Evlilik hayatına alisamiyorum

Demek ki anne baban cok iyi veya baba evinde cok rahat etmissin.
Ben kendi evimi ozlerim aileme gitsem bile. Cunku cok mukemmel davranmadilar bekarken sag olsunlar...

yaprakk07 .!.:

1 bucuk yıllık evliyim. Öğretmenim. 28 yaşındayim. Gerekli mantık ve olgunluğa sahip olduğumu düşünüyorum. Ancak ne zaman ailemin bulunduğu şehre gitsem 2 günde eski hayatıma sanki geri dönmüş gibi hissedip tekrar babamın bekar kızı olduğumu düşünüyorum. Ve sanki üniversiteden baba evine dönmüş gibi bir his oluyor içimde. Dolayısıyla vedalar eve geri dönüşler sıkıntı oluyor. Gitmek istemiyorum hiç bir zaman kendi evime. Eşimle aramızda hiçbir sorun yok. İlgi alaka yönünden de öyle hatta bazen ilgiden bunalirim onunlayken. Kavga bile ettiğimiz yok aylardır. Şimdi yine bayram dolayısıyla gittiğimiz memleketimden ağlaya ağlaya geri döndüm ailem de uzuldu tabi. Kendimi tutamadım onları da üzdum diye bide onun için ağladım. Koskoca kadın utanmıyor musun çocuk gibi diye kendime söyleyip duruyorum ancak ben hala ailemden ayrı sehirde başka bir evde yaşamaya adapte olamadım arkadaşlar. Her gidis geliş drama haline geldi evlendiğimxen beri. İşin icinden çıkamıyorum fikirlerinize sunuyorum teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Ya babanızın bekar kızı durumuna nasıl dönüyorsunuz Allah aşkına bana da diyin bende dönüyüm 6 ay oldu döneli baba evine hala kocam gelip alıcak gibi misafir gibi hissediyorum

Nasil duygusallaştım yorumları okuyunca.
Evlenmemek için nur topu gibi bir sebebim daha oldu.

Ehveniser .!.:

20 yıldır ayrıyım. Ne zaman gitsem babamın küçük kızı olurum.
"İnsan babası ölünce büyür." demişler. Aslında güzel bir şey değil mi bu?

Genişletmek için tıkla...

Ben 2 yaşındayken ölmüş babam.. Öyle kolay büyümek istemiyorum. 29 yaşında bir çocuğum.

Boleyn Kizi .!.:

Ağlama krizine girdim şu yazıya

. Eşim uyanıp neden ağladığımı sorarsa ne diyeceğimi bilemiyorum. Daha önce de buna benzer bi sebeple ağlarken yakalanıp "izlediğim filmin sonuna ağlıyorum" diye atlatmıştım.

Çünkü her ne kadar trajedi manyağı olduğumu bilse de zirveye oynadığımın farkında değil.

Ruh hastası bir manyakla evli olduğunu bilmese de olur bence

Genişletmek için tıkla...

Geçen gün oturuyorduk birden kardeşimin doğumdan 3 ay sonra ancak geleceği geldi aklıma. Başladım ağlamaya. Ama nasıl ağlıyorum. eşim diyo sancin mi var ben cevap veremedim. Hastahaneye gidelim diyo ısrarla. Ben en son yok mideme kramp girdi dedim de devam ettim ıçli içli ağlamaya. sizin yazdıklarınızı o kadar iyi anlıyorum ki. Keşke diyorum bende üzülmesem, bu kadar içime oturmasa, düşünmesem. Ama insanı elinde değil. Gerçekten bizim gibi insanlar için hayat çok zor.

20 yıldır evliyim ve ailemle farklı şehirlerdeyiz. Her seferinde ayrılırken ağlarım. Çok kafaya takmayın. Azalacak ama geçmeyecek. Alışacaksınız..

Bu konunun aynısını okudum ben 10 gün önce falan , kafayı mı yedim acaba birebir aynısıydı

Ben de bir gariplik var sanırım bu dediğiniz tersi yönde olur bende. anneme babama eşimsiz gittiysem o zaman eşimi evimi özlerim belki bundan dolayı ağlayabilirim. koronadan dolayı ilk zamanlar hamileyim diye annem çağırdı aynı şehirdeyiz o zaman bile gitmedim. İnsanın birincil olarak sahiplendiği aile ile alakası olabilir mi acaba? ben aile olarak eşimi sanırım daha çok sahiplendim.

Herkes yerinde sağ olsun üzmeyin kendinizi. Gidince görebileceğiniz arayınca konuşabileceğiniz bir aileniz var. Kendi eviniz işiniz gücünüz aileniz var. Evinizde huzurunuz mu yok?

Bu bence tamamen ailelerin çocuklarını kendilerine bağımlı yetiştirmesi ile alakalı bir durum. Aileden ayrı olmak zaten olması gereken bir durum. Belli bir süre sonra hala ailenin dizinin dibinde olmak, küçük çocuk gibi muamele görmek istemek çok ilginç. Büyümenin neresi kötü? Sorumluluk almanın neresi kötü? Madem aileye böyle bir düşkünlük var-ki olabilir-o zaman neden evleniliyor? Ben her insanın evlilik eşiğinin farklı olduğunu düşünüyorum. Yani kimisi 40 yaşında evliliğe hazır olur kimisi 20 sinde. Acaba biz toplum olarak bunu mu atlıyoruz? Yani 25 yaşından sonra herkes ben evlenmeliyim diye düşünüyor ama bakalım da kişilik buna uygun mu?

Bir de konu sahibi sana şunu soracağım; çevrende bekar arkadaşın, bekar kardeşin falan çok mu? Çünkü genelde çevresinde bekar kişi sayısı fazla olan kişiler biraz evliliğe zor adapte oluyor gibi ( bu benim gözlemim tabii) Mesela benim yakın arkadaşlarımın birçoğu evli ve kimse bekarlığa özenmiyor çünkü herkes benzer yaşantılar sürüyor. Realist yaklaşmanızı tavsiye ederim. 28 yaşındaymışsınız ve çok güzel bir mesleğiniz var. E sizi seven eşiniz de var. Zaten bir süre sonra aileniz yaşlanacak ve siz onlarla yapmak istediğiniz birçok aktiviteyi yapamayacaksınız. E gezip tozmak için arkadaş arayacaksınız ama yaşıtlarınızın birçoğu evli olacak. Paylaşım azalacak ve en önemlisi Allah korusun hastalık vb bir durumda eşiniz yanınızda olacak. Allah korusun ailenizden birine bir şey olunca eşiniz size hep destek olacak. Babaannem rahatsızlandı. Babama destek olan kardeşleri değil annemdi. Rahmetli anneannemin hastalığı boyunca babam gecenin üçünde annemi hastanede yalnız bırakmadı. Annem bekar olsa, o hastane ortamında asla psikolojisini sağlam tutamazdı. Böyle düşünüp, rahatlayın.
Not: Bir balık burcu konuştu

Seridina .!.:

Bu bence tamamen ailelerin çocuklarını kendilerine bağımlı yetiştirmesi ile alakalı bir durum. Aileden ayrı olmak zaten olması gereken bir durum. B

Genişletmek için tıkla...

Hiç alakası yok. Zaten buraya ben anneme gitsem evimi özlüyorum yazanlar aileleriyle aynı şehirdeler. Yani annesi her an elinin altında zaten, o gün mecburen gitmiştir bir iş için ya da uzun zamandır gitmediği için, o yüzden öyle düşübmüştür. Ama başka şehirde yaşayıp büyüklerin hele de yaşlılarsa yaşantısına tanık olamamak, bir market alışverişini yapamamak falan çok zor. Ben çalışıyorum, çocuğum okula gidiyor, atlayıp gideyim ayda bir olamıyor... yoksa gençken göbeğimiz kesilmemiş olsa bu tercihi zaten baştan yapmazdık.

girlinred .!.:

Hiç alakası yok. Zaten buraya ben anneme gitsem evimi özlüyorum yazanlar aileleriyle aynı şehirdeler. Yani annesi her an elinin altında zaten, o gün mecburen gitmiştir bir iş için ya da uzun zamandır gitmediği için, o yüzden öyle düşübmüştür. Ama başka şehirde yaşayıp büyüklerin hele de yaşlılarsa yaşantısına tanık olamamak, bir market alışverişini yapamamak falan çok zor. Ben çalışıyorum, çocuğum okula gidiyor, atlayıp gideyim ayda bir olamıyor... yoksa gençken göbeğimiz kesilmemiş olsa bu tercihi zaten baştan yapmazdık.

Genişletmek için tıkla...

Ben ailemden ayrı şehirdeyim ama aramızda 2 saatlik bir yol var. Ben şöyle düşünüyorum; yaşlılık zamanlarında yakın bir ev tutar ve onlara öyle yardımcı oluruz. Eşimin ailesi içinde geçerli bu. Ben aileme istediğim zaman gidiyorum ve kalıyorum. Eşimin ailesi uzak. O da aynı şekilde. İstediği zaman gider kalır. Şuna katılıyorum ama ; çalışılan iş vs. tabii ki çok etkiliyor. Ona bir şey diyemem.

Seridina .!.:

Ben ailemden ayrı şehirdeyim ama aramızda 2 saatlik bir yol var. Ben şöyle düşünüyorum; yaşlılık zamanlarında yakın bir ev tutar ve onlara öyle yardımcı oluruz. Eşimin ailesi içinde geçerli bu. Ben aileme istediğim zaman gidiyorum ve kalıyorum. Eşimin ailesi uzak. O da aynı şekilde. İstediği zaman gider kalır. Şuna katılıyorum ama ; çalışılan iş vs. tabii ki çok etkiliyor. Ona bir şey diyemem.

Genişletmek için tıkla...

2 saat yolu ben günübirlik bile giderim ama yolumuz arabayla altı saat. Kiçük kızım 2 yaşInda, büyüğü okula gidiyor. Yaşlanınca bakarız da yaşlanmanın belli bir yaşı yok ki harekete geçelim... yani bu bağımlılık falan geçelim bunları, nispeten rahat olanlar zorda olanları anlamıyor. üniversitede anlaşıyor zaten dışarıda yaşayanların çoğu. Gençlen düşünülemiyor bazı şeyler.

girlinred .!.:

2 saat yolu ben günübirlik bile giderim ama yolumuz arabayla altı saat. Kiçük kızım 2 yaşInda, büyüğü okula gidiyor. Yaşlanınca bakarız da yaşlanmanın belli bir yaşı yok ki harekete geçelim... yani bu bağımlılık falan geçelim bunları, nispeten rahat olanlar zorda olanları anlamıyor. üniversitede anlaşıyor zaten dışarıda yaşayanların çoğu. Gençlen düşünülemiyor bazı şeyler.

Genişletmek için tıkla...

Ben bağımlılık derken eşimi kastetmiştim aslında. Ailesi 12 saat uzaklıkta ve hiç öyle çok çok özlediğini görmedim ama tabii ki durumlar şartlar değişiyor. Siz annesiniz ve işiniz de ha deyince çekip gitmeye müsait bir iş değil anladığım kadarıyla. O yüzden tabii ki her durum kendine has değerlendirilmeli. Ben sizin yerinizde olsam nasıl düşünürdüm o konuda da ahkam kesmek doğru değil tabii ki. Hayat şartları herkesin farklı.

yaprakk07 .!.:

Benim için ana ve baba en azından şuan için hersey ve herkesin önünde geliyor. Duygusal bir ailede büyüdüm. Bu yüzden sevgim de çok cok fazla. Zaten hep duygularımı coşkun yasayan biriyim. İşte bu bazen sorun yaratıyor ne yazikki

Genişletmek için tıkla...

Biraz fazla dramatik geldiniz bana aşırı duygusalsınız galiba. Hayat arkadaşı her şeyden önde gelir bana göre evlendikten sonra sürekli bu duygularla yaşamak size zarar verebilir. Belki eşinize yansıtmıyosunuzdur ama bir süre sonra elinizde olmadan yansıtabilir evliliğinizde de sorun yaşayabilirsiniz.
Çok mutlu ve sevgi dolu bir ailede büyüdüm onlar benim canım ama hiç böyle olmadan hayatımda bende mi gariplik var anlamıyorum bu konuları okuyunca:)

yaprakk07 .!.:

1 bucuk yıllık evliyim. Öğretmenim. 28 yaşındayim. Gerekli mantık ve olgunluğa sahip olduğumu düşünüyorum. Ancak ne zaman ailemin bulunduğu şehre gitsem 2 günde eski hayatıma sanki geri dönmüş gibi hissedip tekrar babamın bekar kızı olduğumu düşünüyorum. Ve sanki üniversiteden baba evine dönmüş gibi bir his oluyor içimde. Dolayısıyla vedalar eve geri dönüşler sıkıntı oluyor. Gitmek istemiyorum hiç bir zaman kendi evime. Eşimle aramızda hiçbir sorun yok. İlgi alaka yönünden de öyle hatta bazen ilgiden bunalirim onunlayken. Kavga bile ettiğimiz yok aylardır. Şimdi yine bayram dolayısıyla gittiğimiz memleketimden ağlaya ağlaya geri döndüm ailem de uzuldu tabi. Kendimi tutamadım onları da üzdum diye bide onun için ağladım. Koskoca kadın utanmıyor musun çocuk gibi diye kendime söyleyip duruyorum ancak ben hala ailemden ayrı sehirde başka bir evde yaşamaya adapte olamadım arkadaşlar. Her gidis geliş drama haline geldi evlendiğimxen beri. İşin icinden çıkamıyorum fikirlerinize sunuyorum teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Sonuç olarak kaç yaşında olursak olalım hep baba evinin yeri bambaşka olacak. Kuzenim 15 yıldır evli 1000 km uzakta yaşıyor ilk yıllarda geldiğinde ağlayarak dönüyordu.şimdi gayet alıştı evim çocuklarım eşim var diyor ayrı bir hayatı olduğunu kabullendi bir kaç yılın sonunda . Aileden uzak olmak onların özlemi de eklenince zor gelir tabi size. ama düşünün sizin gibi binlerce insan var hatta yurt dışına gelin gidenler var 2 - 3 yılda bir ailesini görenler var. Siz yine şanslısınız. Zamanla alışırsınız çocuğunuz da olursa bu kadar zor olmaz.

Ben de gurbetteyim öğretmenim ve her gidişte aynı şekilde hüzünle dönerim ve sürekli aileme gitme hissi yaşıyorum. Bebeğimiz oldu ondan sonra bu his biraz azaldı. Ama özlem devam ediyor. Yani kaçış yok 15 sene geçse de dönüşüm oraya olacak diye düşünüyorum.

umutsuzzzzzzz .!.:

Ya babanızın bekar kızı durumuna nasıl dönüyorsunuz Allah aşkına bana da diyin bende dönüyüm 6 ay oldu döneli baba evine hala kocam gelip alıcak gibi misafir gibi hissediyorum

Genişletmek için tıkla...

İşte o duyguyu kendim kontrol edebilsem size de söylerdim inanın kendiliğinden oluyor maalesef

regina phalange21 .!.:

Biraz fazla dramatik geldiniz bana aşırı duygusalsınız galiba. Hayat arkadaşı her şeyden önde gelir bana göre evlendikten sonra sürekli bu duygularla yaşamak size zarar verebilir. Belki eşinize yansıtmıyosunuzdur ama bir süre sonra elinizde olmadan yansıtabilir evliliğinizde de sorun yaşayabilirsiniz.
Çok mutlu ve sevgi dolu bir ailede büyüdüm onlar benim canım ama hiç böyle olmadan hayatımda bende mi gariplik var anlamıyorum bu konuları okuyunca:)

Genişletmek için tıkla...

Sanırım yapı ve fıtrat meselesi bu gibi durumlar. Başka arkadaşlarım da var onlarla da konuşurum fazla etkilenmezler onlar da. Ben de zamanla daha kolay olacağını düşünmek istiyorum... Teşekkürler

yaprakk07 .!.:

İşte o duyguyu kendim kontrol edebilsem size de söylerdim inanın kendiliğinden oluyor maalesef

Genişletmek için tıkla...

takıl kafana göre erkekler için düşünmeye değmez