Çok haklısın inan ben de sinirden güldüm ve üzerine ağladım. Aynaya baktım kendime dedim ki sen kendini ne hale düşürdün? Adam dün sana el kaldırdı, bugün patates soruyor. Ben patates oldum zaten? O an anladım aslında bu kadar salak yerine konulduğumu. Genelde böyle sözlü kavgalar ettiğimizde içeriğinde şiddet olmazdı ve ertesi gün sarılıp barışıp hiçbir şey yokmuş gibi devam ederdik. Üzerine az konuşulup sonra yine aynı şeyler olurdu. Ama bu kez son olmalı. Cesaretimi toplamalıyım gibi hissediyorum ama yeni bir hayat fikri korkutuyor. Aslında çakışıyorum mesleğim var. Feminist ruhluyum ama demek ki benim gibi bir insanın da başına gelebiliyormuş. :))) Yıllarca psikolojik kavgalarla birbirimizi tahrik ettik. Ama boşanmadık. Çünkü başka ne yapacağım? “Sırf böyle sebepten boşanmak olmaz” yaklaşımı var ya hani. Yukarıda bir arkadaş da bahsetmiş, ülkemizde şiddet alkol kumar olmadan boşanmak garipseniyor gibi. Aynen öyle bir durum var. Ama şuan bir şey yapmalıyım artık bu son nokta oldu. Patates mesajının bu kadar felsefik olabileceğini düşünmemiştim.
Bence iz vs varsa git darp raporu al uzaklaştırma çıkarAslında Fiziksel şiddet hiç olmamıştı hep duygusal şiddete uğradım yıllarca hakaret eleştiri vs…
Diyelim demesine de ne zamana kadar bu polyannacılığı oynayacağız siz ölene kadar mı?Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Ergenliğini dahi tamamlamayı beceremeyen evlenmiş birde.Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi.
Siz kendinizi umursamıyorken onun umursamaması mı garip? Sizi insan yerine koymadığı, he he diye lafı geçiştimrsinden belli zaten. Olayı idrak etmek yerine adamın yanına gidip içindeki ayıyı iyice uyandırmışsınız. Tüm bunları kendinize yaşatmak yerine sizi bu raddeye getiren adamla niye evli kalmayı tercih ediyorsunuz. Çocuğum babasına düşkün cümleniz zaten BEN BOŞANMAM havasında. 2 yaşındaki çocuk ne kadar düşkün olacak Allah aşkına. Sizin yediğiniz dayaktan daha mı önceki bu ilişki?Bana şimdi mesaj atmış; PATATESİMİZ VAR MI? Yazmış. Arkadaşlar ben kafayı yemek üzereyim herhalde dünkü olayları atlatmadan bana bunu sorabilme genişliğine sahip. Sorun bende mi? Ne yapmam lazım şuan? Tekrar gelince kavga etmek istemiyorum ama şaka gibi!
Bu arada arkadaşlar objektif yorumlarınız için teşekkür ederim. Benim kulaklığı almam çok yanlış bir hareket Bunun farkındayım tekrar teşekkürler. Fakat attığı mesajdan ne kadar umursamaz ruhsuz bir insan olduğunu anlıyorsunuzdur.
Ben hiçbir şeye bu kadar sinirden gülmedim. Dün şiddetle kavga ettiğimiz adam bana patates soruyor. Ben bu kadar önemsizim demek ki ya. Ben gerçekten ne yapacağım? Şimdi oturup tekrar konuşsam amma uzattın diyecek şaka gibi ya gerçekten.
Patatesi abinle soyar artık terbiyesiz adam.Teşekkür ederim hepinize sizden duymak bir nebze rahatlattı. Çünkü beni hep sindirdi. Şimdi abimi çağırdım onunla konuşacağım. Duyunca çok şaşırdı hemen geliyorum dedi.
Niye abinizi cagirdiniz? Can guvenliginiz mi yok? Ne yapacak abiniz? Ne çocukça hareketler bunlar. Kocanizin kulağını mi çekecek?Teşekkür ederim hepinize sizden duymak bir nebze rahatlattı. Çünkü beni hep sindirdi. Şimdi abimi çağırdım onunla konuşacağım. Duyunca çok şaşırdı hemen geliyorum dedi.
Haklı da olsanız.Birkere sizde de hata var.Sonra konuşalım demiş.Kulakligi yere firlatmalar bunlar zaten kavga başlangıcı ki.Esinizin dayagini savunmuyorum ama oda durduk yere sizinle kavga etmemiş.Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:
Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Bana şimdi mesaj atmış; PATATESİMİZ VAR MI? Yazmış. Arkadaşlar ben kafayı yemek üzereyim herhalde dünkü olayları atlatmadan bana bunu sorabilme genişliğine sahip. Sorun bende mi? Ne yapmam lazım şuan? Tekrar gelince kavga etmek istemiyorum ama şaka gibi!
Bu arada arkadaşlar objektif yorumlarınız için teşekkür ederim. Benim kulaklığı almam çok yanlış bir hareket Bunun farkındayım tekrar teşekkürler. Fakat attığı mesajdan ne kadar umursamaz ruhsuz bir insan olduğunu anlıyorsunuzdur.
Ben hiçbir şeye bu kadar sinirden gülmedim. Dün şiddetle kavga ettiğimiz adam bana patates soruyor. Ben bu kadar önemsizim demek ki ya. Ben gerçekten ne yapacağım? Şimdi oturup tekrar konuşsam amma uzattın diyecek şaka gibi ya gerçekten.
Eşin tartismamak için başka odaya gitmiş. Üzerine sen gitmişsin. Evet adamın yaptığı hareket asla doğru değil. Ama böyle durumlarda eşler birbirine bukadar yukselmisken yanlış davranmamak adına birbirinden uzaklasmali. Sakinken tekrar konuşabilirsinizKızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:
Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Okumadım, başlığa hitaben söylüyorum.Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:
Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Siz resmen sizi görsün, duysun diye çırpınmışsınız. Dünkü olaylarla ilgisi yok bence, genel anlamda ilgisine sevgisine o kadar muhtaç hale getirmiş ki sizi siz de hırçınlaşmışsınız. Keşke işler bu raddeye gelmeden konuşabilsrydiniz.Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:
Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…