Evlilik hayatına alisamiyorum

Elbette insan üzülür, burukluk olur içinde anlarım ama koca kadının çocuk gibi ağlamasını normal bulmuyorum bana göre abartı bir tavır. Bunun bence aileye bağlı olmakla değil bağımlı olmakla ilgisi var. Aileme çok düşkünüm, kuzenler, teyzeler, dayılar çok kalabalık ve birbirine yakın oturan ailem var üstelik, bana fotoğraf attıklarında keşke ben de orda olsaydım diye içimden geçiyor ama farkındayım ki benim evim ayrı, yaşantım başka şehirde. Evlilikle ilgisi yok belli bir yaştan sonra insanlar artık birey olmalı. Kendi hayatı olduğunu kabullenmeli. Böyle yapmanız eşinizle de aranızda sıkıntı yaratır, bu tarz konuları çok okuyorum burda ve içimden hep keşke evlenmeseydiniz düşüncesi geçiyor. Evlilik yaşının gelmesiyle evliliğe hazır olmak aynı şey değiller. Bence henüz evliliğe hazır olmadan evlenmişsiniz.
 
İlk evlendiğimde birkaç ay benimde zorlu geçmişti ama sonra alıştım kendi düzenin daha konforlu geliyor evimi özlüyorum hemen
 
İlk evlendiğimde birkaç ay benimde zorlu geçmişti ama sonra alıştım kendi düzenin daha konforlu geliyor evimi özlüyorum hemen
Bu bende de var. Aileme 2 saat uzaklıktayım ama oraya gidince kendi evimi özlüyorum. Kalayım kalayım da, benim düzenim değişiyor; çocuğun düzeni değişiyor. İnsanın kendi evi gibi yok gerçekten.
 
Bu bende de var. Aileme 2 saat uzaklıktayım ama oraya gidince kendi evimi özlüyorum. Kalayım kalayım da, benim düzenim değişiyor; çocuğun düzeni değişiyor. İnsanın kendi evi gibi yok gerçekten.
Çocuktan sonra daha çok alışıyorsun eve onun uykusu düzeni vs. Düşünecek çok vaktinde kalmıyor zaten 😂
 
Acaba o şehri mi seviyorsunuz? Oraya tayin isteyip gitme imkanınız yok mu?
Kendi evinize gidince bu duygular birkaç güne geçiyorsa normal uzun sürüyorsa sıkıntı var demektir.
Eşimin işi dolayısıyla tayin isteyemiyorum ne yazıkki... Tabiki zamanla azaliyor ancak aklımın Bi kosesi devamlı orada oluyor 😪
 
1 bucuk yıllık evliyim. Öğretmenim. 28 yaşındayim. Gerekli mantık ve olgunluğa sahip olduğumu düşünüyorum. Ancak ne zaman ailemin bulunduğu şehre gitsem 2 günde eski hayatıma sanki geri dönmüş gibi hissedip tekrar babamın bekar kızı olduğumu düşünüyorum. Ve sanki üniversiteden baba evine dönmüş gibi bir his oluyor içimde. Dolayısıyla vedalar eve geri dönüşler sıkıntı oluyor. Gitmek istemiyorum hiç bir zaman kendi evime. Eşimle aramızda hiçbir sorun yok. İlgi alaka yönünden de öyle hatta bazen ilgiden bunalirim onunlayken. Kavga bile ettiğimiz yok aylardır. Şimdi yine bayram dolayısıyla gittiğimiz memleketimden ağlaya ağlaya geri döndüm ailem de uzuldu tabi. Kendimi tutamadım onları da üzdum diye bide onun için ağladım. Koskoca kadın utanmıyor musun çocuk gibi diye kendime söyleyip duruyorum ancak ben hala ailemden ayrı sehirde başka bir evde yaşamaya adapte olamadım arkadaşlar. Her gidis geliş drama haline geldi evlendiğimxen beri. İşin icinden çıkamıyorum fikirlerinize sunuyorum teşekkürler

Baba evinden giderken aglaman çok normal Bunu anormal karsilayanlara bakma Uzak yerdesin Ama zamanla azalacak merak etme Çoluk çocuk karmaşasına girince daha da azalacak
Ben de yeni evliyken kurban bayraminda ilk gün eşimin köyüne giderken ağlamıştım İlk bayram gün benim başka köyde ne işim var annemle babamı yalnız bıraktım vs diye 🙂
 
1 bucuk yıllık evliyim. Öğretmenim. 28 yaşındayim. Gerekli mantık ve olgunluğa sahip olduğumu düşünüyorum. Ancak ne zaman ailemin bulunduğu şehre gitsem 2 günde eski hayatıma sanki geri dönmüş gibi hissedip tekrar babamın bekar kızı olduğumu düşünüyorum. Ve sanki üniversiteden baba evine dönmüş gibi bir his oluyor içimde. Dolayısıyla vedalar eve geri dönüşler sıkıntı oluyor. Gitmek istemiyorum hiç bir zaman kendi evime. Eşimle aramızda hiçbir sorun yok. İlgi alaka yönünden de öyle hatta bazen ilgiden bunalirim onunlayken. Kavga bile ettiğimiz yok aylardır. Şimdi yine bayram dolayısıyla gittiğimiz memleketimden ağlaya ağlaya geri döndüm ailem de uzuldu tabi. Kendimi tutamadım onları da üzdum diye bide onun için ağladım. Koskoca kadın utanmıyor musun çocuk gibi diye kendime söyleyip duruyorum ancak ben hala ailemden ayrı sehirde başka bir evde yaşamaya adapte olamadım arkadaşlar. Her gidis geliş drama haline geldi evlendiğimxen beri. İşin icinden çıkamıyorum fikirlerinize sunuyorum teşekkürler
bende çok zor alışmıştım ama alıştım şu an 11 senelik evliyim. 27 yaşında evlenmiştim bende çok ağladım. şimdi kendi evimden başka erde duramıyorum .
 
Sen ya bir yengecsin ya da bir balık. Mutlaka su grubundan olmalısın. Bu kadar duygusal insanlar genelde su grubundan çıkıyor.

Ben de maalesef yengeç insaniyım


Birgün bir çocuğum olursa yengec olmaması için plan yapacağım.

Sen duygusal bir kızsın. Yasadigin sey bana çok anormal gelmedi.

Asıl anormallik bende. Oku da kendinin bana nispeten ne kadar normal olduğunu anla.

Annemle babam alt sokakta oturuyor.

Pencereden annemin evini ve sokağını görüyorum.

Her gün olmasa bile 2 günde bir ,birarada oliyoruz.

Ordan kendi evime dönerken üzülüyorum. Yani 2 adımlık mesafede bile bir dram ortami yaratıyorum.

Daha doğrusu annembabam üzülür mu diye üzülüyorum.

Genelde onların yatma saatine kadar oturuyorum ki ben gidince hemen yatsınlar da üzülmeye zamam bulamasınlar🙈

Annem her zaman balkondan el sallar ben evden bi yere giderken. köşeyi dönene kadar ben de ona el sallarim
. Çok defa düşme tehlikesi atlattım anneme bakacağım diye.
Eşim dalga geçiyor. 40 günlük yola gider gibi anca trajedi yapıyormuşum.

Hakli adam
Ses etmiyorum.

Ama ben de böyle olmaktam hic memnun değilim.

Ruh hastasıyım iste baska açıklaması yok.

Yani üzülme. Sen tek değilsin.

Zamanla hafifler ama hicbir zaman tam olarak bitmez.

Bu şekilde yaşamaya alışmak en iyisi.

Anne baba evinden daha güzel bir ev yok.
Baba evinin uykusu dünyadaki hiçbir yerde yok ❤

Baba evi meydan evi, diyen boşuna demiyor da işte insan evlenince baba evine sığmıyor artık 😔

Allah onları başımızdan eksik etmesin. Sağlık olsun da.. napalım insan insana kavuşur

Genelde,baba evi zindan evi,koca evi meydan evi derler.
Düşünüyorum neden,bazı bolgelerde kız 2 ci sınıf evlattır,yedigi ictiği ziyan görülür,okutulmaz,nasıl olsa eziyet görecek,burada alıssın😳mantıgıyla öyle ezilir ki evlenince cennete düşmüş gibi hisseder.
Ne yasarsa yasasın,yine de babamın evinden iyiyim diye teselli eder kendini.
Ve bu da ailesinin işine gelir,coluk cocuguyla kapılarına gelme tehlikesi!! bertaraf olmustur.Bence o sözün sebebı bu=/
 
X