allah yardımcın olsunBizim evliliğimiz çok iyiydi çok nadiren olurdu tartışmamız. Ama beyimiz bir anda yüz değiştirdi,tanısanız maşallah derdiniz ama adama evlilik hayatı sıkıcı gelmeye başladı,ne dersen de ben buyum havasına girdi bir anda tepetaklak olduk.en başından beri çok çok kötü olsaydı çocuk olmasını beklemezdim. Ayrıca tam korunma değil ama geri çekilmeyle ve yumurtlama günüm geçtikten sonra oluşan bir şey bu.her ay hesaplardık yumurtlama günümü,bu ay geç oldu ve geç döllenmeyle oluştu.Çok çok dikkatsiz değildik yumurtlama günü 5-6 gün geçsin diye beklerdik. Çok mutsuzda değildik dediğim gibi ama bebeği öğrenince şikayetçi olduğunu sıkıldığını söyledi.Sıkılan bir adama dur boşanmayalım diyemem.Cocuğuda aldıralım dediği an asıl gerçek yüzü çıktı yoksa evlenmezdim bile
Siz kötü anne olmaktan korkuyorsunuz ya sizden cok iyi harika bir anne olur.cunku bunu düşünebiliyorsunuz.Çocuğumu aldırma fikri bile tiksindiriyor beni,Annem torun için ölen bir kadın bakar bana bile vermez resmen benden küçük erkek kardeşim var dayısı da daha öğrenci o da yeğenini korur kollar.
Sevgi verebiliriz,ama ya çocuk bana babam nerde dediğinde istemedi diyemem ki?
Keza eğitim olarak yükselmem gerek hedeflerim vardı bunları yapmam çok mu imkansız olur.
Her şeyden önce çocuğum doğduğunda ya yabancı gibi gelirse diye korkuyorum.
Annem beni bile küçük çocuk gibi görüp severken ben anne olacağıma inanamıyorum ya kötü bir anne olursam diye korkuyorum cidden
Sen iyi bır annr olacaksın. Cidden ben inanıyorum sana. Korkma... kendını üzme strese sokma hamılelıkte ilk üç cok önemli bebeginın tüm organları suan olusuo. Beslenmene uyumana dıkakt et . Bol ceviz ye. Günde üç tane. Kuruyemiş. Süt günde bir tane yumurta et ye. krem kimyasal şeyler kullanma. Suan dersin var biliyorum ama bunlarıda düşinmelisin.. ilk üç ay dijkat et arkdaşım. Allah herkese kaldıracagı kadarıno verir. Hersey gecer ama bebrginin ilk üç ayı cok önemli coookk dıkkay et.
Siz kötü anne olmaktan korkuyorsunuz ya sizden cok iyi harika bir anne olur.cunku bunu düşünebiliyorsunuz.
Bence çok duygusal düşünüyorsun. Bir çocukla yeni birisiyle yeni bir hayata başlaman ya da yurtdışında kariyer yapman imkansız. Ve baba olmak istemeyen birini zorlamış da oluyorsun ısrar ederek, bu kararı çiftler ortak vermeli.
Tabii ki sorun teşkil edecek bir şey. Gerçekçi olalım.Bir kadının çocuğu olması bir daha evlenmesine sorun teşkil edecek bişey mi
Tabii ki sorun teşkil edecek bir şey. Gerçekçi olalım.
Tabii ki sonra tekrar evlilik yapılmadı mümkün ama ilerde hoşlandığın kişinin sırf çocuk yüzünden senle evlenmek istememesi çok daha olası. Ayrıca benim şahsi fikrim; ben çocuğumun kan bağı olmayan bir adamla aynı evde yaşamasını istemem neler neler duyuyoruz..Benim tavsiyem ilerde seni seven seni hakeden birinden ikinizin de ortak kararıyla çocuğunun olması.Bence değil çevremi Annem dahil böyle çocuklu olup evlilik yapan var
Tabii ki sonra tekrar evlilik yapılmadı mümkün ama ilerde hoşlandığın kişinin sırf çocuk yüzünden senle evlenmek istememesi çok daha olası. Ayrıca benim şahsi fikrim; ben çocuğumun kan bağı olmayan bir adamla aynı evde yaşamasını istemem neler neler duyuyoruz..Benim tavsiyem ilerde seni seven seni hakeden birinden ikinizin de ortak kararıyla çocuğunun olması.
İlerde anne olmak istediğinizde ne olacak peki? Tabi ki en sağlıklısı çocuğun anne babalı bir evde büyümesi ama ilişkiler buna el vermiyorsa yalnız başına çok ta kaliteli çocuk yetiştiren bir sürü anne baba var. Aile desteği var gerektiğinde pedagog desteği var.Bir daha evlenir miyim bilmiyorum. Çocuğa kıysam bir daha çocuğum olacağını da düşünmüyorum öyle bi his var
Çok fazla evhamli bakıyorsunuz olaya annelik şu dünyadaki en güzel duygu. Güya benim çocukların babası var ama tek başıma mücadelem. İnanın üstesinden geleceksiniz. Benim çocukların doktoru var kadın çocuk doktoru eşi ile tıp fakültesini okurken evlenmişler. Okul bitene kadar iki çocuk dogurmus. Sonra biliyorsunuz tus sınavı zor bir sınav onu kazanmış kadın şuan 50 yaşında ve 8 çocuk annesi. Düşünün 8 çocukÇocuğumu aldırma fikri bile tiksindiriyor beni,Annem torun için ölen bir kadın bakar bana bile vermez resmen benden küçük erkek kardeşim var dayısı da daha öğrenci o da yeğenini korur kollar.
Sevgi verebiliriz,ama ya çocuk bana babam nerde dediğinde istemedi diyemem ki?
Keza eğitim olarak yükselmem gerek hedeflerim vardı bunları yapmam çok mu imkansız olur.
Her şeyden önce çocuğum doğduğunda ya yabancı gibi gelirse diye korkuyorum.
Annem beni bile küçük çocuk gibi görüp severken ben anne olacağıma inanamıyorum ya kötü bir anne olursam diye korkuyorum cidden
Derslere devam zorunlulugu yokmuydu?24 yasindaydim. Evet 4 yıllık örgün lisans. Bi başla devamı gelir inşallah merak etme. :)
İşletme
sorularınıza bir anne olarak cvp veriyorum ,,,Kızlar merhaba..
Bilen biliyor eşimle az çok sorunlarımız vardı yapı olarak o bana çok gamsız ben ona duygusal geliyordum, her şeyden şikayetçi olması beni yordu ve biz konuşup ayrılma kararı aldık her neyse asıl sorun bu da değil.
Yaklaşık 7 haftalık hamileyim,eşim madem ayrılıyoruz çocuğu aldırmamız en doğrusu olur dünyaya gelecekse babasınında yanında olması gerek ama bizim çıkışımız yok gibi,sadece sen tek başına nasıl bakacaksın dedi,Asla aldırmayacağımı çocuğun bu düzene alışacağını söyledim çok güçlü bir şekilde!
Şimdi konuya gelirsek ben babasız büyüdüm gibi çok burukluk kaldı içimde,çocuğumda yaşar mı?
Avukatım ve hakimlik için hazırlanma düşüncelerim vardı,yurtdışında dil eğitimi görmek gibi planlarım vardı babasız bir çocukla tek başıma her şeyi halledebilir miyim?
Anneme henüz söylemedim,Annem erkek kardeşimle yaşıyor onlarla yaşamaya başlayıp çocuğum olacağını söylemeli ve büyütmesi için yardım istemeli miyim?
Annem babamdan çok çekmişti,ve ayrıldılar bir var bir yoktu baba faktörü,Annem bizi büyütürken çok sıkıntı çekti ama hep sevgisini verdi.Geçmişteki çocukluğum ve davalarda gördüklerim yüzünden evlilikten hep korktum,artık herkes bilip,adı konunca evlendim,gün almaya giderken bile vazgeçmek için geç değil diye düşündüm hep içimde korku vardı.
Çocukta çok ani geldi bana bi yanım doğunca hayallere iterken beni diğer yanım nasıl altından kalkacaksın hazır değilsin diyor yine.
Üniversite okurken çocuğu olan avukat arkadaşım var onu düşünüyorum Bende yapabilirim hem annemde yardım eder diyorum ama korkuyorum
Annem hep hazır hissetmek diye bir şey yok,kucağına aldığın zaman büyüyorsun derdi,hep onun gibi anne olmak istedim ama olmayacağım sanki.
Ve bir daha evlenir miyim çocuklarım olur mu meçhul bi daha cesaret edemem sanırım işe yoğunlaşırım.
Şimdi ne yapmalıyım?
Bana en azından fikir verin.
Evet çocuk sahibi olamayan insanlar var,ama bu benim elimde değil,Allah isteyen herkese nasip etsin.Senin yerinde olmak isteyen kaç kişi var gibi şeyler değil,bak doğurursan babasız büyürse bu olur,annen bakarsa iş eğitimine devam edebilirsin,ya da şunları şunları yaparsan hazır hissedeceksin gibi öneriler istiyorum ne düşünsemde gerek bilmiyorum evlilik,hamilelik beni çok korkutuyor çocuk gibi hissediyorum kendimi
Böyle korkusu olup yenen var mı?
O bebek herşeyden önce senden bir parça ve meslek sahibi ayakları yere sağlam basan kimselerin eline bakmayan bir annesi olacak onun.. Hiç korkma ayrılsan bile doğurmak istiyorsan doğur elbette.. Emin ol aldırırsan pişman olursun.. Tekrar evlenme konusunda emin değilsin ki evlenmeyi düşünmediğin kısmı ağır basıyor sanırım bence bu çocuğu doğur sana hem eş hem arkadaş olur.. Yeri gelir en büyük sırdaş olur.. Hayata dair bir dayanak olur.. O senin bir parçan sen onu bırakmak istemediğin sürece seni bırakmayacak bir parça.. İçimden bir ses bebeği doğuracak diyor ve umarım öylede olur..kalbinin sesini dinle.. Kariyerini de yap evladını da büyüt inşallah..Kızlar merhaba..
Bilen biliyor eşimle az çok sorunlarımız vardı yapı olarak o bana çok gamsız ben ona duygusal geliyordum, her şeyden şikayetçi olması beni yordu ve biz konuşup ayrılma kararı aldık her neyse asıl sorun bu da değil.
Yaklaşık 7 haftalık hamileyim,eşim madem ayrılıyoruz çocuğu aldırmamız en doğrusu olur dünyaya gelecekse babasınında yanında olması gerek ama bizim çıkışımız yok gibi,sadece sen tek başına nasıl bakacaksın dedi,Asla aldırmayacağımı çocuğun bu düzene alışacağını söyledim çok güçlü bir şekilde!
Şimdi konuya gelirsek ben babasız büyüdüm gibi çok burukluk kaldı içimde,çocuğumda yaşar mı?
Avukatım ve hakimlik için hazırlanma düşüncelerim vardı,yurtdışında dil eğitimi görmek gibi planlarım vardı babasız bir çocukla tek başıma her şeyi halledebilir miyim?
Anneme henüz söylemedim,Annem erkek kardeşimle yaşıyor onlarla yaşamaya başlayıp çocuğum olacağını söylemeli ve büyütmesi için yardım istemeli miyim?
Annem babamdan çok çekmişti,ve ayrıldılar bir var bir yoktu baba faktörü,Annem bizi büyütürken çok sıkıntı çekti ama hep sevgisini verdi.Geçmişteki çocukluğum ve davalarda gördüklerim yüzünden evlilikten hep korktum,artık herkes bilip,adı konunca evlendim,gün almaya giderken bile vazgeçmek için geç değil diye düşündüm hep içimde korku vardı.
Çocukta çok ani geldi bana bi yanım doğunca hayallere iterken beni diğer yanım nasıl altından kalkacaksın hazır değilsin diyor yine.
Üniversite okurken çocuğu olan avukat arkadaşım var onu düşünüyorum Bende yapabilirim hem annemde yardım eder diyorum ama korkuyorum
Annem hep hazır hissetmek diye bir şey yok,kucağına aldığın zaman büyüyorsun derdi,hep onun gibi anne olmak istedim ama olmayacağım sanki.
Ve bir daha evlenir miyim çocuklarım olur mu meçhul bi daha cesaret edemem sanırım işe yoğunlaşırım.
Şimdi ne yapmalıyım?
Bana en azından fikir verin.
Evet çocuk sahibi olamayan insanlar var,ama bu benim elimde değil,Allah isteyen herkese nasip etsin.Senin yerinde olmak isteyen kaç kişi var gibi şeyler değil,bak doğurursan babasız büyürse bu olur,annen bakarsa iş eğitimine devam edebilirsin,ya da şunları şunları yaparsan hazır hissedeceksin gibi öneriler istiyorum ne düşünsemde gerek bilmiyorum evlilik,hamilelik beni çok korkutuyor çocuk gibi hissediyorum kendimi
Böyle korkusu olup yenen var mı?
Aslında var gibi gözüküyor ama pratikte yok. Sadece bir kaç Hoca alıyor yoklama onlardan da kalıp yaz okulunda başka hocadan geçiyordum dersiDerslere devam zorunlulugu yokmuydu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?