Fiziksel şiddetin nedeni ve derecesi…

Ya bunu lutfen yapmayin. Esinizin yaptigi kabul edilir bisey degil. O kismi zaten herkes yazmis daha o konuya girmiycem. Ama o an tartismak istemeyip konuyu kapatmaya calisan insanin nolur ustune gitmeyin. Bunu bana esim yapiyo zaman zaman. Uzatma tamam su an konusmak istemiyorum dedigim noktada ustume geldikce ben 1 kez evden ciktim gittim. 1 kez de elimde ki tabagi kirdim. Yani sınırı var her bireyin. Evli olmak o sinirlari kosulsuz ihlal etme hakjini vermemeli kimseye. Konusmak istemiyosam karsimda ki saygi duymali ya. Delirtiyo bu his beni.
 
Evliligimin basindan beri kendime kurallar koydum.
Bunlardan biri de esim sinirli ise, ikincisi ikimizde birbirimize yükseliyor isek ya odadan çıkıyorum ya da susuyorum.
Sakinleşince konuşmam gerekeni konuşuyorum.

Eğer olayı uzatırsam, ya da odadan çıktı arkasından gidip konuşursam olay başka boyutlara gelecek Allahım emri çünkü o sinirle insan bişey görmez, ağzından çıkanı da kulağı duymaz.

İyice sakınleşince oturup konuşun, bitirecek iseniz bişeyler bitti diyor isenizde gerginliği en az noktaya getirin, yüzyüze evladınız için bir araya geldiginizde pozitif olursunuz.
 
Keşke o an kadese basıp polisler gelince şimdi de sen bunu ağlayarak günlüğüne yaz diyebilseydiniz. Ahh ahh nolur çocuğu bahane edip sineye çekmeyin. Çocuğunuzun annesine psikolojik-fiziksel şiddet uygulayan babayla büyümesinden daha kötü ne olabilir bunu bi düşünün
 
fiziksel şiddet sözlü şiddet hepsi var ay Allahım ya nefret ediyorum böyle adamlardan bende evliyken maruz kaldım ve sonunda aldatıldım en son boşadım
 
Birbirinize tahammülünüz bitmiş ve sizde ateşe korla gidiyorsunuz. Ben arada bir sevgi kırıntısı göremedim. Boşanmak her ikiniz içinde daha hayırlı. Aksi takirde birbirinize büyük zararlar verebilirsiniz.
 
Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:

Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
İkinizde birbirinize şiddet uygulamışsınız. Şiddet sadece fiziksel ve psikolojik zarar verme değildir. Birbirinizin özel alanına saygı duymamak da bir şiddettir. Sizin kulaklığı alıp yere atmışsınız bana kalırsa bu da bir şiddet. Konuşmak istemeyen ve sinirli bir insanla zaten ne kadar sağlıklı iletişim kurabilecektiniz ki? Kaldı ki eşinizin yaptığı ve söylediği söz 15 yaşında ergen bir erkeğin kardeşine davranışı gibi geldi bana. Eşiniz başlı başına zaten hatalı ama sizin de kendinizi eleştirmeniz gereken konular var bence.
 
Kızlar merhaba nasılsınız?
Bir gün buraya böyle bir konuda yazacağım aklımın ucundan geçmezdi.
Dün ilk kez eşim dediğim kişiden fiziksel şisdet gördüm! Ne yapmalıyım o kadar kırgınım ki…
Olayın başını anlatıyorum: bir konu konuşuyorduk tamam tamam anladım daha fazla anlatma tarzında ters bir tepki verdi. Dedim ki sürekli aynı şeyi sorduğun için tane tane anlatıyorum niye lafınımı ağzıma tıkıyorsun. Seninle bişey konuşamayacak mıyım? Tamam anladım diyorum ne uzatıyorsun detayları vs diyerek benim canımı sıktı. Ben de kızdım. Belki canım konuşmak istiyor, belki anlatmak istiyorum ne diye benim sözümü kesip lafı bitirmeme izin vermiyorsun? Vs diye tartışmaya başladık. Konu o kadar uzadı ki artık bana hakaretler etmeye başladı. Sen beni hiç dinlemiyorsun, anca başkalarına kibarsın. Ama bana gelince böyle abuk sabuk kaba tavırların var dedim. Böyle uzadı muhabbet. Of puf diye çekti gitti. Ben bu durumu yediremedim. Çünkü benim anlatacaklarıma bu kadar mı sabrı yok? Bu kadar mı önemim yok? O kadar kırıldım ki. Çalışma odasına gittim, bilgisayarda oturuyor. Ben geldim konuşabilir miyiz dedim. Hayır dedi kulaklığını taktı. Ya dedim çıkar şunu sadece bir şey sorucam sen bana hiç mi önem vermiyorsun dedim. Git başımdan defol konuşmak istemiyorum, şuan konuşmayacağım vs gibi yine ters ters tavırlar aldı. Ben de o kadar sinirlendim ki bir anda kulağındaki kulaklığı aldım yere attım. Bunun üzerine bir hışımla kalktı saçımdan tuttu kolumu sıktı ve beni odadan dışarıya fırlattı. Arkadaşlar inanamıyorum ya yazarken benim bu salak durumu yaşadğıma inanamıyorum. Ben kendimi hangi ara bu duruma düşürdüm? Gerçekten kulağından kulaklığı çıkarıp atmam buna sebep olur mu? Sonra da ağlayarak günlüğüne yaz dedi. Sen başlattın dedi. O kadar pisleşti ki nefret ediyorum kendisinden. Sıfır sevgi sıfır merhamet sıfır ilgi. Siz olsanız ne yaparsınız? Şuanda bütün bu yaşananlardan beni suçluyor, utanmadan da psikoloğa gitmen lazım diyor. Bunu bir hakaret olarak görüyor. Yani gerçekten nutkum tutuldu. Senden boşanıcam dedim. Önce psikolojik sonra fiziksel şiddet uyguladın dedim. Şu durumu siz nasıl değerlendiriyorsunuz? Ne yapılır?
Kendimi tanıtayım:

Ben 5 yıllık evliyim 2 yaşında kızım var. Eşimle Home office çalışıyoruz. Ben günlük işlerin yükü altında ezilmişken o da bütün gün bilgisayarda çalışıyor. Akşam da yemek yiyoruz 3-4 saat takılıyoruz sonra yine bilgisayara geçiyor. İkimizin arasındaki ilişki artık o kadar sıkıcı ve durağan ki artık sadece zaman geçiriyoruz gibi hissediyorum. Bir de bu anlayışsızlık ve bana olan sürekli bıkmış tavrından çok sıkıldım. Çocuğumu da alıp gitmek istiyorum. Ama çocuğum da onayı bağlı o da çocuğuna bağlı. Sırf çocuk için idare ediyorum diyelim…
Evliliği boyunca şiddete maruz kaldım. İlk şiddeti böyle başladı sonra arttı. Tepkısız kalmayın. Iyı bışı yaptıgını sanıp her tartısmada şiddete başvuracaktır.
 
X