Biraz uzun olacak farkındayım, anlayabileceğiniz türden anlatmaya çalışacağım. Biz evlenirken hali hazırda eşim ev kredisi ödüyordu. Zamanında ev alırken ablası 30 bin para vermiş. Eşim de bunun karşılığında düğününde eşyalar almış düğün salonunun parasının yarısını ödemiş,koluma bilezik takmış , çocuğuna bir sürü şey yapmış. Evlendigimizde görümcem çeyrek dahi takmadı, eşimin aldığı bileziğin birini vermişler onu taktı. Takmak zorunda da değildi ilgilenmedim ama evlendik eşimin ara ara ablasına min. 1000 tl para gönderdiğini farkettim. Enistesinin kendi isi vardi dogru durust para kazanamiyordu, ablası da işten çıkmıştı ona rağmen krediye girip araba aldı. Kasko vs ödeyemeyince tekrar eşimi aradı ablası. Hatta anne ve babası emekli olmasına ve babasının çalışıyor olmasına rağmen ailesinin de faturalarını ödüyor esim. K.validem de para biriktirip sürekli destek oluyor zaten onlara. Bu arada esi de görümcem de ise girdi.
Neyse hamile olduğumu öğrendik, ben çalışmaya devam ediyorum tabi. Ardından eşimin ablasının da 2. 'ye hamile kaldi. Bende bebek icin bu zamana kadar eşimin borcu var harcı var diyerek ne hastane de 1 kuruş odettim ne de çocuğun eşyasını aldırdım. Şu zamana kadar aldığı tek şey 1.500 verdiği bebek arabası. Ufak tefek eksikleri kaldi esimde ocak ayindaki ikramiye ile ben alicam demisti. Kayinvalidem de ben adak adadım odasını ben alicam dedi, sadece dolap ve yatak için yüklü bir miktara anlaştı. Çok az bi miktar kapora bıraktı, geri kalan kısım teslimatta diye anlaştık. Bu cumartesi gelecek inşaallah odamız dün k.validem paranın büyük bi kısmını verdi aslında tamamlamıştım ama ablan hastane de test yaptiramamis parasi yokmus bi kismini ona verdim o yuzden eksik dedi, hay hay dedik. Sonuçta zorlamadık onu alsın diye, parasını vermek zorunda da değildi benim kizdigim nokta bize danışmadan yüksek bir meblağ a anlaşması. Yine de biriktiremezse zaten öderdik oda verdi büyük bi kısmını sağolsun. Ama eşim annesi ablasindan bahsedince yok bu parayı ona ver, bizim ihtiyacımız yok, ben ablama destek oluyorum arada zaten vs dedi. (Bu arada bi saat önce bana cocukla ilgili biseylere bakarken kısıtlı paramız var, çok lükse kaçma dedi) bu arada esim ikramiyesiz maasiyla birsey yapamiyor cebine para kalmiyor nerdeyse kredi odemekten. neyse çıktık annesinden eve gidiyoruz annen ne kadar verdi şimdi, ne kadar koyacağız üstüne dedim, sen düşünme bunları ablama da göndereceğim dedi. Ee hani eksikleri alacaktık dedim, onları da alacağız merak etme benim param hepsine yeter dedi. Ee hani paramız kısıtlıydı. Geceden beri tavirliydim biraz önce de konuştuk biraz sürttüştük. Zaten annenin faturalarını ödüyorsun annen destek oluyor diyorum, müdahil olma bu konulara, ben ev alırken ablam para verdi ben ona yapmazsam nankörlük olur diyo. Iyi de dedim nereye kadar, cocugumuzz olacak ben hastane parasini düşünüyorum o başkalarını. Onun ailesine destek olması yüzünden dışarı çıkıp kahvaltı yapalım bile diyemiyorum aman cebinde para yok diye. Ben mi yanlış düşünüyorum Allah aşkına? Siz olsaydınız tavrınız ne olurdu?
Biraz ağlayın bizde de para yok, çok sıkışığız falan diye. Bu kadar sık ve çeşitli kişilerce aranmanız çok anormal.
