Evlilikte bütçe yönetimi nasıl olmalı

Eşim 35 yaşına kadar ailesinden hiç ayrılmamış,en küçük çocuk, ablaları abisi düşük not alsa kızar eşime seslerini bile cikarmazlarmis. Ne sabah kalkmak bilir ,ne akşam yatmak bilir. Bi dediklerini iki etmemişler eşimin. Diğerleri evlenmiş gitmiş,bu da yemiş içmiş gezmiş işte. Alan mutlu veren mutlu. Evdeki anne babanın da her işine koşmuş, ki halen de koşuyor. Eşime sormadan hiç bir şey yapmazlarmis,kayinvalidem halen her şeyi eşimden ister. Esim işten çıkardı, 4bucuk 5te saat 7 7bucuga kadar baba evine uğrar ondan sonra gelirdi. Hafta sonu öğlene kadar yatar, kahvaltıdan sonra akşama kadar babasına yardıma giderdi iş yerine.Esimin ne kendini geliştirmeye,ne bir yeni bir şey öğrenmeye vakti olmamış ailesinden. Ama çok mutlu,iyi ki öyle yapmışım diyor . Tek zevki güzel yemek yemek. Zaten kayinvalidem ne istiyorsa onu yapmış,yemekte de çok seçici yemez etmez. Yani yapışık gibiler aileyle,her aksam uzun uzun telde konusma. Dedim sen cok iyi bir evlat olabilirsin ama kesinlikle iyi bir koca degilsin. 2bucuk ay önce kayinpederimi kaybettik,öyle olunca 40 gün kadar kayinvalidemde(kayinvalidemle) kaldık yalnız kalmasın diye. İznim bitince ise gittim,ordan eve uğrayıp üst baş değişip kayinvalideme geçiyordum. Gelen gidenle ilgileniyorduk, sonra gelen giden tükendi ama bizim gitmelerimiz orda kalmalarimiz tükenmedi.Eltimler alıp 10 gün kendi evlerine götürdüler. Sonra tekrar geldi işte kayinvalidem ve benim de gorevlendirmem çıktı 5 haftalık. Bu 4.haftam konunun devamı için eski başlıklara bakabilirsiniz.
Gençliğine yazık ediyorsun.
Annenin babanın eski fikirlerine uyup gençliğini yakma
 
Selamlar kızlar. Her evlilik farklıdır, evli çiftlerin paraya ve maddiyata yönetimi, yönetimi farklıdır. 1 yıllık evliyim ,eşimle bu konuda problem yaşıyorum. Gerçekten tarafsız bir görüşe çok ihtiyacım var.(eşimle 3 ayda evlendik bu arada ,tanışma sürecimiz dahil. Bu yüzden harcama alışkanlıklarını bilmiyorduk birbirimizin.Eşim 12 yıllık memur ,ben 5 yıllık memurum)
Geçen yaz temmuzda tanıştık ve benim geçen sene mayıs hazirana kadar tek bir çeyizim bile yoktu. Ama baktım arkadaşlarım birer birer evleniyor hepsinde bir ceyiz telaşı, hepsinin de fiyatı artıyor, mutfak eşyalarından robot süpürgesine, porselen takımlarından tut ihtiyaç olabilecek şeyleri gerçekten üst segment denilecek yerlerden aldım. Acımadım, dedim ben kullanacağım iyisi olsun,güzel olsun. 5 fazla olsun kullanışlı olsun diye. Neyse 12 aylık 6 aylık taksitlere böle böle öderim ben inşallah dedim. Bu arada evlilik filan kafamda yok aday da yok tabi. Sonra arkadaşlarımızın vesilesiyle eşimle tanıştık, biraz eşimin babasının ivediliği biraz da nasip tabi 3 ay içinde evlendik biz..
Ben ailemden farklı bir şehirde çalışıyorum,o ailesinden hiç ayrılmamış. Ben 29 yaşındaydım,o 36. Sonra dedim zaten kirada oturacagiz,sıfırdan bir eve çıkmaya gerek yok,kiramiz iyice artacak dedim. Benim kaldığım bekar evinde yaşamaya karar verdik. Eşim de başta benim evin konumunu sevmediği,merkezi bulmadığı, ailesine çok da yakın olmadığı için (yürüyerek 15-20 dk) istemedi ama ona da mantıklı geldi tabi.
Mobilyaları ortaklasa aldik, sadece salona perde aldik,diger odalarin perdelerini kayinvalidem hic kullanmadigi perdelerinden verdi. Ev aliriz ilerde,oranin olcusune gore yaptiririz masraf yapmayalim dediler tamam dedim. Haliyi da sadece misafir odasina aldik. Mutfak ve hole kestirdik. Diger odalara yine kayinvalidem eski kullanmadigi halilari verdi. Ben cok iyiniyetliyim dedim,haklilar ay niye cebimden iki kez para ciksin. Sonucta esimin butcesi benim de bütçem dedim kabul ettim. Sonra nisan alisverisi yazinki ceyiz alisverisi bohca vs derken benim borc 100binlere dayandi ama kendimi biliyorum. Öderim diyorum. Bir yandan kira faturalar filan tıkır tıkır ödüyorum. Benim eski eşyaları da zaman içinde spotculara sattık, onu da eşimle biz kullandık. Balayına çıkacağız evlendik 10 gün sonra çıktık orası ayrı mevzu,eskiden eşimle konuştuğumuzda 2 gün bolu,Sakarya,Yalova,İzmit,İstanbul yapar en az 4 5 gün gezer geliriz diye bana kendisi teklif edip aklıma sokmuştu, tamam dedim olur . Neyse Bolu'ya gittik Abantta 2 gece kaldık, çok tatsız tuzsuz zaman geçirdik. Benim kemik çerçeveli siyah gözlüklerim vardı,aylardan kasımdı hava soğuk, kalin giymisim babaanne gibiymiş,gözlüklerle o üstümdeki hırkalar,nesesiz keyifsizmisim ,cıvıl cıvıl değilmişim. Hevesini sonduruyormusum. Ben de pek çok konuda hayal kırıklığı yaşadığım için çok mutsuzdum yalan yok. Bu hemen döndü tabi diğer yerlere gitmedik benim suratsızlığımdan dolayıymıs, kadın talep edecek erkek yapacakmış,istememiştim. Cebinde para var mı yok mu diye sormamışım, ailesinden harçlık almış. Ya zaten hepi topu 2 geceye 2bin TL odedik. O kadar zoruma gitti ki.
Sonra evlendik 2 ay oldu,adam kirayla faturaya falan hiç ilgilenmiyor, sormuyor. Ben eski düzen hepsini karşılıyorum. Bi pazara gideceği zaman ne alınacak filan der Allah var. 3.ay dedim ki bak canım benim artık soy adım bile değişti, herkes evli olduğumuzu biliyor. Dedim senin odemen daha şık olur,biraz evle ilgili sorumluluk al. Neyse o ay ben hatırlattım ödedi. Ertesi ay bunda bir sınır stres ayın 15i 16si geldi aynı, surat bir karış. Neymiş bu böyle olmuyormuş,keseler bir olmalıymış, ortak olmalıymış. Ceyiz borcum var demişim ne gelenden ne gidenden haberi olmuyormuş. Eve kargolar gidiyor geliyormuş kendisinin haberi olmuyormuş. Bu arada ondan 5 lira bile istemedim hiçbir şey için. Ailesinden öyle görmüş, babası yönetirmis parayı. Kadın kısmı parayı pek sevmezmiş. Annesi el örgüsü örmüş de evin geçimini sağlamış, paraya düşmezmiş. Ayy bi köpürdü inanamazsınız. Dedim sen sigara kullanıyorsun,öğlen yemekleri beğenmeyip gidip disarda yiyorsun ben sana bi kere bile paranı sordum mu dedim. Hem benim ev gecindirme zorunluluğum bile yok,senin görevin bu dedim. Ya gözümde o kadar küçüldü ki. Dedi ki biz böyle gördük benim muslumanligim bu kadar çalışan kadınla evlendik dedi.
Sonraki aydan şimdiye yine tüm kira ,faturaları ben ödedim ödüyorum. Bir kere bile sormadı bana şu ne kadar gelmiş diye. 1 yıl geçti 1 kere bile disarda yemektir,programdır,cicektir surprizdir olmadı. Geçenlerde kapıya köylü bir kadın gelmiş domates aldım 200 TL lazım cebimde de 150 TL, dedim sen yarın gel teyze üstünü vereyim yoksa götür dedim. Eşim de icerde bunu duymuş,bana çok kızdı. Sen benim parama tamah etmiyorsun,burnun havada adam yerine koymuyorsun falan filan... Beni bu pozisyona sokan sensin embesil diyemiyor da insan işte.
Sonra kendi kartina ek kart cikardi,sen kartini kullanma ,ortak kullanalim her seyini bundan al,paramiz bir keseden olsun dedi. Ne anlami var ki dedim,sanki kendi parandan mi harciyorsun,ha senin kart ha benim kart dedim. Bi sey alindiginda sen mi bana sürpriz yapmis olacaksin sanki dedim. Hem benim şahsi harcamalarım olur gerek yok, hem oyle bir sey olacaksa benim de seni takip edebilmem gerekir dedim. Basta erkekle kadinin harcamasi bir mi dedi sonra ben zaten seffafim ac bak dedi.
O aydan sonra kalan paradan ona yolladım o da döviz aldı. Şimdi geçtiğimiz ay ben görevlendirmeye geldim ve parayı yollamadım,hem de gorevlendirmeyi kabul ettiğimden haberi olmasına rağmen ona sormadığımı başına buyruk davrandığımı ima ediyor,önemsiz bi şeymiş gibi görüyor. Yine sen ikilik yapıyorsun,sen dik başlılık yapıyorsun, güvenmiyorsun falan diyor. Bu güven meselesi de dedim 13 yillik memurun,ailenden de hiç ayrilmamissin,senin yasitin memurların evi var dedim,sen parayı biriktirebilecegine ben güvenmiyorum dedim. Öyle deyince duygusallaştı, yediremedi tabi. Arabası var,araba ev değil benim olayım. Bana o eşim yapar,eşim halleder güvenini vermemesi,erkeklik göstermemesi. Bu arada ev işlerine de yardım etmez, o masa başı çalışıyor bense bedensel olarak aktif olduğum bi isim var saglikciyim
Acele verilen bir evlilik kararı ve beklentilerin karşılanması. Evliliğinizin özeti bu.
Daha çok çatışma yaşayacaksınız, ya o sizi sindirecek kendine çekecek ya da siz onu.. bu evlilikte birisi diğerine katlanacak yoksa önce yataklar sonra kafalar en son da yollar ayrılıyor.
Her evin evliliğin bütçe yönetimi farklıdır, düzen zamanla oturur. Borç biter başkası başlar, aile ihtiyaçları olur verilir... Para gider ve gelir, kalırsa da birikir. Sizin sorununuz para değil, kim yönetecek onu çözmeniz gerekli. Ha illa da birisinin yönetmesi gerekmiyor, herkes kendi bütçesini de yönetebilir, tercih meselesi.
 
.
Kızlar sorunu çözmek için burdayım zaten ,aileme aciyorum konuyu sen abartıyorsun, alttan al düzelir diyorlar, kocani kendine çekmeye çalış diyorlar,taktik yap diyorlar her evlilikte olur diyorlar. Kendimi sorunlu gibi hissetmekten bıktım artık ve gerçekten yoruldum. Adım atmak için soruyorum

ailen bunu diyince sende onlara kaçınız kocanızı geçindiriyor? kaçınız hem evi kendisi düzüp hem kirayı hem faturaları karşılıyor diye sorun bakalım. eminim ki hiçbirisi bunu yapmıyor. eğer ortada güzel bir ilişki olsaydı da adam yaşadığınız problemler sebebi ile uzaklaşsaydı tamam kocayı eski haline getirmek için uğraş da adam zaten yıkılmış sana sömürüyor. sen durumun farkında değil misin 30 yaşına gelmiş ekonomik özgürlüğü olan kadınsın
 
Bu sebeple mi ayrildiniz peki
bu sebeplerden biriydi - bunun dışında sebeplerde vardı - genelde tek bir sebeple gerçekleşmiyor boşanmalar. Biz de 7nci ayda evlendik - görece olarak kısa bir süreydi benim için. beraber tayin olabilelim diye süreci hızlandırdık.

Maddi anlamda cimri olan eş sevgi vermede de cimri oluyor inanın - anneye kızkardeşe asla cimri değildi bu arada - hep banaydı cimriliği
 
Bir de her gün iş çıkışı ve haftasonu baba ocağını birkaç saat ziyaret etmeden eve gelemeyeceği için
40 gün kadar kayinvalidemde(kayinvalidemle) kaldık
Keşke hiç 2. el perde, halı hiç uğraşmayıp direk kayınvalidenin evine gelin gideydiniz. Cinsel hayatınız çok iyi olsa nolur hiç tek kalmıyorsunuz ki. Sabah kvden kahvaltıdan gelip öğlen pikniğe gidiyorsunuz. Evliyken ilk doğumgününüzde maaile mangal falan yapılıyor. Para olaylarına hiç girmiyorum bile. Sadece şu alıntıladığım 2 şey başlı başına sorun.
 
Keşke hiç 2. el perde, halı hiç uğraşmayıp direk kayınvalidenin evine gelin gideydiniz. Cinsel hayatınız çok iyi olsa nolur hiç tek kalmıyorsunuz ki. Sabah kvden kahvaltıdan gelip öğlen pikniğe gidiyorsunuz. Evliyken ilk doğumgününüzde maaile mangal falan yapılıyor. Para olaylarına hiç girmiyorum bile. Sadece şu alıntıladığım 2 şey başlı başına sorun.
Ay yok ne gerek var, asıl keşke adam kendi anasıyla kalsaydı kadın da kendi evinde. Arada bi pikniklerde görüşürlerdi yeterdi
 
Ya ailem diyor ki,içkisi kumarı yok,karıya kıza gitmiyor bi sigarası var idare et kızım diyor
Bazısının içkisi sigarası olur ama eşine karşı çok iyidir mutlu evlilikleri vardır vs. Aradaki sevgi saygı muhabbet öyle önemli ki. Bir yılda bir kere bile çiçek almamış insanla ömür geçer mi?

Eşinde ben azcık bile erillik göremedim, anca çeneye vurunca erkeklik taslıyor ama iş yok. İşten güçten anlayan gerçek bir erkekle evlenmek hayatını geçirmek senin de hakkın değil mi?

Ben boşan demem hemen. Çabala tabii ki evliliğin için. Ama normal karşılama olanları. Düzelirse ne güzel. Yoksa da ona göre reaksiyon al tepkini belirt. Yaşın genç daha. Kendi işin gücün var. Tüm paranı bu adama harcamak için mi kazanıyorsun? Bu tarz bir evliliktense kendi paramla tek paşa paşa yaşamayı tercih ederim. Ezdirme kendini. Parana göz dikmesine kendi parasını sakınmasına fırsat verme.
 
Kız 3 ayda elektrik süpürgesi alamadım karar verip sen nasıl evlendin 😱
Ben 6 ayda eve 3 tane avize seçemedim :KK43:

7 yıl çıktığım insanla evlendim. Evlenirken ondan bile emin olamadım. Sonrasında da boşandım zaten, tanıyamamışım dedim. 3 ayda ne ara tanıştırıldın, evlenmeye karar verdin, gün aldın be ablam...
 
Ya ailem diyor ki,içkisi kumarı yok,karıya kıza gitmiyor bi sigarası var idare et kızım diyor
annemle babamla her konuda anlaşamam (ki elbette çatışma da yaşarız) ama %100 anlaşmayı da beklemem zaten, neticede onlar başka bir kuşak. benimkiler köyde doğmuş büyümüş, köylerini, sülalelerini de çok seven insanlar. bildikleri gibi yaşayıp mutlu da olsunlar da fakat hayat benim hayatım...

sizin hayatınız size ait değil mi Allah aşkına. ha biliyorum ki memur olup atanıp başka ilde hayat kuran kızların da büyük kısmının kendine ait bir hayatı yok.
benim sülalem genel olarak okumuş kızlar, bakıyorum çoğunun çok da kendine ait bir hayatı, bir duruşu, ben hayatı böyle yaşayacam gibi bir beklentileri vs. yok ama etrafta bakınca gayet kendi bildiği hayatı yaşayan insanlar da var...o yüzden farkı görebiliyorum.

sizin sorununuz bu bence
kendinize ait bir hayatınız yok.
arkadaşlarınız evleniyor çeyiz alıyor diye çeyiz yapmışsınız mesela, eşinizin ailesi evlenin demiş evlenmişsiniz, sizin aile devam diyor devam ediyorsunuz. onun ailesinin hayat dinamiklerine eklemlenebildiğiniz kadar eklenip işte onlara endeskli yaşam sürüyorsunuz. üstüne para kazanıp, ev çevirip, cinsellik yaşayıp yarar sağlıyorsunuz.
 
Kızlar sorunu çözmek için burdayım zaten ,aileme aciyorum konuyu sen abartıyorsun, alttan al düzelir diyorlar, kocani kendine çekmeye çalış diyorlar,taktik yap diyorlar her evlilikte olur diyorlar. Kendimi sorunlu gibi hissetmekten bıktım artık ve gerçekten yoruldum. Adım atmak için soruyorum
Kendinize neden acımıyorsunuz? Kocanızı neden siz kendinize çekmeye çalışasınız ki? 35 yaşına gelmiş adamın aklı yok mu karısını benimsemesi için sizin mi sürekli çabalamanız gerekecek? Hayır çabanız işe yarayacak olsa tamam çabalayın ama gördüğünüz gibi alttan aldığınız onca şeye rağmen sonuç bu, bu evliliğe birde çocuk getirseniz acıyacağınız kişi sayısı +1 olarak güncellenecek.
 
3 ayda evlenilmez, evlenilirse de bu yaşananlar sürpriz olmaz.
Kapıda domatesçi varken poposunu kaldırır da gelir insan,ne verilecek ben vereyim der. Ben anamın evinde bile kapıda satıcı varken içeride oturmam,eşiniz erkek gibi değilse suç da sizin değil (en baştan tanımadan evlenerek suçun tamamını siz üzerinize almış olsanız bile)
Ve evet 13 yıllık memurun,bekarlığını ana evinde geçiren adamın da evi arabası olmalı,bir zahmet.
Ben evli çiftlerin birbirlerine para göndermesini doğru bulmam ,herkes bir şeyleri üstlenir kaşan paradan herkes kendine harçlık da ayırır,kalırsa da ortak olarak birikim yapılır bana göre. En başından maaşı çekip de kocama/karıma yollamam. Mümkün değil benim için. Yollayacaksam niye evlendim,ben kendi kazandığım parayı harcamayı bilmiyor muyum diye düşünüyorum şahsen o da ayrı mesele. Ama kapıdaki domatesçiye de çıkıp gelmeyen sormayan adama da koca demem tabii.
 
Selamlar kızlar. Her evlilik farklıdır, evli çiftlerin paraya ve maddiyata yönetimi, yönetimi farklıdır. 1 yıllık evliyim ,eşimle bu konuda problem yaşıyorum. Gerçekten tarafsız bir görüşe çok ihtiyacım var.(eşimle 3 ayda evlendik bu arada ,tanışma sürecimiz dahil. Bu yüzden harcama alışkanlıklarını bilmiyorduk birbirimizin.Eşim 12 yıllık memur ,ben 5 yıllık memurum)
Geçen yaz temmuzda tanıştık ve benim geçen sene mayıs hazirana kadar tek bir çeyizim bile yoktu. Ama baktım arkadaşlarım birer birer evleniyor hepsinde bir ceyiz telaşı, hepsinin de fiyatı artıyor, mutfak eşyalarından robot süpürgesine, porselen takımlarından tut ihtiyaç olabilecek şeyleri gerçekten üst segment denilecek yerlerden aldım. Acımadım, dedim ben kullanacağım iyisi olsun,güzel olsun. 5 fazla olsun kullanışlı olsun diye. Neyse 12 aylık 6 aylık taksitlere böle böle öderim ben inşallah dedim. Bu arada evlilik filan kafamda yok aday da yok tabi. Sonra arkadaşlarımızın vesilesiyle eşimle tanıştık, biraz eşimin babasının ivediliği biraz da nasip tabi 3 ay içinde evlendik biz..
Ben ailemden farklı bir şehirde çalışıyorum,o ailesinden hiç ayrılmamış. Ben 29 yaşındaydım,o 36. Sonra dedim zaten kirada oturacagiz,sıfırdan bir eve çıkmaya gerek yok,kiramiz iyice artacak dedim. Benim kaldığım bekar evinde yaşamaya karar verdik. Eşim de başta benim evin konumunu sevmediği,merkezi bulmadığı, ailesine çok da yakın olmadığı için (yürüyerek 15-20 dk) istemedi ama ona da mantıklı geldi tabi.
Mobilyaları ortaklasa aldik, sadece salona perde aldik,diger odalarin perdelerini kayinvalidem hic kullanmadigi perdelerinden verdi. Ev aliriz ilerde,oranin olcusune gore yaptiririz masraf yapmayalim dediler tamam dedim. Haliyi da sadece misafir odasina aldik. Mutfak ve hole kestirdik. Diger odalara yine kayinvalidem eski kullanmadigi halilari verdi. Ben cok iyiniyetliyim dedim,haklilar ay niye cebimden iki kez para ciksin. Sonucta esimin butcesi benim de bütçem dedim kabul ettim. Sonra nisan alisverisi yazinki ceyiz alisverisi bohca vs derken benim borc 100binlere dayandi ama kendimi biliyorum. Öderim diyorum. Bir yandan kira faturalar filan tıkır tıkır ödüyorum. Benim eski eşyaları da zaman içinde spotculara sattık, onu da eşimle biz kullandık. Balayına çıkacağız evlendik 10 gün sonra çıktık orası ayrı mevzu,eskiden eşimle konuştuğumuzda 2 gün bolu,Sakarya,Yalova,İzmit,İstanbul yapar en az 4 5 gün gezer geliriz diye bana kendisi teklif edip aklıma sokmuştu, tamam dedim olur . Neyse Bolu'ya gittik Abantta 2 gece kaldık, çok tatsız tuzsuz zaman geçirdik. Benim kemik çerçeveli siyah gözlüklerim vardı,aylardan kasımdı hava soğuk, kalin giymisim babaanne gibiymiş,gözlüklerle o üstümdeki hırkalar,nesesiz keyifsizmisim ,cıvıl cıvıl değilmişim. Hevesini sonduruyormusum. Ben de pek çok konuda hayal kırıklığı yaşadığım için çok mutsuzdum yalan yok. Bu hemen döndü tabi diğer yerlere gitmedik benim suratsızlığımdan dolayıymıs, kadın talep edecek erkek yapacakmış,istememiştim. Cebinde para var mı yok mu diye sormamışım, ailesinden harçlık almış. Ya zaten hepi topu 2 geceye 2bin TL odedik. O kadar zoruma gitti ki.
Sonra evlendik 2 ay oldu,adam kirayla faturaya falan hiç ilgilenmiyor, sormuyor. Ben eski düzen hepsini karşılıyorum. Bi pazara gideceği zaman ne alınacak filan der Allah var. 3.ay dedim ki bak canım benim artık soy adım bile değişti, herkes evli olduğumuzu biliyor. Dedim senin odemen daha şık olur,biraz evle ilgili sorumluluk al. Neyse o ay ben hatırlattım ödedi. Ertesi ay bunda bir sınır stres ayın 15i 16si geldi aynı, surat bir karış. Neymiş bu böyle olmuyormuş,keseler bir olmalıymış, ortak olmalıymış. Ceyiz borcum var demişim ne gelenden ne gidenden haberi olmuyormuş. Eve kargolar gidiyor geliyormuş kendisinin haberi olmuyormuş. Bu arada ondan 5 lira bile istemedim hiçbir şey için. Ailesinden öyle görmüş, babası yönetirmis parayı. Kadın kısmı parayı pek sevmezmiş. Annesi el örgüsü örmüş de evin geçimini sağlamış, paraya düşmezmiş. Ayy bi köpürdü inanamazsınız. Dedim sen sigara kullanıyorsun,öğlen yemekleri beğenmeyip gidip disarda yiyorsun ben sana bi kere bile paranı sordum mu dedim. Hem benim ev gecindirme zorunluluğum bile yok,senin görevin bu dedim. Ya gözümde o kadar küçüldü ki. Dedi ki biz böyle gördük benim muslumanligim bu kadar çalışan kadınla evlendik dedi.
Sonraki aydan şimdiye yine tüm kira ,faturaları ben ödedim ödüyorum. Bir kere bile sormadı bana şu ne kadar gelmiş diye. 1 yıl geçti 1 kere bile disarda yemektir,programdır,cicektir surprizdir olmadı. Geçenlerde kapıya köylü bir kadın gelmiş domates aldım 200 TL lazım cebimde de 150 TL, dedim sen yarın gel teyze üstünü vereyim yoksa götür dedim. Eşim de icerde bunu duymuş,bana çok kızdı. Sen benim parama tamah etmiyorsun,burnun havada adam yerine koymuyorsun falan filan... Beni bu pozisyona sokan sensin embesil diyemiyor da insan işte.
Sonra kendi kartina ek kart cikardi,sen kartini kullanma ,ortak kullanalim her seyini bundan al,paramiz bir keseden olsun dedi. Ne anlami var ki dedim,sanki kendi parandan mi harciyorsun,ha senin kart ha benim kart dedim. Bi sey alindiginda sen mi bana sürpriz yapmis olacaksin sanki dedim. Hem benim şahsi harcamalarım olur gerek yok, hem oyle bir sey olacaksa benim de seni takip edebilmem gerekir dedim. Basta erkekle kadinin harcamasi bir mi dedi sonra ben zaten seffafim ac bak dedi.
O aydan sonra kalan paradan ona yolladım o da döviz aldı. Şimdi geçtiğimiz ay ben görevlendirmeye geldim ve parayı yollamadım,hem de gorevlendirmeyi kabul ettiğimden haberi olmasına rağmen ona sormadığımı başına buyruk davrandığımı ima ediyor,önemsiz bi şeymiş gibi görüyor. Yine sen ikilik yapıyorsun,sen dik başlılık yapıyorsun, güvenmiyorsun falan diyor. Bu güven meselesi de dedim 13 yillik memurun,ailenden de hiç ayrilmamissin,senin yasitin memurların evi var dedim,sen parayı biriktirebilecegine ben güvenmiyorum dedim. Öyle deyince duygusallaştı, yediremedi tabi. Arabası var,araba ev değil benim olayım. Bana o eşim yapar,eşim halleder güvenini vermemesi,erkeklik göstermemesi. Bu arada ev işlerine de yardım etmez, o masa başı çalışıyor bense bedensel olarak aktif olduğum bi isim var saglikciyim
Sırf evlenmek için evlenmişsin. Ne diyim çocuk yapın hemen düzelir.
 
X