- 15 Ekim 2016
- 6.607
- 11.916
- 248
- Konu Sahibi karcicegi94
-
- #101
Adam sizden bunalmış olabilir mi acaba ben okurken bunaldım zira
Adam sizden bunalmış olabilir mi acaba ben okurken bunaldım ziraHanımefendi 4 gündür zaten hiçbir iş yapmadan oturup dinlendim. Yemek bile yapamadım. Belki biraz olsun kafam dağılır diye kalktım, eşim de yardım eder diye umdum. Ha ummak yerine eşime açık açık söylemem gerekiyordu. Hepsi bu.
"Düşük tehlikem var diye her dakika aranmak istiyorum" gibi bir cümle de kurmadım. Sadece hararetli bir şekilde tartıştıktan hemen sonra evden kapıyı çarpıp çıktı eşim, aradan saatler geçti. Tartışma anında kasıklarımda yoğun ağrı hissettiğimi gördü, bu nedenle 10 saniyeliğine arayabilirdi dedim sadece
Benim eşim de aynısını yapıyor kahvaltıdan sonra oturup keyif yapıp çay içmeyi istiyor. Eğer toplarsam ellemiyor toplamazsam kendi topluyor bir süre sonra tabi benim de içim içimi yiyor ama artık daha rahat olmaya karar verdim. Her şeyi dert edemem. Adamın mizacı rahat, yapıyor mu işi geç de olsa evetse sorun yok, üstelik iki çocuğumuz var ve 12 hf hamileyim. Hiç derdim değil o yapar eninde sonunda. Sana da demiş yaparım diye keşke zaman verseydin ve daha yapıcı konussaydin sucmalamadan. Çünkü şu erkekler düz mantık biz kadınlar gibi düşünceli olamıyorlar zaten boşuna dert etmissinizHerkese merhaba, ben 10 haftalık hamileyim. Depremin yaşandığı ilk gün çok kötü oldum, eşimin akrabaları vardı deprem bölgesinde, haber alamadık o anki panikle kasıklarıma ağrılar saplandı. Bebeğe bir şey oluyor sandım hastaneye gittik. Bebek iyiydi çok şükür. Ama doktor düşük önleyici ilaç yazdı. O günden sonra bebeğim için iyi olmaya gayret gösteriyorum elimden geldiğince tabi.
Son iki gündür de çok kötü bel ağrım var, belim tutuldu. Nedenini bilmiyorum ama çok ağrıyor, eğilip kalkarken çok zorlanıyorum. Bugün ev işi yapacaktım, kahvaltı yaptık eşimle, ardından masayı toplamaya başladım ama eşim telefonunu eline alıp kanepeye uzandı. Bende eşime dedim ki insan bir el atar. Eşim de "canım bırak biraz oturalım sonra yaparız, belin de ağrıyor otur uzan biraz" dedi. Ama mutfağı öyle dağınık görmek içime sinmedi. Başladım mutfağı temizlemeye, zor eğilip kalktım belimin acısından, üstelik hamileyim de. Eşim ise karşımda koltukta telefonuyla ilgileniyor. O kadar sinirlerim bozuldu ki, ağlamaya başladım. Mutfak temizliğini bitirmeme yakın eşim ağladığımı gördü ve "ne oldu canım çok mu ağrın var" dedi. Bende bağırmaya başladım nasıl bu kadar duyarsız olabiliyorsun sana inanamıyorum yazıklar olsun dedim. Ben böyle çıkışınca birkaç kez özür diledi sarılmaya çalıştı bebeğimizi düşün kendini üzme dedi ama ittim kendisini. Şu an konuşmak istemiyorum bana dokunma falan dedim. Aradan yarım saat geçti tekrar koşarak yanıma geldi sarıldı. Bırak dedim şu an seninle iletişime geçmek istemiyorum diye üsteledim. Bu sefer de "ben sana sonra beraber yaparız demedim mi, illa benim dediğimin aksini yapacaksın dimi, bu mutfak kaç gündür dağınık illa şu an mı toplaman gerekiyordu" diye çıkıştı.
Ardından hazırlandı ve kapıyı çarptı gitti. Daha da moralim bozuldu, kasıklarıma yine ağrı girdielimde olmadan çok üzüldüm. Normalde kahvaltıdan sonra eşimin memleketinden gelen depremzedelerin yanına gidecektik ziyarete, ama tek başına gitti. Annesini aradım, beraber gelecektik ama eşim bir şey demeden evden çıktı gitti dedim. Annesi de "kızım acil telefon geldi deprem bölgesinden insanlar gelmiş onları otellere yerleştireceklermiş o yüzden acele edip haber vermeden çıkmıştır" dedi. Sen benim yanıma gelmek ister misin dedi hayır dedim. Aradan bir saat geçti, tekrar kayınvalidemi aradım bir haber var mı diye. Kayınvalidem de "kızım bende otele geldim, eşin burada gelenlerle ilgileniyor. Müdürü ve iş arkadaşları da burada. Bizde alışveriş yapacağız birazdan gelenler için" dedi. O kadar üzüldüm ki, kv araba sürmeyi bilmiyor muhtemelen eşim almaya gitmiştir. Bende orada olmak ve gelen kişilere yardımcı olmak isterdim. Herkes orada yardım ediyor ben ise evde tek başıma oturuyorum. Her şeyi geçtim eşim annesine karıma da haber ver isterse gelsin diyemez miydi? Kafam allak bullak oldu. Kim haklı kim haksız bilemiyorum. Sizce hamile olduğum için ben mi olayları fazla abartıyorum yoksa haklı mıyım?
Tartışma anında kasıklarımda yoğun ağrı hissettiğimi gördü,
Senin gerçekten ağrın düşük tehlikeni düşünmen olsa saydığın saçmalıkların hiçbirini yapmazsın. Düpedüz şımarıklık bu, ilgi çekme çabası. Yaş büyümüş ama sen büyümemiş bir de çocuk yapmaya kalkmışsınHerkese merhaba, ben 10 haftalık hamileyim. Depremin yaşandığı ilk gün çok kötü oldum, eşimin akrabaları vardı deprem bölgesinde, haber alamadık o anki panikle kasıklarıma ağrılar saplandı. Bebeğe bir şey oluyor sandım hastaneye gittik. Bebek iyiydi çok şükür. Ama doktor düşük önleyici ilaç yazdı. O günden sonra bebeğim için iyi olmaya gayret gösteriyorum elimden geldiğince tabi.
Son iki gündür de çok kötü bel ağrım var, belim tutuldu. Nedenini bilmiyorum ama çok ağrıyor, eğilip kalkarken çok zorlanıyorum. Bugün ev işi yapacaktım, kahvaltı yaptık eşimle, ardından masayı toplamaya başladım ama eşim telefonunu eline alıp kanepeye uzandı. Bende eşime dedim ki insan bir el atar. Eşim de "canım bırak biraz oturalım sonra yaparız, belin de ağrıyor otur uzan biraz" dedi. Ama mutfağı öyle dağınık görmek içime sinmedi. Başladım mutfağı temizlemeye, zor eğilip kalktım belimin acısından, üstelik hamileyim de. Eşim ise karşımda koltukta telefonuyla ilgileniyor. O kadar sinirlerim bozuldu ki, ağlamaya başladım. Mutfak temizliğini bitirmeme yakın eşim ağladığımı gördü ve "ne oldu canım çok mu ağrın var" dedi. Bende bağırmaya başladım nasıl bu kadar duyarsız olabiliyorsun sana inanamıyorum yazıklar olsun dedim. Ben böyle çıkışınca birkaç kez özür diledi sarılmaya çalıştı bebeğimizi düşün kendini üzme dedi ama ittim kendisini. Şu an konuşmak istemiyorum bana dokunma falan dedim. Aradan yarım saat geçti tekrar koşarak yanıma geldi sarıldı. Bırak dedim şu an seninle iletişime geçmek istemiyorum diye üsteledim. Bu sefer de "ben sana sonra beraber yaparız demedim mi, illa benim dediğimin aksini yapacaksın dimi, bu mutfak kaç gündür dağınık illa şu an mı toplaman gerekiyordu" diye çıkıştı.
Ardından hazırlandı ve kapıyı çarptı gitti. Daha da moralim bozuldu, kasıklarıma yine ağrı girdielimde olmadan çok üzüldüm. Normalde kahvaltıdan sonra eşimin memleketinden gelen depremzedelerin yanına gidecektik ziyarete, ama tek başına gitti. Annesini aradım, beraber gelecektik ama eşim bir şey demeden evden çıktı gitti dedim. Annesi de "kızım acil telefon geldi deprem bölgesinden insanlar gelmiş onları otellere yerleştireceklermiş o yüzden acele edip haber vermeden çıkmıştır" dedi. Sen benim yanıma gelmek ister misin dedi hayır dedim. Aradan bir saat geçti, tekrar kayınvalidemi aradım bir haber var mı diye. Kayınvalidem de "kızım bende otele geldim, eşin burada gelenlerle ilgileniyor. Müdürü ve iş arkadaşları da burada. Bizde alışveriş yapacağız birazdan gelenler için" dedi. O kadar üzüldüm ki, kv araba sürmeyi bilmiyor muhtemelen eşim almaya gitmiştir. Bende orada olmak ve gelen kişilere yardımcı olmak isterdim. Herkes orada yardım ediyor ben ise evde tek başıma oturuyorum. Her şeyi geçtim eşim annesine karıma da haber ver isterse gelsin diyemez miydi? Kafam allak bullak oldu. Kim haklı kim haksız bilemiyorum. Sizce hamile olduğum için ben mi olayları fazla abartıyorum yoksa haklı mıyım?
Ben hamileyken ev işini aksatmadım bazı günler halsizdim uzandım hiç tınlamadım bir yandan hazırda 2 yaşında hareketli bebe varken temizlik falan hiç dip bucak dalmadım üstten üstten öyle hafif bir temizlikle 9 ay geçtiArkadaşlar tamam hamileliği abartmayalım ama bazı kişiler de aşırı derece sıradanlaştırmış.
"Düşük tehlikem vardı, yatmam gerekiyordu ama ben yatmadım , iş yaptım" diye övünenler var.
Bence bazı kişiler hamileliğinde veya doğum sonrasında aşırı yalnız bırakılıyor, eşi veya çevresi tarafından manevi desteği yeterince alamadığı için çok acımasız yorumlar yapıyorlar.
Bu yazdıklarımı konu sahibinden bağımsız yazıyorum. Bu konuya ilişkin değil.
Zaman zaman böyle yorumlar gördüğüm için yazıyorum.
Hamilelik elbette bir hastalık gibi nitelendirilemez ama fizyolojik ve psikolojik değişiklikler olduğu aşikar. Tehlikeli bir durumda veya doğum sonrasında dinlenmesi gereken insanın, kalkıp evinde hunharca yaptığı işleri övünerek anlatması tuhaf değil mi ? Ben maşallah demiyorum şahsen. Riskli bir durumda bu temizlikleri yaparken, eşleri ne yapıyordu diye düşünüyorum. Mecburi durumlar farklıdır. Yorumlarda mecburiyetten yaptım diye yazılmıyor o yüzden böyle söylüyorum.
Bende.Adam sizden bunalmış olabilir mi acaba ben okurken bunaldım zira
Sanırım benim eşim değişik 3 cocugum var 8 senedir evliyiz 10 kere ev supurmemistir benimde ağlamak hiç aklıma gelmedi yapsın tabi yardımcı olsun da sizinkiler kusura bakmayın abartı ağlamak falan ayrıca gelip özür dilemiş sonrasında. Ne güzel dertlerinizi var
Deprem olayları hamılelik hallerı derken sinirin bozulmustur az birazda duygusalsın, sakin kal ama gercekten sinir olacak bır durum gormedım ben, bosa uzme kendınıHerkese merhaba, ben 10 haftalık hamileyim. Depremin yaşandığı ilk gün çok kötü oldum, eşimin akrabaları vardı deprem bölgesinde, haber alamadık o anki panikle kasıklarıma ağrılar saplandı. Bebeğe bir şey oluyor sandım hastaneye gittik. Bebek iyiydi çok şükür. Ama doktor düşük önleyici ilaç yazdı. O günden sonra bebeğim için iyi olmaya gayret gösteriyorum elimden geldiğince tabi.
Son iki gündür de çok kötü bel ağrım var, belim tutuldu. Nedenini bilmiyorum ama çok ağrıyor, eğilip kalkarken çok zorlanıyorum. Bugün ev işi yapacaktım, kahvaltı yaptık eşimle, ardından masayı toplamaya başladım ama eşim telefonunu eline alıp kanepeye uzandı. Bende eşime dedim ki insan bir el atar. Eşim de "canım bırak biraz oturalım sonra yaparız, belin de ağrıyor otur uzan biraz" dedi. Ama mutfağı öyle dağınık görmek içime sinmedi. Başladım mutfağı temizlemeye, zor eğilip kalktım belimin acısından, üstelik hamileyim de. Eşim ise karşımda koltukta telefonuyla ilgileniyor. O kadar sinirlerim bozuldu ki, ağlamaya başladım. Mutfak temizliğini bitirmeme yakın eşim ağladığımı gördü ve "ne oldu canım çok mu ağrın var" dedi. Bende bağırmaya başladım nasıl bu kadar duyarsız olabiliyorsun sana inanamıyorum yazıklar olsun dedim. Ben böyle çıkışınca birkaç kez özür diledi sarılmaya çalıştı bebeğimizi düşün kendini üzme dedi ama ittim kendisini. Şu an konuşmak istemiyorum bana dokunma falan dedim. Aradan yarım saat geçti tekrar koşarak yanıma geldi sarıldı. Bırak dedim şu an seninle iletişime geçmek istemiyorum diye üsteledim. Bu sefer de "ben sana sonra beraber yaparız demedim mi, illa benim dediğimin aksini yapacaksın dimi, bu mutfak kaç gündür dağınık illa şu an mı toplaman gerekiyordu" diye çıkıştı.
Ardından hazırlandı ve kapıyı çarptı gitti. Daha da moralim bozuldu, kasıklarıma yine ağrı girdielimde olmadan çok üzüldüm. Normalde kahvaltıdan sonra eşimin memleketinden gelen depremzedelerin yanına gidecektik ziyarete, ama tek başına gitti. Annesini aradım, beraber gelecektik ama eşim bir şey demeden evden çıktı gitti dedim. Annesi de "kızım acil telefon geldi deprem bölgesinden insanlar gelmiş onları otellere yerleştireceklermiş o yüzden acele edip haber vermeden çıkmıştır" dedi. Sen benim yanıma gelmek ister misin dedi hayır dedim. Aradan bir saat geçti, tekrar kayınvalidemi aradım bir haber var mı diye. Kayınvalidem de "kızım bende otele geldim, eşin burada gelenlerle ilgileniyor. Müdürü ve iş arkadaşları da burada. Bizde alışveriş yapacağız birazdan gelenler için" dedi. O kadar üzüldüm ki, kv araba sürmeyi bilmiyor muhtemelen eşim almaya gitmiştir. Bende orada olmak ve gelen kişilere yardımcı olmak isterdim. Herkes orada yardım ediyor ben ise evde tek başıma oturuyorum. Her şeyi geçtim eşim annesine karıma da haber ver isterse gelsin diyemez miydi? Kafam allak bullak oldu. Kim haklı kim haksız bilemiyorum. Sizce hamile olduğum için ben mi olayları fazla abartıyorum yoksa haklı mıyım?
Hanımefendi orada tek bir akrabam yok günlerdir kendimi paralıyorum. İnsan olan için çok normal bir tepki bu. İçimiz yanıyor. Paralanıyoruz. Kaldı ki büyük marmara depremi de tetiklendi. Marmarada akrabanız var mı ? Siz paralanma hakkınızı onlara mı saklıyorsunuz ?eşinizin akrabaları için hamile halinizle niye kendinizi paralıyorsunuz anlamadım. yatın dinlenin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?