- 13 Ocak 2020
- 44.964
- 171.015
- 33
-
- Konu Sahibi hermionepotter
- #41
Evlendikten bir ay sonra kimyasal gebelik yaşadım o süreci o kadar zor atlattım ki, üstüne kısır(!) muamelesi gördüm eşimin annesinden.Hayatımda her şey yolunda ama yorum yapacağım.
Sanırım ben kocaya bu kadar güvenmeyi doğru bulmuyorum. Ben de calışmıyorum kısa süreli planlarımda yok. Ve tedaviler gördüm ki devam da edecektim -komple koca parasıyla- sürpriz hamile kaldım. Bugün kocamdan boşansam döner baba evimde cillop gibi yaşamaya devam ederim çalışmasam bile. Ki bu da bir yere kadar gidebilir. Allah başımdan eksik etmesin ama acılarını da görebilirim. Memurluk olmayacak hayatımda. Düz fen-edebiyat mezunuyum çünkü. Ama ölmediğim sürece bi şekilde çalışmaya devam ederim doyurmam gereken karnım ve çocuğumun karnı olduğu için. Gidecek bir yeri olmayan kadınlarımızın da çalısmamasını anlayamıyorum ne yazık ki.
Bana boşanma lafı geçtikten sonra evlilikler kurtarılabilir gelmiyor maalesef. Umarım en kısa zamanda çözüm bulursun ayakların üzerinde durabilmek için.
Profesyonel destek alıyor musun? Almıyorsan al. Kimyasal gebeliği bile atlatmak bu kadar zorladıysa seni mutlaka alıyor olmalısın. Hayat acımasız maalesef. Ne tür dertlerin bizi beklediğini bilmiyoruz. Gerçekten çaresiz kaldığımız tahmin etmediğimiz acılar da bizi bulabilir. Her şeyden önce kendimiz için sağlam durmalıyız.Evlendikten bir ay sonra kimyasal gebelik yaşadım o süreci o kadar zor atlattım ki, üstüne kısır(!) muamelesi gördüm eşimin annesinden.
Hususi arayıp “tedavi olsana sen, komşunun gelini iki ayda hamile kalmış” gibi cümleler duydum. Bu da açıkçası odağımı hamile kalmaya kaydırdı çünkü zaten hayal kırıklığını atlatamamıştım kendimi yetersiz hissettim duyduklarım sonubelirttiğim gibi eşimle uzun süredir birlikteydik, çocuk kararı verince evlendik o yüzden şimdi dönüp bakınca amacım, özlemim hep anne olabilmekmiş.
Çalışmadım ama üniversite okumaya, kpss için çalışmaya devam ettim, ediyorum. Kimse boşanmak için evlenmiyor bu yüzden böyle bir girdaba gireceğimi düşünüp temkinli olamadım.
O büyük şansın, benim annem ve babam ayrı olduğu için ne uzun süre kalabilirim ne de onlardan süresiz maddi destek alabilirim kendi yuvam yıkılırken onlarınkini huzursuz etmek istemem.
Kurtarabileceğimizi artık bende düşünmüyorum. Teşekkür ederim
Eşinin bu evlilikte tutumu önemli. Benimki başından beri "2 kişilik aile olmaz." Kafasında olduğu için bu kararı vermek zorunda kaldım. Inan bana çok zor bir psikoloji. Burada bir arkadaş kim hatırlayamadım eşinde şiddet vs olmasına rağmen markete gidince anıları aklına geldiği için ağladığını söylemişti. Ki belkide başka hatırlanmaya değer başka anısı yok. Elbette kötü bir evliliğe mecbur değil hicbir kadın. Ama bu kararı verebilmek için şartlarının olgunlaşması gerekirEvlendikten bir ay sonra kimyasal gebelik yaşadım o süreci o kadar zor atlattım ki, üstüne kısır(!) muamelesi gördüm eşimin annesinden.
Hususi arayıp “tedavi olsana sen, komşunun gelini iki ayda hamile kalmış” gibi cümleler duydum. Bu da açıkçası odağımı hamile kalmaya kaydırdı çünkü zaten hayal kırıklığını atlatamamıştım kendimi yetersiz hissettim duyduklarım sonubelirttiğim gibi eşimle uzun süredir birlikteydik, çocuk kararı verince evlendik o yüzden şimdi dönüp bakınca amacım, özlemim hep anne olabilmekmiş.
Çalışmadım ama üniversite okumaya, kpss için çalışmaya devam ettim, ediyorum. Kimse boşanmak için evlenmiyor bu yüzden böyle bir girdaba gireceğimi düşünüp temkinli olamadım.
O büyük şansın, benim annem ve babam ayrı olduğu için ne uzun süre kalabilirim ne de onlardan süresiz maddi destek alabilirim kendi yuvam yıkılırken onlarınkini huzursuz etmek istemem.
Kurtarabileceğimizi artık bende düşünmüyorum. Teşekkür ederim
Bak konudan bağımsızMrblar. Öncelikle bebeklerinin hayırlı olsun. Daha çok erken değil mi alışveriş 3 aylık yazmışsın galiba.