Sinirden girilen gereksiz ayrıntılardan karıştık bizde.
Yok bu adamın psikolojisi iyi değil ozaman. Uzman desteği falan kabul ederse ne ala. Ne biliyim genelde farklı ülkelere giden insanlar da bunalıma falan giriyor ya belki öyle bişey dir. Evliliğe alışma süreci falan da ekleninceYarejani
Keşke konuda yazsaydınızÇok hoşsunuz:) tepkiler gelince çalışıyor demedim. Çalışma izni yok ama tercümanlık gibi part time işler yapıyor
Bence ama eşin daimi bir işe gidip gelse daha iyi olurTeşekkür ederim yorumlarınız için. Yanlış bir karar vermek istemiyorum. Böyle kocadan ayrılır mı insan baskılarını o kadar çok görünce insan. O kdar ev işlerine yardımcı bir kocaya kimse toz kondurmuyor etrafımda. Ne desem inanmıyorlar, yok canım inanmam diyorlar arkadaşlarım da. Kimin ne yaşadığını herkes kendi bilir. İş bulunca meşgul olacak tamam, özgüveni yerine gelecek ama. Saygı unsuru nereye gidecek, o sanki çok temel bişey ve yoksa yoktur gibi geliyor
biraz kendi konu mu görsemde ona iş bulması için yardım et..yine yanında ol psikolojiniz ikinizide muhtemelen bozuk dayanmaya çalış...iyilike yol göster.kocan sonuçta bu aralar bunların yaşanması normal bence..o böyle bir adam değilse böyle yapmaya devam etmez..hep böyle olsaydı neyse dicektim..imtihan dünyasındayız..unutma herkes bişeylerle sınanıyor..öfkeyle kalkma sen onu anlamaya çalış.iş bulsun hala aynı olursa o zaman bişeyleri düşünürüz..sabırlı ol.onada sabrı aşıla.Arkadaşlar, o kadaaar çok şey yaşadık ki evliliğimizde. Öncelikle seni sevenle evlen mantığıyla evlendim. Eşim bana aşıktı, ama ben onu insan olarak çok severek evlendim. Hala çok seviyorum, ne zaman kavga etsek birgün bile sürmeden hemen sarılırım. Çoook sevimli biri.
Bu arada ben çalışıyorum o şu an çalışmıyor. Çalışmamasını asla sorun etmiyorum, aksine çok güzel yemek yaptığı için hep yüreklendiriyorum. Hatta ne güzel, iş stresi, patron stresi yok keyfini sür diyorum hep.
Son zamanlarda o kadar çok saygısızlaştı ki bana karşı. Lan lu lun lu konuşmalar, küfretmeler, sandalyeyi kaldırıp başıma çarpmak istemeler falan..Bir de ben konuşmuyorum böyle durumlarda. Biliyor da durum daha da kötüleşmesin diye sessiz kalmayı tercih ettiğimi. Ama daha da hiddetleniyor. Normalde de kontrolsüz birisi. Ve babası da sürekli annesini aşağılar, hor görür. Hayatımı gerek ev işlerine yardım ederek gerek yemek yaparak o kadar kolaylaştırıyor ki ama öte yandan duygusal olarak hep zorlaştırıyor. Evliliklerde hep mi böyle olur dediğim o kadar çok durum var ki. Mesela biri çok çabalıyorsa birşeyde diğeri tam zıttı koyvermeyi mi tercih ediyor. Ya da biri gelecek kaygısıyla ev alayım diye tasarruf yaparken sürekli diğeri sürekli sefasını mı sürmek istiyor.
Kusura bakmayın. Kafam o kadar dağınık bulanık kiİki yıl önce de boşanma sürecine girmiştik. Geçen yıl devam etme kararı aldık ama o kararı aldığımızda da eşimde 'senin burnundan getireceğim havası' vardı. O karar öncesinde bana karşı çok dikkatli, özenli ve hassastı. Küfür zaten hiç etmezdi. Artık elimin altında mantığına mı girdi bilmiyorum. Güçlü bir karakter de değil. Belki kendince baskın olmaya çalışıyor ama cidden saçmalıyor. Devam etme kararından sonra hamile kaldım, düşük yaptım. O günlerde bile kendimi bırakıp eşimi toparlamakla uğraştım. İçim daralıyor, afedersiniz hiç anlamlı bütünsel(bu da neyse) bir anlatım olmadı.
Hani saygı yoksa evlilik bitmiştir deniliyor ya. Biz de gerçekten yok artık ve ben bunu kendime yediremiyorum. Üstelik nezakete o kadar dikkat ediyorum ki. Tavsiyelerinizi bekliyorum lütfen
Arkadaşlar, o kadaaar çok şey yaşadık ki evliliğimizde. Öncelikle seni sevenle evlen mantığıyla evlendim. Eşim bana aşıktı, ama ben onu insan olarak çok severek evlendim. Hala çok seviyorum, ne zaman kavga etsek birgün bile sürmeden hemen sarılırım. Çoook sevimli biri.
Bu arada ben çalışıyorum o şu an çalışmıyor. Çalışmamasını asla sorun etmiyorum, aksine çok güzel yemek yaptığı için hep yüreklendiriyorum. Hatta ne güzel, iş stresi, patron stresi yok keyfini sür diyorum hep.
Son zamanlarda o kadar çok saygısızlaştı ki bana karşı. Lan lu lun lu konuşmalar, küfretmeler, sandalyeyi kaldırıp başıma çarpmak istemeler falan..Bir de ben konuşmuyorum böyle durumlarda. Biliyor da durum daha da kötüleşmesin diye sessiz kalmayı tercih ettiğimi. Ama daha da hiddetleniyor. Normalde de kontrolsüz birisi. Ve babası da sürekli annesini aşağılar, hor görür. Hayatımı gerek ev işlerine yardım ederek gerek yemek yaparak o kadar kolaylaştırıyor ki ama öte yandan duygusal olarak hep zorlaştırıyor. Evliliklerde hep mi böyle olur dediğim o kadar çok durum var ki. Mesela biri çok çabalıyorsa birşeyde diğeri tam zıttı koyvermeyi mi tercih ediyor. Ya da biri gelecek kaygısıyla ev alayım diye tasarruf yaparken sürekli diğeri sürekli sefasını mı sürmek istiyor.
Kusura bakmayın. Kafam o kadar dağınık bulanık kiİki yıl önce de boşanma sürecine girmiştik. Geçen yıl devam etme kararı aldık ama o kararı aldığımızda da eşimde 'senin burnundan getireceğim havası' vardı. O karar öncesinde bana karşı çok dikkatli, özenli ve hassastı. Küfür zaten hiç etmezdi. Artık elimin altında mantığına mı girdi bilmiyorum. Güçlü bir karakter de değil. Belki kendince baskın olmaya çalışıyor ama cidden saçmalıyor. Devam etme kararından sonra hamile kaldım, düşük yaptım. O günlerde bile kendimi bırakıp eşimi toparlamakla uğraştım. İçim daralıyor, afedersiniz hiç anlamlı bütünsel(bu da neyse) bir anlatım olmadı.
Hani saygı yoksa evlilik bitmiştir deniliyor ya. Biz de gerçekten yok artık ve ben bunu kendime yediremiyorum. Üstelik nezakete o kadar dikkat ediyorum ki. Tavsiyelerinizi bekliyorum lütfen
Bunu kopyalakızlar..benim canım çok yanıyor.bir evlilik yaptım yanlışlarını gördüm ama düzelir dedim ailesini sevdim kendisinide sevdim..evlendik ama hiçbişey yolunda gitmedi.yine yanlışlarına devam etti.yalanları dolandırmaları parayla alıp veremdiği bir şeyler vardı ..kumarada eğilimliydi..hepsini affettim ta ki kendi yaptığı yanlışı yine yalanlarla kapatmaya çalışması son noktayı koydu.hiç güvenemedim ne zaman güvensem arkamı dönsem bişeyler yaptı 6 aydırda işssizdi.çok arıyordum çok takip etmeye çalışıyordum ne yapıyor diye.iş arıyorduk ona nitekim girdi bir yeere patronun verdiği az parayıda iddaaya yatırmış.işte patladığım nokta buydu.benimde suçlarım vardı onun yaptığı şeyleri düzeltmek için evlemiş gibi itip kalktım her şeyi battı çok azarladım çook.kendimden nefret ettim ..şimdi vicdan azabı çekiuyorum ama bu tepkilerim ondan dolayı onun karakterinin olmayışından dolayı öyleydi deselerde canım çok acıyor.açtım davayı boşanıyoruz.ev dağıldı. kabaca anlattım haklımıyım haksızmıyım bilmiyorum.ama dayanamadım yaptıklarından.sevsemde bir ömür boyu bu güvensizlikle devam edemedim.çünkü kendi ailesi dahil yapma dediler oğlum yapma böyle dala vera ..ama kimseyi dinlemedi.beni görmezler yakalamazlar diye yapabildiğini yapmış bir adam Allahtandanda korkmadı hiç..şimdi ne arıyor ne soruyor ne ailesi ne başka birileri.ama duydum rahatım demiş ailemle ben.işsz bir adamın psikolojisini dusunebilirmusunuz diyormuş ama ben onun işi varkende neler yaptığını biliyorum.
Daha önce bahsettiniz mi diye baktım ama bulamadım. Neden boşanma noktasına geldiniz daha önce?
Bir kere işsiz değil eşiniz. Tr den iyi para kazanıyor demişsiniz. Internet satış gibi bir işse zaten artık çoğu insan bu iş kolunu kullanıyor. Eşinizin bir işi olmaması dahilinde idi yaptığı yemek ve ev işleri ile ilgili söylediklerim. Ama yaptığı iş sizin gelirinizi düşürmüyor. Gelecek kaygısı yaratamıyor ise işsiz veya çalışmıyor diyemeyiz. Eşiniz ya psikolojik destek alacak veya beraber aile terapisi alacaksınız yada iyi bir rest ile sarsmanız gerekiyor. Evde is yemek yapması size psikolojik baskı veya siddet eğilimi izlenimi verip korkutma hakkı vermez. Evet hem eşini üzen hemde ev işine yardım etmeyen adamlar var ama siz neden en kötünün iyisini yasadığınız için kendinizi iyi hissedesiniz. Siz kötünün iyisi değilseniz eşinizin de olmaya hakkı yok.Teşekkür ederim yorumlarınız için. Yanlış bir karar vermek istemiyorum. Böyle kocadan ayrılır mı insan baskılarını o kadar çok görünce insan. O kdar ev işlerine yardımcı bir kocaya kimse toz kondurmuyor etrafımda. Ne desem inanmıyorlar, yok canım inanmam diyorlar arkadaşlarım da. Kimin ne yaşadığını herkes kendi bilir. İş bulunca meşgul olacak tamam, özgüveni yerine gelecek ama. Saygı unsuru nereye gidecek, o sanki çok temel bişey ve yoksa yoktur gibi geliyor
biraz kendi konu mu görsemde ona iş bulması için yardım et..yine yanında ol psikolojiniz ikinizide muhtemelen bozuk dayanmaya çalış...iyilike yol göster.kocan sonuçta bu aralar bunların yaşanması normal bence..o böyle bir adam değilse böyle yapmaya devam etmez..hep böyle olsaydı neyse dicektim..imtihan dünyasındayız..unutma herkes bişeylerle sınanıyor..öfkeyle kalkma sen onu anlamaya çalış.iş bulsun hala aynı olursa o zaman bişeyleri düşünürüz..sabırlı ol.onada sabrı aşıla.
işte ben bu anlattıklarınızı yaşadım baslarda destek sonra ikimizinde psikolojisinde çöküş ve bitiş ..sorumluluk sahibi olamadığı gibi yalan dolanla işler çevirmesi var olan parayıda yok etmesi kumarda.Ben erkek yemek yapmaz mı dedim. Yada kadın erkek işi yapmamalı mı dedim. Burdan bunu mu anladınız gerçekten.
Mesele baş edilmesi gereken zorluklarda gerekli mücadeleyi gösterip adam gibi davranmamak. Saçmalamak, kontrolsüzce saldırmak hakaret etmek.
Işte bu dedikleriniz için kendine güveni olan sorumluluk sahibi bir eş gerekir. Bu eş bu konuda erkek olan ise ilk göstergesi çalışması veya çalışmak için çaba sarfetmesi dir. Eşinin düzelmesi de senin elinde. Ya ona böyle tahammül edip birgün dayanamayacak bir olay yaşayacaksın. Yada hadi kalk bir işe gir artık diyeceksin çalışacak yada çalışmak ağar geldiği için yine sana yüklenecek.
Sevgili Mact, evde oturması bir yıllık bir süreç ki sonuçta uğraşları var boş değil. İstese alasıyla uğraş da bulur. Yüreklendirme konusunda da elimden geleni yaptım. Kendisi de farkında neyin ne oldupunun utandığından yüzüme bile bakamıyor. Ama bu aşağılama davranışı karakterinden kaynaklanan ve babadan gördüğü birşey en başından beri vardı. Şimdi ortam buldu bu davranışlarını sergilemek için meydan benim havasında. Bir de rahatı olumsuz kullandı. Benim adıma şartlar zorlaştıkça o daha da uçtu resmen. Çünkü zor benim işim kolay onun işi gibi. Bilemedim wallaEvde oturmaya calismamaya alisan erkek daha sonra hic calismiyor bir an once is bulup calissin ise dalsin kendinin de birseyler yapabildigine inansin yoksa size karsi olan tutumu degismeyecektir belkide size kendini yakisyiramadigi icin yani size layik olmadigini dusundugu icin size zarar veriyordur
işte seni anlıyorum çok beninkinin arkadaşı bile yoktu..o kadar pasifti..silikleşti gözümde bişeyleri basaramadığı için..yük hissetim sırtımda.evlilik niye vardır niye iki kişi hayatlarını birleştirir..benim yaşadığım evlilik değildi..bi çocuk büyütmek gibiydi.insanın dengini bulması çok önemliymiş..evlenmeden önce aa ne güzel her istediğimi yapıyor aa ne güzel bana hiç karışmıyor bana yardım eder dıye evlendim aama aynı evin içine girdim ki o temiz yüzllü insanın içinde yalan dolan ve çok pasiflik çıktı.bence kavganın bile bi değeri varmıs kavga ediceğin insan donanımlı olması lazımmış ki söylediklerine öenm verebiliyim.neyse ya hayaımdan çıkmış birini çokta yermek istemiyorum.ama canım çok acıdı nasıl geçicek ne zaman geçicek hiçbir fikrim yok..her seyı ama her seyı düşünmeden bir karar vermeni istemiyorum en son çaren boşanmak olsun ama daha sakın çocuk yapma..bir damla sevgin bile kalsa ona karsı bitince çok acı cekıyorsun.
Benim eşimin içki kumarla hiç eşi yok çok şükür ama çok müsrif, keyfine çok düşkün. Ama onu da kötü bi yere harcamaz. Yeme içme gezme kitap. Sorumsuz bir insan da denemez karar alma ve uygulamada yetersiz her türlü şeyde geçerli bu. Pasif işte. Saldırganlığı bile pasif şekilde. Pastaneden poğça seçerken bile yarım saat insanı bekletebilir hangisini alacağını belirlemek için. Bizdeki temel mesele kaybetme korkusunu yitirdi sanırım, bilemiyorum. Fazla rahat lakayıt davranıyor. Defalarca uyarmama, davranışının başında uyarmama rağmen ısrarla yapıyor. Bir de hatasını telafi etmeyi de bilmiyor. Ev temizleyip, ortalığı düzenliyor mesela bana gelip pişmanlığını sergileyip özür dileyeceğine. İyice küçülüyor gözümdeişte ben bu anlattıklarınızı yaşadım baslarda destek sonra ikimizinde psikolojisinde çöküş ve bitiş ..sorumluluk sahibi olamadığı gibi yalan dolanla işler çevirmesi var olan parayıda yok etmesi kumarda.
valla işte banyodan bır saatte cıkardı..evden iki saatte..üstünü değiştirmesi 3 saatti..haziranda davam..evim falan kalmadı.özlüyorum yine yokluğu çok büyük boşluk yarattı.ama bu kararı almamdaki yarayı biliyorsun yalan dolan..nasıl iyileşicem onuda bilmiyorum..O kadar benzeriz ki inan. Benim eşimin de bir tane bile arkadaşı yok. Bende bikaç gündür davul bile dengi dengine diyorum. Denklik psikolojik dayanıklılık, karakter için de şartmış.
Sen ne zaman bitirdin, nasıl oldu?