Sanırım şimdiye değin yapılan en güzel yorum bu oldu. Fakat, ben ilk aşık olma noktasında kendimi durdururdum, özelliklede bu yazdıklarınızı okuduktan sonra. Eskiden bilgiye, deneyime açılan her kapı kapalı iken olsa, beyaz atlı hayaline kapılmayı yanlış karşılamazdım. Fakat artık, sizin gibi yaşayıp birebir en ufak, şahsen benim aklıma gelmeyecek ayrıntıları yazanlar varken, neden aklım yerine duygularımı seçerek acizlik yapayım... Yazınızı okurken bile insan, "ne dert ama..." diye düşünüyor iken, bir de bile bile bu yola girmek var. Kendimi parmaklıklar ardına sokmam. Sorunda o ya. İlişkilerden öte zevkler olsaydı eğer, kimse parmaklıkları tercih etmezdi.