hamile olduğumu erkek arkadaşımın annesine söylemeli miyim?

Sezercik kücük kahraman sadece filmlerde olur; onun da başına gelmeyen kalmaz zaten.

Bu dünyaya evlilik dışı cocuk getirmek bana absürt gelmiyor. Sonucta cinsel birleşme icin belediye onayına ihtiyacımız yok. Fakat çocuk yapmak icin spermine ihtiyac duyduğumuz erkek bir mendil markası değil. Bizim o cocuk hakkında ne kadar söz sahibi olma hakkımız varsa onun da var. Onun haberi/onayı olmadan doğurma hakkımız yok. 5 yıl sonra "al yavrum bu da senin cocuğun" dediğimizde yüzümüze bakmaz.

Çocuğun psikolojisinden bahsetmiyorum bile. Babası sehit olmuş/ölmüş, annesi babasından boşanmış el kadar yavrular bile hayatta kalmak icin zorluk cekerken onu hayatta tutabilmek kolay mı? Ne söylenecek, "baban öldü yavrum, baban bir kahramandı cocuuum" mu? Bana hic de mantıklı gelmiyor.
 
Bebegi dogurup evlatlik vermekmi??? Allahim daha neler duyacagim? Bu nasil bi düsünce, tüglerim diken diken oldu... Evlatlik verince o cocuk mutlumu olacak? Yetimhanede cekecekleri? Verildigi aile iyi cikmazsa cekecekleri? Bunlari bile bile nasil yasar insan??? Yok vallah daha bisey diyemiycem... Nekadar kolay kararlar dogur at gitsin, hamile kal aldir... Bisey diyemiycem daha...
 
öncelikle konunuzu uzun zamandan beri takip ediyorum yazdıklarınızı da okuyunca tüylerim diken diken oluyor . 14 aylık bir oğlum var ve allaha her zaman şükrediyorum . size gelince hata üstüne hata yapmışsınız önce ne olursa olsun doğurmak istediğinizi söylemiştiniz sonra her ne olduysa vazgeçmişsiniz . sizin yaptığınız hatanın bedelini hiç bir günahı olmayan minicik daha doğmamış bebeğinize mi yüklüyorsunuz. onun bu dünyaya gelmeye hakkı yokmu ? gerçekten çok yazık allah ıslah etsin sizin gibi insanları ...
 

Nasıl basit bir eşyaymış gibi bahsediliyor değil mi? Sanki o bebeği evlatlık verince bu kadının gönlünden kopacak mı? Bir yerlerde çocuğunun nefes aldığını bilip de ızdırap çekmeyecek mi? Konu sahibinden de başka haber yok, aldırdı sanırım...
 


sorumluluk almasini dayatamayiz ama illa dogurmak isteyen doguramazmi?
kanunen mesela kürtaj olmak icin kocaninda izni lazim madem
dogurmasini istemiyorsa kadin kanunen itiraz hakki varmi erkegin?
 
Evet yaaa sanki eve bi esya alinmis begenilmemis at gitsin, yada ver birine kullansin... Evet konusahibi icin zor bir durum ama bunlari bu isi yaparken düsünmek lazim...yasam tarzi herkesin kendi secimi,kendi sorumlulugu ama madem böyle yasiyorsun olabilcekleride hesaplaman lazim...
 

düşüncelerime tercüman oldunuz size katılıyorumm
 
zorluk cekecegine ölsün daha iyi demek
evlatlik icin yanip tutusan binlerce insan var. evlatlik olarak buyuyup mutlu olanda, sorun bakalim onlara dunyaya hic gelmemeyi yeglerler miymis?
 
yani kızlar hepinize maşşallah...
bu şahıs zaten paşa paşa aldıracak bebeği
günahı da onun cezası da...
bunu da baştan beri biliyordu,buraya da vicdanını rahatlatmak için konu açtı...hayale bak; bankada 500 bini olsaymışmış :ssz...heee bizim çocuklarda kafa başı 500 bine büyüdü...
 
sorumluluk almasini dayatamayiz ama illa dogurmak isteyen doguramazmi?
kanunen mesela kürtaj olmak icin kocaninda izni lazim madem
dogurmasini istemiyorsa kadin kanunen itiraz hakki varmi erkegin?

sorunu doğru anladımsa ;

Evli çiftlerde kürtaj için eş rızası aranıyor. Ancak evli olmayan çiftlerde kürtaj için erkeğin imzası aranmıyor.

Ama evli olsun veya olmasın erkeğin kürtaj ol deme hakkı kanunen yok. Doğurmak isteyen kadına kimse zorla kürtaj yaptıramaz. Erkek sadece lafta bu çocuğu aldır diyebilir, kanunen asla.
 
Son düzenleme:
Bende evlatlik verilmesi taraftari degilim. En güzeli annesinin kendisi bakmasi daha da güzeli ikisi evlenip mutlu mesut bebeklerini birlikte büyütmeleri ama kendisi bakmak istemiyorsa erkek arkadasida evlenmek bebegi kabul etmek istemiyorsa bence o zaman evlatlik vermek cok iyi bi secenek bebegi öldürmektense. Belki bebgi dogurunca kiyamayacak evlatlik vermeye ben bakarim dicek. Hele bu annelik hislerini bi yasasa bebegi dünyaya getirse. Ama her zaman bi secenek vardir. Sabrin sonu selamettir. Kolay degil. Insan hayatini kendisi belirler. Sonuclarinada katlanmak gerek. Bu ya bebegi aldirip vicdan azabiyla yasamak olsun yada bebegi dogurup ona tek basina bakmakla yada bakmayip evlatlik vermekle olsun. Bi sekilde olacak. En iyi secenek bence kendi vicdanini dinleyip ne olursa olsun bebegini dogurup kendin bakip büyütmen. Allah kolayligini verir sen iyi anne olduktan sonra.
 
bir bebeğini düşürmüş bir bebeği karnında ölüpde kürtaj yaptırmak zorunda kalmış bir kadın olarak çok ama çok üzüldüm bebek için.
ilk bebeğimi kaybettiğimde dünyam yıkıldı ikinci oldu karnımda öldü kürtaj hayatım boyunca aklımdan çıkmayacak kadar kötü bir şey. öyle etkilendimki rabbim bana üçüncüda kucağima almayı nasip etti dünyalar benim oldu. ben çalışan bir anneyim çocuğumun yanımda olmadığı heran çok zor 5 yaşına geldi hala hersabah kahroluyorum
kürtaj yaptır asla ama asla diyemem intiharla eş değer benim için.
evlatlık vermek kürtajdan çok ama çok daha zor
allahım sana bir ömür bebek aratmasın sonra bunu düşün eğer ailem karşı çıkmaz diyorsan analık duygusunu tat derim yolla o adamı (adam demek ne kadar doğru bilemem) çalışabildiğin kadar çalış doğum zamanı bakıcı tutarsın 6 ay izin var zaten yani ne diyim iyi düşün çok iyi düşün. anne olmak çok güzel birşey ya...
 
Ne evlatlığı yok artık doğursam bakarım çocuguma tabiiki de nıye vereyım durumum olmasa bile bakardım.

Ama bebek artık yok.. herşey cok anlamsız şimdi. dün gitti 3-4 dakika sürmüş, babası söledi.. hiç bişey anlamadım, kanları gördükçe anlıyorum, anladıkça ağlıyorum, çok da ağlayamıyorum, donup kalıyorum. İşe geldim bugun, iş de para da herşey anlamsız işte..


Doktor iyi bir doktordu, çok iyi lüks biyerdi, kesinlikle bir daha gebe kalmana engel birşey yok dedi, hiç bir zarar gelmedi rahmine dedi. Bunların hiçbirisi bebeğimi unutcagım anlamına gelmez tabii, çok canm acıyo kolay kolay gecmicek..

Babası yanımda sürekli geccek diyo üzülme diyo falan filan neyse cok boş bunlar artık..
 
yarın bi araba alıcam kendime hızlı giden bişey 2.el sonra da denicem ölmeyi belki başarırım bunu, çünkü hayatta hiçbişeyi basaramadım, söyledklerimle yaptıklarım hiç uymadı, bu yüzden zaten güvenını kaybettm bebegn babasının da.. ve bu yüzden bebeğimi kaybettm o çocuk doğablr annesiyle babasıyla mutlu olablrdi ama annesi babası daha brlkte mutlu değil bunun da tek sorumlusu inanın bana annesi..
 

Sana çocuğuna sahip çıkmayan o adam içn hala babası deyip hala yanında bulundurmana inanamıyorum gerçekten...

Bu kadar mı gözlerin kör bu kadar mı yaşadıkların küçük geliyor sana...

Her şeyi anlayabilirim özel hayatın tercihlerin senin bileceğin iş, önlem almadığınız için olan bebek, tek başına bakamayacağın için aldırmış olman herşeyi herşeyi anlayabiliyorum ama o adamın ( adam demek için milyon şahit lazım ) hala yanında bulundurmana hala ondan medet ummana seni onu doğurursan beni kaybedersin diye tercih meselesi yapmasına ve tehdit etmesine nasıl katlanıyorsun gerçekten anlamıyorum...
 

komiksin cidden olmek istiyorsan oldurecek yontem denersin ama kaza yapiyim da sevgilim benle ilgilensin diyorsan boyle sacma islere kalkisirsin. bosuna duygu somurusu yapma, iliskilerinde dogum kontrolunu dene. alacak maddi durumun yoksa saglik ocaklari bedava dagitiyor.
 

çocugu brlkte yaptıgımıza göre aldırrken de yanmda oldu tabiiki gelme diyemezdim babası belli olmayan bir bebek gbi herhangi bir kız arkadasmla gidemezdim. "sevglm" demıyorum zaten artık "babası" diyorum çünkü babası
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…