- 22 Kasım 2014
- 2.135
- 3.203
Keske bastan yok deseydiniz, şans vermeseydiniz. Ya aşık olursam diye dusunmeliydiniz yada qgirdan almaliydiniz.Herkese merhaba, ben 47 yaşında daha önce hiç evlenmemiş bir bayanım. Şimdi sorunum şu yaklaşık 10 ay önce hayatıma 32 yaşında birini aldım. Kendisi şuan 33 yaşında. İkimiz aynı kurumda memuruz. İlişkimiz bundan 10 ay önce başladı kendisi gelip bana karşı duygularını söyledi. başta olmaz desem de sonradan şans vermeyi seçtim. Hatta o zamanlar buraya da bir konu açmıştım. Ancak ne üyelik şifremi hatırlıyorum ne de kullanıcı adımı o nedenle o üyeliğime ulaşamadım. neyse konuya devam edecek olursam. Bu şahıs 20 yaşındayken bizim kuruma girmişti. Lise kpss ile o zamanlar öğrenci idi okuyordu sonra okulunu bitirince kurum içindeki sınavı kazanıp bilgisayar mühendisliği kadrosuna yerleşmişti. Bende veri hazırlamacıyım. yani ikimizde memuruz.
10 aydır birlikteyiz ve gerçekten çok mutluyuz. Karakteri çok düzgün biri azimli çalışkan dürüst biri. Hem duygusal olarak hemde düşünce yapısı olarak çok iyi anlaşıyoruz. Sorun şurada başlıyor. Bu adam biz ilk görüştüğümüzden bu yana niyetim ciddi diyordu ve geçenlerde beni artık yeterince tanıdığını ve ciddi adımlar atmak istediğini söyledi. Ancak ben bu işin sonunu pek iyi göremiyorum bu kadar yaş farkı ve en önemlisi aileler büyük tepki gösterir diye tahmin ediyorum. Sizce bu işin sonu nasıl olur? Kafam çok karışık. Ailelere nasıl söylemeliyiz? Özellikle kendi ailemin bu konuda büyük sıkıntı çıkaracağını çok iyi biliyorum. bu iş daha da ciddiye binmeden ayrılalım diyeceğim ama hem kendim çok üzüleceğim hemde onu çok üzerim. Çünkü evlilikle, benimle ilgili çok güzel ve masum hayalleri var yarı yolda bırakmak istemiyorum. Bana bir akıl verin kızlar. Ne yapmalıyım.
Baglandiktan sonra ayrilmak da zor.
Birbirinizi bile bile uzeceksiniz simdi ;(