Genç Şişkolar Zayıflama Kampı

Çok ilgisiz bıraktım burayı ama zaten herkesin istediği gibi takılabileceği bir topic olsun diye açmıştım. Birkaç kişinin işine yaradıysa ne mutlu bana.
Geçtiğimiz iki ayda sülalemizden 2 kişi vefat etti. Biri hanemizden biri de hanemizden sayılacak kadar yakından. Ben psikolojik buhranlarım, gelecek planlarımda yaşanan çökmeler vs derken hiç kendimi düşünecek vaktim olmadı.
Yine müsait oldukça uğrayacağım. Azimli kızlardan örnek almaya, motive olmaya ihtiyacım var.
 
Yahu ne zormuş zayıflamak. Kendimi bildim bileli diyet yapıp hayalimdeki görüntüye kavuşmaya çalışıyorum. Öyle olursam hayatı doya doya yaşarım, mutlu olurum diye düşünüyorum. 1 kez olsun sonunu getirip de göremedim nasıl oluyormus öğrenemedim. Bıktım artık kendimden. Herkes beni azimli, kararlı sanıyor. Oysa ki tuttuğunu koparamayan, başladığını bitiremeyen kadının biriyim.
 
Sağol canım benim artık şu ölüm psikolojisinden kurtulmak istiyorum. Umarım bir an önce düzelirim


bende 1.bucuk yıl once yakın bır arkadasımı kaybettım.. hala aklımda hala ınandınmı de ınanmıyorum.. aylarca cıkıp gelse dedım.. hayat hala anlamsız bos gelıyor ölüp gidicegımız dunyaya ugrasıyoruz dusuncesı hep aklımda.. uzuntusune yokluguna acısına alısıyorsun da ölüm düşüncesinin getirileriyle yasama tutunmak arasındakı celıskı ınsanı bulanıklastırıyor.. ha birde özlemin tarifi yok..

umarım düzelirsiniz..
 
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için herkes bir gün yaşayacak bu acıyı. Olsun yanındakilerin değerini bilmeyi öğretiyor insana..
 
Bu arada sonunda 1 Haziran'da diyete başlamaya karar verdim. Bu sene çok kötü bir seneydi, ne umutlarla başladım Eylül'de.. Şimdi ne hale geldim. Toparlanmam gerek. Önce diyet - spor, sonra ders. Bunları çözdükten sonra benden huzurlusu yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…