırlarınızı çizin şimdiden, eşinizi de dinlemeyin çok başınız ağırır yoksa.
Aslında ben de seviyorum orayı orda da okudum zaten. Bahsettiğim yer Ankara. Eşimin de bütün sevdiği arkadaşları orda memuriyet için de kötü bir şehir değil. Gerçi ben çalışmıyorum ama olanaklı bir şehir. Ek olarak tarım arazileri de var. Eşim bir yerden sonra kendisinin ilgileneceğini söylüyor. Ama gitmek için bayıldığım ankaradan şu 2.5 sene içinde nefret ettim.Neden onların olduğu ile gidiyorsunuz ?
Eşin kendine hobi bahçesi kiralasin çok toprakla oynayasi varsa. evinizde huzur kalmayacak, toprak ona kalacaksa 5 yıl sonra da ona kalacak. Benim eşimin babasının da var toprağı birine veriyorlar adam işliyor sonra kira ödüyor gittiği yere kadar biz gidemeyiz babası çalışamaz .Aslında ben de seviyorum orayı orda da okudum zaten. Bahsettiğim yer Ankara. Eşimin de bütün sevdiği arkadaşları orda memuriyet için de kötü bir şehir değil. Gerçi ben çalışmıyorum ama olanaklı bir şehir. Ek olarak tarım arazileri de var. Eşim bir yerden sonra kendisinin ilgileneceğini söylüyor. Ama gitmek için bayıldığım ankaradan şu 2.5 sene içinde nefret ettim.
Zaten şu süreçte öyle sürekli yanımda bulunacağı durum yok uzağız çünkü. Doğum sonrası bir müddet kendi ailemle kalmak istediğimi belirttim onlara yakınım şu an eşim anlayışla karşıladı. Sorun aslında sonrası uzak da olsa sürekli görmek isteyecek ya da telefonda aramaları yine başlayacak. Israr edecek ne bileyim biletini alayım torunumu özledim gel diye. Asıl sorun ise iki sene sonra oraya yerleşince olacaklarda ( eşim düşündüğüm gibi şeylerin olmayacağını söylüyor ama bilemiyorum )Bu kadar gerilip sıkılacağınıza biraz da adam bozulsun küssün. Çocuk değil, yaşlı değil. Neden bu kadar onun gönlü hoş tutuluyor ki? Şimdi emzireceksiniz, sütünüz akacak belki göğsünüzde (inşallah olmaz) bir sorun olacak. Sürekli eşiniz olmayan bir adamın aynı ortamda bulunması çok rahatsız edici. Halden de anlamayan tür üstelik.
Biraz bencil olun, gerekirse de eşiniz konuşsun böyle olmaz.
Toprak falan hikaye. Kendisi tam bir Ankara aşığı. Ailesine yakın olmak da değil şehri seviyor. Burda kafasına göre kimseyle arkadaşlık da kuramadı. Bütün sevdikleri anlaştığı insanlar orada.süreçte aynı şeyleri yaşarsam gitmeyeceğim ama gerekirse boşanırım da.Eşin kendine hobi bahçesi kiralasin çok toprakla oynayasi varsa. evinizde huzur kalmayacak, toprak ona kalacaksa 5 yıl sonra da ona kalacak. Benim eşimin babasının da var toprağı birine veriyorlar adam işliyor sonra kira ödüyor gittiği yere kadar biz gidemeyiz babası çalışamaz .
Hayırlısı olsun ne diyeyim. Bosanmayi dillendirme fazla baştan şartlarını konuş kabul ediyorsan ona göre gidelim diye konuaToprak falan hikaye. Kendisi tam bir Ankara aşığı. Ailesine yakın olmak da değil şehri seviyor. Burda kafasına göre kimseyle arkadaşlık da kuramadı. Bütün sevdikleri anlaştığı insanlar orada.süreçte aynı şeyleri yaşarsam gitmeyeceğim ama gerekirse boşanırım da.
Onu da çok dillendirdim sanırım en son bir daha duymak istemiyorum diyordu. Genel anlamda anlıyor zaten ama bana sorun gelen ona gelmiyor 30 küsür yaşındayız o da senelerce o yaşam tarzını doğru bulmuş.Hayırlısı olsun ne diyeyim. Bosanmayi dillendirme fazla baştan şartlarını konuş kabul ediyorsan ona göre gidelim diye konua
Bu da ayrı bir sapıklık değil mi? İlla ki cinsi mi olması lazım? 900km öteden adam bu şekilde haddini bilmiyor aynı şehirde çat kapı gelecek. Bı üye vardı kv annesinin kapısını 1.5 saat yumruklamış,v26 kez aramış, aynı ona benziyor.İşte o zamanlar anlattığım herkes sapık mı acaba diyordu ama gerçekten öyle kötü pis niyetleri yok. Adam sevdiğine böyle takıyormuş kafayı sıkılınca arıyormuş sürekli.