Sizi hatırladım, daha önce de konu açmıştınız.Kocanızın döneceğini düşünüyordunuz ama dönmedi işte...
Yaşadığınız kötü şeyler, ailenizin içinde bulunduğu durum, fazla sorumluluk altında olmanız pişman hissettiriyor.
Ama adam size resmen cehennem azabı yaşatmış okurken ne zaman "öldüm" diyeceksiniz diye bekledim...
Şu an iyi bir hayatınız olsa aklınıza bile gelmeyeceğine eminim..
Öncelikle üzerinizdeki sorumlulukları atarak başlayın işe. Ailem ailem diyorsunuz da, anne baba hadi muhtaç olabilir ama kardeşleriniz eli kolu tutan insanlar siz neden bu kadar yardım edip onların borcunu ödüyorsunuz anlayamadım? İşe girsin çalışsın ödesinler size ne oluyor? Kimse sizi düşünüyor mu? Neden üstünüze vazife olmayan sorumluluklar üretiyorsunuz kendinize? Üstelik alıştırmışsınız da.Sizin önceliğiniz çocuklarınız. Anne babanızdan bile önce çocuklarınız gelir. Sizin gibi iki çocuk sahibi boşanmış bir kadının çok bencil olması gerekir, kimse sizi düşünüyor mu ki de siz düşüneceksiniz??
Bence öncelikle sorumluluklarınızı atın üstünüzden emin olun siz yardım etseniz de etmeseniz de kimse acından ölmez. Siz nasıl çalışıp cabalayıp çareler üretiyorsanız onlar da üretir.
Hayatınızı sadeleştirin , kendinize ve çocuklarınıza odaklanın, bu kısa hayatta milletin yükünü çekmeyin.
