Sen ya bir yengecsin ya da bir balık. Mutlaka su grubundan olmalısın. Bu kadar duygusal insanlar genelde su grubundan çıkıyor.
Ben de maalesef yengeç insaniyım
Birgün bir çocuğum olursa yengec olmaması için plan yapacağım.
Sen duygusal bir kızsın. Yasadigin sey bana çok anormal gelmedi.
Asıl anormallik bende. Oku da kendinin bana nispeten ne kadar normal olduğunu anla.
Annemle babam alt sokakta oturuyor.
Pencereden annemin evini ve sokağını görüyorum.
Her gün olmasa bile 2 günde bir ,birarada oliyoruz.
Ordan kendi evime dönerken üzülüyorum. Yani 2 adımlık mesafede bile bir dram ortami yaratıyorum.
Daha doğrusu annembabam üzülür mu diye üzülüyorum.
Genelde onların yatma saatine kadar oturuyorum ki ben gidince hemen yatsınlar da üzülmeye zamam bulamasınlar
Annem her zaman balkondan el sallar ben evden bi yere giderken. köşeyi dönene kadar ben de ona el sallarim
. Çok defa düşme tehlikesi atlattım anneme bakacağım diye.
Eşim dalga geçiyor. 40 günlük yola gider gibi anca trajedi yapıyormuşum.
Hakli adam
Ses etmiyorum.
Ama ben de böyle olmaktam hic memnun değilim.
Ruh hastasıyım iste baska açıklaması yok.
Yani üzülme. Sen tek değilsin.
Zamanla hafifler ama hicbir zaman tam olarak bitmez.
Bu şekilde yaşamaya alışmak en iyisi.
Anne baba evinden daha güzel bir ev yok.
Baba evinin uykusu dünyadaki hiçbir yerde yok ❤
Baba evi meydan evi, diyen boşuna demiyor da işte insan evlenince baba evine sığmıyor artık
Allah onları başımızdan eksik etmesin. Sağlık olsun da.. napalım insan insana kavuşur
çünkü yersiz yere üzerine alınmasıni istemem... Onunla alakası dahi olmayan tamamen kendi içimde halledemedihim bir sorun... Sizi çok iyi anlıyorum. Kalma süresi ne kadar uzarsa ayrılık da bir o kadar zor oluyor
bende ağlıyorum daha yeni bu sabah ayrıldım ailemden... Uzaklık gerçekten zor. İnsan yanında yakininda istiyor ana şefkatiyle baba huzurunu. Dilerim bebeğiniz dünyaya gelince bu yönden rahata erersiniz
