Hamilelik korkusu

Bizim evliliğimiz çok iyiydi çok nadiren olurdu tartışmamız. Ama beyimiz bir anda yüz değiştirdi,tanısanız maşallah derdiniz ama adama evlilik hayatı sıkıcı gelmeye başladı,ne dersen de ben buyum havasına girdi bir anda tepetaklak olduk.en başından beri çok çok kötü olsaydı çocuk olmasını beklemezdim. Ayrıca tam korunma değil ama geri çekilmeyle ve yumurtlama günüm geçtikten sonra oluşan bir şey bu.her ay hesaplardık yumurtlama günümü,bu ay geç oldu ve geç döllenmeyle oluştu.Çok çok dikkatsiz değildik yumurtlama günü 5-6 gün geçsin diye beklerdik. Çok mutsuzda değildik dediğim gibi ama bebeği öğrenince şikayetçi olduğunu sıkıldığını söyledi.Sıkılan bir adama dur boşanmayalım diyemem.Cocuğuda aldıralım dediği an asıl gerçek yüzü çıktı yoksa evlenmezdim bile
allah yardımcın olsun
tek başına çocuk büyütmek çok zor
ben babamı 23 yaşında kaybettim onu bile zor kabullendim
ki en başında olmaması bile daha zordur görüyorum
herkeste
 
Çocuğumu aldırma fikri bile tiksindiriyor beni,Annem torun için ölen bir kadın bakar bana bile vermez resmen benden küçük erkek kardeşim var dayısı da daha öğrenci o da yeğenini korur kollar.
Sevgi verebiliriz,ama ya çocuk bana babam nerde dediğinde istemedi diyemem ki?
Keza eğitim olarak yükselmem gerek hedeflerim vardı bunları yapmam çok mu imkansız olur.
Her şeyden önce çocuğum doğduğunda ya yabancı gibi gelirse diye korkuyorum.
Annem beni bile küçük çocuk gibi görüp severken ben anne olacağıma inanamıyorum ya kötü bir anne olursam diye korkuyorum cidden :KK43:
Siz kötü anne olmaktan korkuyorsunuz ya sizden cok iyi harika bir anne olur.cunku bunu düşünebiliyorsunuz.:KK9::KK9:
 
Sen iyi bır annr olacaksın. Cidden ben inanıyorum sana. Korkma... kendını üzme strese sokma hamılelıkte ilk üç cok önemli bebeginın tüm organları suan olusuo. Beslenmene uyumana dıkakt et . Bol ceviz ye. Günde üç tane. Kuruyemiş. Süt günde bir tane yumurta et ye. krem kimyasal şeyler kullanma. Suan dersin var biliyorum ama bunlarıda düşinmelisin.. ilk üç ay dijkat et arkdaşım. Allah herkese kaldıracagı kadarıno verir. Hersey gecer ama bebrginin ilk üç ayı cok önemli coookk dıkkay et.

Çok teşekkür ederim sürekli uyku bastırıyor zaten,beslenmem sağlıklı kuruldu kayısı,meyve ceviz,süt yoğurt zeytin ve yumurta peynir eksik etmiyorum.çayı en fazla bir bardak içiyorum.2-3 litre su tüketiyorum.
Siz kötü anne olmaktan korkuyorsunuz ya sizden cok iyi harika bir anne olur.cunku bunu düşünebiliyorsunuz.:KK9::KK9:

Inşallah olurum,kötü anne olmam
 
Bence çok duygusal düşünüyorsun. Bir çocukla yeni birisiyle yeni bir hayata başlaman ya da yurtdışında kariyer yapman imkansız. Ve baba olmak istemeyen birini zorlamış da oluyorsun ısrar ederek, bu kararı çiftler ortak vermeli.
 
Bence çok duygusal düşünüyorsun. Bir çocukla yeni birisiyle yeni bir hayata başlaman ya da yurtdışında kariyer yapman imkansız. Ve baba olmak istemeyen birini zorlamış da oluyorsun ısrar ederek, bu kararı çiftler ortak vermeli.

Bir kadının çocuğu olması bir daha evlenmesine sorun teşkil edecek bişey mi
 
Yurt dışında kariyer planlarınızı bebeğiniz kreşe bırskılacak döneme gelene kadar erteleyemez misiniz?

Korkularınız haklı korkular ama bana başarılı ve iyi bir anne olabilecek bir kadın izlenimi verdiniz. Ne karar verirseniz verin, yolunuz açık olsun.
 
Bence değil çevremi Annem dahil böyle çocuklu olup evlilik yapan var
Tabii ki sonra tekrar evlilik yapılmadı mümkün ama ilerde hoşlandığın kişinin sırf çocuk yüzünden senle evlenmek istememesi çok daha olası. Ayrıca benim şahsi fikrim; ben çocuğumun kan bağı olmayan bir adamla aynı evde yaşamasını istemem neler neler duyuyoruz..Benim tavsiyem ilerde seni seven seni hakeden birinden ikinizin de ortak kararıyla çocuğunun olması.
 
Tabii ki sonra tekrar evlilik yapılmadı mümkün ama ilerde hoşlandığın kişinin sırf çocuk yüzünden senle evlenmek istememesi çok daha olası. Ayrıca benim şahsi fikrim; ben çocuğumun kan bağı olmayan bir adamla aynı evde yaşamasını istemem neler neler duyuyoruz..Benim tavsiyem ilerde seni seven seni hakeden birinden ikinizin de ortak kararıyla çocuğunun olması.

Ortak Çocuğumuz olsun dediğimiz insanlarla da ayrılabiliyoruz gelecekteki eşim Çocuğumu istemezse diye aldıramamki.belki evlenemicem ya da çocuğum olmayacak. Benim düşündüğüm çocuğun gelişimi zaten.çocuk olunca eş bulur muyum diye düşnmüyorun
 
Bir daha evlenir miyim bilmiyorum. Çocuğa kıysam bir daha çocuğum olacağını da düşünmüyorum öyle bi his var
İlerde anne olmak istediğinizde ne olacak peki? Tabi ki en sağlıklısı çocuğun anne babalı bir evde büyümesi ama ilişkiler buna el vermiyorsa yalnız başına çok ta kaliteli çocuk yetiştiren bir sürü anne baba var. Aile desteği var gerektiğinde pedagog desteği var.
 
Çocuğumu aldırma fikri bile tiksindiriyor beni,Annem torun için ölen bir kadın bakar bana bile vermez resmen benden küçük erkek kardeşim var dayısı da daha öğrenci o da yeğenini korur kollar.
Sevgi verebiliriz,ama ya çocuk bana babam nerde dediğinde istemedi diyemem ki?
Keza eğitim olarak yükselmem gerek hedeflerim vardı bunları yapmam çok mu imkansız olur.
Her şeyden önce çocuğum doğduğunda ya yabancı gibi gelirse diye korkuyorum.
Annem beni bile küçük çocuk gibi görüp severken ben anne olacağıma inanamıyorum ya kötü bir anne olursam diye korkuyorum cidden :KK43:
Çok fazla evhamli bakıyorsunuz olaya annelik şu dünyadaki en güzel duygu. Güya benim çocukların babası var ama tek başıma mücadelem. İnanın üstesinden geleceksiniz. Benim çocukların doktoru var kadın çocuk doktoru eşi ile tıp fakültesini okurken evlenmişler. Okul bitene kadar iki çocuk dogurmus. Sonra biliyorsunuz tus sınavı zor bir sınav onu kazanmış kadın şuan 50 yaşında ve 8 çocuk annesi. Düşünün 8 çocuk :anne::KK45::KK45: şaka değil ev hanımları doğurmaz. Doktorluk gece nöbetleri falan.
Anneniz en büyük destekciniz çocuk zaten babayı hiç bilmeden büyüyecek görmek istediğinde görüşür
 
ne guzel işiniz var paranız var anneniz var cocuga bakıcak daha ne olsun , ortada olmayan bi bebek için yapma cocuk ayrılcaksanız denir ama siz hamilesiniz, aldrmak için yetrli sebebiniz yok, hem belkide bidaha hiç evlenemiceksiniz bidaha bu sans elinize gecmicek
 
Bu durumda karar vermek zor gerçekten ama Bence aldırmayın anneniz yardımcı olacaktır kalbi pıt pıt atıyor küçük meleğin kıymayın bence çok şükür mesleğiniz iyi yürütürsünüz sizede evede neşe getirir hem babasıda illa ki gelip gider görür babasız kalmaz yani
 
çok zor bir karar. çok sorumluluk istiyor çok fedakarlık istiyor tek başına çocuk büyütmek ama onu kucagina aldığında hepsine değer olduğunu anlayacaksın... o minicik yüreği sana muhtaç sen onun büyümesini görüp bir yandan da hayallerini gerçekleştirilen dünyada senden güçlüsü olmayacak... annelik çok güzel bir duygu bu duygudan mahrum etme kendini...
 
Kızlar merhaba..
Bilen biliyor eşimle az çok sorunlarımız vardı yapı olarak o bana çok gamsız ben ona duygusal geliyordum, her şeyden şikayetçi olması beni yordu ve biz konuşup ayrılma kararı aldık her neyse asıl sorun bu da değil.
Yaklaşık 7 haftalık hamileyim,eşim madem ayrılıyoruz çocuğu aldırmamız en doğrusu olur dünyaya gelecekse babasınında yanında olması gerek ama bizim çıkışımız yok gibi,sadece sen tek başına nasıl bakacaksın dedi,Asla aldırmayacağımı çocuğun bu düzene alışacağını söyledim çok güçlü bir şekilde!
Şimdi konuya gelirsek ben babasız büyüdüm gibi çok burukluk kaldı içimde,çocuğumda yaşar mı?
Avukatım ve hakimlik için hazırlanma düşüncelerim vardı,yurtdışında dil eğitimi görmek gibi planlarım vardı babasız bir çocukla tek başıma her şeyi halledebilir miyim?
Anneme henüz söylemedim,Annem erkek kardeşimle yaşıyor onlarla yaşamaya başlayıp çocuğum olacağını söylemeli ve büyütmesi için yardım istemeli miyim?
Annem babamdan çok çekmişti,ve ayrıldılar bir var bir yoktu baba faktörü,Annem bizi büyütürken çok sıkıntı çekti ama hep sevgisini verdi.Geçmişteki çocukluğum ve davalarda gördüklerim yüzünden evlilikten hep korktum,artık herkes bilip,adı konunca evlendim,gün almaya giderken bile vazgeçmek için geç değil diye düşündüm hep içimde korku vardı.
Çocukta çok ani geldi bana bi yanım doğunca hayallere iterken beni diğer yanım nasıl altından kalkacaksın hazır değilsin diyor yine.
Üniversite okurken çocuğu olan avukat arkadaşım var onu düşünüyorum Bende yapabilirim hem annemde yardım eder diyorum ama korkuyorum
Annem hep hazır hissetmek diye bir şey yok,kucağına aldığın zaman büyüyorsun derdi,hep onun gibi anne olmak istedim ama olmayacağım sanki.
Ve bir daha evlenir miyim çocuklarım olur mu meçhul bi daha cesaret edemem sanırım işe yoğunlaşırım.
Şimdi ne yapmalıyım?
Bana en azından fikir verin.
Evet çocuk sahibi olamayan insanlar var,ama bu benim elimde değil,Allah isteyen herkese nasip etsin.Senin yerinde olmak isteyen kaç kişi var gibi şeyler değil,bak doğurursan babasız büyürse bu olur,annen bakarsa iş eğitimine devam edebilirsin,ya da şunları şunları yaparsan hazır hissedeceksin gibi öneriler istiyorum ne düşünsemde gerek bilmiyorum evlilik,hamilelik beni çok korkutuyor çocuk gibi hissediyorum kendimi:cry::KK42:
Böyle korkusu olup yenen var mı?
sorularınıza bir anne olarak cvp veriyorum ,,,

çocuk büyütmek gerçekten çok zorr hele bir de tek başınıza iseniz (ben tek başıma büyütüyorum)
toplumsal olguları ekarde ederek
sadece

tek başınıza ayakta durarak , kimseye bel bağlamadan(annen de dair) , bir beklenti içine girmeden ,,
aklına hiç ummadığın sorumlulukları alabilecek güçte,kuvvette kendini görüyorsan
doğur..

inan insan evladı büyütmek çok zor (kendim zor olarak yaşadım )

kariyer kısmı bebekle zor ,annende yardımcı olsa bile

çünkü sen anne olacaksın en büyük sorumluluk senin olacak

şunu da söylemeden geçemem :
evlat dünyaya getirmek insanı çok değiştiriyor ,duygularını ,düşüncelerini,hayata bakışı ,dünyaya dair bir çok deneyim ediniyorsun bilmediğin

sonsuz sevgi evlat sevgisi...

senin için güzel ,hayırlı olanı dilerim
 
Çocuğun tabi ki babasızlığın sıkıntılarını çekecek.
Bence bunu kimsenin yaşatmaya hakkı yok bi çocuğa.
He 10 yıldır evlisindir çocuğun vardır boşanırsın eyvallah da
Sen bile isteye babasız çocuk büyüteceksİn benim fikrime göre yanlış
Çocuk annesiyle babasıyla tam olur ancak.
 
Kızlar merhaba..
Bilen biliyor eşimle az çok sorunlarımız vardı yapı olarak o bana çok gamsız ben ona duygusal geliyordum, her şeyden şikayetçi olması beni yordu ve biz konuşup ayrılma kararı aldık her neyse asıl sorun bu da değil.
Yaklaşık 7 haftalık hamileyim,eşim madem ayrılıyoruz çocuğu aldırmamız en doğrusu olur dünyaya gelecekse babasınında yanında olması gerek ama bizim çıkışımız yok gibi,sadece sen tek başına nasıl bakacaksın dedi,Asla aldırmayacağımı çocuğun bu düzene alışacağını söyledim çok güçlü bir şekilde!
Şimdi konuya gelirsek ben babasız büyüdüm gibi çok burukluk kaldı içimde,çocuğumda yaşar mı?
Avukatım ve hakimlik için hazırlanma düşüncelerim vardı,yurtdışında dil eğitimi görmek gibi planlarım vardı babasız bir çocukla tek başıma her şeyi halledebilir miyim?
Anneme henüz söylemedim,Annem erkek kardeşimle yaşıyor onlarla yaşamaya başlayıp çocuğum olacağını söylemeli ve büyütmesi için yardım istemeli miyim?
Annem babamdan çok çekmişti,ve ayrıldılar bir var bir yoktu baba faktörü,Annem bizi büyütürken çok sıkıntı çekti ama hep sevgisini verdi.Geçmişteki çocukluğum ve davalarda gördüklerim yüzünden evlilikten hep korktum,artık herkes bilip,adı konunca evlendim,gün almaya giderken bile vazgeçmek için geç değil diye düşündüm hep içimde korku vardı.
Çocukta çok ani geldi bana bi yanım doğunca hayallere iterken beni diğer yanım nasıl altından kalkacaksın hazır değilsin diyor yine.
Üniversite okurken çocuğu olan avukat arkadaşım var onu düşünüyorum Bende yapabilirim hem annemde yardım eder diyorum ama korkuyorum
Annem hep hazır hissetmek diye bir şey yok,kucağına aldığın zaman büyüyorsun derdi,hep onun gibi anne olmak istedim ama olmayacağım sanki.
Ve bir daha evlenir miyim çocuklarım olur mu meçhul bi daha cesaret edemem sanırım işe yoğunlaşırım.
Şimdi ne yapmalıyım?
Bana en azından fikir verin.
Evet çocuk sahibi olamayan insanlar var,ama bu benim elimde değil,Allah isteyen herkese nasip etsin.Senin yerinde olmak isteyen kaç kişi var gibi şeyler değil,bak doğurursan babasız büyürse bu olur,annen bakarsa iş eğitimine devam edebilirsin,ya da şunları şunları yaparsan hazır hissedeceksin gibi öneriler istiyorum ne düşünsemde gerek bilmiyorum evlilik,hamilelik beni çok korkutuyor çocuk gibi hissediyorum kendimi:cry::KK42:
Böyle korkusu olup yenen var mı?
O bebek herşeyden önce senden bir parça ve meslek sahibi ayakları yere sağlam basan kimselerin eline bakmayan bir annesi olacak onun.. Hiç korkma ayrılsan bile doğurmak istiyorsan doğur elbette.. Emin ol aldırırsan pişman olursun.. Tekrar evlenme konusunda emin değilsin ki evlenmeyi düşünmediğin kısmı ağır basıyor sanırım bence bu çocuğu doğur sana hem eş hem arkadaş olur.. Yeri gelir en büyük sırdaş olur.. Hayata dair bir dayanak olur.. O senin bir parçan sen onu bırakmak istemediğin sürece seni bırakmayacak bir parça.. İçimden bir ses bebeği doğuracak diyor ve umarım öylede olur..kalbinin sesini dinle.. Kariyerini de yap evladını da büyüt inşallah..
 
Back
X