Herkese iyi günler. Yardımlarınızı ümit ederek konuya geçiyorum.
Konu başlığında da belirttiğim gibi ben 3 aylık bir görümceyim. Abimle eşinin evlilik süreçlerinde sorunlar oldu. Nişan attılar, sonra bir anda beklenmedik şekilde evlendiler. Aileler anlaşamadı. Abimin ailesini, yani bizi beğenmediler aslında.
Neyse ben asıl sorunuma geçiyorum. Abimin eşi beni küçük görüyor. Öyle hissetmiyorum gerçekten küçük görüyor. Bunu bana kendisi söyledi. O zaman düğün haftalarıydı. Bana durduk yere o kadar çok şey söyledi ki. Bunları burada anlatmaya çekiniyorum. Ama söylediği şeyler benim benliğimi o kadar sarstı ki... Sessiz kaldım. Ben bütün gün intihar etmeyi düşündüm. Çünkü o sözleri benim varlığımı, kişiliğimi sorgulatan sözlerdi. Ben bütün gün ağladım ama bir yandan da insanlara belli etmemeye çalışarak. Bana söylediği o hakaretleri, belki kendince iyiliğim için söylediğini düşünse de, beni sarsan o sözleri hakaret olarak görüyorum ben. Neyse ben araları bozulmasın diye kimseye anlatmadım.
Şimdi ben size şunu sormak istiyorum. Kendisi evimize geliyor. Yani mecburen gelecek. Ben onu her gördüğümde o düşünceleri aklıma geliyor. Aynı yaştayız bu arada. Benden büyük olsa belki bu kadar sarsılmazdım. Eve geldiği zaman ben onla iyi geçinmeye çalışıyorum. Kendisi evimizin düzeni, temizliği ile ilgili eleştirilerde bulunuyor. Tabiri caizse bana temizlik yapmayı öğretiyor. Bu da benim zoruma gidiyor. Abim bile evimizin düzenini eleştiriyor, annemi, beni beğenmiyor. Bana bazen kötü kötü bakıyor. Ben patlayacak gibi oluyorum, bağıra bağıra ağlayasım geliyor.2 gün kalıp gidecekler ama ben içimden bir an önce gitsinler diye dua ediyorum. Allahım beni fitne çıkarmaktan koru, bana yardım et diye. Çünkü ben sessiz biriyim ama ona cavap versem altta kalacak biri değil, kavga olacak diye huzurları bozulacak diiye korkuyorum.
Geceleri yastığa basşımı koyduğumda o sözler yüzünden ağlıyorum. Zoruma gidiyor aşağılamak. Sizce susmalı mıyım? Nasıl davranmalıyım. İçimde tutmak çok ağır geliyor.
